Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

24 Φεβ 2009

Η Ταξική Πορεία στις εκλογές του σωματείου οικοδόμων

Λάρισα

Οι οικοδόμοι στη Λάρισα, όπως και οι συνάδελφοι σε όλη τη χώρα, περνούν δύσκολες στιγμές. Η ανεργία τσακίζει κόκαλα και το μεροκάματο γίνεται κάθε μέρα και πιο δύσκολο. Πολλοί έχουν να δουλέψουν μήνες, το εξευτελιστικό επίδομα ανεργίας το παίρνουν ελάχιστοι και με αυτό δεν μπορούν να καλύψουν τα στοιχειώδη. Απέναντι στην κατάσταση αυτή, η διοίκηση του σωματείου, που ελέγχεται από το ΠΑΜΕ, ζητάει έκτακτο επίδομα 1.400 ευρώ, λες και η επιδοματική πολιτική -που στα λόγια καταγγέλλει– μπορεί να απαντήσει στο πρόβλημα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν χιλιάδες οικοδόμοι.
Η Ταξική Πορεία Οικοδόμων στη Λάρισα έχει κινηθεί όλο το προηγούμενο διάστημα με προκήρυξη στα στέκια και στους χώρους δουλειάς και βάζει το ζήτημα του επιδόματος ανεργίας που να αντιστοιχεί στο κόστος της ζωής για όλους τους οικοδόμους χωρίς προϋποθέσεις και για όλο το διάστημα της ανεργίας, ενώ ταυτόχρονα απαιτεί ο χρόνος ανεργίας να καλύπτεται από ασφάλιση. Η ανεργία δημιουργεί εφιαλτικές καταστάσεις για τους μετανάστες, που είναι και το μεγαλύτερο μέρος των εργαζόμενων στην οικοδομή, αφού τα 300 ένσημα σε δύο χρόνια που τους καθορίζει η κυβέρνηση για να μπορούν να μείνουν στη χώρα και να δουλεύουν νόμιμα γίνονται θηλιά στο λαιμό τους και αδύνατο να καλυφτούν.
Η διοίκηση του σωματείου οικοδόμων Λάρισας κάλεσε σε εκλογοαπολογιστική συνέλευση την Κυριακή 15 Φλεβάρη, όπου η συμμετοχή των οικοδόμων ήταν πολύ μικρή: λίγες δεκάδες από τους χιλιάδες οικοδόμους της πόλης και αυτούς που είναι γραμμένοι στο σωματείο. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Η αντίληψη του ΠΑΜΕ δεν χωράει ζωντανά συνδικάτα, αλλά ελεγχόμενα απόλυτα από αυτό και οι εργαζόμενοι να καλούνται κάθε τρία χρόνια στις εκλογές και μία φορά το χρόνο, άντε δύο το πολύ, σε μία απεργία χωρίς καμιά συνέχεια.
Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 13 Φλεβάρη τα μέλη και οι φίλοι της Ταξικής Πορείας αποφάσισαν να συμμετέχουν στις εκλογές του σωματείου και να παρέμβουν στην απολογιστική συνέλευση, τονίζοντας την ανάγκη να γίνει το σωματείο εργαλείο αγώνα για τους οικοδόμους και να ξεκινήσουν κινητοποιήσεις για τα καυτά προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Οι εκλογές ξεκινάνε στις 3 Μάρτη και, σύμφωνα με τη γνωστή ταχτική, θα διαρκέσουν εννιά μέρες τουλάχιστον.

Η Κούνεβα και η ψηφοθηρία

Τη Δευτέρα, 16/2, με διαφορά λίγων ωρών, ο Ν. Μπίστης για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Μπανιάς από μέρους της ΑΚΟΑ δημοσιοποίησαν την πρότασή τους να είναι η Κωνσταντίνα Κούνεβα υποψήφια στις επερχόμενες ευρωεκλογές – φυσικά ο καθένας για τον πολιτικό χώρο που εκπροσωπεί (ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ). Το ερώτημα βέβαια που ανακύπτει είναι αν τη ρώτησαν. Γιατί, αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο, σίγουρα είτε ο ένας από τους δυο, είτε και οι δυο, θα τοποθετούνταν με διαφορετικό τρόπο στο ζήτημα.
Αποτελεί ασφαλώς πρόκληση πρώτου μεγέθους η προσπάθεια εξαργύρωσης σε ψήφους του φρικιαστικού γεγονότος που ανέδειξε τη γυναίκα, τη μετανάστρια, τη μητέρα, τη συνδικαλίστρια σε θύμα της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Πολύ περισσότερο, όταν ο εργοδότης της (Οικονομάκης) είναι γνωστό στέλεχος και πολιτευτής του ΠΑΣΟΚ και στην κοινή γνώμη έχει καταγραφεί (αυτός και το σινάφι του) σαν ηθικός αυτουργός του αποτρόπαιου εγκλήματος.
Εξίσου, ωστόσο, εξοργιστική είναι και η στάση της υποτιθέμενης «Αριστεράς» που, μπροστά στα οφέλη σε καθαρά ψηφοθηρική βάση, δεν διστάζει να απευθύνει δημόσια τέτοιες προτάσεις. Πιο προσβλητικό απ’ όλα, πάντως, δείγμα τού πώς αντιμετωπίζουν τα θύματα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας οι αστικοί και ρεφορμιστικοί σχηματισμοί, είναι το γεγονός ότι η ίδια δεν μπορεί να μιλήσει, γιατί φρόντισαν οι μπράβοι της εργοδοσίας να της κλείσουν το στόμα.
Ασφαλώς, ο πασοκικός εκπρόσωπος έχει περισσό θράσος. Για τον «αριστερό» εκπρόσωπο τι να πούμε; Λίγη τσίπα δεν θα έβλαπτε.

Επιτροπή αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα συγκροτήθηκε στο Βόλο

Με πρωτοβουλία εργαζόμενων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, μέλη συνδικαλιστικών σχημάτων και εκλεγμένων συνδικαλιστών, μετά από ανοιχτές συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν, συγκροτήθηκε Επιτροπή Αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, για να ανοίξει το ζήτημα στους χώρους εργασίας, να καταγγελθεί η δολοφονική απόπειρα και οι συνθήκες σύγχρονου δουλεμπόριου για χιλιάδες «ενοικιαζόμενους» εργαζόμενους.
Η επιτροπή αποφάσισε να πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στο κέντρο του Βόλου (Πλατεία Αγ. Νικολάου) την Πέμπτη 19 Φλεβάρη, έδωσε συνέντευξη Τύπου στα τοπικά μέσα και ξεκίνησε το μοίρασμα προκήρυξης και κόλλημα αφίσας σε εργασιακούς χώρους (νοσοκομείο, ΟΣΕ, ΙΚΑ, εργοστάσιο ΙΜΑΣ), βρίσκοντας ευνοϊκή ανταπόκριση από τη μεριά των εργαζομένων που στο πρόσωπο της Κωνσταντίνας βλέπουν τη δική τους ζωή να «καίγεται» από την επίθεση του συστήματος αλλά και την ανάγκη της ενεργητικής αντίστασης και της συλλογικής δράσης.

