Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

27 Αυγ 2009

Το σύστημα και η πολιτική του, οι πραγματικοί εμπρηστές!

Μια ακόμη εφιαλτική επανάληψη των πυρκαγιών του 2007 έζησε ο ελληνικός λαός. Μέσα σε τέσσερα 24ωρα, περισσότερα από 300.000 στρέμματα γης σε Αττική, Εύβοια και Βοιωτία έγιναν κάρβουνο. Δάση, καλλιέργειες και σπίτια αφανίστηκαν, ενώ οι συνέπειες -περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές- είναι ανυπολόγιστες.

Για μια ακόμη φορά, η πολιτική την οποία υπηρετούν πιστά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ οδήγησε στον όλεθρο και την καταστροφή: η πολιτική της εμπορευματοποίησης των πάντων, της προκλητικής αδιαφορίας για τη ζωή και το μέλλον του λαού και του τόπου, της τσιμεντοποίησης και της υπόκλισης στα συμφέροντα του μεγάλου κεφάλαιου. Είναι η ίδια πολιτική που στηρίζει τον αφανισμό των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Δεν πρόκειται για ανικανότητα της κυβέρνησης, όπως αποπροσανατολιστικά ή με αφέλεια σπεύδουν να διατρανώσουν όσοι ξυπνούν και κοιμούνται με το... όραμα των εκλογών. Πρόκειται για ξεκάθαρη επιλογή! Επιλογή που φαίνεται τόσο από την ανυπαρξία στοιχειωδών μέτρων δασοπυρόσβεσης όσο και -κυρίως- από την ανοιχτή στήριξη και νομιμοποίηση των μεγάλων συμφερόντων που έρχονται να καταπατήσουν οτιδήποτε έχει καεί. Η Ηλεία και η Αρκαδία, η Πάρνηθα και ο Υμηττός αποτελούν τρανές αποδείξεις. Όπως αποδείξεις αποτελούν ο Ελαιώνας και τα πάρκα της Αθήνας που αφανίζονται κάτω από τόνους τσιμέντου.

Το ΚΚΕ(μ-λ) καλεί τον ελληνικό λαό να καταδικάσει απερίφραστα αυτήν την πολιτική και όσους την προωθούν και τη στηρίζουν, να απαιτήσει από το κράτος την άμεση και πλήρη αποζημίωση των πληγέντων, τη δημιουργία αντιπλημμυρικών έργων και την αναδάσωση των καμένων περιοχών, καθώς και να αντισταθεί σε όποια προσπάθεια αποχαρακτηρισμού και αλλαγής χρήσης επιχειρηθεί το επόμενο διάστημα. Καλεί όλες τις αγωνιστικές δυνάμεις, τις τοπικές πρωτοβουλίες, τις δημοτικές κινήσεις και τις κινήσεις γειτονιάς να συμβάλουν στην οργάνωση κινηματικών πρωτοβουλιών καταδίκης αυτού του νέου εγκλήματος.


ΚΚΕ(μ-λ)


Αθήνα 24/8/2009

Να αντισταθούμε στους εμπρηστές της ζωής μας!

24 Αυγ 2009

Έφυγε από την ζωή ο αγωνιστής Γιώργης Ευγενιάδης

Έφυγε από την ζωή στις 22 Αυγούστου και κηδεύτηκε την Κυριακή στις 23, ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και μαχητής του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας , σύντροφος Γιώργος Ευγενιάδης, σε ηλικία 79 χρόνων, κτυπημένος από τον καρκίνο. Ο Γιώργος Ευγενιάδης γεννήθηκε στην Βεργίνα Ημαθίας το 1930 και σε νεαρή ηλικία κατατάχθηκε στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας , παίρνοντας μέρος σε πολλές μάχες στην κεντρική και δυτική Μακεδονία. Μέλος του ΚΚΕ, μέχρι την διαγραφή του από την Κολιγιαννική ηγεσία. Τραυματίστηκε σοβαρά δύο φορές, στην μία από τις οποίες έχασε το ένα του μάτι. Εκπατρίστηκε στην Τσεχοσλοβακία ,στην οποία σπούδασε μηχανικός και πήρε δραστήρια μέρος στην εσωκομματική πάλη τασσόμενος με την πλευρά του αντί-ρεβιζιονιστικού αγώνα. Στέλεχος της παράνομης μ-λ οργάνωσης στην Τσεχοσλοβακία.

