Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

25 Ιουλ 2008

ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΗ Η ΝΕΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ!

Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ

Το ΚΚΕ(μ-λ) καταγγέλλει το νέο έγκλημα που έγινε χθες το μεσημέρι σε βάρος της εργατικής τάξης. Στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος η εργατική τάξη της χώρας θρηνεί πέντε ακόμη θύματα (ενώ τρεις ακόμη εργαζόμενοι αγνοούνται), θυσία στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους, της εφοπλιστικής αδηφαγίας, της παγερής αδιαφορίας του κεφάλαιου για τις ζωές των εργαζομένων και της κυβερνητικής πολιτικής που καλύπτει τα εγκλήματα αυτά.
Το νέο αυτό έγκλημα, δεν είναι το πρώτο και, δυστυχώς, δεν θα είναι το τελευταίο. Γιατί, μαζί με τα εκατοντάδες εργατικά «ατυχήματα» και τους δεκάδες νεκρούς εργάτες που μετράμε κάθε χρόνο, είναι το αποτέλεσμα μιας πολιτικής που, δεκαετίες τώρα, φροντίζει με περισσή σπουδή να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφάλαιου, να του χαρίζει κέρδη και προνόμια, σπρώχνοντας την εργατική τάξη στη φτώχια, την ανεργία και την εξαθλίωση.
Το ΚΚΕ(μ-λ) καλεί την εργατική τάξη να ορθώσει το ανάστημά της!
Να δώσει την απάντηση που αξίζει, να αγωνιστεί μαζικά και αποφασιστικά για την ανατροπή αυτής της δολοφονικής πολιτικής και όσων τη στηρίζουν.
Να απαιτήσει την παραδειγματική τιμωρία όλων αυτών που παίζουν το βρόμικο παιχνίδι τους στις πλάτες μας.
Να διεκδικήσει αυτά που της ανήκουν, αυτά που της αρνούνται: το δικαίωμα στη ζωή, το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια.

Αθήνα, 25 Ιουλίου 2008

Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό)

23 Ιουλ 2008

Οχι εργοστάσια ρεύματος στον Κορινθιακό.

Μαζική συγκέντρωση στην Αντίκυρα ενάντια στο περιβαλλοντικό έγκλημα

Εδώ και αρκετά χρόνια η περιοχή της Βοιωτίας και συνολικά ο Κορινθιακός κόλπος μετατρέπονται σε βιομηχανική ζώνη όπου η μόλυνση και η καταστροφή του περιβάλλοντος έχει πάρει ήδη διαστάσεις. Το πρόβλημα έχει γίνει έντονο για τους κατοίκους της περιοχής με προοπτική να οξυνθεί ακόμα περισσότερο. Οι ντόπιοι ψαράδες παραπονιούνται ότι στην άλλοτε πλούσια θάλασσα του Κορινθιακού τα ψάρια έχουν μειωθεί δραματικά. Με βάση το σχεδιασμό που υλοποιείται για την εγκατάσταση ενεργειακού κέντρου στη θέση όπου βρίσκεται και λειτουργεί εδώ και χρόνια το εργαστάσιο παραγωγής αλουμίνας, η περιβαλλοντική καταστροφή θα ολοκληρωθεί. Η ευρύτερη περιοχή της Βοιωτίας θα μετατραπεί σε μια ακόμα Πτολεμαΐδα και ο Κορινθιακός κόλπος σε βιομηχανική χαβούζα!
Κάτοικοι, σύλλογοι και φορείς αντιδρούν σ’ αυτή την προοπτική και έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις. Στα πλαίσια αυτών των κινητοποιήσεων, το πρωί της Κυριακής 13 Ιούλη, κινήσεις, πρωτοβουλίες, περιβαλλοντικοί σύλλογοι και κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής του Κορινθιακού κόλπου συγκεντρώθηκαν στην Αντίκυρα, ένα από τα παραλιακά χωριά που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το εργοστάσιο της αλουμίνας, όπου ήδη λειτουργεί ηλεκτροπαραγωγική μονάδα. Η συγκέντρωση στην προβλήτα της παραλίας της Αντίκυρας μαζικοποιήθηκε και με τη συμμετοχή περίπου 400 διαδηλωτών που έφτασαν με καραβάκι από την πλευρά της Πελοποννήσου.
Μετά από τις σύντομες ομιλίες και χαιρετισμούς οι εκατοντάδες συγκεντρωμένοι μεταφέρθηκαν με αυτοκίνητα και πούλμαν στην κορυφή του παρακείμενου λόφου από όπου και ξεκίνησε πορεία διαμαρτυρίας με κατάληξη την είσοδο του εργοστάσιου αλουμίνας.
Αντιπροσωπεία του ΚΚΕ(μ-λ) παρέμβηκε στη συγκέντρωση με πανό και προκήρυξη, συμμετείχε στην κινητοποίηση και μίλησε με αγωνιστές της περιοχής.
Σ’ αυτό το φύλλο της Π.Σ. δημοσιεύουμε συνεντεύξεις αγωνιστών, που είναι αρκετά αναλυτικές και κατατοπιστικές για το ζήτημα. Για λόγους οικονομίας του χώρου, η τοποθέτηση που μας έστειλε συναγωνίστρια από την Επιτροπή Αγώνα Θίσβης, θα δημοσιευτεί στο επόμενο φύλλο.

AΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΡΕΑ ΒΥΡΩΝΑ

Ιούλιος 2008

Ο Συνήγορος του Πολίτη, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του και εξετάζοντας αναφορές δημοτών του δήμου Βύρωνα, εξέδωσε το από 7/1/2008 (ΑΠ: 3526/2007, 8717/2007,13854/2007) πόρισμά του σχετικά με τη νομιμότητα επιβολής δυνητικού ανταποδοτικού τέλους από το δήμο Βύρωνα, το οποίο κοινοποιήθηκε στο δήμο την 30-6-2008.
Πρόκειται για την επιβολή “ειδικού ανταποδοτικού τέλους 7,20 ευρώ μηνιαίως ανά μετρητή ηλεκτρικού ρεύματος για τα έτη 2007 έως και 2010”, με χρόνο έναρξης βεβαίωσης του τέλους την 1-1-2007, που επιβλήθηκε με την με αριθμό 318/22-11-2006 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του δήμου Βύρωνα. Η παραπάνω απόφαση του δημοτικού συμβουλίου τροποποιήθηκε με την με αριθμό 55/2007, με την οποία το τέλος επιμερίστηκε ανά τετραγωνικό μέτρων των ακινήτων ως εξής: οι κατοικίες επιβαρύνονται με 0,99 ευρώ του τέλους και τα καταστήματα με 2,72 ευρώ του τέλους επιπλέον της ισχύουσας έως τότε.
Οι αποφάσεις αυτές του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Βύρωνα, που οδήγησαν σε μια αύξηση της τάξης περίπου του 76% των λογαριασμών της ΔΕΗ και την οποία επιβαρύνθηκαν οι δημότες, οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες του Δήμου, αιτιολογήθηκαν από αυτούς που τις ψήφισαν για να καλυφθούν δαπάνες ανανέωσης και προμήθειας μηχανολογικού εξοπλισμού του Δήμου, κάλυψης λειτουργικών αναγκών νέων υπηρεσιών του, κάλυψης αναγκών δημοτικής αστυνομίας, φύλαξης σχολικών κτιρίων, συντήρησης έργων, για χρηματοδοτήσεις έργων ανάπλασης και ανακατασκευής οδοστρωμάτων και για οικονομική αρωγή πρωτοβουλιών και προγραμμάτων των νομικών προσώπων του Δήμου κ.λπ.
Με το προαναφερόμενο πόρισμά του (το οποίο μπορεί κάλλιστα να διαβάσει οποιοσδήποτε στην ιστοσελίδα του Συνηγόρου HYPERLINK "http://www.synigoros.gr/pdf_01/porvir.pdf"http://www.synigoros.gr/pdf_01/porvir.pdf) ο Συνήγορος του Πολίτη διαπιστώνει ότι δεν πληρούται κανένα από τα κριτήρια που απαιτούνται για την νομιμότητα αυτής της απόφασης. Ειδικότερα, δεν συγκεκριμενοποιούνται τα έργα ή οι υπηρεσίες, ο κύκλος των προσώπων που θα απολαύσουν την ωφέλεια, ενώ προέκυψε ότι σχεδόν όλες οι δαπάνες που αναφέρονται στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και για την κάλυψη των οποίων επιβλήθηκε το τέλος αφορούν έργα ή υπηρεσίες που αποτελούν νομοθετημένο αντικείμενο των αρμοδιοτήτων του ΟΤΑ, η χρηματοδότηση των οποίων γίνεται από άλλα τακτικά έσοδά του. Επίσης δεν παρατίθενται προϋπολογισμοί των έργων τα οποία αφορούν οι δαπάνες και αναφέρονται στην απόφαση, ενώ η είσπραξη μέσω λογαριασμού της ΔΕΗ χαρακτηρίζεται ανεπίτρεπτη.
Δηλαδή, οι δημότες και κάτοικοι να (ξανα)πληρώνουν από την τσέπη τους δαπάνες για τις οποίες ήδη υπάρχει χρηματοδότηση από τακτικά έσοδα του δήμου (για τα οποία πάλι έχουν ήδη πληρώσει οι πολίτες), για τις νομοθετημένες αρμοδιότητές του Δήμου (για τους λόγους, δηλαδή, για τους οποίους υπάρχει η τοπική αυτοδιοίκηση) και μάλιστα πληρώνουν εκβιαστικά μέσω ΔΕΗ (διαφορετικά θα διακοπεί η ηλεκτροδότηση) έναν ακόμη φόρο που κρίθηκε, επιπροσθέτως, αντισυνταγματικός, δεδομένου ότι η φορολογική αρμοδιότητα των δήμων δεν είναι απεριόριστη.
Ο Δήμαρχος Βύρωνα, στις επισημάνσεις του Συνηγόρου να ανακαλέσει την απόφασή του, απάντησε ότι αυτή είναι νόμιμη και μόνον η δικαστική ακύρωσή της είναι δυνατή, ενώ παρέλειψε να σχολιάσει τα επιχειρήματα που έθεσε υπόψη του η Αρχή, όπως περιλαμβάνεται στο εν λόγω πόρισμα. Η απάντηση βεβαίως αυτή του δημάρχου φανερώνει, εκτός άλλων, ότι γνωρίζει πολύ καλά και εκμεταλλεύεται άριστα ότι οι δημότες του και μάλιστα οι πιο φτωχοί δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος των δικαστικών αγώνων. Ελπίζει, δηλαδή, στην απελπισία των δημοτών του! Σε πρόσφατο, δε, τηλεοπτικό ρεπορτάζ του ΑΝΤ1 (14/7/2008), στην εκπομή “6 με 11 ΜΑΖΙ” των δημοσιογράφων Καραμέρου και Χαριτάτου, ο δήμαρχος Βύρωνα Ν. Χαρδαλιάς δήλωσε πως επέβαλε το αυξημένο αυτό τέλος για να “προχωρήσει σε απαλλοτριώσεις για χώρο πρασίνου”, επειδή δεν είχε έσοδα, ενώ την ίδια στιγμή δήλωνε ότι είναι πρώτος δήμος σε απορροφητικότητα κονδυλίων!! Μάλιστα δήλωσε πως η απόφασή του αυτή δεν είναι παράνομη αλλά είναι παράνομος ο ...Συνήγορος του Πολίτη!!.
Θεωρούμε ότι σε μια περίοδο που η ακρίβεια, η ανεργία και η επισφαλής εργασία επιδεινώνουν ραγδαία τις συνθήκες ζωή στις πόλεις, τη στιγμή που σε κάθε δημοτικές εκλογές αλλά και σε κάθε σημαντικό θέμα (εργασιακών δικαιωμάτων, ακρίβειας, ποιότητας ζωής, περιβάλλοντος) η φωνή των πολιτών και των κατοίκων είτε δεν μπορεί να ακουστεί είτε “πνίγεται” τεχνηέντως και αναδεικνύονται όλες εκείνες οι φωνές που μας καλούν να περιοριστούμε να "ψηφίζουμε τους καλύτερους" και μετά να σιωπάμε γιατί ως "μέσοι πολίτες" δεν ξέρουμε - ξέρουν άλλοι και μας “αντιπροσωπεύουν”, αναδεικνύεται ο πραγματικός ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης: Που δεν υπάρχει για να εξυπηρετεί τον πολίτη ούτε είναι άμεση και προσιτή, όπως ισχυρίζονται, αλλά αποτελεί έναν διευρυμένο μηχανισμό με αρμοδιότητες του μακριού χεριού της κεντρικής εξουσίας που επιβάλλει παράνομα, αντισυνταγματικά και εκβιαστικά χαράτσια στους κατοίκους και δημότες. Που λειτουργεί, τελικώς, ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα.
Απαιτούμε: Να ανακληθεί αμέσως η αντιλαϊκή, απαράδεκτη και αντισυνταγματική απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. Να επιστραφούν αμέσως στους δημότες και κατοίκους του Δήμου Βύρωνα όλα τα παρανόμως εισπραχθέντα "δήθεν ανταποδοτικά" τέλη.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΡΕΑ ΒΥΡΩΝΑ

Κινητοποιήσεις στα εργοστάσια Λαναρά

Ξανά βρίσκονται στην επικαιρότητα οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας του Λαναρά σε Θεσσαλονίκη, Νάουσα, Εβρο και Ροδόπη. Μετά το κλείσιμο των «Κλωστηρίων Β» της Νάουσας οπότε πετάχτηκαν στο δρόμο 200 εργαζόμενοι, το λουκέτο στην «Ολυμπιακή», τις 400 απολύσεις στην «Τρικολάν» και τις 150 απολύσεις της «ΦΑΝΚΟ» έρχεται η σειρά για πάνω από 1200 εργαζόμενους στα εναπομείναντα 7 εργοστάσια του ομίλου Λαναρά.
Οι εργαζόμενοι που είναι απλήρωτοι για περισσότερο από δύο μήνες έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας και ξεκίνησαν σειρά κινητοποιήσεων. Τη Δευτέρα 14 Ιούλη έγινε συνάντηση των εκπροσώπων τους με το γενικό γραμματέα του Υπουργείου Οικονομίας χωρίς αποτέλεσμα.
Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για το κλείσιμο αφού ο όμιλος τροφοδοτεί μεγάλες εταιρίες στον κόσμο (όπως η Benetton) και τα τελευταία χρόνια έχει κλείσει πολλά νέα συμβόλαια. Ακόμα και το εργοστάσιο της Ν. Ραιδεστού στη Θεσσαλονίκη, όπου δουλεύουν 110 εργαζόμενοι, έχει το πανελλαδικό μονοπώλιο στο νήμα "μελανζέ" με σημαντικές εξαγωγές.
Κι όμως, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν χαθεί τα δύο τρίτα των θέσεων του κλάδου και 1200 επιχειρήσεις κλωστοϋφαντουργίας έχουν μεταναστεύσει στα Βαλκάνια.
Την Τετάρτη 16 Ιούλη πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη μαζικό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας των εργαζομένων στα εργοστάσια του ομίλου Λαναρά και πορεία προς το Υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης όπου και επιδόθηκε ψήφισμα διαμαρτυρίας.
Οι εργαζόμενοι απαιτούν να μην κλείσει κανένα εργοστάσιο, να καταβληθούν άμεσα όλα τα δεδουλευμένα και η πληρωμή να γίνεται στο εξής κανονικά, να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος, να μην υπάρξει καμιά αλλαγή στο εργασιακό καθεστώς και να δοθούν άμεσα 1.500 ευρώ ως οικονομική ενίσχυση σε κάθε εργαζόμενο.

