Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

31 Ιαν 2008

ΤΗ ΝΙΚΗ ΘΑ ΦΕΡΟΥΝ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΖΙΚΟΙ !

Ταξική Πορεία

ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗ
ΤΗ ΝΙΚΗ ΘΑ ΦΕΡΟΥΝ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΖΙΚΟΙ !


Εργαζόμενοι, εργαζόμενες
Στις 13 Φλεβάρη καλούμαστε να δώσουμε μία ακόμη απάντηση στην αντιασφαλιστική επιδρομή της κυβέρνησης και του κεφάλαιου. Καλούμαστε να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην ασφάλιση και την περίθαλψη. Καλούμαστε να δώσουμε τη μαζική και αποφασιστική συνέχεια της μεγαλειώδους απεργίας της 12 Δεκέμβρη ενάντια σε αυτούς που θέλουν να επιβάλουν ένα νέο εργασιακό μεσαίωνα.
Η μαζική αγωνιστική απεργιακή κινητοποίηση στις 12 Δεκέμβρη αποτέλεσε ένα νέο ορόσημο για το εργατικό κίνημα της χώρας μας. Απέδειξε, για άλλη μία φορά, τη δύναμη της εργατικής τάξης, όλου του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας στην πάλη για την ανατροπή της αντεργατικής-αντιασφαλιστικής επίθεσης κυβέρνησης-κεφάλαιου. Συνέτριψε τις προσπάθειες εχθρών και ψεύτικων φίλων να βάλουν τους εργαζόμενους στη γωνία, να τους διασπάσουν, να τους αποπροσανατολίσουν. Δημιούργησε προβλήματα στη κυβέρνηση της ΝΔ που αναγκάστηκε να «παραιτήσει» τον υπουργό της Β. Μαγγίνα. Ξεπέρασε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ που ζητούσε στήριξη του αντιασφαλιστικού νόμου Ρέππα. Στους δρόμους όλης της χώρας εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι βροντοφώναξαν για την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι
Παρ’ όλα αυτά, η αντιασφαλιστική επίθεση συνεχίζεται. Η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζει νομοσχέδιο που θα προβλέπει ενοποίηση των ταμείων, παραπέρα μείωση των συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, κουτσούρεμα της περίθαλψης και της πρόνοιας, περικοπή των πρόωρων συντάξεων, αλλαγή προς το χειρότερο στους όρους για τα βαρέα και ανθυγιεινά.
Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν προετοιμάζεται για «ήπιες αλλαγές» στο ασφαλιστικό, όπως προσπαθούν να μας πείσουν, αλλά θα προχωρήσει σε ένα σάρωμα των δικαιωμάτων. Αυτό δείχνει και η στάση της στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών Πειραιά-Θεσσαλονίκης και η τρομοκρατική επίθεση των ΜΑΤ στους αγωνιζόμενους λιμενεργάτες.
Η κυβέρνηση πρέπει να δείξει «έργο» στο κεφάλαιο, ξένο και ντόπιο, έχει αναλάβει δεσμεύσεις και πρέπει να προωθήσει αντεργατικά μέτρα χωρίς καθυστερήσεις. Ακόμα και σήμερα, που την ατμόσφαιρα έχει καλύψει η μπόχα από τα σκάνδαλα της αστικής τάξης, των κυβερνητικών και όλων των υπόλοιπων παραγόντων ενός σάπιου συστήματος, όχι μόνο δεν σκοπεύουν να παραιτηθούν από την επίθεση στους εργαζόμενους αλλά ήδη την κλιμακώνουν.
Η ακρίβεια σε είδη και υπηρεσίες πρώτης ανάγκης, η λιτότητα στους μισθούς και τις συντάξεις και η φτώχεια έχουν πάρει εφιαλτικές διαστάσεις και οδηγούν σε ασφυξία τις λαϊκές οικογένειες. Ο πληθωρισμός που δημιουργεί η τεράστια αύξηση των τιμών κατατρώει το εισόδημα των εργαζομένων και έχουμε από πάνω και τον Αλογοσκούφη που καλεί τους εργαζόμενους να δείξουν «κοινωνική υπευθυνότητα» και να μην διεκδικήσουν αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα γιατί «θα ενισχυθούν οι πληθωριστικές πιέσεις». Τον πληθωρισμό μεγαλώνει η αύξηση των τιμών και η τρομακτική αύξηση των κερδών της πλουτοκρατίας και όχι οι μισθοί και τα μεροκάματα των εργαζόμενων που συνεχώς χάνουν την αγοραστική τους δύναμη.

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες
Η κυβέρνηση της ΝΔ, ο Καραμανλής και η υπουργός Εργασίας Πετραλιά άφησαν μετέωρες τις, έτοιμες για νέους γύρους διαλόγων, ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και τώρα οι εργατοπατέρες σχεδιάζουν «αγώνες» όταν έχουν αφήσει ένα τεράστιο κενό από την απεργία της 12 Δεκέμβρη, με σκοπό να εκτονώσουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζόμενων, να τους βάλουν στη γωνία, θεατές των επαφών και των χειρισμών τους. Αυτές οι υποταγμένες στο κεφάλαιο ηγεσίες ούτε θέλουν ούτε μπορούν να οργανώσουν και να κλιμακώσουν τη μαζική και νικηφόρα απάντηση των εργαζόμενων στην επίθεση της κυβέρνησης και όλων των δυνάμεων του αστισμού.
Η ΑΠΕΡΓΊΑ ΣΤΙΣ 13 ΦΛΕΒΑΡΗ ΕΊΝΑΙ ΔΙΚΉ ΜΑΣ ΥΠΌΘΕΣΗ και δεν μπορούμε να την εμπιστευτούμε στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, στην ΠΑΣΚΕ, τη ΔΑΚΕ και τον πρόθυμο συνοδοιπόρο τους την Αυτόνομη Παρέμβαση. Ούτε μπορούμε να τη θυσιάσουμε στο βωμό της μικροκομματικής σκοπιμότητας του ΠΑΜΕ που προωθεί τη διάσπαση, τη σύγχυση και τον αποπροσανατολισμό.
Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι νέοι και οι νέες, όλος ο λαός πρέπει και μπορούν να πάρουν την υπόθεση της αντιπαράθεσης με την αντεργατική-αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΧΕΡΙΑ. Μέσα από τη μαζική συλλογική δράση στους τόπους δουλειάς, παντού όπου δουλεύει, ζει και σπουδάζει ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία να οργανωθεί ο μαζικός αγώνας ενάντια στην αντιασφαλιστική επίθεση, ενάντια στην πολιτική της ανασφάλειας, της λιτότητας, της ανεργίας.
Η ΜΑΖΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΜΑΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ, ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ!