Ο Γιώργος Ευγενιάδης είναι ο συγγραφέας του βιβλίου « Της γης οι κολασμένοι» που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Εκτός των Τειχών». Η κηδεία του έγινε στον Δρυμό Θεσσαλονίκης , στον οποίο ζούσε ύστερα από τον επαναπατρισμό του, και ετάφη στο μικρό νεκροταφείο του χωριού. Εκ μέρους της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ(μ-λ), ο σ. Δημήτρης Παυλίδης εκφώνησε τον επικήδειο που αναδημοσιεύουμε , μικρό φόρο τιμής στον κομμουνιστή που έφυγε από κοντά μας:


« Σήμερα με βαθιά συγκίνηση , αποχαιρετάμε ένα ξεχωριστό άνθρωπο. Έναν από τους πολλούς εκείνους , άνδρες και γυναίκες , που αποτέλεσαν την πιο διαλεκτή γενιά που ανέδειξε η νεοελληνική κοινωνία στον Εικοστό αιώνα. . Εκείνης της γενιάς που έδωσε απλόχερα , δίχως υστεροβουλία και με ηρωικό τρόπο τις πιο πολλές φορές , τα καλύτερα χρόνια της και σε αρκετές περιπτώσεις την ζωή της , στον αγώνα για την εθνική απελευθέρωση και την κοινωνική αναγέννηση της Ελλάδας,


Η διαδρομή του Γιώργου Ευγενιάδη στην ζωή υπήρξεαπό την αρχή ως το τέλος-μια διαρκής μάχη για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, για την δικαιοσύνη. Ασυμβίβαστη και περήφανη. Αποτελεί παράδειγμα και υπόδειξη ειδικά για τους νέους που αναζητούν τον τρόπο να ζήσουν με ιδανικά και να έχουν σημαντικούς σκοπούς στην ζωή τους. Συμπυκνώνει αυτή η διαδρομή τις πιο σημαντικές στιγμές της πρόσφατης κοινωνικής ιστορίας της χώρας, στις οποίες ο Γιώργος Ευγενιάδης δίχως τυμπανοκρουσίες και με σεμνότητα, συμμετείχε ενεργά, όχι απλά από τύχη, η μόνο, από τις περιστάσεις της ζωής, αλλά γιατί υπήρξε ένας ζεχωριστός ανθρωπος που συνειδητά επέλεξε να σταθεί με ψηλά το κεφάλι υπερασπιζόμενος τα ιδανικά της δικαιοσύνης και της ανθρώπινης αλληλεγγύης.


Ο Γιώργης Ευγενιάδης ήταν από αυτούς που δεν διεκδίκησε ούτε τιμές, ούτε παρασημα , ούτε δημόσιες αναγνωρίσεις. Του ήταν αρκετή η αναγνώριση και εκτίμηση των φίλων , των συντρόφων και των απλών ανθρώπων της γενιά του, πως την στιγμή που έπρεπε ανταποκρίθηκε στο προσκλητήριο του αγώνα, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή , δίχως να λογαριάσει προσωπικές και θυσίες και κινδύνους. Ο σύντροφος Γιώργης από τα πρώτα άγουρα χρόνια του συμμετείχε ενεργά σαν Αετόπουλο στον αγώνα της Αντίστασης ενάντια στην τριπλή κατοχή . Και αργότερα , μαχητής του Δημοκρατικού Στρατού τραυματίστηκε σοβαρά παίρνοντας μέρος στις σκληρές μάχες του ΔΣΕ στο Βέρμιο και μετά στον Γράμμο και το Βίτσι. Στα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς ο Γιώργης Ευγενιάδης κατάφερε να σπουδάσει, να ξεχωρίσει με τις επαγγελματικές και κοινωνικές του δραστηριότητες και να συμβάλλει και αυτός στην ανοικοδόμηση της χώρας που τον φιλοξένησε.

Αλλά και μετά την επιστροφή στην πατρίδα , ο σύντροφος Γιώργης , συνέχισε να συμμετέχει ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες του λαού μας σχεδόν ως τον τελευταίο καιρό που τον κτύπησε η αρρώστια. Έτοιμος πάντα να ανταποκριθεί σε κάθε πρόσκληση με νεανική διάθεση. Ακόμη και αυτήν την τελευταία μάχη της ζωής του , την έδωσε με αξιοπρέπεια και με τον ίδιο ηρωισμό που είχε συνηθίσει να δείχνει στα χρόνια του Μεγάλου Αγώνα.