Eκδήλωση αλληλεγγύης στοn παλαιστινιακό λαό

Υμηττός

Εκδήλωση-συζήτηση πραγματοποιήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2009 στο Φιλοπρόοδο Oμιλο του δήμου Υμηττού μετά από πρόσκληση της «πρωτοβουλίας αλληλεγγύης στοn παλαιστινιακό λαό», με αφορμή τη πρόσφατη εισβολή του Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας.
Στη συζήτηση συμμετείχαν ο Νασίμ Αλατράς (δημοσιογράφος) και ο Νίκος Κλίτσικας (Σύλλογος Ελληνοπαλαιστινιακής Φιλίας και επιτροπής για την άρση του αποκλεισμού της Γάζας). Η συζήτηση γέννησε πολλούς προβληματισμούς και ακολούθησαν πολλές τοποθετήσεις. Εγινε ανάγλυφη περιγραφή της κατάστασης στην Γάζα και στη Μέση Ανατολή, καταγγελία της φασιστικής θηριωδίας του Ισραήλ και του αντιδραστικού ρόλου αμερικάνων και ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, καθώς και της τεράστιας σημασίας της αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό από τα λαϊκά κινήματα στο κόσμο. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στις τεράστιες δυνατότητες που κρύβει η αποφασιστική αντίσταση ενός ολόκληρου λαού αλλά και η ανάγκη οργάνωσής του σε αυτόνομη βάση από τους ιμπεριαλιστές. Τέθηκαν και απαντήθηκαν επίσης ερωτήματα σε σχέση με το Ισραήλ και το ρόλο του στην περιοχή, τα αιτήματα του παλαιστινιακού αγώνα, τις μορφές που μπορεί να πάρει η αλληλεγγύη σε αυτόν.
Η εκδήλωση αποτελεί συνέχεια της πλούσιας δράσης της πρωτοβουλίας που συγκροτήθηκε με πρόταση των Λαϊκών Αγωνιστικών Κινήσεων και στην οποία συμμετείχαν τοπικοί φορείς του δήμου Υμηττού.

Εκδήλωση–συζήτηση στο Ηράκλειο Κρήτης

Η Κ.Ο. Ηρακλείου, ενόψει της 7ης Συνδιάσκεψης της οργάνωσής μας και έπειτα από τις σοβαρές εξελίξεις το προηγούμενο διάστημα, διοργανώνει εκδήλωση–συζήτηση την Πέμπτη, 26 Φλεβάρη και ώρα 7 μ.μ., στο πολυκέντρο νεολαίας του δήμου με θέμα:
«Πολιτικές εξελίξεις και ο ρόλος της Αριστεράς σήμερα».

ΝΑΤΟϊκά καράβια ξανά στο λιμάνι

Βόλος

Την Πέμπτη 12 Φλεβάρη κατέπλευσαν ΝΑΤΟϊκά πολεμικά της Ναυτικής Δύναμης Μεσογείου, όπως πέρσι το Μάρτη, και παρέμειναν μέχρι το Σάββατο 14 Φλεβάρη. Η συνεχιζόμενη αυτή παρουσία των ΝΑΤΟϊκών καραβιών αποδεικνύει ότι το λιμάνι του Βόλου έχει ενταχθεί από τους ΝΑΤΟϊκούς στα επιχειρησιακά τους σχέδια, μετατρέποντας έτσι ακόμα ένα λιμάνι της χώρας σε ορμητήριο των φονιάδων. Και μάλιστα σε μια περίοδο όπου κλιμακώνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην περιοχή, που ακόμα το αίμα του λαού της Παλαιστίνης ρέει στη Λωρίδα της Γάζας. Η κυβέρνηση της ΝΔ και συνολικά η αστική τάξη, παραχωρώντας στεριά, αέρα και θάλασσα στους ιμπεριαλιστές, ελπίζει στη «βοήθειά» τους στην αντιπαράθεσή της με ντόπιες αστικές τάξης της περιοχής, δημιουργώντας έτσι τους όρους να μετατραπεί ο λαός σε κρέας για τα κανόνια.
Η προκλητική παρουσία των ΝΑΤΟϊκών καραβιών δεν πέρασε χωρίς απάντηση από τη μεριά αριστερών οργανώσεων και άλλων αγωνιστών, που πραγματοποίησαν συγκέντρωση το Σάββατο 14 Φλεβάρη έξω από την πύλη του λιμανιού και πορεία μέχρι την εμπορική αγορά του Βόλου με κεντρικό σύνθημα «Ηρθαν οι φονιάδες στο λιμάνι – έξω το ΝΑΤΟ και οι Αμερικάνοι». Η παρουσία του κόσμου ήταν μικρή, λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών αλλά και της υποτίμησης του ζητήματος από κάποιες οργανώσεις (ΜΕΡΑ) οι οποίες, αφού έβαλαν υπογραφή στο κοινό κάλεσμα και συμμετείχαν στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε, ήταν απούσες την ημέρα της συγκέντρωσης και πορείας, ενώ κάποιοι άλλοι (ΣΥΝ) το έχουν «σύστημα» να συμμετέχουν δι' αντιπροσώπων. Η υπόθεση της αντιπολεμικής–αντιιμπεριαλιστικής πάλης αποτελεί κεντρικό μέτωπο για το λαό και όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να το υποβαθμίσουν έρχονται οι ιμπεριαλιστές να το «θυμίσουν» πολλές φορές με οδυνηρό τρόπο.
Η οργάνωση του ΚΚΕ(μ-λ) στο Βόλο κινήθηκε δραστήρια τόσο για την προώθηση της κοινής δράσης όσο και με ανακοινώσεις στον τοπικό Τύπο και μοίρασμα προκήρυξης στο κέντρο της πόλης.

Συλλογική σύμβαση ΟΕΝΓΕ - υπουργείου Υγείας: ποια απ’ όλες;

Με ωμή παραβίαση της σύμβασης που υπογράφηκε μόλις τον περασμένο μήνα, η κυβέρνηση διά του υπουργείου Υγείας προκαλεί με τη στάση της την οργή των νοσοκομειακών γιατρών. Το νομοσχέδιο που έφερε τελικά στη Βουλή προς ψήφιση και στo οποίο κάνει σειρά τροποποιήσεων ακόμα και σε σχέση με αυτό που κατέθεσε στη νομοπαρασκευαστική επιτροπή κοινωνικών υποθέσεων της Βουλής, λίγες ήμερες πριν:
α) Ψαλιδίζει τα οικονομικά αιτήματα στα οποία είχαν αρχικά καταλήξει (αυξήσεις μικρότερες των συμφωνημένων, δεν κάνει καμιά αναφορά στο θέμα του ωρομισθίου των εφημεριών, που θα προσέγγιζε σε βάθος τριετίας αυτό των δημοσίων υπάλληλων, φορολογεί όλες τις εφημερίες με 20%, ενώ υπήρχε δέσμευση οι εφημερίες πέραν των τεσσάρων να είναι αφορολόγητες.
β) Οι προσλήψεις που είχε υποσχεθεί (2.000 το 2009 και 2.500 το 2010) από δεδομένες γίνονται «προγραμματιζόμενες», ενώ ψαλιδίζεται και ο αριθμός τους (1.500 ειδικευμένοι το 2009).Στην πράξη αυτό σημαίνει μετάθεση (στο σκοτεινό μέλλον) της προοπτικής να εφημερεύουν οι γιατροί 7 φορές το μήνα, όπως είχε συμφωνηθεί, κατά παράβαση βέβαια και αυτό των δύο εφημεριών για τους ειδικευμένους –4 για τους ειδικευόμενους κατά μέσον όρο την εβδομάδα, όπως ισχύει βάσει του υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου.
γ) Σε ό,τι άφορα δε τις άμεσες προσλήψεις των νοσηλευτών, οι εξαγγελλόμενες 5.000 κατανέμονται σε βάθος τριετίας (η διαδικασία πρόσληψης ισχύει για μία τριετία[!] από τη δημοσίευση του νόμου), ενώ κινδυνεύουν να μπλεχτούν στα γρανάζια των ενδοαστικών αντιθέσεων (κατά το ΑΣΕΠ, αλλά και για το ΠΑΣΟΚ, οι διατάξεις που αφορούν τις διαδικασίες πρόσληψης φέρονται αντισυνταγματικές ).