Ταξική Πορεία

13 ΦΛΕΒΑΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ!
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΙΣΗ!

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ!

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΡΕΠΠΑ-ΣΙΟΥΦΑ!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ!

ΚΑΜΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ - ΚΑΜΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ
ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ!

ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΤΩΝ ΒΑΡΕΩΝ-ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΩΝ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ!

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ!

ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ
ΓΙΑ ΌΛΟΥΣ!



Όλοι στην απεργία και στην κεντρική απεργιακή
συγκέντρωση στο ΠΕΔIΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΜΟΥΣΕΙΟ 10:30 π.μ.

30 Ιαν 2008

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ



Συναδέλφισες / οι, συναγωνίστριες / ές, συντρόφισσες / οι,

Η «Πρωτοβουλία Kοινής Δράσης για τη μάχη του Ασφαλιστικού» συγκροτήθηκε στην Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο του 2007, με τη συμμετοχή εργαζομένων, νέων και ανέργων, εργατικών και φοιτητικών σχημάτων. Γνωρίζουμε πως και σε άλλες πόλεις έχουν συγκροτηθεί παρόμοιες πρωτοβουλίες, με τα δικά της χαρακτηριστικά η κάθε μία: Αθήνα, Πάτρα, Βόλος, Ηράκλειο, Ξάνθη κτλ. Κοινός τόπος όλων των Πρωτοβουλιών, η αντιμετώπιση της αντιασφαλιστικής επίθεσης της κυβέρνησης. Κοινά χαρακτηριστικά: η κάθετη άρνηση του προσχηματικού διαλόγου με την κυβέρνηση, η αγωνιστική αντιμετώπιση της κυβερνητικής πολιτικής με απεργίες και διαδηλώσεις, η απόρριψη κάθε συμβιβαστικής λογικής από την πλευρά των συνδικαλιστικών ηγεσιών, η προώθηση της ενότητας του εργατικού κινήματος ενάντια σε κάθε πολιτική διαίρεσης και διάσπασης, η απάντηση στα επιχειρήματα της κυβέρνησης με την διακίνηση διαφωτιστικού υλικού σε εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους, η συμβολή στην δραστηριοποίηση της βάσης των εργαζομένων ώστε να πάρουν τις αποφάσεις και τον αγώνα του ασφαλιστικού στα χέρια τους.
Σας καλούμε να συμμετάσχετε ενεργά στην Εκδήλωση – Συζήτηση που οργανώνουμε στην Θεσσαλονίκη, με κύρια θέματα της συζήτησης την «ασφαλιστική» και πολιτική συγκυρία, τον συντονισμό της δράσης μας για την επίτευξη ενός ισχυρού ενωτικού απεργιακού μετώπου των εργαζομένων.

Οι αρχικές τοποθετήσεις θα είναι σύντομες ώστε να δοθεί χρόνος για ουσιαστική συζήτηση και περιλαμβάνουν τις εισηγήσεις :
Κ. Μπεκιάρης, Σωματείο Λιθογράφων Αθήνας, για το συντονισμό και την ανάγκη κλιμάκωσης του αγώνα.
Σ. Σκεύος, Μέλος Δ.Σ. Σωματείου WIND, για τους στόχους και τις μορφές δράσης του κινήματος.
Γ. Σταμάτης, Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, για την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης.
Α. Ταρπάγκος, Πρωτοβουλία Ασφαλιστικού Θεσσαλονίκης, για την κοινωνική πολιτική συγκυρία.

Πρωτοβουλία Κοινής Δράσης
Εργαζομένων - Ανέργων – Νέων για τη Μάχη του Ασφαλιστικού

Ιστοσελίδα: www.asfalistiko2007.blogspot.com,
e-mail: asfalistiko2007@yahoo.gr

Σάββατο – 2 – Φεβρουαρίου – 2007, 6.00 μ.μ.
Κτήριο Ε.Δ.Ο. Θεσσαλονίκης , Προξένου Κορομηλά 51,

26 Ιαν 2008

Η σαπίλα ενός συστήματος

"Ζαχοπουλειάδα"