Ο Γιώργης Ευγενιάδης πρόλαβε- εκτός από το ζωντανό παράδειγμα στους σύγχρονους του- να αφήσει και γραπτά αποτυπώματα της προσωπικής του διαδρομής. Μιας διαδρομής δύσκολης από τα πρώτα μαθητικά του σκιρτήματα στο χωριό του , την Βεργίνα, ως την ημέρα του επαναπατρισμού του από την αναγκαστική προσφυγιά.


Είχα την τιμή να συνεργαστώ μαζί του και να γράψω τον πρόλογο στο βιβλίο του , που εκδόθηκε πρόσφατα και που αποτελεί μια αυτό-βιογραφία αλλά και μια αναλυτική εξιστόρηση των γεγονότων που σημάδεψαν την ζωή του. Όσοι είχαν την τύχη να διαβάσουν όσα έγραψε, διαπίστωσαν πως ο συγγραφέας τους ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος., με βάθος σκέψης, με ανεξάρτητο πνεύμα, στοχαστικός για πολλά σημαντικά ζητήματα και τολμηρός για τα προβλήματα που αναδείχτηκαν. Στο κείμενο αυτό που ο Γιώργης Ευγενιάδης το φυλούσε για χρόνια πολλά στο συρτάρι του, μιλάει για όλα όσα τον σημάδεψαν στο σώμα και στο νου, με νεανική ζωντάνια, με ευθυκρισία , δίχως αναστολές, υπεκφυγές και ωραιοποιήσεις , για τα καλά, αλλά και για τα κακά , υπηρετώντας την ιστορική αλήθεια.


Για μένα , που δεν είχα την τύχη να τον γνωρίζω από παλιότερα, οι δακτυλογραφημένες σελίδες που μου παρέδωσε ήταν μια ξεχωριστή έκπληξη και αποκάλυψη και ο κυριότερος λόγος που με έκαναν να έρθω πιο κοντά του.


Ο Γιώργης Ευγενιάδης ήταν ικανοποιημένος που κατάφερε να αφήσει σαν υποθήκη στις νέες γενιές την δικιά του εξιστόρηση για την Μεγάλη Δεκαετία και τις περιπέτειες του λαού μας εκείνη την περίοδο. Δυστυχώς δεν προλάβαμε να ολοκληρώσουμε αυτήν την προσπάθεια με μια εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του , στον τόπο που γεννήθηκε , στην Βεργίνα, σαν ένα είδος επιστροφής στην αρχή, στην αφετηρία της ζωής του, που τόσο ήθελε και το συζητούσε μέχρι τις τελευταίες ημέρες , ακόμη και στην τελευταία δύσκολη συνάντηση μας , όταν τον είχε καταβάλλει η αρρώστια. Θα αναζητήσουμε τρόπους να εκπληρώσουμε την επιθυμία σου σύντροφε Γιώργη , αλλά να είσαι σίγουρος πάντως πως το βιβλίο σου θα αποτελεί μόνιμη αφορμή και βοήθημα για την διαπαιδαγώγηση των νέων ανθρώπων.


Εκ μέρους της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ(μ-λ) , όλων των συντρόφων που γνώρισαν τον Γιώργη Ευγενιάδη τα τελευταία χρόνια στις διάφορες εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις μας , στις οποίες δήλωνε πάντα παρών , θέλω να σου μεταφέρω , σύντροφε Γιώργη το τελευταίο αντίο.

Στη συντρόφισσα της ζωής του , την κυρά-Κίτσα, που στάθηκε δίπλα του όλα αυτά τα χρόνια, επάξια, θέλω τα μεταφέρω τα βαθιά συλλυπητήρια όλων μας, όπως επίσης και στα δυο παιδιά του και σε όλους τους συγγενείς του.

Σύντροφε Γιώργη να ξέρεις πως η σπορά που έριξες και εσύ με το παράδειγμα της ζωής σου δεν πήγε χαμένη. Σύντροφε Γιώργη Ευγενιάδη καλό ταξίδι

Ν’ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ Ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ!

