Μέσα στη λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων που ανακοινώνει καθημερινά η κυβέρνηση αλλά και στις πιέσεις, εκβιασμούς και ισχυρούς ανταγωνισμούς, ευρωπαίων - Αμερικάνων ιμπεριαλιστών, ο Ε. Βενιζέλος μιλώντας στη Βουλή λέει ότι «η κρίση δεν είναι αυτή που ζούμε… αλλά η Αργεντινή του 2000, η πλήρης διάλυση της οικονομίας, των θεσμών, του κοινωνικού ιστού και της παραγωγικής βάσης της χώρας».
Για πρώτη, ίσως, φορά ένας κορυφαίος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ κάνει αναφορά στην Αργεντινή κάτι που απόφευγαν, μέχρι σήμερα, συστηματικά. Οι λόγοι, προφανείς. Η ηγεσία της κυβέρνησης «πετάει το γάντι» στον λαό και τον εκβιάζει ανοικτά. Τον καλεί να υποταχτεί στην αντιλαϊκή λαίλαπα, αλλιώς μας περιμένουν τα… χειρότερα. Η ανεργία, η εξαθλίωση και η πείνα του αργεντίνικου λαού, επακόλουθο της χρεοκοπίας, είναι το φόβητρο-σκιάχτρο που κουνάνε οι αστικές κυβερνήσεις και οι ιμπεριαλιστές στους λαούς και στον δικό μας για να τρομοκρατήσουν, να παγώσουν τις αντιδράσεις με στόχο να καταφέρουν τελικά να περάσουν τα αντιλαϊκά τους σχέδια χωρίς τους κινδύνους λαϊκών αγώνων και εξεγέρσεων. Γιατί αν η Αργεντινή φέρνει στη μνήμη φτώχεια και πείνα, φέρνει και ξεσηκωμούς, αλλεπάλληλες πτώσεις κυβερνήσεων, αδυναμία του αστικού πολιτικού συστήματος να ελέγξει τον λαό, παρά το όργιο τρομοκρατίας και τις δολοφονίες που εξαπέλυσε.