Ροζ ιστορίες, εκβιασμοί, χορός εκατομμυρίων σε μίζες και εκδουλεύσεις, ξεκαθάρισμα λογαριασμών εξουσίας. Και σε όλους μας η ίδια σκέψη: Πόσα άλλα γίνονται που δε θα τα μάθουμε ποτέ;
Πολλά. Οπως και δε θα τα μάθουμε όλα και γι' αυτήν την υπόθεση.
Από την άλλη, βέβαια, δεν υπάρχει τίποτα το καινούριο. Υπάρχει μήπως κανείς που να πίστευε ότι οι πολιτικοί, οι μεγαλοδημοσιογράφοι, οι μεγαλοεκδότες, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, όλοι αυτοί που αποτελούν αυτό που λέμε εξουσία ή άρχουσα τάξη, ήταν ηθικοί και τίμιοι;
Οχι βέβαια. Πρώτα και κύρια γιατί το σύστημα που υπηρετούν δεν είναι ηθικό και τίμιο. Είναι ένα σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Ενα σύστημα που ληστεύει τους πολλούς και τα δίνει στους πολύ λίγους. Αυτό το σύστημα όχι απλά υπηρετούν, αλλά συναπαρτίζουν όλοι αυτοί που σήμερα είτε κόπτονται περί της …ηθικής και εννόμου τάξεως είτε πρωταγωνιστούν σε ροζ, πράσινα, μπλε ή μαύρα σκάνδαλα.
Το σύστημα αυτό είναι σκάνδαλο από μόνο του. Είναι αυτό που λένε ότι άμα χρωστάς δέκα ευρώ στην εφορία μπορεί να πας φυλακή, αν όμως χρωστάς δέκα εκατομμύρια θα στα χαρίσουν…
Οι πολυπλόκαμες διασυνδέσεις όλων αυτών των φορέων εξουσίας μεταξύ τους είναι που δημιουργούν το πλέγμα καταπίεσης του λαού, ο οποίος είναι ο κοινός εχθρός τους, ο παραγωγός του πλούτου τους. Σε αυτό συμφωνούν, όσο κι αν ορκίζονται στο όνομά του (όσοι το κάνουν).
Από εκεί και πέρα υπάρχει η χλιδή και η καλοπέρασή τους (με ξένα κόλλυβα, βέβαια) και οι κόντρες τους. Κόντρες για το μοίρασμα της πίτας, για το ποιος θα επιβιώσει έναντι του άλλου. Κόντρες που οξύνονται όταν το ίδιο τους το σύστημα βρίσκεται σε κρίση. Και υπάρχουν και οι πιέσεις. Μεταξύ τους, αλλά (και κυρίως) απ' έξω. Από τα μεγάλα αφεντικά στα οποία οφείλουν την ύπαρξη και την ίδια τους την εξουσία.
Ολοι αυτοί οι …χλιδάτοι της εξουσίας τρώνε και πίνουνε την ίδια στιγμή που υποχρεώνουν το λαό στην πιο άγρια λιτότητα, στην ανέχεια και την εξαθλίωση. Και περιδιαβαίνουν ο ένας στο κρεβάτι του άλλου, την ίδια στιγμή που εξυμνούν την αξία της οικογένειας. Και ωθούν τους υφισταμένους τους σε εκπόρνευση για έναν ψωρομισθό, τη στιγμή που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την αξιοκρατία.
Το ζήτημα δεν είναι ότι παραβαίνουν τους κανόνες μιας συντηρητικής ηθικολογίας, η οποία, άλλωστε, από αυτούς προέρχεται για να καλύψει τις βρωμιές τους. Το ζήτημα είναι η πρόκληση. Γιατί είναι οι ίδιοι που μας ζητούν όλο και περισσότερες θυσίες "επειδή δεν αντέχει η οικονομία". Η μόνη οικονομία που δεν αντέχει είναι η δικιά μας, οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί που τινάζονται στον αέρα. Η δικά τους μια χαρά τα πάει. Οι τσέπες τους φουσκώνουν, η κουτάλα δουλεύει καλά…
Το ζήτημα, επίσης είναι η αποκάλυψη των χαρακτηριστικών τους. Γιατί είναι άλλο πράγμα όλος ο κόσμος να λέει και να ξέρει ότι τον κλέβουν και ότι όλο το παιχνίδι είναι στημένο εναντίον του και άλλο να βγαίνει τόση βρώμα στη φόρα, να παίρνει μπάλα ακόμα και υποτιθέμενους σοβαρούς εκπροσώπους του συστήματος και να ξεμπροστιάζει τα σαπρόφυτα που μας κυβερνάνε.
Αυτό, βέβαια, είναι πρόβλημα του συστήματος, όχι του λαού. Η δικιά του, ήδη καταρρακωμένη, αξιοπιστία πέφτει ακόμα χαμηλότερα. Και είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έχουν καταφέρει να βρουν ούτε ένα πρόσωπο το οποίο να μην αγγίζει όλη αυτή η σαπίλα και να μπορεί να προβληθεί ως ο …αδιάφθορος που θα καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου.
Γιατί δεν είναι μόνο αυτά τα τελευταία που ξεκίνησαν με το σάλτο του Ζαχόπουλου. Είναι και τα παλιότερα. Οι παπάδες, οι δικαστές, οι υποκλοπές που μπήκαν στο αρχείο. Κι αυτά είναι μόνο όσα για τον άλφα ή βήτα λόγο βγήκαν στη δημοσιότητα…
Το σύστημα έχει πρόβλημα με του ίδιους του τους θεσμούς. Αυτούς που έχει φτιάξει για να χειραγωγεί και να καταπιέζει το λαό. Και του μένει, έτσι, ο βασικός του "θεσμός", η βία των δυνάμεων καταστολής, των μυστικών υπηρεσιών, των παρακολουθήσεων, της λεγόμενης δικαιοσύνης.
Για το λαό, λοιπόν, το ζητούμενο δεν είναι να αναζητήσει τους τίμιους μέσα στη σαβούρα. Ούτε, πολύ περισσότερο, να τ' ακουμπήσει στον λιγότερο βρώμικο. Δεν είναι σε καμιά περίπτωση να συμμεριστεί το πρόβλημα του συστήματος, αλλά να το αποκαλύψει, να συνειδητοποιήσει όχι μόνο το πόσο σάπιοι είναι (γιατί αυτό το ξέρει ήδη) αλλά και το ότι η εξουσία τους δεν είναι μονόδρομος. Οτι υπάρχει και άλλος δρόμος, τον οποίον πρέπει να ανακαλύψει ξανά.

Διαδήλωση στο Γιαρμούκ ενάντια στις σφαγές των Ισραηλινών στη Γάζα

Εκατοντάδες παλαιστίνιοι πρόσφυγες διαδήλωσαν στο Στρατόπεδο Προσφύγων Γιαρμούκ στη Συρία, στις 18 Φεβρουαρίου, ενάντια στις Αμερικανο-Ισραηλινές σφαγές στη Γάζα, ενάντια στη σιωνιστική επιθετικότητα απέναντι στον παλαιστινιακό λαό στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη και τη Γάζα.
Οι διαδηλωτές, με σημαίες και πανό της Χαμάς, του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και της Ισλαμικής Τζιχάντ, φώναξαν συνθήματα κατά των αμερικανοϊσραηλινών σχεδίων και της κατοχής της Παλαιστίνης, του Ιράκ και του Λιβάνου. Απηύθυναν κάλεσμα τόσο για αραβική όσο και για διεθνή υποστήριξη των Παλαιστινίων και για το άνοιγμα των συνόρων με την Αίγυπτο. Εθνικές και ισλαμικές δυνάμεις εξέφρασαν τη δέσμευσή τους για αντίσταση, σε διάφορες δηλώσεις που μοιράστηκαν στο στρατόπεδο, απαίτησαν να λήξει η πολιορκία των Παλαιστινίων απ’ τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, ιδίως στη Λωρίδα της Γάζα.