Προφυλακισμένος απ’ τις 22 Δεκέμβρη του 2008, κρατούμενος χωρίς δίκη στις Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού ύστερα από σύλληψή του μετά το συλλαλητήριο της 18/12, όταν οι δυνάμεις καταστολής πραγματοποίησαν συλλήψεις «στο σωρό», σε κόσμο που βρίσκονταν έξω από τη Νομική, ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, ξεκίνησε απεργία πείνας στις 10 του Ιούλη. Στο κατασκευασμένο κατηγορητήριο (3 κακουργήματα και 2 πλημμελήματα) που βασίστηκε αποκλειστικά σε μαρτυρίες δύο ανδρών των ΜΑΤ, προστέθηκε στις 10 Ιουλίου και το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών για συνέχιση της προφυλάκισής του για 6 ακόμα μήνες γιατί η «αντικοινωνική συμπεριφορά του και των όμοιών του, τραυμάτισε τη δημοκρατία και έπληξε επί μακρόν την ασφάλεια των πολιτών».

Τι ειρωνεία! Την ίδια στιγμή που πολλές και διάφορες κωλυσιεργίες εμφανίζονται όταν πρόκειται για τη σύλληψη ανθρώπων που εκπροσωπούν ένα σύστημα που σαπίζει και ζέχνει καθημερινά (υπόθεση Χριστοφοράκου), ο Θοδωρής Ηλιόπουλος σαπίζει στη φυλακή! «Τραυμάτισε τη δημοκρατία και την ασφάλεια των πολιτών» ο Θοδωρής και όχι η δασοκτόνα πολιτική και η προκλητική αδιαφορία των κυβερνήσεων του κεφάλαιου για το λαό και το περιβάλλον που οδήγησε στην νέα καταστροφή 150.000 στρεμμάτων δάσους.

Κι ενώ η κατάσταση της υγείας του Θοδωρή –μετά από 46 ημέρες απεργίας πείνας– μπαίνει σε κρίσιμη φάση (στις 21/8 μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Σωτηρία), στο πρόσωπό του, οι δικαστικές αρχές - και πίσω από αυτές η κυβέρνηση και οι δυνάμεις καταστολής - επιδιώκουν να εκδικηθούν και να τιμωρήσουν την εξεγερμένη νεολαία του περυσινού Δεκέμβρη. Προσπαθούν ταυτόχρονα να στείλουν ένα μήνυμα τρομοκράτησης προς τους εργαζόμενους, τη νεολαία, «τον εχθρό λαό», όλους όσους επιδιώξουν ν’ αντισταθούν μαζικά στην ένταση και όξυνση της αντιλαϊκής πολιτικής τους σ’ όλα τα επίπεδα! Της πολιτικής του συστήματος της εκμετάλλευσης. Της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση της Ν.Δ. σήμερα, το ΠΑΣΟΚ χθες, ο όποιος διαχειριστής αύριο.

Σ’ αυτό το πλαίσιο κηρύσσουν τις απεργίες «παράνομες και καταχρηστικές», εντείνουν την καταστολή και την κρατική τρομοκρατία, πνίγουν στα χημικά κάθε εργατική, λαϊκή και νεολαιίστικη κινητοποίηση, συλλαμβάνουν και διώκουν «βάσει τρομονόμου» μαθητές στη Λάρισα και -γιατί όχι- αύριο και εργαζόμενους! Ποινικοποιούν τη συμμετοχή στις διαδηλώσεις με «ιδιώνυμα κουκούλας» (που... δεν φορούσε ο Θοδωρής!). Αναβαθμίζουν τον οπλισμό τους ενάντια στο λαό που διαδηλώνει με σφαίρες καουτσούκ. Καταργούν το πανεπιστημιακό άσυλο. Επεκτείνουν το κάθε είδους φακέλωμα (DNA, ηλεκτρονικό, συμβατικό) και τις κάμερες παρακολούθησης, στους δρόμους και τις πλατείες. Κλείνουν συμφωνίες με τα υπερπόντια αφεντικά τους για να εκδίδουν «ελεύθερα» στα διάφορα Γκουαντάναμο όλους όσους αυτά απαιτούν. «Θωρακίζονται» μπροστά στους μαζικούς λαϊκούς και νεολαιίστικους αγώνες που αντικειμενικά θα ξεσπάσουν.

Η κλιμάκωση των αγώνων αυτών, καθώς και η ανάπτυξη ενός πλατιού κινήματος αλληλεγγύης στον απεργό πείνας, με αίτημα την άμεση και χωρίς όρους αποφυλάκισή του, αποτελεί την ουσιαστική και αποτελεσματική απάντηση στα σχέδιά τους.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΆΚΙΣΗ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΉ ΗΛΙΌΠΟΥΛΟΥ!