Είχαμε γράψει παλαιοτέρα ότι η συγκεκριμένη σύμβαση που υπογράφηκε από την ομοσπονδία των γιατρών απέχει από το να χαρακτηριστεί νίκη και η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε να επαληθευτούμε τόσο γρήγορα. Οχι μόνο δεν ικανοποιούνται τα βασικά αιτήματα των γιατρών για τα όποια κινητοποιήθηκαν το περασμένο διάστημα και που στο κύριο μέρος τους αφορούσαν τη μείωση του αριθμού των εφημεριών, αλλά καταδεικνύεται ότι οι συμβιβασμοί που έγιναν στη βάση «καλών προθέσεων» μάλλον άνοιξαν την όρεξη του… υπουργείου, που επανήλθε συντομότατα δριμύτερο.
Ετσι η συμφωνία με το υπουργείο, να εφημερεύουν όπως σήμερα μέχρι την 1η Ιουλίου 2009, προκειμένου να υπογραφεί η σύμβαση και να γίνουν προσλήψεις, κινδυνεύει να μετατεθεί πολύ πιο πέρα από την ημερομηνία αυτή, παρατείνοντας τα αδιέξοδα τόσο των γιατρών όσο και των ασθενών.
Δικαιολογημένη η έκρηξη οργής τους όπως εκφράστηκε με τη 48ωρη για την υπόλοιπη Ελλάδα και την τριήμερη για την Αθήνα απεργία, καθώς και με το κλείσιμο της εφημερίας σε επιλεγμένα νοσοκομεία της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της επαρχίας.
Δωρεάν μαθήματα πάντως δίνουν οι εξελίξεις αυτές στη συνδικαλιστική ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ που ετοιμάζεται να αντιγράψει την ομοσπονδία των γιατρών προκειμένου να παζαρέψει την εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου του ωραρίου των εργαζομένων με «αυξήσεις» και προσλήψεις .

10 χρόνια από τη ΝΑΤΟϊκή επίθεση στη Γιουγκοσλαβία

Διεθνής αντιιμπεριαλιστική συνάντηση, Θεσσαλονίκη 21-22 Μάρτη 2009

Στο τελευταίο στάδιο βρίσκονται οι προετοιμασίες της διεθνούς αντιιμπεριαλιστικής σύσκεψης που οργανώνει το ΚΚΕ(μ-λ) με αφορμή τη συμπλήρωση 10 χρόνων από τη ΝΑΤΟϊκή εγκληματική επίθεση ενάντια στη Γιουγκοσλαβία. Στη σύσκεψη που θα γίνει στη Θεσσαλονίκη, το Σαββατοκύριακο 21 και 22 Μάρτη 2009, θα πάρουν μέρος κομμουνιστικές οργανώσεις και κόμματα από τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Το Σάββατο 21 Μάρτη θα γίνει και ανοικτή εκδήλωση στην οποία θα μιλήσουν οι αντιπροσωπείες που θα συμμετάσχουν στη σύσκεψη. Ηδη στη σύσκεψη έχουν ανακοινώσει πως θα πάρουν μέρος οργανώσεις και κόμματα από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Σερβία, την Κύπρο, την Τουρκία, την Ιταλία και την Παλαιστίνη. Τη σύσκεψη υποστηρίζει επίσης η Διεθνής Ενωση Λαϊκού Αγώνα (ILPS). Σύντομα θα ανακοινωθούν λεπτομέρειες για τις εργασίες της σύσκεψης και τις συμμετοχές σε αυτή.

8 Φεβ 2009

Εκδήλωση για την 7η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ(μ-λ)

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για την 7η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ(μ-λ) το Σάββατο 7 Φλεβάρη στο αμφιθέατρο Γκίνη του Πολυτεχνείου. Με θέμα την Αριστερά στην εποχή των ανατροπών, η εισήγηση έθεσε μια σειρά από ζητήματα που σχετίζονται με την κατάσταση της αριστεράς στη χώρα μας αλλά παγκόσμια, το κίνημα και την ανάπτυξή του αλλά και την προοπτική που πρέπει να αποκτήσει στη βάση ισχυροποίησης της κομμουνιστικής κατεύθυνσης. Ζητήματα τα οποία έχουν άνοιξει αντικειμενικά από την ίδια την πραγματικότητα και αποτελούν αντικείμενο της συνδιάσκεψης αυτής και θα συζητηθούν και σε επόμενες εκδηλώσεις.

Κάτω τα χέρια από τον Υμηττό

Αγώνας για την υπεράσπιση των ελεύθερων και δημόσιων χώρων

Στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» της 2/2/09 δημοσιεύτηκε ως “αποκλειστικό” άρθρο του Α. Δεμερτζή με τίτλο: «Τάξη στο χάος του Υμηττού», το οποίο αναφέρεται σε σχέδιο προεδρικού διατάγματος που προωθεί το Υ...ΔΕ για τον Υμηττό.
Το π.δ προωθείται σε μια περίοδο που επίκεινται σοβαρότατες αναδιαρθρώσεις στην Αθήνα και στην Αττική γενικά, στην κατεύθυνση της πλήρους εμπορευματοποίησης δημόσιων χώρων, πάρκων και παραλίας και μάλιστα με βίαιο τρόπο, στην κατεύθυνση μιας ”ανάπτυξης” προς όφελος της κερδοφορίας του κεφάλαιου, προς εξυπηρέτηση των αναγκών του (νέα περιφερειακή Υμηττού και νέοι δρόμοι), προς εξυπηρέτηση της κουλτούρας του (νέα Λυρική Σκηνή του ιδρύματος Νιάρχου στο Φαληρικό Δέλτα-πρώην ιππόδρομος), προς ενίσχυση της κερδοφορίας των μεγαλοκατασκευαστικών εταιρειών, στην κατεύθυνση της παραχώρησης, τελικώς, δικαιωμάτων επί των δημοσίων εκτάσεων και της γης, επί του φυσικού πλούτου σε μια σειρά δραστηριότητες που θέτουν εκτός το λαό και τους κατοίκους των περιοχών, που αναπτύσσονται σε βάρος του, που επιφέρουν αλλαγές που επιδρούν με καταστροφικό τρόπο σε κάθε πλευρά της ζωής στην πόλη και διαμορφώνουν δυσμενέστερους όρους στην εργασία, στην εκπαίδευση, στη διασκέδαση, στον ελεύθερο χρόνο, στις κοινωνικές σχέσεις, στη διαμονή, στην ίδια τη διαβίωση.
Με το νέο τερατούργημα επιχειρείται η νομιμοποίηση των υπαρχουσών αυθαίρετων χρήσεων διαφόρων συνεταιρισμών, δήμων και διαφόρων καταπατητών, εξαιρούνται από την προστασία αρκετά στρέμματα, θεσμοθετούνται νέες χρήσεις στο βουνό που βαφτίζονται κοινωφελείς εγκαταστάσεις, εγκαινιάζονται και σ' αυτό το βουνό τα “θεματικά πάρκα”, ιδρύονται νέα πάρκα ακτινοβολούντων κεραιών, προβλέπονται ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, αναψυκτήρια, βιομηχανικές και βιοτεχνικές μονάδες, με τα γνωστά σε όλους μας πια παραθυράκια (έως μπαλκονόπορτες) και, βεβαίως, προβλέπονται οι νέοι αυτοκινητόδρομοι.
Το σπουδαιότερο όμως είναι η εκπληκτικής εμπνεύσεως κατάτμηση του βουνού σε εννέα (9)! "Ζώνες Προστασίας"(!!!). Έτσι, όπως ακριβώς και με το Πάρκο (λέμε τώρα) του Γουδή που, κομμένο σαν μπακλαβάς σε μπουκίτσες, τρώγεται λίγο-λίγο για να μην βαρυστομαχιάσουν οι ενδιαφερόμενοι καταπατητές και καταχραστές της ζωής μας.
Έτσι λοιπόν, "προστατεύεται" επιτέλους ο Υμηττός, αφού "μπαίνει τάξη στο χάος" και αφού πραγματικά, για ποιο λόγο να βάλουν πια φωτιά οι εμπρηστές; Το έργο ανατέθηκε σε ανώτερα κλιμάκια. Έτσι αποξενώνεται το βουνό και η ζωή που αυτό προσφέρει από τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου, στους οποίους ανήκει και παραδίδεται βορά στα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Θα πρέπει όμως να γνωρίζουν οι κάθε είδους λαθρόχειρες αγύρτες που εποφθαλμιούν την ανάσα μας και τη ζωή μας ότι οι καιροί που υφάρπαζαν από το λαό και τους κατοίκους αυτής της χώρας τα κυριαρχικά τους δικαιώματα στη ζωή -και μάλιστα στην καλή ζωή - πέρασε ανεπιστρεπτί. Οι καιροί που επέβαλλαν τις παράνομες επιλογές τους θάφτηκαν από τους αγώνες των κατοίκων στη Λευκίμμη, στον Ασωπό, στον Ελαιώνα, στην Κυψέλη και αλλού.
Ο λαός θα είναι μπροστά τους σε κάθε σχεδιαζόμενη επίθεσή τους.
(Σημ. Κατά 400% αυξήθηκαν οι καρκίνοι από την ύπαρξη χωματερών, το υπ. Υγείας διέταξε επιδημιολογική έρευνα. Οι ζωές μας μάς ανήκουν και θα τις περιφρουρήσουμε!!).