Αυτό είναι το σκάνδαλο!

Ακρίβεια, λιτότητα, φτώχεια, ανεργία
Εκμετάλλευση των εργαζόμενων – ξεκλήρισμα της αγροτιάς

Ακρίβεια, λιτότητα, μισθοί και μεροκάματα πείνας, φτώχεια και ανεργία. Αυτή είναι η κατάσταση για χιλιάδες εργαζόμενους, τα ίδια ζουν και οι αγρότες. Κάθε πέρσι και καλύτερα, κάθε φέτος και χειρότερα. Το αγροτικό εισόδημα μειώνεται από χρόνο σε χρόνο. Τα καλλιεργητικά έξοδα (πετρέλαιο, γεωργικά εφόδια, σπόροι, λιπάσματα, φάρμακα κ.λπ.) αυξήθηκαν πάνω από 100%. Οι τιμές που πουλάει ο αγρότης τη σοδειά του δεν καλύπτουν ούτε το κόστος παραγωγής, ούτε καν τα μεροκάματά του. Το κόστος της ζωής αυξάνει μέρα με τη μέρα και χιλιάδες αγροτικές οικογένειες αντιμετωπίζουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Χρόνο με το χρόνο το πραγματικό εισόδημα του αγρότη μειώνεται, το βιοτικό επίπεδο χειροτερεύει. Τα χρέη στην ΑΤΕ και στους εμπόρους συνεχίζουν να ’ναι θηλιά στο λαιμό του αγρότη.
Η νέα ΚΑΠ και η «αποσυνδεδεμένη ενίσχυση» είχε σαν αποτέλεσμα να αποσυνδεθούν οι αγρότες από τα χωράφια τους, να αποσυνδεθούν από την παραγωγή. Να μην παράγουν, να μην ζητάνε απορρόφηση της παραγωγής, να μην διεκδικούν ικανοποιητικές τιμές στα προϊόντα. Χιλιάδες αγροτικές οικογένειες εγκαταλείπουν τις καλλιέργειες και περιμένουν να ζήσουν από τα «δικαιώματα», από ενοίκια και από εποχιακά μεροκάματα. Το βαμβάκι, το καλαμπόκι και άλλες δυναμικές καλλιέργειες έγιναν ασύμφορες και εγκαταλείπονται γιατί δεν υπάρχουν αρδευτικά έργα υποδομής. Καπνός, ζαχαρότευτλα, βιομηχανική ντομάτα και άλλες παραδοσιακές καλλιέργειες της χώρας μας ξεπατώθηκαν. Οι αυξημένες τιμές στο σιτάρι είναι συγκυριακές, δεν θα κρατήσουν για πολύ και αργά ή γρήγορα και τα δημητριακά θα ’χουν την ίδια τύχη με τα υπόλοιπα αγροτικά προϊόντα.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έλεγαν και λένε στους αγρότες ότι με την νέα ΚΑΠ θα έχουν σίγουρο και εξασφαλισμένο εισόδημα. Στην πραγματικότητα δεν έχουν εισόδημα αλλά επίδομα, όπως το επίδομα ανεργίας και το επίδομα φτώχειας. Ολα αυτά τα χρόνια οι επιδοτήσεις έμειναν στα ίδια όσο ήταν και τη τριετία 2000-2002. Με την ακρίβεια και το κόστος ζωής που ανεβαίνει από χρόνο σε χρόνο, στην πραγματικότητα έχουμε μείωση των επιδοτήσεων. Τώρα και αυτά τα λίγα ετοιμάζονται να τα πετσοκόψουν: Με απόφαση της ΕΕ θα κοπούν οι επιδοτήσεις σ’ όσους αγρότες έχουν κάτω από 10 στρέμματα ή παίρνουν κάτω από 250€ επιδότηση το χρόνο.
Τα ίδια γίνονται και με το νέο Κανονισμό για το βαμβάκι που θα ισχύει από το 2009. Για να αυξηθεί η ενίσχυση από 54,60 € σε 80,56 € το στρέμμα όπως λέει η κυβέρνηση, πρέπει να μειωθούν τα στρέμματα, πρέπει να εγκαταλείψουν και άλλοι αγρότες τη βαμβακοκαλλιέργεια. Δηλαδή, μπαίνει ξανά πλαφόν στη βαμβακοκαλλιέργεια (παλιά είχαμε πλαφόν στα κιλά, τώρα έχουμε πλαφόν στα στρέμματα) και έχουμε ξανά «πρόστιμο συνυπευθυνότητας» (αν καλλιεργηθούν παραπάνω από 2,5 εκατομμύρια στρέμματα θα μειώνεται η «συνδεδεμένη» ενίσχυση).
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι συνυπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση. ΕΕ και ΚΑΠ (παλιά και νέα), αποδείχτηκαν καταστροφή για τους φτωχομεσαίους αγρότες. Καταστράφηκε η αγροτική οικονομία της χώρας μας, ξεκληρίστηκε η φτωχομεσαία αγροτιά γιατί έτσι θέλουν τα μεγάλα συμφέροντα της Ευρώπης. Για να μην μπορεί η Ελλάδα να καλύψει τις βασικές διατροφικές της ανάγκες και από χώρα που έκανε εξαγωγές αγροτικών προϊόντων να καταντήσει χώρα που κάνει εισαγωγές. Για να βαθύνει η εξάρτηση της χώρας μας από την ΕΕ και για να απορροφάμε την αγροτική υπερπαραγωγή και τα πλεονάσματα των χωρών της Δυτικής Ευρώπης.
Φρένο σ’ αυτήν την πολιτική μπορούν να βάλουν μόνο οι ίδιοι οι αγρότες με τους αγώνες τους.
Χρειάζεται ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ και ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ενάντια στην ΚΑΠ, παλιά και νέα, αναθεωρημένη και μη. Ενάντια στο ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Για να φύγει η χώρα μας από την ΕΕ. για δουλειά-αγροτική παραγωγή-εισόδημα και τιμές στα αγροτικά προϊόντα που να καλύπτουν το κόστος της ζωής. Για να ’χουν μέλλον στα χωριά τους οι φτωχομεσαίοι αγρότες. Ειδικά για φέτος να διεκδικήσουμε ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ για τις ζημιές στην παραγωγή και τη μείωση του εισοδήματός μας εξαιτίας της έλλειψης νερού.
Χρειάζεται να ξαναζωντανέψουν οι αγροτικοί σύλλογοι.
Ενας αγροτικός σύλλογος σε κάθε χωριό - μια αγροτική ομοσπονδία στο νομό
Από τα κάτω, με μαζικές και δημοκρατικές διαδικασίες, μέσα από ενιαίους συλλόγους, με γενικές συνελεύσεις σε κάθε χωριό, με συμμετοχή του κάθε αγρότη, του κάθε αγωνιστή, μπορούν και πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα στην αγροτιά.

Οχι στα Συμβούλια Πρόληψης Παραβατικότητας! Να παρθεί πίσω η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου!

Αγ. Βαρβάρα

Μες στο καλοκαίρι, στα κρυφά, η πλειοψηφία (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) του δημοτικού συμβουλίου της Αγ. Βαρβάρας ψήφισαν απόφαση για τη δημιουργία Συμβουλίων Πρόληψης Παραβατικότητας. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ζητούν από τους κατοίκους εθελοντικά να στελεχώσουν δίκτυο πληροφοριοδοτών σε γειτονιές δήθεν στην κατεύθυνση «πρόληψης της παραβατικότητας» το οποίο θα συνεργάζεται με την αστυνομία και τις αρχές του τόπου.
Μια σειρά από κοινωνικά προβλήματα όπως είναι των ναρκωτικών και της βίας, της βίας στην οικογένεια κ.λπ. (που είναι πιο έντονα σε φτωχές και υποβαθμισμένες περιοχές) είναι προβλήματα που γεννά και αναπαράγει η πολιτική που οδηγεί σε αδιέξοδα το λαό και τη νεολαία. Η πολιτική της ακρίβειας, της λιτότητας, της ανεργίας, του χτυπήματος στο δικαίωμα στις σπουδές. Και όλοι αυτοί που τη στηρίζουν και την αναπαράγουν φέρουν ακέραια την ευθύνη για αυτά τα αδιέξοδα.
Ο χαφιεδισμός που προάγει η επινόηση των Συμβουλίων Παραβατικότητας όχι μόνο δεν θα βοηθήσει στην πρόληψη τέτοιου είδους προβλημάτων, αλλά θα οδηγήσει σε μεγαλύτερα αδιέξοδα που παράγονται από το φόβο και την αποξένωση από το διπλανό, το γείτονα. Στοχεύει στον έλεγχο κάθε κοινωνικής αντίδρασης, γιατί ο όρος «παραβατική συμπεριφορά» χρησιμοποιείται πολύ εύκολα στη δικαιολόγηση της δράσης των δυνάμεων καταστολής απέναντι σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας από την πλευρά εργαζόμενων, νεολαίας, κατοίκων.
Ολες οι δυνάμεις, όλοι οι δημοκρατικοί άνθρωποι πρέπει να αντιταχθούν σε τέτοιες αντιδραστικές αποφάσεις που παραβιάζουν ανοιχτά βασικά δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες και θυμίζουν εποχές μαύρες για το λαό.
Η προσπάθεια για μια ανάλογη απόφαση παλιότερα του δήμου Βύρωνα, με τη συσπείρωση από ένα ευρύ δυναμικό κινήσεων και δημοκρατικών ανθρώπων ανατράπηκε. Σε αυτήν την κατεύθυνση πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στην Αγ. Βαρβάρα όπου υπογράφτηκε κοινό πλαίσιο μεταξύ κινήσεων από την Αγ. Βαρβάρα και τις γύρω περιοχές με συνθήματα «Οχι στα Συμβούλια Πρόληψης Παραβατικότητας, Να αντισταθούμε στην αντιδραστική πολιτική της Δημοτικής Αρχής, Κανένας «εθελοντής» ανθρωποφύλακας» και αποφασίστηκε μια πρώτη απάντηση με συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Παρασκευή 18 Ιούλη, στις 8μ.μ. στην πλατεία Αγ. Ελεούσας.
Για τη συνέχιση του αγώνα με στόχο να παρθεί πίσω η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλιου, προγραμματίζεται δράση στις γειτονιές (μάζεμα υπογραφών, αφίσα κ.ά.).
Στη συγκέντρωση καλούν οι παρακάτω κινήσεις: Αγωνιστική Κίνηση Αντι-Θέσεις (Αγ. Βαρβάρα), Συμπαράταξη για τον άνθρωπο και την πόλη (Αγ. Βαρβάρα), Λαϊκές Αγωνιστικές Κινήσεις (Αγ. Βαρβάρα), Ανεξάρτητη Αριστερή Συσπείρωση Αιγάλεω (ΑΝΑΣΑ), Πολίτες σε δράση (Χαϊδάρι).

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Η διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης υπέβαλε μήνυση κατά του εκλεγμένου μέλους του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων του Δήμου Θεσσαλονίκης και μέλους της ΔΑΣ, κατηγορώντας τον για παράνομη βία και φορτώνοντάς τον με κατηγορίες εννέα άρθρων του ποινικού κώδικα (άρθρα:14, 16, 18, 26, 27, 51, 53, 79, 330Π.Κ), επειδή μαζί με άλλους εργαζόμενους περιφρουρούσε την απεργία στις 14-12-2005.
Για τη διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης είναι προσφιλής η ποινικοποίηση των αγώνων. Τελευταία, μετά την πολυήμερη απεργία απέναντι στο αντιασφαλιστικό τερατούργημα της κυβέρνησης της ΝΔ, κλήθηκαν να καταθέσουν μέλη του ίδιου συλλόγου από τον εισαγγελέα καθ' υπόδειξη της διοίκησης του δήμου.
Η διοίκηση του δήμου, ως εργοδότης, θέλοντας να φιμώσει κάθε φωνή αντίστασης, έχοντας στόχο την πειθάρχηση των εργαζομένων και τον εκφοβισμό τους, προχωράει σε διώξεις και η εισαγγελία ορίζει δικάσιμο για παράνομη βία.
Από την άλλη, ενώ εκκρεμεί μήνυση του συλλόγου εργαζομένων ΟΤΑ και Δημοτικών Επιχ. Ν. Θεσσαλονίκης από την απεργία του Απρίλη του 2006 κατά του κουκουλοφόρου οδηγού του Παπαγεωργόπουλου, που οδήγησε το απορριμματοφόρο πάνω στους απεργούς με αποτέλεσμα τον τραυματισμό απεργού, καλεί δεύτερη φορά η τροχαία τον τραυματισθέντα απεργό για τροχαίο στην διαδικασία της προανάκρισης! Είναι τόσο δύσκολο να γίνει η προανάκριση σ' αυτήν την περίπτωση, ενώ υπάρχουν και ντοκουμέντα (βίντεο, καταστάσεις οδηγών και αυτοκινήτων που κινήθηκαν εκείνη τη μέρα).
Η δίωξη του Πατσιά πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των εργαζόμενων. Οι εργαζόμενοι, τα σωματεία, οι ομοσπονδίες, οι εργατικές συλλογικότητες να καταδικάσουν την πολιτική των διώξεων και να υπερασπιστούν το συνάδελφο και το δικαίωμα της απεργίας και της περιφρούρησης, το δικαίωμα της συνδικαλιστικής ελευθερίας!
Η ποινικοποίηση των αγώνων δε θα περάσει!

Βαλίτσες και φύγαμε!

Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για το 9ο κάμπινγκ των Αγωνιστικών Κινήσεων, το οποίο ξεκινάει αυτήν την Κυριακή στο Βαρικό Πιερίας!
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, θα πραγματοποιηθεί στο κάμπινγκ "Νηρέας" το οποίο βρίσκεται 10 λεπτά μετά την πόλη της Κατερίνης, προς Αθήνα. Για όσους θα έρθουν για πρώτη φορά, η πρόσβαση στο χώρο με αυτοκίνητο είναι αρκετά εύκολη καθώς στην εθνική οδό υπάρχει σχετική σήμανση που οδηγεί προς το Βαρικό. Οσοι επιλέξουν τη συγκοινωνία, προτιμότερο είναι να κατεβούν Λιτόχωρο ή Κατερίνη και από εκεί με ταξί ως το κάμπινγκ. Επίσης υπάρχει η δυνατότητα κατασκηνωτές που διαθέτουν αυτοκίνητο να βοηθήσουν στη μετακίνηση όσους κατεβούν στο Λιτόχωρο ή στην Κατερίνη (6946093225, 6944552647).
Το φετινό κάμπινγκ θα έχει και μια νέα πρόκληση... καθώς η διάρκειά του θα είναι 10 ημέρες (20 με 29/7) αντί 9 που ήταν πέρυσι. Η οργανωτική επιτροπή του κάμπινγκ θεωρεί πως φέτος, όπως και στα προηγούμενα κάμπινγκ, θα γίνει κατορθωτό όσοι συμμετέχουν σε αυτό να περάσουν καλά και να φύγουν με ευχάριστες αναμνήσεις. Το πρόγραμμα συνδυάζει πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις οι οποίες με τη συνεισφορά και τη ζωντάνια όλων των κατασκηνωτών θα δώσουν ένα πολύ καλό και ευχάριστο περιεχόμενο στη φετινή διοργάνωση.
Οι συζητήσεις και τα εργαστήρια επιλέχθηκαν έτσι ώστε να ανταποκρίνονται όχι μονό στα κεντρικά επίδικα της χρονιάς που μας πέρασε, αλλά και για να αποτελέσουν το έναυσμα για τον κόσμο που θα συμμετάσχει σε αυτά, ώστε να προβληματιστεί και να αναδείξει τα μέτωπα πάλης για τη χρονιά που έρχεται και που προμηνύεται αρκετά κινηματική!
Τέλος, το κόστος συμμετοχής όπως έχει ήδη ανακοινωθεί είναι 5,5 ευρώ τη μέρα και στα ίδια χαμηλά πλαίσια θα κινούνται και οι τιμές του κυλικείου που θα λειτουργεί για τους κατασκηνωτές του κάμπινγκ, όπως επίσης και τα μεσημεριανά-βραδινά γεύματα.

Νίκη των εργαζόμενων η δικαίωση του Βασίλη Μάντζιου

Στις 12/6/2007 το ΔΣ της Δημοτικής Επιχείρησης Αγίου Παύλου Θεσσαλονίκης απέλυσε τον εργαζόμενο Μάντζιο Βασίλη, μέλος του ΔΣ του συλλόγου εργαζομένων ΟΤΑ και Δημ. Επιχειρήσεων Ν. Θεσσαλονίκης για τη συνδικαλιστική και πολιτική του δράση, φορτώνοντάς τον με βαριές και ανυπόστατες κατηγορίες. Το θέμα έφθασε στους εργαζόμενους, οι οποίοι κινήθηκαν με παρεμβάσεις στα δημοτικά συμβούλια και καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας, όπου κρίθηκε ότι η απόλυση ήταν παράνομη και με προσφυγή στα δικαστήρια του ίδιου.
Στις μαζικές παρεμβάσεις στο δημοτικό συμβούλιο η ενόχληση του δημάρχου Ν. Βαρσάμη (ΠΑΣΟΚ) ήταν τέτοια που δε δίστασε να καλέσει την αστυνομία για να αποβάλει από την αίθουσα συνεδριάσεων το ΔΣ του συλλόγου και τους εργαζόμενους, επικαλούμενος το “δημοκρατικό του δικαίωμα” να συνεδριάσει το δημοτικό συμβούλιο! Σε επόμενη παρέμβαση για το ίδιο θέμα ζητούσε περγαμηνές από συνδικαλιστές του ΕΚΘ και των σωματείων για να “είναι σίγουρος ότι είναι εκπρόσωποι”!
Με την απόφαση με αρ. 20906/2008 του μονομελούς πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης κρίνεται άκυρη και καταχρηστική η απόλυση και υποχρεώνει τη Δημοτική Επιχείρηση να δεχθεί τις υπηρεσίες του στην ίδια θέση, με τους ίδιους όρους εργασίας και αμοιβής, και να τον αποζημιώσει για το διάστημα που δεν του επέτρεπε να δουλέψει.
Η δικαίωση του Μάντζιου είναι μια νίκη του συνδικαλιστικού κινήματος. Είναι η νίκη που πετυχαίνουν οι εργαζόμενοι όταν στέκονται αλληλέγγυοι σε κάθε διωκόμενο, όταν ορθώνουν το ανάστημά τους συμπορευόμενοι με απολυμένους απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία, απέναντι στον περιορισμό και την κατάργηση των πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών.
Η τρομοκρατία δεν περνάει όταν συλλογικά και αποφασιστικά οι εργαζόμενοι υπερασπίζονται το δικαίωμά τους στη δουλειά και τη ζωή!

ΛΟΥΚΕΤΟ ΣΤΗΝ «ΙΝΤΕΑΛ ΣΤΑΝΤΑΡ»

Κανένας εργαζόμενος στο δρόμο!

Στο δρόμο κινδυνεύουν να βρεθούν οι περίπου 250 εργαζόμενοι της βιομηχανίας ειδών υγιεινής Ιντεάλ Στάνταρ (Ideal Standard), μετά από την απόφαση της επιχείρησης να κλείσει το εργοστάσιό της στη Χαλκίδα. Η επιχείρηση, παρά την κερδοφορία της, επικαλείται λόγους ανταγωνιστικότητας και σκοπεύει να κλείσει όλο το τμήμα παραγωγής, διατηρώντας μόνο το εμπορικό τμήμα. Στόχος της, η κάλυψη της αγοράς με είδη που θα παράγονται σε εργοστάσιά της σε χώρες χαμηλού εργατικού κόστους όπως η Κίνα. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι εργάζονται στην επιχείρηση για περισσότερα από 20 χρόνια δεν πτοεί, φυσικά, την εργοδοσία η οποία έχει ορίσει το κλείσιμο του εργοστασίου για το τέλος του καλοκαιριού.
Η ανάγκη απάντησης του εργατικού κινήματος είναι άμεση και επιτακτική. Σε μια περίοδο που η ανεργία καλπάζει είναι ωμή πρόκληση το πέταγμα 250 εργαζομένων στο δρόμο. Αυτοί που για χρόνια θησαύριζαν στις πλάτες της εργατικής τάξης, έχουν σήμερα το θράσος να δηλώνουν ότι «δεν τους κάνουμε πια», ότι είμαστε «υψηλόμισθοι». Και όλα αυτά με τις πλάτες της κυβέρνησης της ΝΔ και όλων των προηγούμενων.
Και βέβαια, η απάντηση δεν βρίσκεται στις απειλές της ΓΣΕΕ ότι «οι εργαζόμενοι και οι Έλληνες πολίτες είναι καταναλωτές και αγοραστές και θα απαντήσουν οργανωμένα και οργισμένα, σε τέτοιου είδους επιχειρηματικά παιχνίδια των πολυεθνικών στη χώρα μας», δηλαδή σε απειλές για μποϋκοτάζ και άλλα τέτοια φαιδρά. Η απάντηση του εργατικού κινήματος βρίσκεται στον αγώνα για να μην μείνει κανένας εργαζόμενος στο δρόμο, κανένας εργαζόμενος στην ανεργία!
Η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κεραμικής και Συναφών Επαγγελμάτων έχει ήδη καλέσει σύσκεψη για το ζήτημα, την Τρίτη 22 Ιουλίου, στις 12 το μεσημέρι, στα γραφεία της

13 Ιουλ 2008

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΧΑΝΙΩΝ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε.(μ-λ)

Χανιά 2-07-08

Η Κ.Ο. Χανίων του Κ.Κ.Ε.(μ-λ) καλεί το δημοκρατικό λαό, τους εργαζόμενους, τη νεολαία και κάθε δημοκράτη των Χανίων να καταδικάσει αποφασιστικά τη φασιστικού τύπου ενέργεια που έγινε τα ξημερώματα της Τρίτης, 1 Ιούλη, στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ. Τέτοιου τύπου επικίνδυνες και αντιδραστικές ενέργειες δεν είναι τυχαίες ούτε ξεκάρφωτες. Ερχονται να συμπληρώσουν την επίσημη εφαρμοζόμενη πολιτική της τρομοκρατίας, του χαφιεδισμού και της καταστολής των λαϊκών αγώνων, την επίσημη κατεύθυνση απονομιμοποίησης της όποιας αριστερής δράσης και λαϊκής αντίστασης. Αυτή η αντιδραστική κατεύθυνση που υιοθετείται σήμερα επίσημα με στόχο την υπηρέτηση της αδηφαγίας του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών αφεντικών της αστικής τάξης δεν στοχεύει στον ΣΥΡΙΖΑ, παρ' ότι συχνά εγκαλείται προς «συμμόρφωση»…
Στο στόχαστρο της κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας και τέτοιων ενεργειών είναι ο εργαζόμενος λαός που αντιστέκεται στην αντιλαϊκή επίθεση, παλεύοντας για τα πραγματικά του προβλήματα, η νεολαία που διεκδικεί το δικαίωμα στις σπουδές, οι μετανάστες που διεκδικούν το δικαίωμα στη ζωή που τους στερεί η ιμπεριαλιστική λεηλασία των χωρών τους.
Στο στόχαστρο επίσης, ιδιαίτερα στα Χανιά, είναι οι αγώνες των Χανιωτών ενάντια στις βάσεις του θανάτου, που δηλητηριάζουν από κάθε άποψη τον τόπο μας. Τους εργαζόμενους, τη νεολαία και το σύνολο του δημοκρατικού κόσμου στα Χανιά και σ’ όλη τη χώρα αφορά, μ’ αυτή την έννοια, η υπόθεση καταδίκης και απομόνωσης των όποιων αντιδραστικών αντιλήψεων και πρακτικών σαν αυτή σε βάρος των γραφείων του ΣΥΡΙΖΑ. Η υπόθεση της υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας είναι σπουδαία υπόθεση για τη μαζική λαϊκή πάλη. Και η μαζική λαϊκή πάλη δεν είναι απλά πολύτιμη, αλλά αποτελεί μοναδική διέξοδο απέναντι στα αδιέξοδα που συσσωρεύει η πολιτική του συστήματος στο λαό.

ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΔΥΤ. ΑΘΗΝΑΣ

Το πάρκο περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης» είναι ένας χώρος πρασίνου εκατοντάδων στρεμμάτων στον οποίο φιλοξενούνται αρκετά είδη πουλιών και αποτελεί εδώ και χρόνια μια διέξοδο για το λαό της Δυτικής Αθήνας. Δίνει τη δυνατότητα στους κατοίκους της περιοχής να βρεθούν, να περπατήσουν, να παίξουν σε ένα περιβάλλον πιο ανθρώπινο χωρίς να χρειάζεται να ξοδέψουν το έτσι κι αλλιώς λιγοστό τους εισόδημα. Τα σχέδια όμως του κεφαλαίου είναι άλλα. Το πάρκο εδώ και χρόνια αφήνεται στην εγκατάλειψη, χωρίς την απαραίτητη συντήρηση (καθαρισμός, πότισμα κ.τ.λ.). Οι φορείς που το διαχειρίζονται, το ΥΠΕΧΩΔΕ, οι δήμοι Ιλίου, Καματερού και Αγίων Αναργύρων και ο ΑΣΔΑ κατά τη συνήθη τακτική τους ρίχνουν ο ένας τις ευθύνες στον άλλο, αλληλοκατηγορούνται για τις ελλείψεις κονδυλίων και βέβαια διεκδικούν για τους δικούς του λόγους την πλήρη διαχείριση του πάρκου. Στην πραγματικότητα, εγκαταλείποντας το πάρκο στρώνουν το έδαφος στο κεφάλαιο που θέλει να το εκμεταλλευτεί στο έπακρο. Ηδη υπάρχουν προτάσεις για τεμαχισμό του, επιβολή εισιτηρίου και δημιουργία διαφόρων επιχειρήσεων. Σχεδιάζουν την καταστροφή του πάρκου και τη δημιουργία ενός ακόμη αφιλόξενου και ακριβού “διασκεδαστηρίου” σαν τα δεκάδες που υπάρχουν σε ολόκληρη την Αττική. Το πάρκο όμως ανήκει στο λαό που είναι και ο μόνος που μπορεί να αντισταθεί στα σχέδια του κεφαλαίου και της κυβέρνησής του. Ολοι μαζί πρέπει να παλέψουμε για να σωθεί το πάρκο σαν ελεύθερος χώρος πρασίνου, χωρίς τεμαχισμούς, με δημόσιο χαρακτήρα και την πλήρη χρηματοδότηση της συντήρησής του από τον κρατικό προϋπολογισμό. Γι’ αυτόν το λόγο γίνεται μια προσπάθεια από δυνάμεις της περιοχής να ανοίξουν το ζήτημα και να θέσουν την ανάγκη συγκρότησης μιας επιτροπής αγώνα, ανοιχτή στην κάθε οργανωμένη δύναμη και το κάθε εργαζόμενο και νέο άνθρωπο που πιστεύει ότι το πάρκο πρέπει να σωθεί και θέλει να αγωνιστεί γι’ αυτό. Χρειάζεται να δώσουμε αυτή τη μάχη όλοι μαζί, χωρίς αποκλεισμούς και μικροκομματισμούς. Μόνο με ένα μαζικό και αποφασιστικό αγώνα θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε αυτό το χώρο που μας ανήκει και τον έχουμε τόσο ανάγκη.

Πορεία αλληλεγγύης στο λαό της Λευκίμμης

Το απόγευμα της Πέμπτης 29 Ιούνη εκατοντάδες αγωνιστών συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα. Μέλη οργανώσεων και κινήσεων καθώς και ανένταχτοι αγωνιστές στο πλευρό των Λευκιμμιωτών κατοίκων της Αθήνας, πραγματοποίησαν τη δεύτερη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγώνα του λαού της Λευκίμμης.
Η συγκέντρωση είχε οριστεί, σύμφωνα με το κάλεσμα της αφίσας, για τις 7:30 το απόγευμα. Η προσέλευση κόσμου συνεχίστηκε μέχρι και μετά τις 8:00, οπότε και ξεκίνησε πορεία στο κέντρο της Αθήνας. Με παλμό και συνθήματα οι διαδηλωτές κατήγγειλαν την κυβερνητική πολιτική, την κρατική καταστολή, το θάνατο της αγωνίστριας Μαρίας και εκδήλωσαν τη συμπαράσταση στον δίκαιο αγώνα των Λευκιμμιωτών εκφράζοντας την εναντίωσή τους στην κατασκευή του ΧΥΤΑ.
Προκλητική ήταν η παρουσία των δυνάμεων καταστολής σε όλη τη διάρκεια της πορείας, όπου άνδρες των ΜΑΤ ακολουθούσαν σε απόσταση αναπνοής τους διαδηλωτές. Η επιλογή της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει με αυτόν τον τρόπο την κινητοποίηση προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση και διαμαρτυρία των διαδηλωτών με συνθήματα που απαιτούσαν την άμεση αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων.
Η διαδρομή των διαδηλωτών κατέβηκε την Πανεπιστημίου και κατέληξε μέσω της Σταδίου και πάλι στο Σύνταγμα. Μετά το τέλος της πορείας ανακοινώθηκε και πραγματοποιήθηκε ανοιχτή συνάντηση όπου συζητήθηκαν προτάσεις για την από εδώ και πέρα συνέχεια των κινητοποιήσεων και δράσεων αλληλεγγύης στον αγώνα του λαού της Λευκίμμης.