ΚΆΤΩ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΑΠΌ ΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΏΣΕΙΣ!

ΚΆΤΩ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΎΣ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΊΣΤΙΚΟΥΣ ΑΓΏΝΕΣ!

ΚΆΤΩ Η ΚΡΑΤΙΚΉ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΊΑ!

ΚΚΕ(μ-λ)

Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό)

cpgml@otenet.gr, simea@kkeml.gr

24/8/2009 www.kkeml.gr


20 Αυγ 2009

ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Το ΚΚΕ( μ-λ) καλεί τους εργαζομένους, την νεολαία και κάθε προοδευτικό άνθρωπο να πάρει μέρος ενεργά στις πολύμορφες κινητοποιήσεις και δράσεις που αναπτύσσονται σε όλη την χώρα με αίτημα την άμεση αποφυλάκιση του Θοδωρή Ηλιόπουλου που διανύει , σήμερα 20 του Αυγούστου, την 42η ημέρα, απεργίας πείνας στο νοσοκομείο κρατουμένων στις φυλακές Κορυδαλλού, με σοβαρό πλέον τον κίνδυνο να υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες η υγεία του.

Στο πρόσωπο του Θοδωρή Ηλιόπουλου , με την πολύμηνη προφυλάκιση του , που πρόσφατα παρατάθηκε, οι δικαστικές αρχές και πίσω από αυτές η κυβέρνηση και οι αστυνομικές δυνάμεις καταστολής, επιδιώκουν να εκδικηθούν και να τιμωρήσουν την εξεγερμένη νεολαία του περυσινού Δεκέμβρη. Θα πάρουν την απάντηση που τους αξίζει από την νέα κλιμάκωση των λαϊκών και εργατικών αγώνων και το κίνημα αλληλεγγύης στον απεργό πείνας.

Γραφείο Τύπου

ΚΚΕ(μ-λ)

Αθήνα 20/8/2009

3 Αυγ 2009

Ισοπέδωση καταυλισμού μεταναστών στην Πάτρα και Αριστερά

Μετά την ισοπέδωση του καταυλισμού στην Πάτρα, όπως είναι λογικό, κάθε αριστερός, κάθε συλλογικότητα ή οργάνωση που έχει αναφορά στο κίνημα αλληλεγγύης σε μετανάστες και πρόσφυγες, θα έπρεπε να απαντήσει άμεσα. Το διάστημα που πέρασε, Τύπος, τοπικές αρχές, αστυνομία μιλούν για οριστική λύση του προβλήματος σε πλήρη ταύτιση με το αντιδραστικό κλίμα που Ε.Ε. και κυβέρνηση έχουν επιβάλει με την αντιμεταναστευτική πολιτική τους.

Τελικά, πορεία πραγματοποιείται στις 18 Ιουλίου και μάλιστα «πανελλαδική». Το ζήτημα είναι πώς πραγματοποιήθηκε και τι συμπεράσματα βγαίνουν για το πώς αντιμετωπίζουν κάποιες δυνάμεις την αλληλεγγύη και το κίνημα υπέρ των μεταναστών. Λαμβάνοντας υπόψη τις προηγούμενες συναντήσεις για το θέμα των μεταναστών, στην πραγματικότητα καμία δύναμη δεν ήθελε τη δημιουργία μιας πλατιάς πρωτοβουλίας αλληλεγγύης. Ετσι, πραγματοποιούνται μια σειρά κινητοποιήσεις οι οποίες δεν έβαζαν ποτέ σοβαρά το ζήτημα ενός συντονισμού με μόνιμα χαρακτηρηστικά, ενώ κάποιοι προσπάθησαν να λύσουν εσωτερικά προβλήματα πάνω στο κίνημα απέχοντας από αυτό (βλ. διαδήλωση 9/7 και τη στάση που κράτησε η νΚΑ-ΝΑΡ το διάστημα που μας πέρασε).

Παρ' όλα αυτά, η ανάγκη να απαντηθεί άμεσα το γεγονός της ισοπέδωσης του καταυλισμού δεν έπαψε να υπάρχει και ένα κομμάτι της επαναστατικής, λεγόμενης, Αριστεράς βρέθηκε ξανά για να συντονίσει μια διαδήλωση για τις 18/7 - και λέμε ένα κομμάτι της επαναστατικής Αριστεράς γιατί κάποιο άλλο έκανε τον απολογισμό του για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών!!!