Καταστολή και απαγόρευση σε κινητοποίηση της ΑΔΕΔΥ

Πραγματοποιήθηκε στις 28 Γενάρη στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ με αιχμή το ζήτημα που έχει ανακύψει σε σχέση με την περίθαλψη και το εφάπαξ των Δημοσίων Υπαλλήλων.
Να θυμίσουμε ότι από 1/1/2009 υπάρχει σε μεγάλη κλίμακα υποχρέωση των ασφαλισμένων στο Δημόσιο να προπληρώνουν τις ιατρικές εξετάσεις και τα φάρμακα καθώς το Δημόσιο χρωστά υπέρογκα ποσά σε γιατρούς και φαρμακοποιούς. Φαρμακευτικοί και Ιατρικοί Σύλλογοι έχουν καταγγείλει (ή έχουν ανοίξει το δρόμο σε αυτή την κατεύθυνση) τις συμβάσεις με το Δημόσιο με αποτέλεσμα την παραπάνω κατάσταση. Σε τέτοιες περιόδους φτώχειας και οικονομικής πίεσης μεγάλος αριθμός ασφαλισμένων δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ιατρικές του ανάγκες, καθώς δε διαθέτει τα χρήματα για να προπληρώσει κάποιες, ιδιαίτερα ακριβές, ιατρικές εξετάσεις και φάρμακα.
Ταυτόχρονα, το εφάπαξ δε δίνεται (υποτίθεται απλώς καθυστερεί μερικά… χρόνια) σε χιλιάδες δικαιούχους δημόσιους υπαλλήλους.
Η κατάσταση αυτή δεν αποτελεί αποτέλεσμα λογιστικών – οικονομικών προβλημάτων. Αποτελεί γενική πρόβα τζενεράλε για την οριστική ΑΝΑΙΡΕΣΗ των κατακτήσεων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στο πλαίσιο της συνολικής επίθεσης στις κατακτήσεις των εργαζομένων που εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια. Τα υπόλοιπα (τα «λογιστικά» μεγέθη) έρχονται να δημιουργήσουν μια τρομοκρατία για «έλλειψη χρημάτων» στην κοινωνία και –σε συνθήκες κρίσης- να βοηθήσουν την αποενοχοποίηση της άθλιας κυβερνητικής μεθόδευσης.

Όπως είναι φανερό, το ζήτημα είναι ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΟΒΑΡΟ. Απέναντι σε ένα τέτοιας σημασίας ζήτημα, η στάση εργασίας που πραγματοποίησε η ΑΔΕΔΥ ήταν κάτι λιγότερο απ΄ το ελάχιστο που θα έπρεπε να κάνει, μια πρόκληση απέναντι στους εργαζομένους, μια κίνηση που ανοίγει παραπέρα την όρεξη του συστήματος να προχωρήσει ακόμα πιο επιθετικά.

Αλλωστε και η πολιτική προσέγγιση των Ομοσπονδιών και της ΑΔΕΔΥ, μια προσέγγιση που μπαίνει στη λογική της «χρηματοδότησης» και της ανάλυσης πλήθους στοιχείων για το αν έχουν χρήματα τα ταμεία, εξυπηρετεί τη συσκότιση του ζητήματος σε σχέση με την ουσία των προθέσεων του συστήματος.

Είναι εντυπωσιακό ότι η –από υποχρέωση- στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ αντιμετωπίστηκε από την κυβέρνηση με διπλή καταστολή:
Από τη μία, η κυβέρνηση προχώρησε στην πρωτοφανή κίνηση να κηρυχτεί παράνομη και καταχρηστική η απεργία που κήρυξε η ΑΔΕΔΥ για τους Ελεγκτές Εναέριας Κυκλοφορίας την ίδια μέρα! Με μια πραγματικά προκλητική απόφαση το Μονομελές Πρωτοδικείο αποφάσισε ότι η απεργία είναι παράνομη και θεώρησε ότι η ΑΔΕΔΥ μπορεί να κηρύξει απεργία μόνο μέσα από το Συνέδριό της!
Από την άλλη δυνάμεις των ΜΑΤ έκλεισαν το δρόμο και επιτέθηκαν στην πορεία της ΑΔΕΔΥ!
Το σύστημα και η κυβέρνηση ήθελαν να στείλουν το μήνυμα ότι είναι αποφασισμένοι να καταστείλουν με τον πιο άμεσο τρόπο όποιον κινείται, ακόμα κι αν η κίνηση αυτή είναι εντελώς μέσα στα αστικά πλαίσια νομιμότητας.

Στη βάση όλων των παραπάνω και πιεσμένη από το γεγονός ότι στην ουσία η κυβέρνηση απαξιώνει πλήρως και τους ίδιους τους εργατοπατέρες της ΑΔΕΔΥ, η τελευταία αποφάσισε 24ωρη απεργία για τις 25 Φλεβάρη. Μια επιτυχία της απεργίας αυτής θα αποτελέι πρόβλημα όχι μόνο για το σύστημα αλλά και για τους ίδιους τους εργατοπατέρες της συνδικαλιστικής ένωσης των δημοσίων Υπαλλήλων.