Θριάσιο: «Ανάπτυξη» για το κέρδος του κεφαλαίου, στα σκουπίδια το δικαίωμα στη ζωή

Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τις εγκαταστάσεις του διυλιστηρίου της Πετρόλα, στην Ελευσίνα, προχώρησαν δήμοι, κοινότητες και φορείς του Θριασίου Πεδίου το βράδυ του Σαββάτου 28 Ιούνη, ενάντια στη νέα επέκταση της εταιρείας που σχεδιάζεται να γίνει δίπλα στην ΠΥΡΚΑΛ και στην παραπλήσια κατοικημένη περιοχή.
Οι τερατώδεις σχεδιασμοί που μαγειρεύονται αυτή τη στιγμή από κεφάλαιο και κυβέρνηση για ολόκληρη την περιοχή, που είναι ήδη τόσο επιβαρημένη από τη λειτουργία δεκάδων βιομηχανιών εδώ και μισόν αιώνα περίπου, έχουν εξοργίσει τους κατοίκους του Θριασίου και όλων των γύρω περιοχών της Δυτικής Αθήνας.
Το έδαφος, ο αέρας, η θάλασσα χρησιμοποιούνται πλέον σαν μια τεράστια χωματερή από το κεφάλαιο με τις ευλογίες της εκάστοτε κυβέρνησης. Οι δε κάτοικοι, όταν δεν αποτελούν το εργατικό δυναμικό που ξεζουμίζεται καθημερινά από τις εταιρείες, σαν αναλώσιμο υλικό γιατί τα μέτρα ασφαλείας της εργασίας είναι περιττό έξοδο, σαν πειραματόζωα με τις συνέπειες στην υγεία τους από το μολυσμένο περιβάλλον, συνθλίβονται κάτω από το βάρος της ανεργίας και της εξαθλίωσης. Εδώ το κεφάλαιο παίζει με τις ζωές των ανθρώπων, εκβιάζοντάς τους συχνά (το ίδιο κάνει και τώρα) με το ίδιο τροπάρι: νέες βιομηχανίες και νέες επεκτάσεις των παλιών, για νέες θέσεις εργασίας και ας απολύουν την άλλη στιγμή.
Οι σχεδιασμοί αυτοί λοιπόν περιλαμβάνουν την επέκταση της Πετρόλα, τη δημιουργία λιμανιού στον Σκαραμαγκά, τη δημιουργία μονάδας παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος της ΔΕΗ με τη Χαλυβουργική, τη δημιουργία χωματερής βιομηχανικών αποβλήτων στο Μελετάνι της Μάνδρας, τη δημιουργία μονάδας βιολογικού καθαρισμού στην παραλία Ασπροπύργου, τη δημιουργία μονάδας ηλεκτροπαραγωγής από τα ΕΛΠΕ και άλλες εταιρείες στο Πέραμα Μεγάρων σε κατοικημένη περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της καταστροφής του υγροβιότοπου που υπάρχει εκεί.
Ενώ τα σχέδια αυτά βρίσκονται επί τάπητος και ο κόσμος είναι εξοργισμένος και αναζητεί τρόπους αντίστασης, δήμοι, κοινότητες και φορείς αδυνατούν να ανταποκριθούν όπως φάνηκε και από τη συγκέντρωση του Σαββάτου αλλά και από παλαιότερη που είχε διοργανώσει ο ΑΣΔΑ στον Σκαραμαγκά. Με μηνύσεις και προσφυγές, αλλά κυρίως φοβούμενοι και οι ίδιοι την οργή του κόσμου, δεν μπορούν να δώσουν καμία προοπτική σε αυτό τον αγώνα. Η γνωστή πλέον τακτική του ΚΚΕ (ξεχωριστό Συντονιστικό Φορέων Θριασίου, με ξεχωριστές συγκεντρώσεις κ.λπ.) αλλά και η συνολική αντίληψή του για τη λύση του προβλήματος δεν διαφέρει από των προηγούμενων και οδηγεί στο ίδιο αδιέξοδο.
Τα σχέδια και τα οράματα του κεφαλαίου για κέρδη «νομιμοποιούνται», ενώ απονομιμοποιείται το δικαίωμα στη ζωή με τον πλέον θρασύ τρόπο.
Η μόνη διέξοδος που μπορεί να υπάρξει είναι στον αγώνα των ίδιων των κατοίκων και εργαζομένων του Θριασίου και των γύρω περιοχών που πρέπει να τον αναλάβουν οι ίδιοι για να παλέψουν για το δικαίωμά τους στη ζωή.

Η απεργία δεν είναι παράνομη ή νόμιμη, είναι δικαίωμα!

Σε όλες σχεδόν τις απεργιακές κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος είδαμε να εξελίσσεται μία επίθεση άνευ προηγουμένου ενάντια στο δικαίωμα στην απεργία. Δεν προλάβαινε καλά - καλά να προκηρυχθεί απεργία από έναν κλάδο εργαζόμενων (ιδιαίτερα το προηγούμενο διάστημα με το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο) και το θέμα πήγαινε στα δικαστήρια, τα οποία την κήρυσσαν παράνομη! Με χίλιες δυο προφάσεις και δικαιολογίες κυβέρνηση και εργοδότες απαιτούσαν συμμόρφωση και υποταγή από τους εργαζόμενους, φοβούμενοι τη διογκούμενη οργή και αγανάκτηση από την πλευρά τους, λόγω της λυσσαλέας επίθεσης του συστήματος στο σύνολο των δικαιωμάτων και κατακτήσεών τους.
Τώρα έρχεται και η επίσπευση και απλούστευση της όλης διαδικασίας με τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή, ώστε να μην υπάρχει ούτε η ελάχιστη καθυστέρηση στο χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία: Προβλέπεται ότι σε έφεση που αφορά απεργία που είχε πρωτόδικα δικαιωθεί, ο πρόεδρος του Εφετείου θα μπορεί να ορίζει δικάσιμο εντός 48 ωρών, ενώ ο ίδιος θα έχει τη δυνατότητα να ορίζει την σύνθεση του συγκεκριμένου δικαστηρίου!
Θα μπορεί, έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες να αποφασίζεται και να κρίνεται παράνομο το δικαίωμα στην απεργία, ενώ γίνεται ευκολότερη η παρέμβαση της πολιτικής ηγεσίας στην «ανεξάρτητη» -κατά τα άλλα- δικαιοσύνη.
Είναι φανερές οι προθέσεις της κυβέρνησης μετά και τις δυσκολίες που πέρασε τους προηγούμενες μήνες με τις μεγάλες απεργίες που ξέσπασαν για το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Φυσικά και θέλει να είναι έτοιμη για αυτό που έρχεται, για να μπορεί με μεγαλύτερη άνεση να «χειρίζεται» ανάλογες καταστάσεις.
Η απεργία είναι το βασικό όπλο στα χέρια των εργαζόμενων για την πάλη τους ενάντια στην επίθεση του συστήματος, που θέλει να τσακίσει κάθε τους κατάκτηση. Δεν κρίνεται και δεν διαπραγματεύεται στους διαδρόμους των δικαστηρίων, αλλά στους δρόμους του αγώνα. Η απεργία δεν είναι παράνομη ή νόμιμη, είναι δικαίωμα!

Λελέ Δημάκου

Εφυγε από τη ζωή στις 28 Ιούνη, πλήρης ημερών, η Λελέ Δημάκου, αγωνίστρια της Αριστεράς και του κομμουνιστικού κινήματος.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σε πολύ νεαρή ηλικία οργανώθηκε στο ΕΑΜ και αγωνίστηκε στις γραμμές του. Για τη δράση της αυτή εξορίστηκε στη Μακρόνησο, στη Χίο και στο Τρίκερι στην περίοδο 1947 – 1952. Από το 1952, επιστρέφοντας και πάλι στην Αθήνα, υπηρετεί πιστά και αταλάντευτα το παράνομο ΚΚΕ, αλλά και δρα σε μια σειρά οργανώσεων της ΕΔΑ. Το Μάη του ’67 συλλαμβάνεται από τη Χούντα και εξορίζεται στη Γυάρο και κατόπιν στην Αλικαρνασσό, αρνούμενη να υπογράψει δήλωση μετανοίας. Η στάση της στην εξορία υπήρξε παραδειγματική για την υπομονή, την ψυχραιμία, το κουράγιο και την αλληλεγγύη στις συντρόφισσές της, σε δύσκολες εποχές διάσπασης της Αριστεράς.
Μετά την πτώση της Χούντας, ανένταχτη πια, χωρίς όμως να χάσει την αγωνιστικότητα και το κομμουνιστικό της ήθος, βρισκόταν πάντα εκεί που χρειαζόταν σχεδόν μέχρι τα τελευταία χρόνια της ενενηντάχρονης ζωής της. Ηταν πολύ σεμνή. Δεν ήθελε να μιλούν γι’ αυτήν. Να μας συμπαθάει. ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ, ΛΕΛΕ.

90 CAMPING ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ

Φέτος για 9η συνεχή χρονιά θα πραγματοποιηθεί το κάμπινγκ των Αγωνιστικών Κινήσεων, στο Βαρικό Πιερίας, στις 20-29 Ιουλίου, στο camping ''Νηρέας'', το οποίο μας φιλοξένησε και πέρυσι. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις προσπαθούν να δώσουν στη νεολαία μια εναλλακτική διέξοδο για διακοπές, μακριά από την απομόνωση και τη ''φυγή'' από την πραγματικότητα που προωθείται στην εποχή μας. Αυτό που εμείς θα κάνουμε, όπως κάθε χρόνο, είναι να γνωριστούμε, να συζητήσουμε, να διασκεδάσουμε και να παίξουμε όλοι μαζί σ' ένα κλίμα συλλογικότητας και ξεγνοιασιάς. Το πρόγραμμα των ημερών που θα περάσουμε μαζί απαρτίζεται από συζητήσεις, θεατρική παράσταση, θέατρο σκιών, πάρτυ και διάφορα άλλα ...εκτός προγράμματος. Πιο συγκεκριμένα: κεντρικές εκδηλώσεις-συζητήσεις, Πέμπτη 24 Ιούλη: ''Συμπεράσματα, δυνατότητες και αδυναμίες του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος, στον αγώνα του ενάντια στο νόμο-πλαίσιο. Το δυνάμωμα της αγωνιστικής κατεύθυνσης και οι στόχοι πάλης που θέτουν οι Αγωνιστικές Κινήσεις.'' Σάββατο 26 Ιούλη: ''Μάης '68 στη Γαλλία και στον κόσμο και Αριστερά''. Θεματικά εργαστήρια, Τρίτη 22 Ιούλη: ''Οι επαναστατικές εξελίξεις στο Νεπάλ'', Κυριακή 27 Ιούλη: ''Καθηγητικές σχολές, απόφοιτοι και οι συμπληγάδες του ΑΣΕΠ'', Κυριακή 27 Ιούλη: ''Οι μαθητές μαθαίνουν... να διεκδικούν'', Δευτέρα 28 Ιούλη: ''Τέχνη και κίνημα: Μια αναπόφευκτη αλληλεπίδραση'', Σάββατο 26 Ιούλη: Θεατρική παράσταση: ''ΜΠΡΕΧΤ και ΧΙΤΛΕΡ'' από τη θεατρική ομάδα ''ΤΖΙΟΥΛΑΡΙ'', Δευτέρα 28 Ιούλη: θέατρο σκιών Χατζή: παράσταση Καραγκιόζη που παρουσιάζει ο Γιάννης Χατζής. Δε θα λείψουν φυσικά οι προβολές ταινιών, τα παιχνίδια και τα τουρνουά ποδοσφαίρου, σκακιού, τάβλι, οι συναυλίες, το ρεμπέτικο γλέντι και τα πάρτυ στην παραλία. Επειδή γλέντι, διασκέδαση και πραγματική ξεκούραση χωρίς παρέα δε γίνεται ...κι επειδή παρέα χωρίς συλλογική αντίληψη δεν υπάρχει, ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!!!

Παρουσιάστηκε το βιβλίο του Γ. Ευγενιάδη

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία, στο βιβλιοπωλείο «Βιβλιορυθμός», την Πέμπτη 26 του Ιούνη η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Ευγενιάδη «Της γης οι κολασμένοι», που εκδόθηκε πρόσφατα από τον εκδοτικό οίκο «Εκτός των Τειχών». Το βιβλίο παρουσίασαν ο Στέλιος Αγκούτογλου, ο Τάσος Κατσαρός, συγγραφέας βιβλίου για τη Λαϊκή Αυτοάμυνα της Θεσσαλονίκης την περίοδο του εμφυλίου, και ο Αλέκος Αθανασιάδης, επαναπατρισθείς πολιτικός πρόσφυγας από την Τσεχοσλοβακία. Στην παρουσίαση, σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε συγκινημένος ο συγγραφέας.

Να ανακληθούν οι απολύσεις στη φαρμακοβιομηχανία DEMO!

Η αλληλεγγύη το όπλο των εργαζόμενων

Στις σημερινές συνθήκες γενικευμένης επίθεσης του συστήματος στην εργατική τάξη και στους εργαζόμενους, η εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία είναι καθημερινό φαινόμενο.
Επιδιώκεται έτσι να διαμορφωθεί και να παγιωθεί ένα γενικευμένο κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας στους κόλπους των εργαζόμενων, που με τη σειρά του τους καθιστά ευάλωτους στις κάθε λογής ορέξεις της εργοδοσίας.
Η εργαζόμενη στη φαρμακοβιομηχανία DEMO, Φωτεινή Κωνσταντοπούλου, απολύθηκε στις 31 Μάρτη 2008 με το αιτιολογικό της «απρεπούς συμπεριφοράς προς τους ανωτέρους». Η πραγματική αιτία όμως για την απόλυσή της υπήρξε η επιμονή της να διεκδικεί τα δικαιώματά της, όπως πρέπει να κάνει κάθε εργαζόμενος. Απαίτησε μέτρα ασφαλείας από την εταιρεία ύστερα από εργατικό ατύχημα στο χώρο (ηλεκτροπληξία εργαζομένου), ζήτησε την άμεση καταβολή του μεροκάματου του χιονιά που παράνομα δεν είχε καταβάλει η εργοδοσία, πάλεψε για το δικαίωμα στη συλλογική δράση και τη συμμετοχή στις απεργίες για το Ασφαλιστικό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αρχικά, τόσο η Επιθεώρηση Εργασίας όσο και το υπουργείο συνέστησαν στην εταιρεία να ανακαλέσει την απόλυση της εργαζόμενης, η εταιρεία ωστόσο όχι μόνο δεν το έπραξε, αλλά προχώρησε και σε νέα απόλυση εργαζόμενης η οποία εκδήλωσε τη συμπαράστασή της στη Φωτεινή (29/5/2008).
Την επόμενη μέρα ένα νέο εργατικό ατύχημα ήρθε να προστεθεί αυτή τη φορά στις αποθήκες του εργοστασίου.
Την άμεση ανάκληση των δύο απολύσεων και την επαναπρόσληψη των εργαζόμενων διεκδικούν ήδη σωματεία, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι που συντονίζουν τον βηματισμό τους για την επίτευξη του στόχου αυτού.
Οι δυνάμεις της Ταξικής Πορείας και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοί της στο χώρο της δημόσιας περίθαλψης εκφράζουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους διεκδικώντας κείμενο υπογραφών με το ίδιο αίτημα.
Η εκφρασμένη αλληλεγγύη στις δύο εργαζόμενες είναι το όπλο που πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά και στη ζωή που καταπατά βάναυσα το κεφάλαιο.
Εχει ιδιαίτερη σημασία τόσο σαν γενική κατεύθυνση όσο και στις μέρες μας η συλλογική, μαζική, έμπρακτη συμπαράσταση και αλληλεγγύη, για να μην αισθάνεται κάθε απολυμένος μόνος, να σπάσει η εργοδοτική τρομοκρατία που θεωρεί τους εργαζόμενους αναλώσιμους και να αναδεικνύεται η αποτελεσματικότητα της δύναμης της ενότητας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι σε προηγούμενες περιόδους, αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις και σήμερα, η απόλυση εργαζομένων ξεσήκωνε θύελλα αντιδράσεων και οδηγούσε σε κινητοποιήσεις (απεργίες, στάσεις εργασίας, ακόμα και καταλήψεις) με αίτημα την επαναπρόσληψή τους και δεν ήταν λίγες οι φορές που κερδήθηκαν οι μάχες αυτές.
Η συνειδητοποίηση της δύναμης που κρύβει η μαχητική αλληλεγγύη των εργαζομένων μπορεί να αποδειχτεί πραγματικό όπλο στα χέρια τους ενάντια στην καθημερινή τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς.