Με πρωτοβουλία της νΚΑ το ΚΚΕ(μ-λ), το ΕΕΚκαι η Ανασύνταξη συζητούν γι' αυτή την απάντηση και για την πορεία που καλό θα ήταν να έχει και πανελλαδικά χαρακτηρηστικά. Το ΚΚΕ(μ-λ), εκτιμώντας τα γεγονότα, καλεί κάποιον κόσμο από κοντινές περιοχές, καταγγέλλοντας το συμβάν με αφίσες, πανό και προκηρύξεις, συμμετέχει στην πορεία με συνθήματα και πικέτες, όμως αυτό δεν αρκεί.

Οταν αυτοί που έκαναν το κάλεσμα δεν μπόρεσαν να ανοίξουν το ζήτημα στο λαό της Πάτρας αλλά ούτε και στις δικές τους δυνάμεις - και δεν φταίει μόνο η περίοδος ή η προπαγάνδα του τοπικού Τύπου για τη διαδήλωση, αλλά η στάση τους όλο το διάστημα που μας πέρασε...

Οταν ο αναρχικός χώρος, παρ' ότι βρισκόταν στη συγκέντρωση, προτίμησε να μην πραγματοποιήσει πορεία και μάζεψε με συνοπτικές διαδικασίες ένα κομμάτι κόσμου που επηρεάζει το οποίο στο κάτω κάτω ήθελε και να διαδηλώσει...

Οταν μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΥΡΙΖΑ) το οποίο είχε λόγο για το μεταναστευτικό έλαμψε διά της απουσίας του, εκτιμώντας λανθασμένα την κοινή δράση που το τελευταίο διάστημα ευαγγελίζεται, θεωρώντας τους εαυτούς τους φορείς της...

Για το ΚΚΕ(μ-λ) το ζήτημα δεν έχει τελειώσει με το γκρέμισμα του καταυλισμού. Μέρα με τη μέρα το πρόβλημα γίνεται εντονότερο, η επίθεση αποκτά μεγαλύτερη ένταση και η Αριστερά δεν μπορεί να βρει ενότητα στη δράση. Αυτό που τα γεγονότα επιβάλλουν είναι η δημιουργία συντονισμού του αγώνα υπέρ των μεταναστών με πλατιά και μόνιμα χαρακτηρηστικά, χωρίς περιχαρακώσεις και σεχταρισμούς.

Πέθανε ο αγωνιστής της αριστεράς Μηνάς Ζουριδάκης

Στις 14 Ιουλίου πέθανε στο Ηράκλειο ο αγωνιστής της αριστεράς Μηνάς Ζουριδάκης μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.

Από μικρός σαν φοιτητής στην Ιταλία, μέσα από τις γραμμές του ΑΜΕΕ και της ΟΜΛΕ, αργότερα του ΚΚΕ(μ-λ) και της ΚΟΕ και μέχρι την τελευταία του πνοή, ο σύντροφος Μηνάς δεν σταμάτησε να αγωνίζεται για την ανασύνταξη του Κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα, και την υπεράσπιση της λαϊκής υπόθεσης.

Στην πολιτική κηδεία που έγινε στο Ασήμι, το σύντροφο Μηνά αποχαιρέτησε αντιπροσωπεία από το ΚΚΕ(μ-λ) και ο σ. Α. Δρακωνάκης διάβασε λίγα λόγια.


Στο καλό σύντροφε Μηνά


Οποια προσπάθεια και να κάνει κανείς, είναι πάντα δύσκολο να μιλήσεις για ένα φίλο, για ένα γνωστό που έφυγε για πάντα. Είναι πραγματικά δύσκολο. Είναι όμως ακόμα πιο δύσκολο, αβάσταχτο, να μιλήσεις για ένα συναγωνιστή σου, για ένα σύντροφο, που μέχρι χθες ήσασταν μαζί, δίπλα στους μικρούς και μεγάλους αγώνες, με τον ίδιο πόθο να αλλάξει η μοίρα αυτού του τόπου, όταν φεύγει τόσο νωρίς.

Με τον Μηνά, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα, πιο επώδυνα.

Ξέραμε την περιπέτειά του με την υγεία του, το μεγάλο αγώνα που έδιδε τελευταία, αλλά είχαμε την κρυφή ελπίδα ότι και σαυτόν τον αγώνα θαβγαινε νικητής.