Θα νικήσουμε την κατοχή*

Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης

Το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης καλεί τους ελεύθερους λαούς του κόσμου να έρθουν και να δείξουν την αλληλεγγύη τους, να τοποθετηθούν ενάντια στις καθημερινές σφαγές του λαού μας στη Γάζα και στη Δυτική Οχθη. Καλούμε για διεθνή αλληλεγγύη και τους λαούς σε όλο τον κόσμο να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους με την αποστολή αντιπροσωπειών και με τη διοργάνωση όσο το δυνατόν πλατύτερων εκδηλώσεων και δράσεων.
Σε επίσημο επίπεδο η διεθνής κοινότητα αποτυγχάνει και έχει αποτύχει να παρέχει προστασία στον παλαιστινιακό λαό, παρά τα επιτακτικά καλέσματα από την Παλαιστίνη για τέτοια προστασία. Κάνουμε έκκληση στα λαϊκά κινήματα και στα κινήματα αλληλεγγύης σε όλο τον κόσμο να αναλάβουν τέτοια προστασία σε λαϊκό επίπεδο μέσω δράσεων αλληλεγγύης.
Επαινούμε της πρωτοβουλίες που έχουν γίνει από ευρωπαϊκές και άλλες οργανώσεις αλληλεγγύης για να σπάσουν την πολιορκία απέναντι στο λαό μας και που καλούν για περαιτέρω και πιο εκτεταμένες δράσεις και για περισσότερο κόσμο να έρθει και να δράσει για να αρθεί η πολιορκία. Οι δυτικές κυβερνήσεις αποτελούν μέρος αυτής της πολιορκίας και τα έθνη του δυτικού κόσμου έχουν ευθύνη να αναλάβουν δράσεις για να σπάσουν την πολιορκία.
Εν μέσω συνεχιζόμενων σφαγών και καθημερινών εγκλημάτων ενάντια στο λαό μας, ο παλαιστινιακός λαός επανειλημμένα κάλεσε τη διεθνή κοινότητα, τα Ηνωμένα Εθνη και τους διεθνείς οργανισμούς να παρέμβουν και να σταματήσουν τις σφαγές αυτές, αλλά τα Ηνωμένα Εθνη αποτυγχάνουν ακόμη και να καταδικάσουν αυτές τις σφαγές. Η κατάσταση στην περιοχή είναι αρκετά σοβαρή για το λαό μας που ζει υπό πολιορκία στη Γάζα και στη Δυτική Οχθη, μιας και βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αντιμέτωπος με την Αμερικανο-Ισραηλινή επιθετικότητα. Ως εκ τούτου απευθύνουμε έκκληση στα λαϊκά κινήματα και στα κινήματα αλληλεγγύης σε όλο τον κόσμο για να συμμετέχουν στις προσπάθειές μας για την προστασία του παλαιστινιακού λαού που βρίσκονται σε εξέλιξη και να διευρύνουν το φαινόμενο αυτό της λαϊκής προστασίας.
Σε όλο τον κόσμο, σε λαϊκό επίπεδο, η φήμη του κράτους του Ισραήλ βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο όλων των εποχών, σε όλον τον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο και παντού και αυτό λόγω των δράσεων των φίλων του παλαιστινιακού λαού. Το επίπεδο της καταπίεσης που εξαπολύεται ενάντια στον παλαιστινιακό λαό αυτή την περίοδο κάνει αναγκαία την αναβάθμιση των δράσεων για να υπάρξουν μαρτυρίες, αναφορές και δράσεις ενάντια στα εγκλήματα που διαπράττονται.
Θα αντισταθούμε και θα νικήσουμε την κατοχή. Ο λαός μας έχει διαδηλώσει και πάντα θα είναι ενωμένος παρά τους εσωτερικούς πολιτικούς διαχωρισμούς σε επίπεδο κομμάτων, ο παλαιστινιακός λαός τόσο στην πατρίδα όσο και στην εξορία θα παραμείνει για πάντα ενωμένος για να υπεραμυνθεί των δικαιωμάτων μας μέχρι τη νίκη. Εμείς στο Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης θα συνεχίσουμε να υπεραμυνόμαστε υπέρ αυτών των δικαιωμάτων και δεσμευόμαστε για πάντα στην υπεράσπιση του λαού μας με οιονδήποτε μέσο χρειαστεί.

* Η ανακοίνωση του Λαϊκού Μετώπου δημοσιεύτηκε στις 18 Γενάρη 2008, ενόψει της εγκληματικής πολιορκίας των σιωνιστών στη Λωρίδα της Γάζας και τις εντεινόμενες δολοφονικές επιθέσεις.

Με ΜΑΤ και δακρυγόνα ενάντια στους λιμενεργάτες

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Με ΜΑΤ, λιμενικούς και δακρυγόνα απάντησε η κυβέρνηση στη μαζικότατη συγκέντρωση που έγινε την Παρασκευή 11 Γενάρη στον Πειραιά την ώρα που συνεδρίαζε η διοίκηση του ΟΛΠ με στόχο την επικύρωση των σχεδίων ιδιωτικοποίησης του ΣΕΜΠΟ.
Περισσότεροι από 2.000 εργαζόμενοι (λιμενεργάτες και εργαζόμενοι που συμμετείχαν σε ένδειξη συμπαράστασης) διαδήλωσαν από την πλατεία Καραϊσκάκη προς το Μέγαρο του ΟΛΠ το οποίο ήταν από νωρίς «ζωσμένο» από τις δυνάμεις καταστολής με στόχο τον αποκλεισμό της πρόσβασης στους εργαζόμενους.
Με συνθήματα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και τον εκβιασμό των «εθελούσιων» αποχωρήσεων, οι εργαζόμενοι έφτασαν μπροστά στην είσοδο του ΟΛΠ, απαιτώντας να σταματήσουν οι διαδικασίες για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού.
Στην απαίτηση της συνδικαλιστικής ηγεσίας της Ομοσπονδίας και του Σωματείου τους να επιτραπεί η είσοδος εκπροσώπων των εργαζομένων στην αίθουσα που συνεδρίαζε η διοίκηση του ΟΛΠ, οι δυνάμεις καταστολής απάντησαν με δακρυγόνα και βίαιη απώθηση των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι, μέσα στο ασφυκτικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί, υποχώρησαν για λίγο αλλά αμέσως μετά ανασυγκροτήθηκαν και επέστρεψαν στην είσοδο του ΟΛΠ, αποδεικνύοντας τη διάθεσή τους να επιμείνουν στην υπεράσπιση του αγώνα τους.
Ωστόσο, δεν ήταν αντίστοιχη και η διάθεση της συνδικαλιστικής τους ηγεσίας η οποία δεν έκανε την παραμικρή προσπάθεια να ανταποκριθεί στις διαθέσεις των εργαζομένων και άρχισε να αποχωρεί καλώντας σε διαδήλωση στους δρόμους του Πειραιά. Γεγονός που δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά για τη στάση της συγκεκριμένης ηγεσίας το επόμενο διάστημα, ιδιαίτερα μάλιστα αν συνδυαστεί με τη λογική της «εθνικής ανάπτυξης» και της «ανταγωνιστικότητας» που προωθείται από το Σωματείο και την Ομοσπονδία.
Στη συγκέντρωση συμμετείχαν και εργαζόμενοι της Ταξικής Πορείας με προκήρυξη και πικέτες διαδηλώνοντας την αλληλεγγύη τους στο σημαντικό αυτό αγώνα.