Ολο και λιγότεροι οι πρωτοετείς στις σχολές με αντίκρυσμα

Με τη λήξη των πανελλαδικών εξετάσεων και την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, οι 90.500 φετινοί υποψήφιοι -3.500 λιγότεροι από πέρσι- βρίσκονται στη διαδικασία συμπλήρωσης μηχανογραφικών και αναμένουν τις φετινές βάσεις εισαγωγής. Σύμφωνα με τους αριθμούς εισακτέων που ανακοίνωσε το ΥΠΕΠΘ τον περασμένο Μάρτιο, 39.200 εισάγονται σε ΑΕΙ, 43.400 στα ΤΕΙ και άλλες 4.000 περίπου στις στρατιωτικές και εκκλησιαστικές σχολές.
Ο ρυθμιστικός παράγοντας της βάσης του 10 θα παίξει και φέτος το ρόλο του, με τις εκτιμήσεις για τον αριθμό των υποψηφίων που δεν θα εισαχθούν επειδή έγραψαν κάτω από τη βάση να κυμαίνεται από 8.000 έως 10.000.
Οι φετινοί υποψήφιοι έρχονται και πάλι αντιμέτωποι με την πολιτική που χρόνια εφαρμόζει το σύστημα στη μετάβαση από τη δεύτερη στην τρίτη βαθμίδα. Η φετινή ποιοτική διαφορά είναι ότι το υπουργείο Παιδείας βρίσκεται ήδη σε τροχιά αλλαγών, για τις οποίες ετοίμασε το έδαφος με την ανακοίνωση του αριθμού των εισακτέων λίγους μήνες πριν. Η συνολική αύξηση των θέσεων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ είναι ουσιαστικά ψευδής, αφού αφορά περιφερειακά τμήματα και κυρίως των ΤΕΙ, εκείνα δηλαδή στα οποία τα τελευταία χρόνια συνηθίζεται να μένουν κενές θέσεις λόγω της βάσης του 10. Αν οι προθέσεις του υπουργείου σε σχέση με τον καθορισμό του αριθμού εισακτέων υλοποιηθούν, τότε θα έχουμε μπροστά μας ένα ακόμη χειρότερο τοπίο.
Η συζήτηση που γίνεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή, αναπόφευκτα οδηγεί και στη συζήτηση για το σε ποια τρίτη βαθμίδα μπαίνουν οι μαθητές, σε ποιες σχολές και με τι επαγγελματικά δικαιώματα. Ουσιαστικά δηλαδή, το πόσοι τελικά από τους ήδη λίγους εισακτέους μπαίνουν σε μια πορεία που τους εξασφαλίζει καλύτερους όρους για το μέλλον. Αλλά και κοντά σ’ αυτό, το σε ποιους δαιδάλους των μεταδευτεροβάθμιων ιδρυμάτων μπλέκουν όσοι δεν τα κατάφεραν, αν και ποια επαγγελματικά δικαιώματα τους εξασφαλίζονται ή κάτω από ποιες συνθήκες διοχετεύονται απευθείας στην αγορά εργασίας.
Οι απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω μπορούν να δοθούν μόνο κάτω από το πρίσμα του ταξικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης και του ρόλου που παίζει σ’ αυτό το σύστημα. Και οι μαθητές μπορούν να δώσουν τη δική τους απάντηση με την πάλη τους για την υπεράσπιση του δικαιώματος στις σπουδές.

Ξαναστήνουν μαθητοδικεία

Μετά από 10 χρόνια η κυβέρνηση στέλνει ξανά μαθητές σε δίκες για τη συμμετοχή τους στις μαθητικές κινητοποιήσεις. Η πρώτη φορά ήταν το 1998 με το κίνημα ενάντια στους νόμους Αρσένη, μια εποχή που η τρομοκρατία ενάντια στο μαθητικό κίνημα οδήγησε μέχρι και στη θέσπιση του ιδιώνυμου και τις πρώτες δίκες μαθητών.
Στις 23 Ιουνίου κλήθηκαν για κατάθεση οχτώ διευθυντές και πρόεδροι συλλόγων γονέων, σε συνέχεια της πρώτης πρόσκλησης για κατάθεση που έγινε το Μάη. Αυτή η τελευταία μάλιστα, έγινε ύστερα από μηνυτήρια αναφορά για διατάραξη κοινής ειρήνης την περίοδο των καταλήψεων του Νοεμβρίου, την οποία κατέθεσε μεταξύ άλλων ο… πολύς Ζάχος Χατζηφωτίου ως δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων.
Η κυβέρνηση, με κλειστά πλέον τα σχολεία, χρησιμοποιεί ό,τι μέσο διαθέτει για να τρομοκρατήσει και να καταστείλει το μαθητικό κίνημα. Εχει φαίνεται κι αυτή τη -σωστή- εκτίμηση ότι το φθινόπωρο θα είναι δύσκολο γι’ αυτήν με βάση τα όσα προτίθεται να θεσμοθετήσει για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Το ζήτημα της ποινικοποίησης των αγώνων είναι τέτοιο που δεν αφορά μόνο το μαθητικό κίνημα. Το ζουν έτσι κι αλλιώς και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στις δικές τους κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις. Το να στήνονται όμως δίκες για δεκαπεντάχρονα παιδιά που διεκδικούν τη ζωή τους, είναι μιας άλλης τάξης ζήτημα και απαιτεί συνολική αντιμετώπιση και απάντηση.

Ρυθμίσεις για τη (μη) εισαγωγή των αποφοίτων των ΕΠΑΛ στην τριτοβάθμια εκπαίδευση

Το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε στις 26 Ιούνη τις νέες ρυθμίσεις για την εισαγωγή των αποφοίτων των ΕΠΑΛ στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Για την ακρίβεια, ανακοίνωσε τους ακριβείς όρους για τη μη εισαγωγή τους, για τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό τους από τα ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Οι τελειόφοιτοι των ΕΠΑΛ «έχουν τη δυνατότητα» πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δίνοντας εξετάσεις μαζί με τους τελειόφοιτους του Ενιαίου Λυκείου, γεγονός που αφενός αυξάνει τον αριθμό των μαθημάτων στα οποία εξετάζονται. Από την άλλη -και αυτό είναι το βασικότερο- δίνεται μια ψευδής εικόνα για τα ίδια τα ΕΠΑΛ, από την οποία αποκρύπτεται το ότι με δυσκολία φτάνουν βιβλία και καθηγητές ή ότι είναι ένα ολόκληρο ζήτημα το πώς βγαίνει η ύλη. Αυτό που -προφανώς- αποκρύπτεται στην ουσία είναι ότι τα ΕΠΑΛ δεν φτιάχτηκαν για να είναι λύκεια με αξιώσεις και πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά για να διοχετεύεται εκεί μια μεγάλη μάζα μαθητών προκειμένου να αποσυμπιέζεται ο πληθυσμός των Γενικών Λυκείων και όσων διεκδικούν να σπουδάσουν.
Το υπουργείο Παιδείας δεν μοιράζει ξαφνικά δικαιώματα και όνειρα. Απλώς δημιουργεί εκείνους τους όρους που θα εξασφαλίσουν στο σύστημα την ταξική εκπαίδευση των λίγων κι εκλεκτών.

Συγκέντρωση και πορεία για τις φωτιές στον Υμηττό

Την Παρασκευή 27/6, δυο μέρες μετά τις φωτιές στον Υμηττό, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και πορεία στον Καρέα ενάντια στην καταστροφή του βουνού.
Στη συγκέντρωση καλούσαν η Πρωτοβουλία Κατοίκων Καρέα, η ΛΑΚ Υμηττού, η Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής, η Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα, η Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια και άλλες τοπικές κινήσεις κατοίκων των περιοχών γύρω από τον Υμηττό.
Οι πρώτες ζέστες και το πρώτο αεράκι του καλοκαιριού φαίνεται πως ήταν αρκετές για να ξαναπιαστεί το γαϊτανάκι των εμπρησμών από εκεί που έμεινε πέρσι. Δεν είναι τυχαίο ότι το μυαλό όλων πήγε αμέσως στα σχέδια του Σουφλιά για τους νέους αυτοκινητόδρομους στην Αττική και στην άναρχη και αδηφάγο οικιστική επέκταση του Λεκανοπεδίου προς τα ανατολικά, πάνω και πίσω από τον Υμηττό.
Οι κάτοικοι των Γλυκών Νερών άκουσαν εκρήξεις πριν δουν τους πρώτους καπνούς. Τα πυροσβεστικά βρήκαν περιφραγμένους δασικούς δρόμους προσπαθώντας να φτάσουν στη φωτιά. Ούτε που τόλμησε κανείς να αρθρώσει λέξη περί τυχαίου γεγονότος ή απροσεξίας.
Δεν έχει, προφανώς, νόημα, ούτε και είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή να ονοματίσει κανείς συγκεκριμένα συμφέροντα που είχαν όφελος από τη φωτιά. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι τα συμφέροντα αυτά, μικρά και μεγάλα, υπάρχουν και δρουν, επιβουλεύονται το βουνό και σχεδιάζουν την …κατάκτησή του από το τσιμέντο και την άσφαλτο.
Η γενικότερη πολιτική της άρχουσας τάξης, όπως εκφράστηκε με τα σχέδια του Υ(ΠΕ)ΧΩΔΕ για τους νέους αυτοκινητόδρομους της Αττικής, δίνει τον τόνο γι’ αυτά που σχεδιάζονται τόσο για τον Υμηττό, όσο και για την Ανατολική Αττική. Το Λεκανοπέδιο επεκτείνεται, τα Μεσόγεια ήδη έχουν αρχίσει να γίνονται τόποι πρώτης κατοικίας και όχι εξοχικής, ενώ ο πολύπαθος Υμηττός παραδίνεται στις φλόγες σχεδόν κάθε χρόνο, για να παραδοθεί στο τσιμέντο λίγο μετά.
Τα σχέδια και τα παχιά λόγια της κυβέρνησης και των Δημάρχων για αποτελεσματική προστασία του Υμηττού ακούγονται από καιρό ως κακόγουστα αστεία. Οι κάτοικοι των γύρω περιοχών δεν πείθονται πια ότι μπορεί η κεντρική ή η τοπική εξουσία να προφυλάξει το περιβάλλον και το πράσινο του βουνού, γιατί έχουν αντιληφθεί ότι είναι συνένοχες στο έγκλημα.
Η οργή και η αγανάκτηση είναι που έσπρωξε τις τοπικές κινήσεις στην πρωτοβουλία για τη συγκέντρωση στον Καρέα. Είναι πολύ θετικό ότι μέσα σε δυο μόλις μέρες έγινε κατορθωτό να συνεννοηθούν οι κινήσεις αυτές, να συμφωνήσουν στο βασικό σύνθημα του πανώ «Εμπρησμοί, άσφαλτος, μπετόν - Κάτω τα χέρια από τον Υμηττό!» και να διοργανώσουν τη συγκέντρωση.
Οι λίγες δεκάδες άνθρωποι που μαζεύτηκαν και πορεύτηκαν στη λεωφόρο Καρέα δεν είναι αρκετοί, φυσικά, για να υπερασπιστούν τον Υμηττό από όσους τον επιβουλεύονται. Δεδομένου, ωστόσο, του ελάχιστου χρόνου για προετοιμασία και προπαγάνδιση, αλλά, βέβαια, και της γενικότερης δύσκολης κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο λαός και οι αγώνες του συνολικά, δεν μπορούμε παρά να κρίνουμε πολύ θετικά την κινητοποίηση. Η οποία, μάλιστα, φάνηκε να έγινε αποδεκτή θετικά και από τους Καρεώτες που την παρακολουθούσαν από τα μπαλκόνια τους ή που πήραν τις προκηρύξεις που μοιράζονταν.
Δε θα συμφωνήσουμε, έτσι, με απόψεις που ακούστηκαν ότι είμαστε πολύ λίγοι και δε γίνεται τίποτα έτσι. Ακριβώς έτσι γίνονται τα πάντα! Από λίγοι ξεκινάμε και γινόμαστε πολλοί. Οργανωνόμαστε στις γειτονιές μας, απευθυνόμαστε ανοιχτά στους γείτονές μας και τους καλούμε να υπερασπιστούμε μαζί τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας, κόντρα σε όσους μετράνε το δάσος και τον αέρα σε ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο…
Δε λέει κανείς ότι τα πράγματα είναι εύκολα. Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα. Το ζητούμενο είναι αν εμπιστευόμαστε το λαό της Αττικής ότι θέλει και μπορεί να παλέψει και άρα ξεκινάμε να βαδίζουμε το μακρύ αυτό δρόμο ή αν αναζητούμε τις φαεινές ιδέες και τις λύσεις που θα δώσουν αποτέλεσμα εδώ και τώρα. Τέτοιες, είτε μας αρέσει είτε όχι, δεν υπάρχουν.