Δυο λόγια κι ένα αντίο για τον Πάνο Τζαβέλα

Εφυγε ο τραγουδιστής της Αντίστασης, ο αγωνιστής, ο αντάρτης, ο Πάνος Τζαβέλας. Μαζί του δεν έφυγε μια εποχή, όπως συνηθίζεται να λένε, γιατί τα πρόσωπα, πράγματα και πεπρωμένα που τραγούδησε ο Τζαβέλας εξακολουθούν να σκιάζουν με το πνεύμα τους τις στιγμές και τις αναγκαιότητες των σημερινών αγώνων για δουλειά, παιδεία, λευτεριά. Γιατί τα μηνύματα που μας μεταλαμπάδιζε με τα τραγούδια του εξακολουθούν ακόμα να τρέφουν τα αγωνιστικά μας όνειρα, απαντοχή στις ανηφόρες και τα ζόρια, «Για την Ανάσταση του λαού μας», όπως ο ίδιος μουσικά έλεγε.
Τον Τζαβέλα τον γνωρίσαμε εκείνα τα χρόνια λίγο μετά τη χούντα από τις συναυλίες και οι τυχεροί από την μπουάτ της οδού Κυδαθηναίων στην Πλάκα. Ψυχές που αναζητούσαν με σφιγμένες γροθιές και φλογερά μάτια να ακουμπήσουν στο χθες για να οραματισθούν το αύριο. Πόσοι δεν ξόρκισαν τον πόλεμο με το «Τραγούδι της Ειρήνης», κάποιοι άλλοι δάκρυσαν με το «Μοιρολόι της φυλακή»ς και το «Θρήνο», ενώ αξεπέραστη μένει η τραγικά αριστοφανική ερμηνεία του στα σατιρικά «Πατάω ένα κουμπί», «Ψωμί» και «Γιούπι Για Για».
Ο Πάνος Τζαβέλας γεννήθηκε το 1925 στην Κοζάνη. Μαθητής εντάσσεται στην ΕΠΟΝ, βγαίνει στο βουνό με τον ΕΛΑΣ, για να περάσει στο Δημοκρατικό Στρατό, όπου τραυματίζεται, συλλαμβάνεται και ακρωτηριάζεται στο δεξί του πόδι. Δικασμένος τρεις φορές σε θάνατο, αρρωσταίνει βαριά το 1959 και πηγαίνει στη Σοβιετική Ενωση για θεραπεία. Γυρνά στην Ελλάδα το 1965 για να πάρει ξανά το 1968 το δρόμο της φυλακής για παράνομη δράση ενάντια στη χούντα. Αποφυλακίζεται το 1971 με «ανήκεστο βλάβη», για να μην τους μείνει στα χέρια. Αρχίζει να τραγουδάει στις μπουάτ της Πλάκας, παίζοντας κρυφτούλι, ακροβατώντας με το πρόγραμμά του διαρκώς μεταξύ απαγορευμένων και μη τραγουδιών. Θα ξεκινήσει μετά το 1974 την προσπάθειά του για να γνωρίσει η νέα γενιά τα τραγούδια της Εθνικής Αντίστασης, τα τραγούδια της κατοχής γενικότερα. Εγραψε και δικά του τραγούδια, όλα τραγούδια του λαϊκού αγώνα («Κυρ Παντελής», «Μάημ Μάημ», «Ξυπνήστε» κ.λπ.). Δεν διεκδίκησε ποτέ δόξες και πλούτη, στάθηκε σεμνά και ταπεινά, μη θέλοντας σαν πολλούς άλλους να εξαργυρώσει τους αγώνες και τις θυσίες του για καλύτερες μέρες ζωής.
Θα του πούμε το στερνό του αντίο και αντί για μνημόσυνο θα θυμηθούμε τότε που μαζί του τραγουδούσαμε γεμάτοι συγκίνηση, τόσο πρόσκαιροι, για όνειρα τόσο αιώνια. Ναι, τότε αισθανόμασταν παντοδύναμοι και τέτοιοι παραμένουμε!

«Δουλειά, χαρά και μόρφωση
να το ιδανικό μας
και θέλουμε στον τόπο μας
Ελλάδα μας
Αφέντη το λαό μας».

Oχι άλλες δολοφονίες εργατών!

Ανακοίνωση Τύπου

Η κομματική οργάνωση Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ(μ-λ) καταγγέλλει το νέο εργοδοτικό έγκλημα που διαπράχθηκε σήμερα, Πέμπτη 5 Φλεβάρη 2009, στο εργοτάξιο του μετρό στον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης. Ενας ακόμη εργάτης προστέθηκε στη μεγάλη λίστα των δολοφονημένων κατά τη διάρκεια του μεροκάματου εξαιτίας της έλλειψης βασικών προστατευτικών μέσων και όρων ασφάλειας. Είναι ο πρώτος εργάτης που θυσιάζεται για τα κέρδη των κατασκευαστών του μετρό στη Θεσσαλονίκη και δεν θα είναι ο τελευταίος αν συνεχίσει να υπάρχει η συγκεκριμένη κατάσταση ανασφάλειας στα έργα που γίνονται.
Ακέραιη την ευθύνη γι’ αυτήν τη νέα δολοφονία φέρνουν η εργοδοσία αλλά και η κυβέρνηση μαζί με τις κρατικές εποπτικές αρχές του υπουργείου Απασχόλησης που αφήνουν ανενόχλητο το κεφάλαιο και τους εργοδότες να βγάζουν κέρδη από το αίμα των εργατών.
Το ΚΚΕ(μ-λ) συμπαρίσταται στους αγώνες των εργατών στο μετρό και καλεί τον λαό και τους εργαζόμενους της πόλης να βρεθούν στο πλευρό τους.