Γιατί ο Μηνάς δεν ήταν ένας τυχαίος άνθρωπος. Ηταν ένας πεισματάρης αγωνιστής που δεν το έβαζε εύκολα κάτω. Και μάχες έδωσε πολλές.

Από τα μικράτα του, την περίοδο της χούντας, σε εποχές δύσκολες, σαν φοιτητής στην Ιταλία, εντάχθηκε στις γραμμές του ΑΜΕΕ και της ΟΜΛΕ. Εδωσε μάχες σε αμφιθέατρα καθοδήγησε αντιφασιστικές πρωτοβουλίες, αντιπαρατέθηκε με τις συμβιβασμένες γραμμές της επίσημης και τότε ρεφορμιστικής αριστεράς.

Στη συνέχεια στο ΚΚΕ(μ-λ) και αργότερα στην ΚΟΕ συνέχισε να δίνει τη μάχη του για την υπόθεση της Αριστεράς, για την ανασύνταξη του Κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα, για την υπεράσπιση της λαϊκής υπόθεσης.

Τα χρόνια που ήταν στο Ηράκλειο, συναντηθήκαμε πολλές φορές στους αγώνες, σε πρωτοβουλίες, σε κινήσεις.

Με ξεκάθαρες απόψεις, πάντα πιστός στην υπόθεση της Αριστεράς και την προοπτική της, δε λιγοψύχησε ούτε στιγμή. Παρόλες τις δυσκολίες που δημιούργησαν οι μεγάλες ανατροπές του ’89-’90, ο σύντροφος Μηνάς, ούτε στιγμή δεν αλληθώρισε στην καριέρα, στο συμβιβασμό, στις εύκολες λύσεις.

Τον θυμάμαι στις πρωτοβουλίες που παίρναμε για το στήσιμο της Αντιπολεμικής Αντιιμπεριαλιστικής Κίνησης, να έρχεται πάντα στην ώρα του, με το ντοσιέ και τις σημειώσεις του.

Θυμάμαι τις τοποθετήσεις του, με την προσπάθειά του να φτάσει την ανάλυση μέχρι τέλους, να γίνουν όλα πενηνταράκια, κατανοητά, για να πάρει η κίνηση την σωστή κατεύθυνση, την αντιιμπεριαλιστική. Και ήταν πάντα τσεκουράτος σε παρεκκλίσεις πασιφιστικές, συμβιβαστικές.

Θυμάμαι τις πρωτοβουλίες που πήραμε για να καταδικάσουμε τις επεμβάσεις και το κομμάτιασμα της Γιουγκοσλαβίας, την εισβολή στο Ιράκ. Τις προσπάθειες να απαντήσουμε στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, να δώσουμε τη σωστή κατεύθυνση στο ζήτημα της αυτοδιάθεσης των λαών. Τα αντιπολεμικά δελτία που εκδώσαμε.

Αλλά και όταν οι δρόμοι μας έγιναν παράλληλοι, πάντα με τον Μηνά συζητούσαμε για τις πρωτοβουλίες που πρέπει να πάρουμε. Για την υπόθεση της Αριστεράς, να βγει ο λαός στο προσκήνιο. Γιατί αυτό ήταν το μόνιμο άγχος και στον σύντροφο Μηνά.

Δεν παρακολουθούσε τη ζωή και τις εξελίξεις απέξω. Το ζήτημα της αριστεράς το αισθανόταν και δικό του, πάντα ανήσυχος, ενεργός, πιστός στην υπεράσπιση των καταπιεσμένων.

Ο πρόωρος χαμός του φέρνει ένα λυγμό στο λαιμό, δημιουργεί ένα κόμπο στο στομάχι.

Γιατί ο Μηνάς ήταν ένας πραγματικά αριστερός άνθρωπος. Σεμνός, τίμιος, ίσιος, απλός, δίκαιος, υπόδειγμα αριστερού, που τα ιδανικά του τα είχε κάνει τρόπο ζωής.

Γιαυτό θα μας λείψει.

Στην οργάνωσή του, στη συντρόφισσα του Ειρήνη, στα παιδιά του, στους συντρόφους, φίλους και συγγενείς του, η Κ.Ο. Ηρακλείου του ΚΚΕ (μ-λ) εκφράζει τα πιο θερμά συλλυπητήρια.


ΚΚΕ (μ-λ)