Τρίτο Διεθνές Συνέδριο της ILPS

Χονγκ Κονγκ 19-21 Ιούνη 2008

Ολοκληρώθηκαν με αρκετή επιτυχία οι εργασίες του 3ου Συνεδρίου της Διεθνούς Λίγκας Λαϊκού Αγώνα (ILPS) που πραγματοποιήθηκε στο Χονγκ Κονγκ από τις 19 έως τις 21 Ιούνη. Μετά τα δύο προηγούμενα συνέδρια που είχαν πραγματοποιηθεί στην Ολλανδία, ήταν μάλλον επιβεβλημένο το επόμενο συνέδριο να γίνει σε μια περιοχή του πλανήτη απ' όπου προέρχονται και οι περισσότερες οργανώσεις-μέλη αλλά κυρίως η ένταση των ταξικών αγώνων στην Ασία σηματοδοτεί τα νέα επίκεντρα των επαναστατικών διεργασιών. Δυστυχώς, κι αυτή τη φορά οι διεργασίες του συνεδρίου περιορίστηκαν στο χώρο διεξαγωγής χωρίς να καταφέρουν να γίνουν πολιτικό γεγονός με τοπική αναφορά. Ενα ζήτημα που πρέπει οπωσδήποτε να λειφθεί υπόψη στην επιλογή του τόπου διεξαγωγής του επόμενου συνεδρίου.
Οπως είχε αναφερθεί και στην προηγούμενη ανταπόκριση, υπήρξε διευρυμένη συμμετοχή οργανώσεων και αντιπροσώπων από την Ασία και την Ωκεανία. Εκτός από την πολυπληθή παρουσία των Φιλιππινέζων με εργατικές, αγροτικές, φοιτητικές οργανώσεις και ερευνητικά κέντρα από τις Φιλιππίνες αλλά και οργανώσεις μεταναστών απ' όλο τον κόσμο, ξεχώρισαν οι αντιπροσωπείες από την Ινδία (εκπρόσωποι γυναικείων, αγροτικών και εργατικών οργανώσεων καθώς και επιτροπών για τους πολιτικούς κρατούμενους), την Ινδονησία (φοιτητές και οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στον εργατικό και αγροτικό τομέα), την Αυστραλία (επιτροπές κατά των βάσεων, αντιπολεμικές κινήσεις), την Κορέα και την Ιαπωνία. Παρά την κατάθεση κειμένων για την κατάσταση στο Νεπάλ, δυστυχώς την τελευταία στιγμή δεν μπόρεσε να παρευρεθεί αντιπροσωπεία.
Αν και περιορισμένη η αντιπροσώπευση από την Αφρική, οι εκπρόσωποι από την Κένυα, που δραστηριοποιούνται στο συνδικαλιστικό χώρο, με την ενεργό συμμετοχή τους καλλιέργησαν την αισιοδοξία για στενότερους δεσμούς της Λίγκας με τη μαύρη ήπειρο. Σε επόμενα φύλλα της ΠΣ θα προσπαθήσουμε να προβάλουμε τις πολιτικές τους αναλύσεις για πληρέστερη ενημέρωση.
Η γενικότερη δυναμική του κινήματος στη Λατινική Αμερική αντανακλάται πλέον στις ευρύτερες διασυνδέσεις της Λίγκας. Με κέντρο τη Βραζιλία διαμορφώνεται ένα δίκτυο οργανώσεων και κινήσεων που συνδυάζουν τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα με την αντιρεφορμιστική πολιτική αντιπαράθεση ενάντια στις σοσιαλδημοκρατικές κρατικιστικές αυταπάτες. Ενώ στη Βόρεια Αμερική, οι δεσμοί πλέον της Λίγκας με τα τοπικά κινήματα των πόλεων σταθεροποιούνται και διευρύνονται.
Τέλος, έγινε φανερή η διάθεση για δυναμικότερη παρουσία της Λίγκας στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, κρίνοντας από την αποφασιστική ανάληψη ευθυνών για πολιτικές παρεμβάσεις στην περιοχή στο άμεσο μέλλον. Αναλυτικότερη παρουσίαση σύντομα από τις σελίδες της ΠΣ.
Μετά τη φούσκα λοιπόν των σοσιαλδημοκρατικής έμπνευσης "αντι-γκλόμπαλ" ξεκαθαρίζει το τοπίο για την κατεύθυνση που θα πρέπει να πάρει το διεθνές αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Οι συνθήκες είναι βέβαια ιδιαίτερα δύσκολες και οι διαφορετικές πολιτικές αναλύσεις αναπόφευκτες και στο εσωτερικό της Λίγκας. Ο σεβασμός όμως στο διάλογο είναι το εχέγγυο για την παραπέρα προώθηση των στόχων μέσω της πολιτικής και οργανωτικής ενίσχυσης.

Το σώμα εξέλεξε νέα Διεθνή Συντονιστική Επιτροπή (ICC) αποτελούμενη από 27 τακτικά και 8 αναπληρωματικά μέλη, μεταξύ των οποίων και δύο μέλη από την Ελλάδα. Στην πρώτη της συνεδρίαση, η ICC εξέλεξε νέα εννεαμελή Διεθνή Συντονιστική Ομάδα (ICG) αποτελούμενη από τους παρακάτω: Πρόεδρος, Jose Maria Sison (International Network of Philippine Studies), Αντιπρόεδρος, GN Saibaba (Revolutionary Democratic Front of India), Αντιπρόεδρος Εσωτερικών Υποθέσεων, Carol P. Araullo (BAYAN, Philippines), Αντιπρόεδρος Εξωτερικών Υποθέσεων, Μανόλης Αρκολάκης (Επιτροπή κατά των Βάσεων και της Εξάρτησης, Ελλάδα), Γενικός Γραμματέας, Arman Riazi (Democratic Antiimperialist Organization of Iranians), Α' Βοηθός Γραμματέας, Elmer Labog (KMU, Philippines), Β' Βοηθός Γραμματέας, Aliyah Brunner (Umut Publications, Austria), Ταμίας, Theo Droog (Ολλανδία) και Ελεγκτής, Malcolm Guy (Καναδάς).

Διεθνής Καμπάνια ενάντια στις Εκτοπίσεις

Στο πλαίσιο των εργασιών του συνεδρίου, εκτός από τις κεντρικές ομιλίες, τα 18 εργαστήρια, τις θεματικές συζητήσεις, πραγματοποιήθηκε η εναρκτήρια συνάντηση της διεθνούς καμπάνιας ενάντια στις εκτοπίσεις. Εχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν για το έγκλημα που συντελείται στις περιοχές των αυτόχθονων στην Ινδία, με τις μαζικές εκτοπίσεις και το ξερίζωμα ολόκληρων λαών από τα πατρογονικά τους εδάφη. Η δυναμική αντίστασή τους έχει συναντήσει και συμπορεύεται πλέον με το ένοπλο επαναστατικό κίνημα.
Στην πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, αναδείχτηκε ότι πρόκειται για ένα διεθνές φαινόμενο και πρακτική του καπιταλιστικού συστήματος που καλύπτει όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Από τη ζούγκλα του Αμαζονίου μέχρι τους φτωχούς της Νέας Ορλεάνης. Από τα υψίπεδα της Κένυας μέχρι τα εκατομμύρια των κινέζων αγροτών που συρρέουν στις μεγαλουπόλεις. Οι παραγκουπόλεις σε ολόκληρο τον Τρίτο Κόσμο και τα γκέτο των ιμπεριαλιστικών μητροπόλεων αποτελούν τους τραγικούς μάρτυρες.
Η διεθνής λοιπόν καμπάνια με επίκεντρο τις εκτοπίσεις στην Ινδία ουσιαστικά καλύπτει μια πολύ σημαντική πτυχή των λαϊκών αγώνων για κοινωνική απελευθέρωση.

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ

Η επίθεση αγριεύει
Η αντίσταση μπορεί να δυναμώσει

Με το βλέμμα στραμμένο στα μέτωπα της αντεργατικής επίθεσης την οποία έχει εξαπολύσει και συνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ για λογαριασμό της αστικής τάξης, αλλά και στον απόηχο της μεγάλης μάχης για το ασφαλιστικό, πραγματοποιήθηκε η Πανελλαδική Σύσκεψη της Ταξικής Πορείας το Σαββατοκύριακο 28-29 Ιουνίου στην Αθήνα.
Με εκπροσώπους από 10 πόλεις, η Σύσκεψη αποτέλεσε την ευκαιρία να γίνει μια συνολική αποτίμηση του αγώνα για το ασφαλιστικό, των δυνατοτήτων αλλά και των αδυναμιών που ανέδειξε, καθώς και της δράσης της Ταξικής Πορείας στο μέτωπο αυτό. Κοινή διαπίστωση όλων ήταν ότι αυτός ο μεγαλειώδης αγώνας φανέρωσε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων και την αφύπνιση της εργατικής τάξης που βρίσκεται σε εξέλιξη. Αυτά τα δύο στοιχεία και η μαζικότητα με την οποία εκφράστηκαν ήταν που κλόνισαν την κυβέρνηση και την αστική τάξη. Αυτά ήταν που θορύβησαν και τις δυνάμεις του ρεφορμισμού, οι οποίες έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους (με τον τρόπο της η καθεμιά) προκειμένου να βάλουν φρένο στην εξέλιξη αυτού του αγώνα. Αυτά ήταν που έδωσαν κουράγιο στους εργαζόμενους, νέους και παλιότερους, που τους έκαναν να αντιμετωπίζουν την έκβαση του αγώνα όχι με σκυμμένο το κεφάλι αλλά με την πεποίθηση ότι η επόμενη φορά θα είναι πιο αποτελεσματική. Γιατί και οι ίδιοι έβγαλαν σημαντικά συμπεράσματα σχετικά με το ποιοι είναι οι φίλοι τους και ποιοι οι εχθροί τους.
Όχι βέβαια ότι ξεκαθαρίστηκαν τα πάντα. Το αντίθετο. Όπως επεσήμαναν όλοι σχεδόν οι ομιλητές στη Σύσκεψη, οι εργαζόμενοι δεν κατόρθωσαν να απαντήσουν στην αστική ιδεολογική προπαγάνδα γύρω από την κρίση στο ασφαλιστικό και τη λογική της συνδιαχείρισης που αποτελούσε το Δούρειο Ίππο για το χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Και δεν το κατόρθωσαν όχι με δική τους ευθύνη αλλά επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των δυνάμεων που έδρασαν στο εργατικό κίνημα (περισσότερο, λιγότερο ή καθόλου αριστερές) αναπαρήγαγαν την αστική λογική. Με αυτήν την έννοια κρίθηκε θετική η προσπάθεια της Ταξικής Πορείας να αντιπαρατεθεί στα «σενάρια κρίσης», στις λογικές εξεύρεσης «λύσης», αλλά και στις λογικές που δεν μπορούσαν να ξεκαθαρίσουν το κύριο από το δευτερεύον, που ακόμη και την τελευταία στιγμή δεν μπορούσαν να διακρίνουν την ανάγκη να προταχθεί ο στόχος του να μην περάσει ο νόμος.
Στα θετικά της δράσης της Ταξικής Πορείας κρίνεται και η προώθηση και στήριξη πρωτοβουλιών κοινής δράσης σε διάφορες πόλεις, οι οποίες έδωσαν τη δυνατότητα σε πλατύ κόσμο να ενεργοποιηθεί και να συμβάλει στη μεγάλη αυτή μάχη. Το γεγονός ότι κάτι τέτοιο δεν στάθηκε δυνατό στην Αθήνα, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες της Ταξικής Πορείας, κρίθηκε σαφώς αρνητικό, δείγμα των αδυναμιών και της σύγχυσης που κυριαρχεί στη ριζοσπαστική Αριστερά.
Ιδιαίτερη εισηγητική τοποθέτηση έγινε για τη σημερινή κατάσταση του συνδικαλισμού στη χώρα και το ρόλο της επίσημης συνδικαλιστικής ηγεσίας. Βασικός στόχος της Ταξικής Πορείας πρέπει να είναι η πλατιά αποκάλυψη του ρόλου της ηγεσίας αυτής, οι ευθύνες της για την κατάντια του εργατικού κινήματος και τις απανωτές ήττες του. Η αλλαγή των συσχετισμών στα συνδικάτα, το δυνάμωμα των αγωνιστικών φωνών είναι το σημερινό ζητούμενο. Και για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει ανοιχτή σύγκρουση με τις αστικορεφορμιστικές αντιλήψεις που κυριαρχούν στο κίνημα.
Ιδιαίτερο κεφάλαιο αποτέλεσε και η αντιπαράθεση με τη γραμμή του ΠΑΜΕ και του ρεφορμισμού ο οποίος αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη των αγωνιστικών διαθέσεων. Κρίθηκε σκόπιμο η αντιπαράθεση αυτή να δυναμώσει, να ενισχυθεί με πολιτικά και ιδεολογικά επιχειρήματα, σε αντίθεση με άλλες απόψεις στην «πιάτσα» που θεωρούν αδύνατη την αντιπαράθεση με το ΠΑΜΕ σε επίπεδο γραμμής και αιτημάτων.
Σε σχέση με τα μέτωπα πάλης, κρίθηκε ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει την πολιτική της και διαπιστώθηκε η ανάγκη ουσιαστικής και πολυμέτωπης απάντησης από τη μεριά της εργατικής τάξης. Η ακρίβεια και η συνεχιζόμενη λιτότητα, το ζήτημα των συλλογικών συμβάσεων και η επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, το μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων, η συνέχιση της ασφαλιστικής αντιμεταρρύθμισης, αλλά και το ζήτημα των συνδικαλιστικών ελευθεριών και της εργοδοτικής τρομοκρατίας, αναδείχτηκαν ως τα βασικά μέτωπα για την περίοδο που ανοίγεται μπροστά μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ανοίξουν και επιμέρους σοβαρά κλαδικά ή ειδικότερα ζητήματα.
Παρ’ ότι η συζήτηση ανέδειξε κρίσιμα σημεία σχετικά με τα μέτωπα αυτά, αυτό που κρίθηκε απαραίτητο είναι η ανάγκη ιδιαίτερης αναλυτικής τοποθέτησης στο καθένα από τα σημεία αυτά μέσα από κείμενα που θα γραφτούν μέσα στους δύο επόμενους μήνες και τα οποία θα δώσουν τη δυνατότητα ουσιαστικότερης και αποτελεσματικότερης αντιπαράθεσης με τις αστικορεφορμιστικές απόψεις, αλλά και τη δυνατότητα πλατύτερης απεύθυνσης στους εργαζόμενους.
Σημαντική και η παρουσία μεταναστών εκπροσώπων στη Σύσκεψη, ελπιδοφόρα για την ενίσχυση της επιρροής της Ταξικής Πορείας στο σημαντικό αυτό κομμάτι της ελληνικής εργατικής τάξης. Το ζήτημα των μεταναστών, εξάλλου, αποτελεί και ένα από τα ιδιαίτερα μέτωπα που τέθηκαν εισηγητικά. Κρίσιμο σημείο, η αντιμετώπιση των μεταναστών όχι ως αναξιοπαθούντων που έχουν ανάγκη από ελεημοσύνη, αλλά ως ενός κομματιού της εργατικής τάξης της χώρας που όχι μόνο δεν χρωστάει τίποτε και σε κανέναν, αλλά αντίθετα του χρωστάνε πολλοί και πάρα πολλά. Ενός κομματιού νέου και ζωντανού, που μπορεί και πρέπει να συνδέσει την πάλη του με την πάλη των ντόπιων εργαζομένων ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Συνολικά, η διαδικασία της Σύσκεψης όχι μόνο βοήθησε στην πολιτική προετοιμασία για τους αγώνες που θα έρθουν, αλλά έδωσε και νέα ώθηση για την ενίσχυση και τη διεύρυνση της Ταξικής Πορείας.

ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙ Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΤΗΝ TELEPERFORMANCE

Τελικά, η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στις απεργιακές κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό ενόχλησαν πολύ. Η διαδικασία αφύπνισης των εργαζομένων, η έκφραση της οργής τους για τη συνεχιζόμενη χειροτέρευση των όρων ζωής και δουλειάς έχει θορυβήσει το κεφάλαιο και την εργοδοσία, οι οποίοι βλέπουν ότι αυτή διαδικασία συνοδεύεται και από την προσπάθεια παραπέρα οργάνωσης των αντιστάσεων των εργαζομένων.
Η απόλυση των δύο εργατριών στη φαρμακοβιομηχανία DEMO, βρήκε τη συνέχειά της στην απόλυση του εργαζόμενου Ορέστη Κώτσια από την εταιρεία τηλεφωνικών υπηρεσιών TELEPERFORMANCE, μία από αυτές τις «σύγχρονες» εταιρείες που στήθηκαν με βάση τα νέα εργασιακά πρότυπα που προωθεί το κεφάλαιο. Περισσότεροι από δύο χιλιάδες εργαζόμενοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία συμβασιούχοι για μερικούς μήνες, εργάζονται καθημερινά σε συνθήκες εντατικοποίησης και τρομοκρατίας. Πρόκειται για την ίδια εταιρεία που πριν από μερικά χρόνια αποπειράθηκε να τοποθετήσει σύστημα δακτυλοσκόπησης στην είσοδο.
Με την πρόφαση της μειωμένης παραγωγικότητας η εταιρεία απέλυσε τον Ορέστη, θέλοντας να ξεφορτωθεί έναν εργαζόμενο ο οποίος «ξεσήκωνε» τους συναδέλφους του, διεκδικούσε τα δικαιώματά του, συμμετείχε στις απεργίες, όρθωνε το ανάστημά του στις συνεχείς προκλήσεις της εργοδοσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι συνάδελφοί του κατάλαβαν αμέσως την πραγματική αιτία της απόλυσής του.
Ενάντια στην απόλυση του Ορέστη έχει ήδη κινηθεί διαδικασία συλλογής ψηφισμάτων αλληλεγγύης, ενώ για τη Δευτέρα 7 Ιουλίου, στις 7:30 το απόγευμα προγραμματίζεται σύσκεψη συνδικαλιστών και εργατικών σχημάτων στο στέκι της Ταξική Πορείας (Σολωμού 12 - Εξάρχεια) με στόχο την κλιμάκωση των πιέσεων μέχρι την ανάκληση της απόλυσης.
Θλιβερή σε όλα αυτά η στάση του ΠΑΜΕ. Στη συνέλευση του σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, η διοίκηση αρνήθηκε να ψηφίσει κείμενο συμπαράστασης που πρότεινε η Ταξική Πορεία φοβούμενη μήπως «συγχνωτιστεί» με τους «αριστεριστές». Βέβαια, ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για το ίδιο σωματείο που πριν από μερικούς μήνες αρνήθηκε να εγγράψει τον Ορέστη και άλλους εργαζόμενους από την επιχείρηση αυτή, με το πρόσχημα ότι υπάρχει άλλο... καταλληλότερο σωματείο!!!
Η πλατιά έκφραση αλληλεγγύης στο συγκεκριμένο εργαζόμενο, αποτελεί στοιχείο που και την ανάκληση της απόλυσης μπορεί να πετύχει, αλλά και τους εργαζόμενους της συγκεκριμένης επιχείρησης μπορεί να στηρίξει. Επιπλέον, κάθε τέτοια κίνηση αποτελεί στοιχείο υπεράσπισης της ελεύθερης συνδικαλιστικής δράσης ενάντια στην επιβολή ενός νέου εργασιακού μεσαίωνα.

12 Ιουλ 2008

Συλλαλητήριο ενάντια στην ακρίβεια, σημαντική παρέμβαση της Πρωτοβουλίας Αγώνα

Βόλος

Παρά την μικρή συμμετοχή των εργαζόμενων στο συλλαλητήριο που είχε καλέσει για την Πέμπτη 19 Ιούνη η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου και της ΑΔΕΔΥ, η παρουσία της Πρωτοβουλίας Αγώνα εργαζόμενων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα ήταν και μαζική και συγκροτημένη. Με συνθήματα κατάγγειλε την κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και το ΠΑΣΟΚ για τη λιτότητα, την ακρίβεια και την ανεργία, τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και τον υποταγμένο συνδικαλισμό. Με συνθήματα απαντούσαν στις προκλητικές τοποθετήσεις του Νομάρχη (ΠΑΣΟΚ) ότι «δεν έχουν οι πολίτες καταναλωτική συνείδηση» και στον εκπρόσωπο της ΔΑΚΕ (γραμματέα του Εργατικού Κέντρου). Στο τέλος της συγκέντρωσης η Πρωτοβουλία Αγώνα ξεκίνησε πορεία στους δρόμους της πόλης αφήνοντας πίσω τους εργατοπατέρες, νομάρχη, δημάρχους και άλλους επίσημους μόνους τους να ακολουθούν την πορεία από απόσταση και μέχρι τα μισά διαλύθηκαν. Η ενάργεια αυτή που πρώτη φορά γίνεται στο Βόλο αποτελεί μία υποθήκη για τον τρόπο που πρέπει να στέκονται οι εργαζόμενοι απέναντι σε αυτούς που τους ξεπουλάνε και σε αυτούς που θέλουν δήθεν να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους. Η Πρωτοβουλία Αγώνα τις προηγούμενες ημέρες με προκήρυξη που μοιράστηκε στην αγορά και ανακοινώσεις στον τοπικό τύπο καλούσε τους εργαζόμενους να πάρουν μέρος στο συλλαλητήριο με κύριο σύνθημα ενάντια στη λιτότητα και την ανεργία, πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, και με προσυγκέντρωση στη Νομαρχία κατευθύνθηκε στο χώρο του συλλαλητηρίου. Το ΚΚΕ(μ-λ) όλη την προηγούμενη περίοδο στήριξε τη δράση της Πρωτοβουλίας ενώ ταυτόχρονα πραγματοποίησε και μαζικό μοίρασμα προκήρυξης ενάντια στην ακρίβεια στην παραλία της πόλης.

Απολογισμός της Πρωτοβουλίας Δράσης για το Ασφαλιστικό

Θεσσαλονίκη-Δυτικές Συνοικίες

Πραγματοποιήθηκε στους Αμπελόκηπους της Θεσσαλονίκης απολογιστική συνέλευση των μελών της Πρωτοβουλίας. Μετά από μια γόνιμη συζήτηση διαπιστώθηκαν τα εξής.
Η πρωτοβουλία συστάθηκε από μιαν ομάδα προοδευτικών εργαζομένων, ανέργων, νεολαίων, μεταναστών κατοίκων των δυτικών συνοικιών της Θεσσαλονίκης με στόχο την προώθηση της κοινής δράσης για την υπεράσπιση των ασφαλιστικών, συνταξιοδοτικών και ιατροφαρμακευτικών δικαιωμάτων από την αντιλαϊκή, αντιασφαλιστική επιδρομή της κυβέρνησης και την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Γιαννίτση και Ρέππα.
Τα κριτήρια γι' αυτό το εγχείρημα λαϊκής οργάνωσης ήταν:
Το ίδιο κυρίαρχο πρόβλημα της αντιασφαλιστικής επιδρομής της κυβέρνησης, που αναδεικνύεται κοντά στα άλλα σαν η γέφυρα μέσα από την οποία περνά την περίοδο αυτή η συνολική αντεργατική επίθεση ενάντια σ’ όλα τα εργατικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα του λαού.
Η αναγκαιότητα μιας κοινής δράσης και έκφρασης στη γειτονιά, που θα αναδείκνυε τα προβλήματα, τις ιδιαιτερότητες και τις επιπτώσεις τους και θα συσπείρωνε πλατύ κόσμο πάνω σε μια χωρίς ψευδαισθήσεις, λαϊκή, αγωνιστική προοπτική.
Το ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα ευαισθητοποιούσε πολύ κόσμο σε επίπεδο συνοικίας, ιδιαίτερα στις εργατογειτονιές των δυτικών συνοικιών.
Την αναγκαιότητα συμβολής του καθένα μας στην προώθηση κινηματικής λογικής και στη δημιουργία λαϊκού κινήματος, ικανού να βάλει τέλος στις αντιλαϊκές επιδιώξεις του κεφάλαιου, της ΕΕ και της κυβέρνησης
Να εκφραστεί σε επίπεδο γειτονιάς η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη των μελών της Πρωτοβουλίας στον αγώνα άλλων παρόμοιων επιτροπών κέντρου.
Η Πρωτοβουλία ξεκίνησε τη λειτουργία, προσπαθώντας να κατανοήσει το πρόβλημα στο σύνολό του, τις ιδιαιτερότητές του, τις αιτίες που το γέννησαν και τους φορείς που το προσωποποιούν. Δεν υποκατέστησε κανένα συνδικαλιστικό όργανο ή πολιτικό φορέα, απλά προσπάθησε να συμβάλει σε τοπικό επίπεδο στην ανάπτυξη ενός μαζικού, λαϊκού κινήματος για το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Απευθύνθηκε στο χώρο των δυτικών συνοικών, σ’ όλους όσοι πλήττονται από τα αντιασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης, χωρίς αποκλεισμούς, καλώντας τους σε κοινή δράση για τη μη ψήφιση του νομοσχεδίου και την κατάργηση όλων των εν ισχύ αντιασφαλιστικών νόμων.
Συμπορεύτηκε στο πλαίσιο μιας κινηματικής λογικής, που εντάσσει το πρόβλημα στη γενικότερη ταξική επίθεση του κεφάλαιου.
Κινήθηκε μέσα από πλατιές, ανοιχτές, ολομελειακές και δημοκρατικές διαδικασίες.
Απευθύνθηκε στο μέτρο των δυνατοτήτων της στο χώρο ευθύνης της με προκηρύξεις, τετρασέλιδο τεύχος και αφίσες σε παρεμβάσεις σε Αμπελόκηπους, Εύοσμο, Πολίχνη, Σταυρούπολη, Κορδελιό, Μενεμένη, Νεάπολη, Ξηροκρήνη, Ευκαρπία.
Η Πρωτοβουλία κατάφερε:
Να συνεδριάζει τακτικά όχι μόνο για θέματα απολογισμού και προγραμματισμού της δράσης της, αλλά και για να κουβεντιάσει όλες τις πτυχές του προβλήματος.
Παρέμβηκε προπαγανδιστικά και προγραμματισμένα και με καλή συχνότητα σ’ όλες τις γειτονιές της περιοχής δράσης της, σε χώρους εργασίας και πολυκαταστήματα.
Συσπείρωσε κάποιους αγωνιστές σε μια αγωνιστική πορεία σύμπλευσης, δραστηριοποιώντας τους σε μια μόνιμη βάση.
Κινήθηκε αυτόνομα με δικές της πρωτοβουλίες και υλικά.
Εδωσε το «παρών» στην κεντρική Πρωτοβουλία εργαζομένων, ανέργων, νεολαίων, διακινώντας τα υλικά της και συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις της, εφόσον συμφωνούσε.
Πρωτοστάτησε σε πορεία στους Αμπελόκηπους, την πρώτη και μοναδική σε επίπεδο συνοικίας.
Κινήθηκε μόνο με την οικονομική αρωγή των μελών της, καταφέρνοντας να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της δράσης και των προγραμματισμών της.
Διοργάνωσε γλέντι οικονομικής ενίσχυσης σε λαϊκό κέντρο των δυτικών συνοικιών.
Η πρωτοβουλία στο σύντομο διάστημα της μέχρι τώρα ζωής της:
Δεν κατάφερε να ξεπεράσει το προπαγανδιστικό στάδιο και μέσω μιας εντονότερης προσωπικής κοινωνικής επαφής να δημιουργήσει πιο δυναμικά και αριθμητικά καλύτερα δεδομένα και μαζικότερες κινητοποιήσεις.
Αν και απευθύνθηκε σ’ όλες τις οργανωμένες δυνάμεις και σε μεμονωμένους αγωνιστές του χώρου, που θέλουν να αναφέρονται σε μια ταξική, αγωνιστική και δυναμική προοπτική αντιμετώπισης του προβλήματος, έξω από αυταπάτες και ψευδαισθήσεις, συνάντησε την αδιαφορία και προσπάθειες απομόνωσής της και μια κοντόφθαλμη, καιροσκοπική και μικροκομματική αντιπαλότητα, εκτός από ελάχιστες μεμονωμένες περιπτώσεις. Σίγουρα η στάση όλων αυτών συνέβαλε στη μη περαιτέρω μαζικοποίηση της Πρωτοβουλίας.
Κάποιες δυνατότητες σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο δεν αξιοποιήθηκαν έτσι ώστε να διευκολυνθούν περισσότερο οι συνολικές προσπάθειες και τα αποτελέσματα.
Συνυπολογίζοντας όλα όσα πέτυχε με τις μικρές της δυνάμεις και στο μικρό χρόνο τής μέχρι τώρα ζωής της η Πρωτοβουλία αλλά και τις όποιες δικαιολογημένες ή μη αδυναμίες που εμφάνισε, πάντοτε τηρουμένων των αναλογιών, κατάφερε να έχει μια συχνή αγωνιστική παρουσία στις δυτικές συνοικίες, να γίνει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σημείο αναφοράς για πολλούς. Να καταθέσει μια παρακαταθήκη συνέχειας στην υπεράσπιση της λαϊκής αγωνιστικής προοπτικής. Και φυσικά να συμβάλει στο μέτρο των δυνάμεών της στην ανάδειξη και γνωστοποίηση όλων των παραμέτρων του προβλήματος της αντιασφαλιστικής επιδρομής, να κρατήσει ζωηρό το ενδιαφέρον του κόσμου και να βάλει με τη σειρά της «πλάτη» για την επιτυχία των μεγαλειωδών απεργιακών αγώνων και κινητοποιήσεων. Μ’ αυτές τις σκέψεις, η δημιουργία και η μέχρι τώρα δράση της Πρωτοβουλίας μπορούν να χαρακτηριστούν θετικά.
Τέλο,ς η Πρωτοβουλία αποφάσισε και πραγματοποίησε στους Αμπελόκηπους εκδήλωση-συζήτηση με θέμα «Αντιλαϊκά μέτρα για την περίθαλψη». Τόσο από την πλευρά της εισήγησης όσο και από τις παρεμβάσεις σκιαγραφήθηκε τεκμηριωμένα και γλαφυρά η ζοφερή εικόνα της περίθαλψης αν περάσουν τα απάνθρωπα σχέδια της κυβέρνησης και της ΕΕ. Ταυτόχρονα εκφράστηκε η αναγκαιότητα να μπει φραγμός σ’ αυτά τα αντιλαϊκά σχέδια, μέσα από αποφασιστικές κινήσεις και πρωτοβουλίες αγώνα και κοινής δράσης στη γειτονιά και όχι μόνο.
Μετά την εισήγηση και τις τοποθετήσεις που ακολούθησαν, προβλήθηκε η ταινία του Μάικλ Μουρ, «Sisco».