ΚΚΕ(μ-λ)
Κομματική Οργάνωση Θεσσαλονίκης
5/2/2009

Κινητικότητα στην εκπαίδευση

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Το Σάββατο 24 Φλεβάρη στην ΕΔΟΘ στις 11 το πρωί η Ριζοσπαστική Κίνηση κάλεσε όλα τα σχήματα που κινούνται στο χώρο της Αριστεράς αλλά και γενικότερα συναδέλφους εκπαιδευτικούς που ασφυκτιούν με τη σιγή νεκροταφείου που προσπαθεί να επιβληθεί στον κλάδο σε συζήτηση για την αναίρεση αυτής της κατάστασης. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις πρόθυμα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και μάλιστα το διακίνησαν και σε συναδέλφους. Στη συζήτηση ήταν εμφανές ότι στο πώς θα αναιρεθεί η αρνητική αυτή κατάσταση και ιδιαίτερα στο πώς θα οργανωθεί η αντίστοιχη κίνηση υπάρχουν διαφορές αντιλήψεων.
Κομμάτι, π.χ., της Ριζοσπαστικής Κίνησης, που βασικά αντιπροσωπεύεται από το Δίκτυο, την Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία και τον ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί να μεταφέρει τα σχήματα των ανοιχτών συνελεύσεων κατά το τελευταίο νεανικό ξέσπασμα, και τα οποία ο χώρος της αυτονομίας τα παρουσίαζε και τα παρουσιάζει σαν τις σημερινές εναλλακτικές μορφές μαζικής αυτοοργάνωσης.
Η τοποθέτηση συναγωνιστών από το ΝΑΡ ενώ ανοιχτά δεν φαίνονταν να αντιστρατεύεται αυτή την προοπτική ωστόσο ως προς τη μορφή ήταν πιο συγκρατημένη. Η Αντεπίθεση είχε πιο σαφή διαχωρισμό και υπεράσπισε έναν χαλαρό συντονισμό που θα εξαντλήσει όμως τη δυναμική του στις επιτροπές αγώνα μέσα στους συλλόγους, όπου κατά βάση εκεί θα έπρεπε να κατευθυνθούμε. Στη συνάντηση παρευρέθη ως παρατηρητής και η Αυτόνομη Παρέμβαση από τους καθηγητές.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις δηλώνοντας ότι τέτοιες πρωτοβουλίες είναι κατά βάση θετικές επέμειναν στην ανάγκη μιας πρωτοβουλίας συντονισμού –που τελικά ανταποκρίνεται, ως μορφή, περισσότερο σε αυτό που θέλουμε να κάνουμε– δυνάμεων και αγωνιστών του χώρου που θα κινείται σε δύο επίπεδα: από τη μια θα παίρνει κεντρικές πρωτοβουλίες (όπως, π.χ. συμβολικές καταλήψεις του ΤΟΠΑΔ) αλλά και θα συμβάλλει ώστε κατά συλλόγους και ΕΛΜΕ να ενωθούν όλες οι δυνάμεις που μπορούν να ενωθούν και να πιέσουν τα ΔΣ με διάφορες κινήσεις (επιτροπές αγώνα, υπογραφές, ανακοινώσεις) να πραγματοποιήσουν γενικές συνελεύσεις.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την επισήμανση της μεγάλης αναντιστοιχίας ανάμεσα στα μεγάλα εκλογικά ποσοστά της Αριστεράς (ιδιαίτερα στο χώρο της εκπαίδευσης) και στην οργανωτική αποσυγκρότηση, καμία από τις δυνάμεις και τους αγωνιστές που παρευρέθηκαν δεν την αμφισβήτησε (αντίθετα κάποιοι υπερθεμάτισαν).
Αποτέλεσμα της πρώτης συνάντησης ήταν η κοινή παρέμβαση που οργανώθηκε στον ΤΟΠΑΔ τη μέρα της στάσης της ΑΔΕΔΥ όπου μαζί με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, ύστερα από την προσπάθεια κατάληψης του ΤΟΠΑΔ, επιχειρήθηκε κατάληψη του οδοστρώματος μπροστά από τον χώρο των δικαστηρίων Θεσσαλονίκης.
Στο τέλος της συνάντησης οι δυνάμεις που συμμετείχαν στην πρώτη συζήτηση συνδιαμόρφωσαν ένα νέο κάλεσμα για συζήτηση-συγκρότηση της κίνησης που το διακίνησαν πλατύτερα καθώς κοινή διαπίστωση ήταν ότι η αρχική ανταπόκριση δεν ήταν η επιθυμητή. Παραθέτουμε την ανακοίνωση:
«Ανοιχτή συνέλευση εκπαιδευτικών
Ανακοίνωση-κάλεσμα
Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 24 Γενάρη η πρώτη ανοιχτή συνέλευση εκπαιδευτικών. Στη συνέλευση συμμετείχαν εκπρόσωποι συνδικαλιστικών παρατάξεων (Ριζοσπαστική Κίνηση, Αγωνιστική Κίνηση, Αντεπίθεση Εργαζομένων, Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση), μέλη άλλων (Αγωνιστική Συνεργασία), αλλά και ανένταχτοι/ες συνάδελφοι/ισσες από την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση της Θεσσαλονίκης. Κοινή διαπίστωση ήταν ότι η παρέμβαση και η δράση του εκπαιδευτικού κινήματος δεν αντιστοιχεί στις ανάγκες της σημερινής κοινωνικής συγκυρίας (ιδωμένο, μάλιστα, μέσα από το πρίσμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη αυτό το έλλειμμα διακρίνεται ακόμα καθαρότερα –και ειδικότερα στη Θεσσαλονίκη). Οι ευθύνες θα πρέπει να αναζητηθούν πρώτιστα στον εγκλωβισμό του παραδοσιακού συνδικαλιστικού κινήματος στις συμπληγάδες ανάμεσα στις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις της ηγεσίας των συνδικάτων μας, αλλά και στη συντεχνιακή λογική ενός τμήματος των εκπαιδευτικών. Συμφωνήθηκε ότι σε κάθε περίπτωση συνεχίζουμε να θεωρούμε ‘‘φυσικό’’ χώρο παρέμβασης και δράσης μας τους συλλόγους, τα συνδικάτα και τις γενικές συνελεύσεις τους. Ταυτόχρονα, όμως, είναι αναγκαία η προσπάθεια μιας άμεσης ανασυγκρότησης και ενός συντονισμού, τουλάχιστο όσων οργανωμένων ή ανένταχτων συναδέλφων/ισσών ασφυκτιούν από την αδράνεια των ‘‘επίσημων συνδικαλιστικών φορέων’’ απέναντι στην κοινωνική κρίση που διανύουμε. (Μια κρίση που όλα δείχνουν ότι το επόμενο διάστημα θα οξύνεται διαρκώς και περισσότερο.) Στη βάση των παραπάνω αποφασίστηκε η λειτουργία της ανοιχτής συνέλευσης σε μόνιμη βάση για την ανάληψη και τον συντονισμό συγκεκριμένων δράσεων απέναντι στα εκπαιδευτικά αλλά και ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα της συγκυρίας. Ως πρώτα τέτοια επιλέχτηκαν η ασφάλιση και η υγεία ως κοινωνικά δικαιώματα (με αιχμή το θέμα του ΟΠΑΔ) και η επιβολή επισφαλών/ελαστικών σχέσεων στην εκπαίδευση (με αιχμή το ζήτημα της ωρομισθίας). Οσοι/ες συμμετείχαμε στη συζήτηση αποφασίσαμε να απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα προς όλους/ες τους/τις εκπαιδευτικούς, που ασφυκτιούν από την αδράνεια των ‘‘επίσημων συνδικαλιστικών φορέων’’ σε νέα
ανοιχτή συνέλευση εκαπιδευτικών, την Πέμπτη, 5 Φλεβάρη, στις 7μμ, στην ΕΔΟΘ».

ΙΤΑΛΙΑ. Αστυνομική επίθεση σε εκδήλωση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη

Αγρια αστυνομική επίθεση δέχτηκαν ιταλοί κομμουνιστές κατά τη διάρκεια κινητοποίησης αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης στις 27 Γενάρη στην περιοχή της Massa. Η κινητοποίηση έγινε κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για το Ολοκαύτωμα των εβραίων από τους ναζί και η επίθεση είχε σαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό και τη σύλληψη του Ραφαέλο Πέτρι, γραμματέα του CARC στην Τοσκάνη, και του Μάρκο Λεντζόνι, μέλους της Εθνικής Επιτροπής του ASP. Σε ανακοίνωση της Διεθνούς Ενωσης Λαϊκού Αγώνα (ILPS) τονίζεται πως «με τον Μπερλουσκόνι το ιταλικό αστικό κράτος καταφεύγει όλο και πιο συχνά σε φασιστικές μεθόδους στην επίθεση του ενάντια σε προοδευτικές αριστερές προσωπικότητες και οργανώσεις. Χρησιμοποιεί όλα τα μέσα, από την κατασκευή ψεύτικων νομικών υποθέσεων μέχρι την άγρια βία ώστε να τρομοκρατήσει και να καταπιέσει τους πολιτικούς του αντιπάλους». Η ανακοίνωση επίσης επισημαίνει:
«Υποστηρίζουμε σθεναρά το ASP και το CARC στην καταδίκη της υποκρισίας των ιταλικών αστικών κομμάτων και οργανισμών που αναφέρονται στα ναζιστικά και φασιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης ενώ μένουν σιωπηλοί απέναντι στις φρικαλεότητες που γίνονται σε βάρος του παλαιστινιακού λαού από τους σιωνιστές και του κουρδικού λαού από το καταπιεστικό τουρκικό καθεστώς. Το παράδειγμα των δύο συντρόφων σίγουρα θα εμπνεύσει τους εκμεταλλευόμενους και καταπιεζόμενους λαούς να σταθούν όρθιοι και να παλέψουν για την αλήθεια, τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους. Καλούμε όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις και τους λαούς που αγαπούν την ελευθερία να καταδικάσουν αυτήν τη φασιστική επίθεση στα δικαιώματα του ιταλικού λαού από το αντιδραστικό καθεστώς του Μπερλουσκόνι και να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους δύο συντρόφους και σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις της Ιταλίας που μάχονται για τα συμφέροντα των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεζόμενων λαών». Μήνυμα αλληλεγγύης στους δύο συλληφθέντες απέστειλε και το ΚΚΕ(μ-λ).