Συνεχίζουν τον αγώνα οι εργαζόμενοι στα λιμάνια

ΝΕΟΣ ΓΥΡΟΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΣΕ ΠΕΙΡΑΙΑ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Με την προσπάθεια του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, Βουλγαράκη, να παρουσιάσει ως «μοιραία» την ιδιωτικοποίηση των Σταθμών Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) στα λιμάνια Πειραιά και Θεσσαλονίκης απαντάει η κυβέρνηση στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των λιμενεργατών που συνεχίζονται αμείωτες. «Μην έχετε όμως καμία αμφιβολία ότι το σχέδιο σε λίγο θα είναι νόμος του κράτους...» δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα μετά την άκαρπη συνάντηση που είχε με τους εκπροσώπους των εργαζομένων. Πρόκειται για δηλώσεις που θέλουν να σπείρουν την απογοήτευση στους εργαζόμενους, να κλονίσουν την αγωνιστικότητά τους και να τους κάνουν να αποδεχθούν μοιρολατρικά το «αναπόφευκτο» της ιδιωτικοποίησης.
Μάλιστα, ο Βουλγαράκης δεν μένει μόνο σε αυτό. Παίζοντας για μια ακόμη φορά το χαρτί των «εθελουσιών αποχωρήσεων» με δελεαστικά κίνητρα, προσπαθεί να διασπάσει το ενιαίο μέτωπο των εργαζομένων στα λιμάνια καθώς και να απομονώσει τη συνδικαλιστική τους ηγεσία. Έτσι, προσφέροντας υψηλές αποζημιώσεις (πάντα ως υποσχέσεις) και πλασματικό χρόνο για τη συνταξιοδότηση σε 350 περίπου εργαζόμενους σε Πειραιά και Θεσσαλονίκη ευελπιστεί να δημιουργήσει ρωγμές που θα αξιοποιήσει για την ολοκλήρωση της αντεργατικής αυτής εξέλιξης. Επιπλέον, καλεί τους εργαζόμενους «να μην χαθούν αυτά τα οφέλη για τους εργαζόμενους εξαιτίας ενός πολιτικού μαξιμαλισμού» προσπαθώντας να πείσει ότι η συνέχιση των αγώνων θα αποτελέσει ζημιά για τους εργαζόμενους.
Βέβαια, αποκρύπτει εσκεμμένα ο Βουλγαράκης το ότι στα λιμάνια Πειραιά και Θεσσαλονίκης εργάζονται συνολικά 2.500 περίπου εργαζόμενοι των οποίων τα δικαιώματα και οι όροι εργασίας θα δεχτούν σοβαρά πλήγματα από την προωθούμενη ιδιωτικοποίηση. Η δήλωση του Βουλγαράκη ότι το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση διασφαλίζει πλήρως όλα τα εργασιακά δικαιώματα δεν πείθει κανένα. Γιατί το βέβαιο είναι ότι καμία «δέσμευση» στα χαρτιά δεν πρόκειται να τηρηθεί εφόσον προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση, όπως έχουν δείξει και αντίστοιχες περιπτώσεις στο παρελθόν.

Οι εργαζόμενοι επιμένουν, παρά την τρομοκρατία
Αυτά τα γνωρίζουν και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Γι’ αυτό, εξάλλου, επιμένουν στον αγώνα τους ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό που απέτρεψε τις αντίστοιχες περσινές προσπάθειες της κυβέρνησης ήταν ο δικός τους αγώνας και τίποτε άλλο. Αγώνας που ανάγκασε την κυβέρνηση μέχρι και να σύρει στα δικαστήρια τους λιμενεργάτες στην προσπάθειά της να τους κάμψει και να τους τρομοκρατήσει. Σε αυτόν τον αγώνα επιμένουν και σήμερα έχοντας σαν επιπλέον στοιχεία την αλληλεγγύη και άλλων εργαζομένων, αλλά και το θετικό αγωνιστικό κλίμα που διαμόρφωσε η μεγαλειώδης απεργία στις 12 του Δεκέμβρη. Στοιχεία που εκφράστηκαν και με τη μαζικοποίηση των μέχρι τώρα κινητοποιήσεων σε Πειραιά και Θεσσαλονίκη.
Επιμένουν, λοιπόν, οι εργαζόμενοι και εξαγγέλλουν νέο γύρο κινητοποιήσεων με πρώτο σταθμό την 24ωρη απεργία που έχουν κηρύξει για την Τετάρτη 30 Γενάρη, αλλά και τη συνέχιση της αποχής από την υπερωριακή εργασία και την εργασία τα Σαββατοκύριακα για όλο το Φλεβάρη. Στάση που αναμένεται να στριμώξει ακόμη περισσότερο την κυβέρνηση η οποία δεν αισθάνεται καθόλου μα καθόλου άνετα, παρά τα όσα αντίθετα υποστηρίζει ο Βουλγαράκης.
Απόδειξη για το στρίμωγμά της αποτελεί και η επιστράτευση των κρατικών μηχανισμών καταστολής ενάντια στους λιμενεργάτες. Και στην κινητοποίηση της 11ης Γενάρη στον Πειραιά και στην αντίστοιχη κινητοποίηση στη Θεσσαλονίκη, ΜΑΤ και λιμενικοί προσπάθησαν να διαλύσουν τις συγκεντρώσεις κάνοντας εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων, αλλά και χτυπώντας τους διαδηλωτές.

Η ολόπλευρη στήριξη του αγώνα, καθήκον όλων των εργαζομένων
Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι η εξέλιξη αυτού του αγώνα θα κρίνει πολλά, τόσο στο ζήτημα της προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων, όσο και στο ζήτημα της συνολικότερης αντεργατικής πολιτικής που προωθεί το κεφάλαιο. Πρέπει επίσης να είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση θα επιμείνει στην επιλογή της αυτή, τόσο γιατί πιέζεται από το κεφάλαιο και τις εξελίξεις στο ζήτημα των θαλάσσιων μεταφορών όσο και γιατί κρίνεται η συνολικότερη δυνατότητά της να υλοποιήσει τις αντεργατικές πολιτικές για τις οποίες έχει δεσμευτεί. Γι’ αυτό και θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο προκειμένου να κάμψει τον αγώνα αυτό.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο αποτελεί καθήκον για κάθε εργαζόμενο, για κάθε ταξικό αγωνιστή η ολόπλευρη στήριξη του αγώνα αυτού. Στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία, ιδιαίτερα εκεί που κρίνονται αντίστοιχα ζητήματα (όπως π.χ. στις ΔΕΚΟ) το ζήτημα της αλληλεγγύης στον αγώνα των λιμενεργατών πρέπει να μπει στην πρώτη γραμμή. Το έχουν ανάγκη οι ίδιοι, αλλά το έχουν ανάγκη και όλοι οι εργαζόμενοι.

15 Ιαν 2008

ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ!