Νέες στρατιές ανέργων

Και εκεί που προσπαθούσαν να μας πείσουν για την αποτελεσματικότητα των κυβερνητικών μέτρων για τη μείωση της ανεργίας, έρχεται η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία και ανακοινώνει αύξηση της ανεργίας κατά μία μονάδα. Ετσι το γενικό ποσοστό ανεργίας ανέρχεται στο 9%, το οποίο μεταφράζεται σε 442.558 άτομα που δεν έχουν δουλειά. Οι μετρήσεις αφορούν τον Μάρτιο, όπου ο αριθμός ανέργων αυξήθηκε κατά 48.389 άτομα και όλα τα στοιχεία καταδείχνουν πως και νέες στρατιές ανέργων θα προστεθούν στους ήδη υπάρχοντες. Η ανεργία λοιπόν στα ύψη και μαστίζει τον κόσμο της δουλειάς για δεκαετίες, με καταστροφικές συνέπειες στη ζωή του. Εχει μεγάλη σημασία να υπογραμμιστεί ότι από το 1983 μέχρι και το 2008 σε ανεργία, στη χώρα μας, σε ετήσια βάση, βρίσκονται επί 26 χρόνια πάνω από 400.000 άτομα.
Βέβαια, η πραγματική ανεργία είναι πολύ μεγαλύτερη. Παράδειγμα: ένας άνεργος όταν δουλέψει μία ώρα την εβδομάδα, δεν θεωρείται άνεργος. Επίσης από τις λίστες του ΟΑΕΔ έχουν διαγραφεί τουλάχιστον 70.000 άνεργοι με το σκεπτικό ότι δεν ενδιαφέρονται να βρουν δουλειά. Επίσης δεν θεωρούνται άνεργοι αυτοί που συμμετέχουν σε προγράμματα απόκτησης εμπειρίας κ.λπ.
Συνεπώς η πραγματική ανεργία είναι πολύ πιο πάνω από αυτήν που ανακοινώνει η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Αξίζει επίσης να τονιστεί πως το μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζομνων περνάει συχνά από την εργασία στην ανεργία και αντίστροφα και αυτό σημαίνει πως περισσότερο ακόμα στη διάρκεια μιας χρονιάς έχουν περάσει από την ανεργία, έστω για κάποιο διάστημα, π.χ. ένα΄ν μήνα, δύο κ.λπ.
Κατά καιρούς, και μάλιστα όλο και πιο συχνά, οι κυβερνητικοί παράγοντες και γενικότερα οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, της αστικής τάξης δηλαδή, συστήνουν στους εργαζόμενους να ξεχάσουν αυτά που γίνονταν παλιότερα: όταν ένας εργαζόμενος έπιανε κάπου δουλειά, σε αυτήν ολοκλήρωνε συνήθως και τον εργάσιμο βίο του. Σήμερα μας λένε πως τα πράγματα έχουν αλλάξει και απαιτείται η απόκτηση περισσότερων γνώσεων και ικανοτήτων, πάνω σε πολλές και διαφορετικές θέσεις εργασίας, και καταλήγουν στη θέση της διά βίου εκπαίδευσης. Πριν από δέκα χρόνια σε περιοδικό του Συνδέσμου Βιομηχανιών, γράφονταν σε κύριο άρθρο ότι: «Πρέπει να δεχτούμε κι εμείς στην Ελλάδα ότι η εργασία με πλήρη απασχόληση ανήκει στο παρελθόν αφού θα εξελιχτεί σε μια σύνθετη μορφή, όπου οι περίοδοι μισθωτής δραστηριότητας θα εναλλάσσονται ή θα συνδυάζονται με στάδια επαγγελματικής κατάρτισης ή ελεύθερου χρόνου». Το κεφάλαιο λοιπόν εκφράζει με πλήρη σαφήνεια αυτό που ήδη προωθεί: την κατάργηση της πλήρους απασχόλησης και το συχνό πέρασμα από την εργασία στην ανεργία, μόνο που την ανεργία τη βαφτίζει ελεύθερο χρόνο. Στην ουσία αυτό που πραγματικά έχει αλλάξει είναι η υποχώρηση του κινήματος και η ανάδειξη στα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα –και όχι μόνο– αστικοποιημένων και υποταγμένων στην αστική τάξη συνδικαλιστικών ηγεσιών. Αυτό ακριβώς αξιοποιεί το κεφάλαιο και προχωράει σε επίδειξη δύναμης και απαιτεί τα πάντα και, κυρίως, εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα.
Επανερχόμενοι στο ζήτημα της ανεργίας, είναι αναγκαίο να σημειώσουμε πως όσο μεγαλύτερη είναι η ανεργία, όσο περισσότεροι μπαινοβγαίνουν σε αυτό το στρατόπεδο, τόσο περισσότερο μειώνεται το εισόδημα των εργαζομένων, επίσης το ασφαλιστικό τους δικαίωμα, η περίθαλψη κ.ά. Από την άλλη, αυξάνεται η αβεβαιότητα, η ανασφάλεια, η φτώχεια και η δυστυχία. Δυστυχώς αυτές τις συνθήκες βιώνουν οι εργαζόμενες μάζες.
Η κατάσταση για τη νεολαία είναι ακόμα χειρότερη, αφού το ύψος της ανεργίας στους νέους είναι σχεδόν τριπλάσιο. Αν στα παραπάνω προστεθεί και η έκρηξη της ακρίβειας, τότε οι μεσαιωνικές συνθήκες άρχισαν για τα καλά να μπαίνουν στη ζωή της εργατικής τάξης και της νεολαίας.

Στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης ενάντια στην έκρηξη ακρίβειας

ΚΟ Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ(μ-λ)

Σε εξέλιξη βρίσκεται η παρέμβαση της κομματικής οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ(μ-λ) σχετικά με την έκρηξη της ακρίβειας, που πλήττει τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό και επιδεινώνει θεαματικά και με γρήγορους ρυθμούς τις συνθήκες διαβίωσής του. Με έκθεση φωτογραφίας, προκηρύξεις, στράτσα και αφίσες πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις σε Αμπελόκηπους, Εύοσμο και στο χώρο της έκθεσης βιβλίου. Στην άμεση επαφή που υπήρξε με τον κόσμο της γειτονιάς επιβεβαιώθηκε για μια ακόμα φορά η αγανάκτηση των απλών ανθρώπων της δουλειάς, της ανεργίας, των νέων. Παράλληλα όμως και η πέρα από τις φτηνές ρητορίες και τα τηλεοπτικά ψηφοθηρικά παράθυρα, μηδενική, μέχρι τώρα, αγωνιστική πρακτική των κομμάτων της αντιπολίτευσης, με φανερές τις επιπτώσεις στη συσπείρωση και αγωνιστική διάθεση του κόσμου, που μετά το ξεπούλημα του ασφαλιστικού, τις μεθοδεύσεις και τις προβοκάτσιες στην παιδεία βιώνει σχεδόν απροστάτευτος έναν πραγματικό εφιάλτη. Πράγματι οι εργατικές και λαϊκές οικογένειες βλέπουν τα εισοδήματά τους να εξατμίζονται πριν προλάβουν να προμηθευτούν τα στοιχειώδη, ενώ το κεφάλαιο συνεχίζει το μεγάλο φαγοπότι του.
Οι παρεμβάσεις του ΚΚΕ (μ-λ) και οι εκδηλώσεις για την έκρηξη της ακρίβειας θα συνεχιστούν σ’ όλες τις γειτονιές της Θεσσαλονίκης, για να βγει ο λαός στο δρόμο και να διεκδικήσει το δίκιο του. Ενάντια στην πολιτική και τη λογική της ελεημοσύνης, για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, στο μεροκάματο και τις συντάξεις, τέτοιες που να ανταποκρίνονται στο κόστος ζωής.

Διώξεις Ιταλών κομμουνιστών

Σε νέα ανακριτική διαδικασία υποβάλλονται τα μέλη του (νέου) Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας και του κόμματος των Επιτροπών Υποστήριξης της Αντίστασης για τον Κομμουνισμό (CARC) από την ιταλική δικαιοσύνη. Με νόμους που προέρχονται από το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι επιχειρείται να βγουν παράνομες η δράση και οι απόψεις των ιταλών κομμουνιστών. Μετά τον αποκλεισμό από τη βουλή, από την πρόσφατη εκλογική διαδικασία όλων των ψευτοκομμουνιστικών οργανώσεων και κομμάτων που βάλαν πλάτη για την επάνοδο του Μπερλουσκόνι αλλά και τη νομιμοποίηση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της ιταλικής αστικής τάξης, οι αντιδραστικές δυνάμεις σε συνεργασία με τους φασίστες που κατέλαβαν και τη δημαρχία της Ρώμης ανέλαβαν να "εξαφανίσουν" όσες κομμουνιστικές δυνάμεις προσπαθούν να ανασυστήσουν μια επαναστατική, κομμουνιστική Αριστερά. Την ίδια στιγμή που εξασφαλίστηκε η ατιμωρησία των εγκληματικών ενεργειών της αστυνομίας στη Γένοβα το 2001, ενώ ζητείται η παραδειγματική τιμωρία των αγωνιστών στη Νάπολη που αντιστέκονται στα σχέδια κυβέρνησης και Μαφίας ή απειλούνται με διώξεις οι πρωτοπόροι αγωνιστές των Κόμπας (Slai Cobas) που αγωνίζονται για ταξικά συνδικάτα και υπερασπίζονται απεργούς εργάτες της Φίατ. Στο ίδιο πνεύμα πρέπει να ιδωθεί και η απόφαση του Μπερλουσκόνι να κατεβάσει το στρατό στις μεγάλες πόλεις, κατανοώντας όχι τόσο ότι η λαϊκή αγανάκτηση που φουσκώνει δεν ελέγχεται ικανοποιητικά από τις αστυνομικές δυνάμεις αλλά για να εμπεδώσει ένα καθεστώς τρόμου και παραίτησης.
Στις 1 και 2 Ιούλη στην Μπολόνια, τις ημέρες που θα προσαχθούν οι σύντροφοί τους για ανάκριση, το CARC καλεί σε διαδήλωση υποστήριξής τους.
Παράλληλα, από 3 έως 7 Ιούλη η εφημερίδα τους Resistenza διοργανώνει το ετήσιο φεστιβάλ του κόμματός τους στην Τοσκάνη.
Στις 6 Ιούλη θα διοργανώσουν συζήτηση με παρουσία διεθνών αντιπροσωπειών με θέμα την Αριστερά στην Ιταλία και διεθνώς, με βάση την πρόσφατη θεωρητική συνεισφορά του Manifesto Program of the new Italian Communist Party.
Το ΚΚΕ(μ-λ) θα παραστεί τόσο στη διαδήλωση στη Μπολόνια όσο και στο φεστιβάλ της εφημερίδας τους με αντιπροσωπία.

Εξω τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια και αεροπλανοφόρα απ’ τη Σούδα

Οπως ανακοινώθηκε στον τοπικό Τύπο, στο λιμάνι της Σούδας προσέγγισε στις 9 Ιούνη βρετανικό πυρηνοκίνητο υποβρύχιο το οποίο είχε υποστεί ρήγματα στο σκάφος του. Τις επόμενες μέρες ελλιμενίστηκε άλλο ένα πυρηνοκίνητο υποβρύχιο των ΗΠΑ στο πλαίσιο των τακτικών επισκέψεων. Η προβλήτα Κ14, που κατασκευάστηκε για να δένουν τα πυρηνοκίνητα, έχει γίνει τελευταία πολυσύχναστη. Οπως έχει γραφεί πολλές φορές, οι νατοϊκές και η αμερικάνικη βάση στο Ακρωτήρι και στη Σούδα αναβαθμίζονται για να παίξουν πιο αποτελεσματικό ρόλο στα αμερικανονατοϊκά επεκτατικά σχέδια στην περιοχή.
Οι κίνδυνοι για το λαό των Χανίων και της ευρύτερης περιοχής είναι άμεσοι απ’ τις δραστηριότητες των στρατιωτικών βάσεων. Σε δημοσιεύματα ο νομός των Χανίων φέρεται πρώτος σε λευχαιμίες και καρκίνους. Το ΓΕΝ σε ανακοίνωσή του ανέφερε πως «το υποβρύχιο δεν έχει υποστεί ζημιά στον πυρηνικό αντιδραστήρα και τα επίπεδα ραδιενέργειας στον κόλπο της Σούδας δεν έχουν αυξηθεί». Βέβαια το ΓΕΝ δεν αναφέρει αν τα επίπεδα ραδιενέργειας είναι μικρότερα απ’ τα επιτρεπτά όρια που έστω ισχύουν. Στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» γράφηκε ότι το υποβρύχιο κατασκευάστηκε το 1973, δηλαδή είναι 35 χρονών!!! Ολοι όσοι μιλούν για το περιβάλλον στο νομό μας αποφεύγουν επιμελώς να αναφερθούν στις τεράστιες επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον απ’ τις δραστηριότητες των βάσεων.
Η Επιτροπή κατά των Βάσεων και της Εξάρτησης με ανακοίνωσή της κατήγγειλε την παρουσία των πυρηνοκίνητων και ανέδειξε τους κινδύνους που υπάρχουν απ’ την ύπαρξη και λειτουργία των αμερικανονατοϊκών βάσεων στον τόπο μας. Παρακάτω δημοσιεύουμε απόσπασμα της ανακοίνωσης: «Ποιος όμως εμπιστεύεται τις διαβεβαιώσεις του ΓΕΝ ότι δεν έχει υποστεί βλάβη ο πυρηνικός αντιδραστήρας; Πότε εξάλλου οι Αμερικάνοι έδωσαν εξηγήσεις στην κυβέρνηση για τα τεκταινόμενα στη βάση της Σούδας ή ενδιαφέρονται για την υγεία και την ασφάλεια του ελληνικού λαού; Ποιος μπορεί να διαβεβαιώσει και να γίνει πιστευτός ότι δεν υπάρχει κίνδυνος απ’ τα πυρηνοκίνητα (αεροπλανοφόρα, υποβρύχια) που καταπλέουν κάθε τόσο στο λιμάνι της Σούδας;
Πόσο υποκριτικά ακούγονται τα λόγια και οι δεκάρικοι των κυβερνώντων αλλά και των τοπικών παραγόντων (νομαρχών, δημάρχων, βουλευτών κ.λπ.) για το περιβάλλον όταν :
- Καθημερινά πετούνε πάνω απ’ τα κεφάλια μας τα F16 και εκπέμπουν τα τοξικά καυσαέριά τους. Τα Χανιά έχουν μετατραπεί σε ένα μόνιμο πεδίο βολής με άγνωστης (για το λαό) γόμωσης όπλα. Τοξικά, ραδιενεργά... Πόσο επιβαρύνεται το περιβάλλον και η υγεία μας απ’ τις βολές αυτές;
- Το Ακρωτήρι είναι μόνιμα επιβαρυμένο από ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο ισχυρής έντασης, αν συνυπολογίσουμε τα ραντάρ που λειτουργούν, τα ιπτάμενα κατασκοπευτικά και τα νέα συστήματα επικοινωνίας και ελέγχου που έχουν εγκαταστήσει οι ΗΠΑ, που, όπως γράφηκε στον Τύπο, καλύπτουν μια περιοχή απ’ τον Καύκασο μέχρι τη Μέση Ανατολή.
- Κάθε τόσο, όπως αναφέρθηκε, ελλιμενίζονται πυρηνοκίνητα πολεμικά πλοία στο λιμάνι της Σούδας.

Οι αμερικανονατοϊκές βάσεις δεν αποτελούν μόνο ορμητήριο πολέμου και δεσμά εξάρτησης της χώρας στο άρμα των Αμερικανονατοϊκών. Οι δραστηριότητες των βάσεων αποτελούν μόνιμη και άμεση πηγή κινδύνου για το λαό και τον τόπο μας.
Ο αγώνας για το διώξιμο των βάσεων είναι ζήτημα ζωής για το λαό μας.
Χανιά 13-06-08

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)