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα –Θεσσαλονίκη

Ξεκίνησε η προσπάθεια να συγκροτηθεί στη Θεσσαλονίκη πρωτοβουλία αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα. Στις 13 Γενάρη πραγματοποιήθηκε ευρεία σύσκεψη στην ΕΔΟΘ, όπου συμμετείχαν συνδικαλιστές από πρωτοβάθμια σωματεία (ΕΛΜΕ, διδασκαλικοί σύλλογοι, σύλλογοι: εργαζομένων ΟΤΑ Νομού Θεσσαλονίκης, βιβλίου & χάρτου, μισθωτών εκπαιδευτικών, αποκλειστικών νοσηλευτριών, εργαζομένων στις ιδιωτικές κλινικές, εργαζομένων στα φροντιστήρια, σε ιματισμό & πλεκτοβιομηχανία), συνδικαλιστικά σχήματα, γυναικείες και αντιρατσιστικές οργανώσεις.
Εγινε εκτενής συζήτηση για το φρικιαστικό έγκλημα και για τους ηθικούς αυτουργούς. Κοινή διαπίστωση ήταν ότι οι ηθικοί αυτουργοί είναι οι κυβερνήσεις και οι πολιτικές που νομιμοποιούν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και δίνουν την απόλυτη κάλυψη στους σύγχρονους δουλέμπορους να δολοφονούν αγωνιστές που τους χαλάνε την ησυχία. Υπήρξε καθυστέρηση στην κοινή δράση, αλλά οφειλόταν στις μεγάλες ανάγκες της περιόδου (δολοφονία του Αλέξη, καταστολή, Παλαιστίνη). Η διάθεση είναι να προχωρήσει άμεσα σε κινητοποιήσεις για να αποκαλύψει το γεγονός και να δημιουργήσει όσο το δυνατόν ευρύτερο κίνημα αλληλεγγύης, να θέσει το θέμα σε όλα τα σωματεία, ώστε να απαιτήσουν την παραδειγματική τιμωρία των φυσικών και ηθικών αυτουργών.
Η συζήτηση κατέληξε με τη διοργάνωση συγκέντρωσης και πορείας την Πέμπτη 22 Γενάρη, στις 6 το απόγευμα, στο άγαλμα Βενιζέλου, ίδια μέρα και ώρα με τη συγκέντρωση που διοργανώνεται στην Αθήνα από την πρωτοβουλία των πρωτοβάθμιων σωματείων. Αποφασίστηκε η έκδοση προκήρυξης και αφίσας που θα προπαγανδίσει τη συγκέντρωση. Ακόμη ορίστηκε συνέλευση της πρωτοβουλίας τη Δευτέρα 26 Γενάρη, στις 7 το απόγευμα, στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, με σκοπό να συνεχίσει με όσο το δυνατόν πλατύτερη κινητοποίηση και πιο μόνιμο χαρακτήρα, στην κατεύθυνση να σπάσει η εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς του κλάδου και την ενεργοποίηση των εργαζομένων, να απαιτήσει την κατάργηση του σκλαβοπάζαρου και να παλέψει ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές που ανοίγουν τον δρόμο στον κάθε Οικονομάκη.
Την Τρίτη 20 Γενάρη δόθηκε συνέντευξη Τύπου της πρωτοβουλίας, στον χώρο του σιδηροδρομικού σταθμού Θεσσαλονίκης. Μοιράστηκαν προκηρύξεις και κολλήθηκαν αφίσες με μαζική παρουσία της πρωτοβουλίας με πανό και συνθήματα. Ο χώρος επιλέχθηκε επειδή την εργολαβία έχει η ΟΙΚΟΜΕΤ, οι εργοδότες της Κωνσταντίνας. Οι παρεμβάσεις συνεχίστηκαν για την επιτυχία της συγκέντρωσης σε χώρους δουλειάς και κεντρικά σημεία της πόλης. Χαρακτηριστικό του κλίματος τρομοκρατίας που επικρατεί είναι το γεγονός ότι με το στήσιμο του πανό εξαφάνισαν τις καθαρίστριες για περισσότερο από δυο ώρες που κράτησε η παρέμβαση.
Η προσπάθεια για δυνάμωμα του κινήματος αλληλεγγύης πρέπει να είναι συνεχής γιατί είναι το μόνο όπλο των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία και στην επίθεση του κεφαλαίου. Οταν αυτοί που θέλουν τους εργαζόμενους σκλάβους χωρίς φωνή και τολμούν να καταργούν τη φωνή ακόμη και με βιτριόλι, το μόνο που μένει στους εργαζόμενους είναι να κάνουν τη φωνή τους πιο δυνατή. Η αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα είναι υπόθεση όλων, εργαζομένων και ανέργων, νέων και συνταξιούχων, είναι χρέος απέναντι στον εαυτό τους και στη ζωή τους.