Στις 12 Δεκέμβρη η εργατική τάξη έδειξε τη δύναμή της!
Η 12η του Δεκέμβρη δεν είναι μια μέρα που θα ξεχαστεί. Είναι η μέρα που η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι της χώρας πλημμύρισαν τους δρόμους υπερασπιζόμενοι τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα. Είναι η μέρα που, μέσα από τη μαζικότερη απεργιακή κινητοποίηση, μέσα από συγκλονιστικές διαδηλώσεις σε όλη την χώρα, κυβέρνηση και κεφάλαιο πήραν την απάντηση που έπρεπε: ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΙΣΗ! Η ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!
Η αγανάκτηση των εργαζομένων για την προκλητική επίθεση της κυβέρνησης στην ασφάλιση, η συσσωρευμένη οργή για την πολιτική της λιτότητας, της φτώχιας και της ανεργίας, για την ολομέτωπη αντεργατική επιδρομή που προωθείται τα τελευταία χρόνια, εκφράστηκαν με τον καλύτερο τρόπο στις 12 του Δεκέμβρη γεμίζοντας με κουράγιο και ελπίδα όλους τους εργαζόμενους. Ήταν η μέρα που φάνηκε ότι μόνο οι εργαζόμενοι και η πάλη τους έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν την πολιτική αυτή. Η παραίτηση του υπουργού Εργασίας, Μαγγίνα, και το προσωρινό μπλοκάρισμα της αντιασφαλιστικής επίθεσης ήταν αποτέλεσμα αυτής της απεργίας.
Το μήνυμα της 12ης Δεκέμβρη είχε κι άλλους αποδέκτες: Το ΠΑΣΟΚ, που προσπαθεί δήθεν να κάνει αντιπολίτευση υπερασπιζόμενο τον αντιασφαλιστικό νόμο του Ρέππα, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΡΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ και ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ. Τις συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ οι οποίες είναι για μια ακόμη φορά έτοιμες να παζαρέψουν τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων όπως έκαναν στο παρελθόν. Το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έκαναν τίποτε για τη συνέχιση του αγώνα, περιμένοντας τις κινήσεις της κυβέρνησης, το γεγονός ότι εξακολουθούν να στηρίζουν το νόμο Ρέππα πάνω στον οποίο πατάνε και τα νέα μέτρα της κυβέρνησης είναι απόδειξη του ότι μέλημά τους δεν είναι η ενίσχυση της θέσης των εργαζομένων αλλά η ενίσχυση της δικής τους θέσης στο παζάρι με τις δυνάμεις του κεφάλαιου.

Καμία επανάπαυση! - Κανένας εφησυχασμός!
Ωστόσο, η κυβέρνηση δεν θα παραιτηθεί εύκολα από τους στόχους της. Ο ίδιος ο Καραμανλής δηλώνει ότι θα επιμείνει στην αντιασφαλιστική «μεταρρύθμιση», ενώ δρομολογεί τις διαδικασίες για την κατάθεση νομοσχεδίου στη Βουλή, ξεκαθαρίζοντας ότι το ασφαλιστικό αποτελεί ζήτημα πρώτης προτεραιότητας για την κυβέρνηση. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι, αφού κεφάλαιο και ΕΕ απαιτούν να παρθούν άμεσα τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα και η ΝΔ είναι δεσμευμένη να το κάνει. Οι ενοποιήσεις των ταμείων και η χειροτέρευση των όρων ασφάλισης για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, η περικοπή των πρόωρων συντάξεων, η συρρίκνωση της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, το χτύπημα της περίθαλψης και της πρόνοιας παραμένουν στην κυβερνητική ατζέντα μαζί με άλλα που δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί. Αυτό που πιθανά μπορεί να αλλάξει είναι η τακτική της κυβέρνησης, η αναζήτηση συμμάχων στο νέο γύρο της επίθεσης.
Όσοι προσπαθούν (κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, αστικά ΜΜΕ, συνδικαλιστική ηγεσία) να μας πείσουν ότι η κυβέρνηση θα αρκεστεί σε ήπιες αλλαγές που δεν θα αφορούν παρά μικρές ομάδες εργαζομένων, θέλουν να διασπάσουν την ενότητα των εργαζομένων, να σπείρουν τον εφησυχασμό και να αποδυναμώσουν την απαραίτητη συνέχεια του αγώνα.

Συνεχίζουμε στο δρόμο του αγώνα!
Να επιμείνουμε στο δρόμο του αγώνα και της αντίστασης. Ενάντια σε όσους θέλουν να θολώσουν τα νερά, ενάντια σε όσους ετοιμάζονται να ξεπουλήσουν τους αγώνες μας. Στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία να κρατήσουμε ζωντανή την αγωνιστική φλόγα, να οργανώσουμε καλύτερα την πάλη μας.
Η 12η του Δεκέμβρη απέδειξε ότι αυτή η πολιτική ΜΠΟΡΕΙ να ανατραπεί, ότι οι εργαζόμενοι ΜΠΟΡΟΥΝ να νικήσουν. Ας μετατρέψουμε, λοιπόν, τη δυνατότητα αυτή σε βεβαιότητα!

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!
NA ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΡΕΠΠΑ-ΣΙΟΥΦΑ!
ΚΑΜΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ – ΚΑΜΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ!
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ!
ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΤΩΝ ΒΑΡΕΩΝ-ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΩΝ!
ΠΛΗΡΗΣ-ΔΩΡΕΑΝ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

ΚΚΕ(μ-λ)
Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό)

cpgml@otenet.gr,

www.kkeml.gr

12 Ιαν 2008

Αχμάντ Μασλαμάνι: Η Παλαιστίνη έχασε ένα σπουδαίο αγωνιστή

Στις 7 Γενάρη 2008, πέθανε σε ηλικία 49 ετών από καρδιακή προσβολή ο δρ. Αχμάντ Μασλαμάνι, ένας από τους πιο ξεχωριστούς ηγέτες του κινήματος για την παλαιστινιακή απελευθέρωση. Ο Μασλαμάνι ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ιδρυτής των Επιτροπών Υγειονομικής Εργασίας, στέλεχος της Καμπάνιας ενάντια στο Τείχος καθώς και μέλος της Διεθνούς Συντονιστικής Επιτροπής της ILPS, όπου είχε εκλεγεί στο Δεύτερο Συνέδριο. Ο θάνατός του αποτελεί μια πολύ βαριά απώλεια για το λαό της Παλαιστίνης και μάλιστα σε μια δύσκολη καμπή του αγώνα του.
Ο Μασλαμάνι γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ και από πολύ μικρός αφιερώθηκε στον αγώνα για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση του τόπου του. Σπούδασε ιατρική στη Ρουμανία και επέστρεψε στην Παλαιστίνη στα μέσα της δεκαετίας του 1980 παίζοντας ηγετικό ρόλο στην πρώτη και τη δεύτερη Ιντιφάντα. Το σιωνιστικό καθεστώς αναγνώρισε στο πρόσωπό του έναν επικίνδυνο αντίπαλο και γι' αυτό κατά καιρούς τον φυλάκισε υπό απάνθρωπες συνθήκες. Συνολικά πέρασε επτά χρόνια στις σιωνιστικές φυλακές, τελευταία φορά από το Σεπτέμβρη του 2005, λίγο μετά το συνέδριο της ILPS, έως το Μάρτη του 2006.
Τελευταία του παρέμβαση σε διεθνές επίπεδο ήταν η συμμετοχή του στο συνέδριο της Μαδρίτης, τον περασμένο Δεκέμβρη, όπου σθεναρά αντιστάθηκε στην προσπάθεια της ισπανικής κυβέρνησης να το μετατρέψει σε απολογητή της κατοχής και του κατακερματισμού της Παλαιστίνης.
Η είδηση του θανάτου του έγινε πρώτο θέμα σε όλες τις ιστοσελίδες στον κόσμο που στηρίζουν την παλαιστινιακή αντίσταση. Εκτός των άλλων, συλλυπητήριες ανακοινώσεις εξέδωσαν η ΚΕ του Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου και η Γραμματεία της ILPS.

