Κάτω τα χέρια από το 8ωρο!

Να υπερασπιστούμε το 8ωρο άμεσα και αποφασιστικά και να μην επιτρέψουμε στην κυβέρνηση της δεξιάς και στο κεφάλαιο να μας το καταργήσουν.
Το 8ωρο είναι μια κατάχτηση που με κόπο και αίμα κέρδισαν περισσότερο από έναν αιώνα πριν τα ταξικά μας αδέρφια. Έδωσαν μάχες άνισες και τις έχασαν, αφήνοντας πίσω τους νεκρούς. Ξαναέδωσαν μάχες και πάλι έχασαν. Τα εργοστάσια, οι δρόμοι και οι πλατείες πλημμύρισαν με το αίμα των εργατικών οικογενειών. Έπρεπε όμως να κερδίσουν τη μάχη. Άντρες, γυναίκες και μικρά παιδιά δεν άντεχαν να δουλεύουν 12,15 και 18 ώρες τη μέρα. Απέναντι στη σκλαβιά, τη βαναυσότητα και βαρβαρότητα του κεφαλαιοκράτη το 8ωρο αποτελούσε τη μόνη λύση και ελπίδα. Και τελικά το κέρδισαν! Και μαζί του κατανόησαν τη δύναμη και τη σημασία του αγώνα. Η κατάχτηση του 8ωρου αποτέλεσε αφετηρία νέων αγώνων και καταχτήσεων. Αγώνες πότε με νίκες και πότε με ήττες.
Η υποχώρηση του εργατικού και αριστερού κινήματος τις τελευταίες δεκαετίες και η κυριαρχία των δυνάμεων του κεφαλαίου και του ρεφορμισμού στο κίνημα έφεραν τα πάνω κάτω. Οι συσχετισμοί δύναμης ανατράπηκαν προς όφελος του κεφαλαίου και της αντίδρασης και ξεκίνησαν να μας αφαιρούν τις κατακτήσεις μας. Οι δυνάμεις αυτές έχουν εξαπολύσει παντού στον κόσμο και στη χώρα μας μια λυσσαλέα επίθεση, στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, στις εργασιακές μας σχέσεις, στις συλλογικές μας συμβάσεις, στο βιοτικό μας επίπεδο κ.α. Όλα αυτά τα ζούμε με ιδιαίτερη ένταση τις τελευταίες εβδομάδες και μέρες.
Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο αρχηγός της Κ. Καραμανλής φαίνονται αποφασισμένοι να μην αφήσουν τίποτα όρθιο, να ικανοποιήσουν όλες τις ληστρικές απαιτήσεις του κεφαλαίου, από τη μία, και, από την άλλη, να οδηγήσουν τις πλατιές μάζες των εργαζομένων και της νεολαίας σε συνθήκες εξόντωσης και εξαθλίωσης.
Τις μέρες αυτές η κυβέρνηση της δεξιάς με εκβιασμούς, απειλές και εμπρηστικές δηλώσεις οργανώνει την πιο άγρια επίθεση-επιδρομή στην πιο κορυφαία και μακρόχρονη εργατική και κοινωνική κατάχτηση, το 8ωρο. Καταργεί με νόμο το 8ωρο και το κάνει -μας λέει- ελαστικό, δηλαδή λάστιχο. Για να μπορεί το κεφάλαιο να το τεντώνει όσο θέλει, ακόμη και 12 ώρες τη μέρα, όπως θέλει και όποτε θέλει.
Για την εργατική τάξη, για όλο τον κόσμο της δουλειάς και του μόχθου, η σημερινή περίοδος είναι κρίσιμη. Και το ερώτημα που τίθεται είναι: Ή θα μπούμε σε ένα νέο εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα ή θα αποτρέψουμε αυτόν τον εφιάλτη, μπαίνοντας στο δρόμο των αγώνων και των κατακτήσεων. Οι παλιές γενιές έδωσαν αιματηρές μάχες για να καταχτήσουμε το 8ωρο, το οποίο περικλείει μέσα του αμέτρητες θυσίες. Υπερασπιζόμενοι σήμερα το 8ωρο και το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή δουλειά, υπερασπιζόμαστε ταυτόχρονα την ένδοξη ιστορία της εργατικής τάξης και τη μακρόχρονη πάλη της για την κατάχτησή του. Τιμούμε ταυτόχρονα και όλους αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για το 8ωρο.
Να βγούμε όλοι μαζικά στους δρόμους και να πλημμυρίσουμε τις πλατείες ενωμένοι και αποφασισμένοι. Και να πούμε: ΚΑΤΩ ΤΑ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 8ΩΡΟ! Να ξεσηκωθούμε όλοι μας με δύναμη και θάρρος και να δώσουμε τη μάχη για να μην περάσει η κατάργησή του. Να οργανώσουμε απεργίες, συγκεντρώσεις και πορείες. Εκεί βρίσκεται η λύση, η απάντηση που πρέπει να δώσουμε.
Καμία αυταπάτη για το ρόλο της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Ήταν, είναι και θα είναι με τη μεριά του κεφαλαίου. Άλλωστε, το αντεργατικό έργο της είναι ακόμα νωπό. Καμία αυταπάτη για τη στάση των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Αυτές οι ηγεσίες ούτε θέλουν και ούτε μπορούν να υπερασπιστούν πραγματικά το 8ωρο. Το ίδιο και η ηγεσία του ΠΑΜΕ, η οποία θεωρεί πως οι εργατικοί αγώνες είναι ιδιοκτησία της και τους περιορίζει στο μικρόκοσμο που επηρεάζει.
Την επίθεση για την κατάργηση του 8ωρου, μπορούν να την αποτρέψουν μόνο αυτοί που νιώθουν τις οδυνηρές συνέπειες που θα προκύψουν: τα εκατομμύρια των εργαζομένων.
Η λύση είναι μία και μόνη: ΜΑΖΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ, Η ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΣΤΟ 8ΩΡΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ!

Ταξική Πορεία