Εφυγε ο καπετάν Κόρακας του ΕΛΑΣ

Εφυγε από τη ζωή την Τετάρτη 4 Φλεβάρη, σε ηλικία 97 χρόνων, ο σύντροφος Παντελής Λιότσος. Ο Παντελής, γεννήθηκε στο χωριό Παλήμπεη (Δρυμός) της Βόνιτσας, το 1912. Σπούδασε δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της ιταλικής φασιστικής επίθεσης στην Ελλάδα πολέμησε στο ελληνοϊταλικό μέτωπο, ήταν μάλιστα ο πρώτος έλληνας έφεδρος ανθυπολοχαγός που μπήκε στο Αργυρόκαστρο. Σεμνός και τίμιος, αρνήθηκε να παραλάβει –κάποια χρόνια αργότερα– το υποκριτικό «παράσημο ανδρείας» που θέλησε να του απονείμει για τη συμμετοχή του στις σκληρές αυτές μάχες εκεί το μοναρχοφασιστικό κράτος και η Φρειδερίκη, όλοι αυτοί δηλαδή που, μετά την εισβολή των Γερμανών, άφησαν τους φαντάρους του ελληνοϊταλικού μετώπου «στη μαύρη τύχη τους», για να συνεργαστούν στη συνέχεια –φανερά πλέον– με τους κατακτητές.
Ο Λιότσος εντάχθηκε στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ, όπου έγινε διοικητής λόχου του 2/39 Συντάγματος και γνωστός με το ψευδώνυμο καπετάν Κόρακας. Τον Μάη του 1944 ηγήθηκε, μαζί με τον καπετάν Φουρτούνα, μιας ιδιαίτερα δύσκολης επιχείρησης που του ανατέθηκε από το Γενικό Αρχηγείο του ΕΛΑΣ, αυτής για την απελευθέρωση της Λευκάδας από τους Γερμανούς κατακτητές, τους διάφορους «οπλαρχηγούς» και άλλα αντιδραστικά στοιχεία.
Μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, ο Λιότσος, όντας έφεδρος ανθυπολοχαγός, επιστρατεύεται, τον Σεπτέμβρη του 1947, στα Γιάννενα και από κει στο Χαϊδάρι για να μεταφερθεί στη συνέχεια στη... Μακρόνησο. Αρνούμενος να κάνει «δήλωση μετανοίας» για τη συμμετοχή του στον ΕΛΑΣ και υπερασπιζόμενος τον αγώνα του λαού μας ενάντια στους κατακτητές –ο λόγος για τον οποίο βρέθηκε εκεί, όπως με θάρρος ξεστόμισε στον φασίστα διοικητή, συνταγματάρχη Νταούλη που τον «ανέκρινε» επί ώρες– καθαιρείται από αξιωματικός και βασανίζεται άγρια από τους αλφαμίτες του Γ΄ Κέντρου Μακρονήσου. Δέρνεται (τον πέταξαν μάλιστα στη θάλασσα, Νοέμβρη μήνα, για να τον ανασύρουν στη συνέχεια αναίσθητο), με αποτέλεσμα να παραμείνει επί 15 ημέρες κατάκοιτος μέσα σε αντίσκηνο και να μεταφερθεί στην Αθήνα, στον «Ευαγγελισμό». Οι συγκρατούμενοί του τότε τον θεωρούσαν σίγουρα... ετοιμοθάνατο. Τον Σεπτέμβρη του 1948 μεταφέρεται στις στρατιωτικές φυλακές της Μακρονήσου (ΣΦΑ), κατηγορούμενος άδικα για κάποια «ανθρωποκτονία». Εκεί υπέστη νέα άγρια βασανιστήρια, ξυλοδαρμούς και μακρόχρονο εγκλεισμό στην απομόνωση. Από εκεί θα μεταφερθεί, το 1949, στις φυλακές της Λευκάδας όπου θα δικαστεί και θα αθωωθεί για την υποτιθέμενη ανθρωποκτονία, δεδομένου ότι ακόμα και οι συγγενείς του θύματος κατέθεσαν πως δεν είχε καμία σχέση με αυτήν. Την αθώωσή του ακολουθεί, ξανά, μεταφορά του στη... Μακρόνησο (ΣΦΑ), στην απομόνωση, με νέους καθημερινούς ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια, μέχρι το 1950, όταν θα εξοριστεί στον Αϊ-Στράτη.
Επί 17 ολόκληρα χρόνια ο Παντελής Λιότσος βρισκόταν στη φυλακή και στην εξορία. Συνεπής στην υπόθεση και στα ιδανικά του λαού και του αριστερού επαναστατικού κινήματος, κατήγγειλε σθεναρά –από την περίοδο ήδη, της εξορίας του στον Αϊ-Στράτη, αλλά και στη συνέχεια– τη δεξιά στροφή του κομμουνιστικού κινήματος, στα μέσα της δεκαετίας του ’50 και την κυριαρχία του ρεβιζιονισμού σε αυτό και ενεργοποιήθηκε στις γραμμές του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος.
Θα τον θυμόμαστε να έρχεται σε πολιτικές εκδηλώσεις «μην έχοντας όμως μαζί του το... όπλο του», όπως χαρακτηριστικά έλεγε. Θα τον θυμόμαστε να χαρακτηρίζεται από την όρεξη για τη ζωή, ακόμα και στα πιο βαθιά του γεράματα. Μαζί του πάντα, στήριγμα και συμπαραστάτρια, η κυρά Λούλα –αυτή η ακούραστη σύντροφος της ζωής του. Αντίο, σύντροφε!

Οι προκλήσεις στην ασφαλιστική εταιρία ING συνεχίζονται

Η ασφαλιστική εταιρία ING στην Ελλάδα ανακοίνωσε ομαδική μείωση του προσωπικού κατά 100 άτομα, που σημαίνει ότι απολύεται ένας στους τέσσερις. (Είναι σαφές ότι αν ανακοινώνονται 100 απολύσεις τότε στην πραγματικότητα το νούμερο θα είναι διπλάσιο). Το γεγονός παρουσιάστηκε ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας κρίσης αλλά αυτό που στην πράξη συνέβη ήταν ότι μειώθηκαν τα κέρδη, και ενώ πέρσι έβγαλαν κέρδη 6 εκατομμύρια, φέτος δεν θα βγάλουν κέρδη. Ο πακτωλός των κερδών που έβγαζαν επί σειρά ετών ξεχάστηκε σε μία στιγμή και αμέσως προσπάθησαν να παρουσιάσουν εικόνα μεγάλου προβλήματος. Ομως, όποιος έχει οικονομικά προβλήματα δε διαφημίζεται με τον νούμερο ένα πιλότο φόρμουλας στον κόσμο, ούτε εξαγοράζει εν μέσω κρίσης εταιρία στην Τουρκία. Ούτε βέβαια δίνει τα πακέτα που έδωσαν στο γενικό μάνατζερ παγκοσμίως που αποχώρησε, εικασία που γίνεται αφού δεν ανακοινώθηκε ότι η αποχώρηση δεν συνοδεύτηκε με αντίστοιχο πακέτο.
Σε αυτό το «παιχνίδι» είναι σίγουρο ότι θα την πληρώσουν αυτοί που δεν έχουν φταίξει σε τίποτα. Δηλαδή οι εργαζόμενοι. Αυτοί που αγωνίστηκαν τόσα χρόνια για αυτήν την εταιρία, που μόχθησαν και δούλεψαν 20 και 30 χρόνια στην ING και που τώρα καλούνται να συμμεριστούν τα προβλήματα της διοίκησης. Αυτοί που τόσα χρόνια με το μόχθο τους δημιούργησαν πακτωλό κερδών κάνοντας κάποιους πολύ πλούσιους. Το μήνυμα είναι σαφές “Μαζί στις ζημιές-χώρια στα κέρδη”.
Την Πέμπτη 15/1/09 έγινε 24ώρη απεργία με κύριο αίτημα το πάγωμα των απολύσεων στην οποία η συμμετοχή ήταν μαζική. Το σωματείο συναντήθηκε με τη διοίκηση στην οποία υπέβαλε τα αιτήματά των εργαζομένων αλλά η διοίκηση είναι κάθετη και διαμήνυσε ότι θα συνεχίσει το πλάνο της. Ακόμα και στην έκκληση του Υπουργείου Απασχόλησης, ύστερα από τριμερή διαιτησία, να παγώσουν προς το παρόν οι απολύσεις, η διοίκηση απάντησε ότι θα προχωρήσει το πλάνο της. Αλλωστε το έδειξε εμπράκτως με τις τελευταίες και προκλητικές απολύσεις. Τον Ιανουάριο απέλυσε 9 άτομα σε μία ημέρα και μέσα στον τρέχοντα μήνα έχει ήδη απολύσει δύο εργαζόμενους. Κάποιους δε από τους απολυμένους τους επαναπροσέλαβε με τετράωρη απασχόληση. Αρα οι απολύσεις δεν έγιναν γιατί περίσσευαν οι εργαζόμενοι, ούτε γιατί δεν ήταν καλοί στην δουλειά τους, αλλά για να τους επαναπροσλάβει με πιο ευνοϊκούς όρους για την εταιρία.
Το μήνυμα ήταν συγκεκριμένο «εργαζόμενοι της ING είστε μεγάλοι σε ηλικία, ακριβοί και πρέπει να σας αντικαταστήσουμε με πιο νέους, πιο ευέλικτους και πιο χειραγωγίσιμους εργαζόμενους». Είναι σαφές ότι θέλουν να ξεμπερδέψουν με την παλιά φουρνιά εργαζομένων και να την αντικαταστήσουν με μία νέα φουρνιά πιο ευέλικτη και πιο φτηνή.
Το οικονομικό κόστος των απολύσεων δεν τους ενδιέφερε ούτε καν τα παραγωγικά στοιχεία. Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να δείξουν στους μετόχους ότι μπορούν να κρατήσουν τη μετοχή στα ίδια επίπεδα χωρίς να αναγκαστούν οι μέτοχοι να βάλουν το χέρι στην τσέπη.
Το επόμενο βήμα από την πλευρά των εργαζομένων ήταν δίωρες στάσεις εργασίας στις 5/2/09 και 6/2/09 και αποκλεισμός της Συγγρού ενώ η περαιτέρω στάση θα καθοριστεί στο επόμενο διάστημα.