ΝΕΠΑΛ: Συμφωνία για εκλογές τον Απρίλη

Επανήλθαν στην προσωρινή κυβέρνηση οι εκπρόσωποι το ΚΚ Νεπάλ (Μαοϊκού) ύστερα από τη νέα συμφωνία που επιτεύχθηκε ανάμεσα στα κόμματα της αντιπολίτευσης και τους μαοϊκούς, στις 23 του Δεκέμβρη, κατόπιν πολυήμερων διαπραγματεύσεων. Στα 23 σημεία της συμφωνίας προβλέπεται μεταξύ άλλων η ανακήρυξη του Νεπάλ σε ομοσπονδιακή λαϊκή δημοκρατία στην πρώτη συνεδρίαση της Συντακτικής Συνέλευσης (με πλειοψηφία 2/3 του προσωρινού Κοινοβουλίου, αυτό μπορεί να γίνει σε έκτακτη περίπτωση και πριν από τις εκλογές ), η πλήρης ανάληψη όλων των εξουσιών του αρχηγού του κράτους από τον μεταβατικό πρωθυπουργό, η ενσωμάτωση του ΛΑΣ στον νέο εθνικό στρατό του Νεπάλ, η καθιέρωση ενός μικτού εκλογικού συστήματος (335 έδρες αναλογικά και 240 έδρες με το πλειοψηφικό) και ορισμένα άλλα μέτρα που αφορούν τα θύματα του εμφυλίου, τις κατασχεθείσες περιουσίες και την τύχη των φυλακισμένων. Επιστέγασμα της συμφωνίας είναι η διεξαγωγή των εκλογών για τη Συντακτική Συνέλευση ως τα μέσα του ερχόμενου Απρίλη.
Στη διήμερη σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής, που έγινε τις πρώτες ημέρες του χρόνου στην Κάβρε, ο ηγέτης του, Πρατσάντα, επισήμανε την αποφασιστικότητα του κόμματος για την ομαλή και ελεύθερη διεξαγωγή των εκλογών και τόνισε την ανάγκη να προφυλαχτεί η εθνική ακεραιότητα και η δημοκρατία στη χώρα από εξωτερικές επεμβάσεις και τις αντιδραστικές δυνάμεις που συνωμοτούν . Η Κ.Ε. αποφάσισε να προχωρήσει στη σύνταξη του εκλογικού μανιφέστου του κόμματος και στον προσδιορισμό των υποψήφιων βουλευτών. Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ο εκπρόσωπος του κόμματος στα ΜΜΕ και υπουργός Επικοινωνιών κατήγγειλε τις δηλώσεις του αρχηγού του στρατού ο οποίος, φεύγοντας για επίσημο ταξίδι στην Κίνα, αντιτάχθηκε δημόσια στην ενσωμάτωση των μαχητών του ΛΑΣ και επισήμανε πως τέτοιες δηλώσεις είναι έξω από το πνεύμα της συμφωνίας που υπογράφτηκε.
Χωρίς τίποτε να μπορεί να θεωρείται δεδομένο, είναι σίγουρο πως στην προοπτική των εκλογών οι εξελίξεις στο Νεπάλ θα πάρουν μια νέα επιτάχυνση, ενώ θα πυκνώσουν οι προσπάθειες επηρεασμού τους από το εξωτερικό. Ας μην ξεχνάμε πως και στη γειτονική Ινδία το 2008 είναι εκλογική χρονιά,

Μ’ αγώνες τιμάμε τους νεκρούς μας

Δεκέμβρης 1990. Το τέλος της χρονιάς βρίσκει το σύνολο σχεδόν των σχολείων και των σχολών κατειλημμένα σε όλη τη χώρα. Ο κόσμος της εκπαίδευσης δίνει τη μάχη ενάντια στο πολυνομοσχέδιο του υπουργού Παιδείας Κοντογιαννόπουλου. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έρχεται αντιμέτωπη με την οργή του λαού και της νεολαίας.
Γενάρης 1991. Οι αποφάσεις για συνέχιση των καταλήψεων παίρνονται η μια μετά την άλλη στις σχολές και τα σχολεία όλης της χώρας. Η νεολαία είναι αποφασισμένη να δώσει την κόντρα μέχρι τη νίκη και ο λαός στέκεται στο πλευρό της. Η κυβέρνηση, έχοντας χάσει οποιοδήποτε άλλο μέσο υπεράσπισης της πολιτικής της, επιδίδεται σε ένα πρωτοφανές όργιο τρομοκρατίας. Οι ογκώδεις διαδηλώσεις καταστέλλονται με λύσσα. Οι τραμπουκισμοί από πλευράς των δεξιών μαθητικών και φοιτητικών οργανώσεων εντείνονται. Σε μια περίοδο όπου σε παγκόσμιο επίπεδο διακηρύσσεται το «τέλος της Ιστορίας», το σύστημα στη χώρα μας αδυνατεί να «συμμορφώσει» το λαό και τη νεολαία.
Πάτρα, 9 Γενάρη 1991. Η τοπική οργάνωση της ΟΝΝΕΔ εξαπολύει ένα πρωτοφανές όργιο βίας ενάντια στην αγωνιζόμενη νεολαία. Καταφέρνει να ανακαταλάβει το 3ο Γυμνάσιο-Λύκειο με επικεφαλής τα στελέχη της Καλαμπόκα, Σπίνο και Μαραγκό, μετά από ξυλοδαρμό των μαθητών. Πλήθος κόσμου συγκεντρώνεται έξω από το σχολείο. Ο αγωνιστής Νίκος Τεμπονέρας, καθηγητής του σχολείου και στέλεχος του ΕΑΜ, προσπαθώντας να μπει στο προαύλιο πέφτει θανάσιμα χτυπημένος από το λοστό του Νίκου Καλαμπόκα.
Σε όλες τις πόλεις της χώρας ξεσπούν διαδηλώσεις. Στα σχολεία σηκώνονται μαύρα πανό με μοναδικό σύνθημα: «ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ». Στην Αθήνα, στις 11 Γενάρη, οι δρόμοι πλημμυρίζουν από μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους, από εκατοντάδες χιλιάδες λαού. Η κυβέρνηση δίνει κι αυτή την τελευταία της μάχη. Η διαδήλωση καταστέλλεται βίαια και τα επεισόδια διαρκούν έως το επόμενο πρωί. Δακρυγόνα, συλλήψεις, ξυλοδαρμοί, κυνηγητό. Στο κτίριο του Κ. Μαρούση ξεσπάει πυρκαγιά από δακρυγόνο των ΜΑΤ, με αποτέλεσμα να προστεθούν 4 ακόμη νεκροί στη λίστα. Η κυβέρνηση έχει ηττηθεί… Το πολυνομοσχέδιο αποσύρεται και ο υπουργός Παιδείας παραιτείται. Ο Καλαμπόκας καταδικάζεται για να απελευθερωθεί λίγα χρόνια αργότερα από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ…
17 χρόνια μετά το κίνημα του ’90-’91, η νεολαία δημιουργεί καινούρια μεγαλειώδη γεγονότα, τιμώντας με τον καλύτερο τρόπο τη μνήμη του αγωνιστή Νίκου Τεμπονέρα. Εχοντας απέναντί της μια κυβέρνηση και ένα σύστημα αποφασισμένο να της πετσοκόψει τα δικαιώματα και να τη ματώσει και πάλι αν χρειαστεί. Μην έχοντας πλάι της την επίσημη αντιπολίτευση, αλλά έχοντας την οργή της από την επίθεση που δέχεται κι εκείνη και όλος ο λαός. 17 χρόνια μετά η νεολαία, στο πλευρό του λαού, δείχνει ότι δεν έχει ξεχάσει το Νίκο Τεμπονέρα και ότι θα συνεχίσει να παλεύει για όσα εκείνος δεν πρόλαβε...

Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΛΙΜΑΝΙΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

Εργάτες, εργαζόμενοι

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ξαναέβαλε στο στόχαστρο τα λιμάνια. Ξεκινώντας από αυτά του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης -και σκοπεύοντας να το κάνει και για τα άλλα μεγάλα λιμάνια της χώρας- παραχωρεί τους Σταθμούς Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Ένα χρόνο μετά την αποφασιστική νίκη των λιμενεργατών και το σταμάτημα της απόπειρας ιδιωτικοποίησης, η κυβέρνηση -σε συνεργασία με τις διοικήσεις του ΟΛΠ και του ΟΛΘ- επαναφέρει το ζήτημα. Είναι τέτοια η βιασύνη της να τα δώσει όλα στο κεφάλαιο που επιταχύνει τους αντίστοιχους διαγωνισμούς, ενώ παράλληλα αδιαφορεί για το παρόν και το μέλλον των εργατών στο λιμάνι.
Είναι η ίδια κυβέρνηση που ιδιωτικοποιεί τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ την Ολυμπιακή, τα Ταχυδρομεία, τις Τράπεζες, τα πάντα. Είναι η ίδια κυβέρνηση που έχει αποφασίσει να παραχωρήσει γη και νερό στο ιδιωτικό κεφάλαιο προκειμένου αυτό να θησαυρίσει, να αυγατίσει τα κέρδη του.
Είναι η ίδια κυβέρνηση που για τους εργαζόμενους το μόνο που προβλέπει είναι ένταση της λιτότητας, της φτώχιας και της ανασφάλειας. Που προωθεί την ολομέτωπη επίθεση στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων. Που προωθεί το μοντέλο του ελαστικοποιημένου, ανασφάλιστου, απασχολήσιμου και χωρίς δικαιώματα εργαζόμενου.
Εργάτες, εργαζόμενοι
Εμπόδιο σε αυτήν την εξέλιξη -όπως και πέρσι τέτοια εποχή- αποτελούν οι λιμενεργάτες. Γνωρίζοντας ότι αυτοί θα είναι οι πραγματικά χαμένοι αυτής της υπόθεσης, γνωρίζοντας ότι οι εργασιακές σχέσεις θα χειροτερέψουν με γοργούς ρυθμούς από την επόμενη κιόλας ημέρα της ιδιωτικοποίησης έχουν ήδη ξεκινήσει τις κινητοποιήσεις τους. Παρά τη λασπολογία, την τρομοκρατία και τις διώξεις που χρησιμοποίησε εναντίον τους η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στις προηγούμενες κινητοποιήσεις, παρά την αντιπαλότητα που δείχνουν απέναντί τους διάφοροι εμπορικοί σύλλογοι, οι λιμενεργάτες επιμένουν να υπερασπίζονται τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους ενάντια στις κυβερνητικές προθέσεις.
Αυτή τη φορά έχουν να αντιμετωπίσουν και την προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας να τους δελεάσει. Με δόλωμα τις εθελούσιες αποχωρήσεις και τις μετατάξεις στο Δημόσιο η κυβέρνηση θέλει να «ξεμπερδέψει» με το πρόβλημα αυτό. Μέχρι τώρα οι λιμενεργάτες δηλώνουν ανυποχώρητοι και εξαγγέλλουν νέες κινητοποιήσεις, ωστόσο το βέβαιο είναι ότι οι κυβερνητικές πιέσεις θα ενταθούν. Γι’ αυτό και είναι απαραίτητη η στήριξη του αγώνα αυτού από όσο το δυνατό περισσότερους εργαζόμενους.
Ο αγώνας των λιμενεργατών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών αφορά όλη την εργατική τάξη. Είναι ένας αγώνας που κρίνει πολύ περισσότερα ζητήματα. Κρίνεται η εξέλιξη όλης της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης η οποία εξαρτάται άμεσα από τον τρόπο λειτουργίας των λιμανιών. Κρίνεται το συνολικό καθεστώς εργασίας σε όλα τα τμήματα του λιμανιού.
Πάνω απ’ όλα, όμως, κρίνεται η δυνατότητα των εργαζομένων να αντιστέκονται στις αντεργατικές επιλογές της αστικής τάξης και του κεφάλαιου, να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους, να διεκδικούν και να νικούν. Και νίκη χωρίς αγώνα δεν υπάρχει. Το απέδειξαν οι εκατοντάδες χιλιάδες απεργών στις 12 του Δεκέμβρη, το απέδειξαν οι ίδιοι οι λιμενεργάτες ένα χρόνο πριν. Τώρα ήρθε η ώρα να το αποδείξουμε ξανά!

- ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΛΙΜΑΝΙΩΝ!
- ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΕΣ!
- ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ!
- ΟΧΙ ΣΤΙΣ «ΕΘΕΛΟΥΣΙΕΣ» ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ!
- ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ!

Ταξική Πορεία

Tηλ.: 693 - 73 67 124
E-mail: taxikiporeia@yahoo.gr