Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

31 Ιαν 2009

Νέα από τη Βραζιλία: Επιχείρηση "Ειρήνη στην Ύπαιθρο"

Αγαπητοί φίλοι,

Η κυβέρνηση της Άνα Ζούλια Καρέπα (Πολιτεία Παρά, Βόρεια Βραζιλία), για άλλη μια φορά, όπως και στην «Επιχείρηση Ειρήνη στην Ύπαιθρο), που επέβαλλε τον τρόμο και τη βία στις οικογένειες των αγροτών, προβαίνει σε ενέργειες που στοχεύουν να «εκκαθαρίσουν» της περιφέρεια της πόλης Μπελέμ. Ονομάστηκε «Επιχείρηση Αντίδραση» και με το πρόσχημα της προετοιμασίας της πόλης για την διοργάνωση του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ (27/1-1/2,2009), εξαπλώνεται η βία, η καταπάτηση των δικαιωμάτων και η καταστολή του φτωχού λαού στην πολιτεία του Παρά.
Παραθέτουμε μια επιστολή της Μαρίας Αντελίνα Μπραλία, που είναι πολίτης του Παρά, η οποία εξοργίστηκε με αυτές τις κατασταλτικές ενέργειες της κυβέρνησης Άνα Ζούλια Καρέπα και την έστειλε σε διάφορους διεθνείς οργανισμούς (UNISEF, SDDH, OAB-PA), θέτοντας το ζήτημα της «σχεδόν εθνοκάθαρσης» που πραγματοποιείται στο όνομα της ασφάλειας όσων συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ.

CEBRASPO
Centro Brazileiro de Solidariedade aos Povos
www.cebraspo.com.br


Αγαπητοί φίλοι,

Προσωπικές αναφορές αποκαλύπτουν ότι η Επιχείρηση Αντίδραση, μια επιχείρηση της αστυνομίας της Πολιτείας του Παρά είχε σαν αποτέλεσμα τις κρατήσεις ατόμων για «ανακρίσεις». Το γεγονός ότι αυτό είναι από μόνο του παράνομο δημιουργεί ανησυχίες για αυτή τη «χώρα των δικαιωμάτων». Ωστόσο, ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ο αντίκτυπος και τα αποτελέσματα αυτής της «σχεδόν εθνοκάθαρσης» - που πραγματοποιείται στο όνομα της «ασφάλειας» όσων συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ. Και πρόκειται για «σχεδόν εθνοκάθαρση» γιατί οι κρατούμενοι είναι νεολαίοι, φτωχοί, μαύροι και σκουρόχρωμοι, όπως είναι και η πλειοψηφία των κατοίκων της πόλης. Μια επικίνδυνη σιωπή περιβάλλει αυτή την επιχείρηση. Οι «αμερόληπτοι πολίτες» - ίσως κουρασμένοι από την αύξηση της βίας και την συνεχή εγκληματικότητα που αφορά και δολοφονίες – εμφανίζεται να πιστεύει ότι αυτή είναι η λύση για την ανοιχτή πληγή της φτώχειας και της εγκατάλειψης στην οποία η κοινωνία έχει οδηγήσει το μέλλον της χώρας, τη νεολαία.
Είναι επίσης ανησυχητικό ότι οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών – OAB-PA (ο κλάδος στο Παρά του Δικηγορικού Συλλόγου Βραζιλία) και η Κοινωνία του Παρά για την Υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων – συνυπογράφουν με τη σιωπή τους αυτές τις αυθαίρετες κρατήσεις για «ανακρίσεις». Το μότο «μην επιτίθεσαι στους συμμάχους σου» φαίνεται ότι έχει τυφλώσει εκείνους που θα έπρεπε να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αντιπαράθεσης με την θεσμική βία, ανεξάρτητα από την προέλευση της.
Προκαλεί μεγαλύτερη ανησυχία η πληροφορία ότι μια ανάλογη επιχείρηση, προορισμένη να εγγυηθεί την «Ειρήνη στην Ύπαιθρο» που πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 2.007, κατέληξε σε βιαιότητες ενάντια στους εργάτες της υπαίθρου και τις οικογένειες τους και ιδιαίτερα σ’ αυτούς που έκαναν κατάληψη της Φάρμας Φορκίλα, στο δήμο Ρεντενσάο. Στην ακροαματική διαδικασία που έγινε τον Μάη του 2.008, αυτοί οι εργάτες επιβεβαίωσαν αυτές τις βιαιότητες από την Πολιτειακή Αστυνομία και σαν αποτέλεσμα 15 από αυτούς δολοφονήθηκαν μυστηριωδώς σε διάστημα 6 μηνών.
Είναι επίσης δύσκολο να αποδεχτεί κανείς ότι η εποπτεία της Επιχείρησης Αντίδραση έχει ανατεθεί στον πρόσφατα ξανα-διορισμένο στην Γενική Αστυνομική Διεύθυνση, Ραϊμούντο Μπενασσούλι, γνωστό γιατί ήταν στην ίδια θέση την περίοδο που, όπως έχει γίνει δριμεία καταγγελία, μια ανήλικη κοπέλα κρατούμενη ήταν έγκλειστη με άνδρες φυλακισμένους που την βασάνιζαν και την βίαζαν. Όταν εξετάστηκε από την Κοινοβουλευτική Επιτροπή για την Διερεύνηση στις Φυλακές υπερασπίστηκε τον εαυτό του με το επιχείρημα: «Δεν είμαι κανένας ειδικός ιατροδικαστής. Αλλά αυτή η κοπέλα έχει κάποιο πρόβλημα, κάποια διανοητική καθυστέρηση. Ούτε μια φορά δεν είπε ότι είναι ανήλικη». Σίγουρα του αξίζει ο χαρακτηρισμός του διανοητικά καθυστερημένου, όπως τον αποκάλεσε η δημοσιογράφος Ελιάνε Κατανχέντε.
Με τέτοιους επικεφαλής αξιωματικούς διεξάγεται η «εκκαθάριση» της περιφέρειας Μπελέμ, για να προετοιμαστεί για το ΠΚΦ, με την καταπάτηση δικαιωμάτων, το μάντρωμα νέων ανθρώπων που ήδη έχουν μια «ισόβια ποινή» στα βρώμικα κελιά της αστυνομίας – γιατί αν ήταν πραγματικά εγκληματίες θα έπρεπε να τιμωρηθούν σύμφωνα με το νόμο, αντί να υπόκεινται σε «ανακρίσεις» ακριβώς πριν από το συμβάν. Αυτό είναι το κλίμα προετοιμασίας που η κυβέρνηση του Παρά και ο δήμος του Μπελέμ με το οποίο κατάφεραν να «εγγυηθούν» το ΠΚΦ, αντικείμενο πολλών ελπίδων και μεγάλων προσδοκιών των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών.
Η διερεύνηση αυτών των καταγγελιών δεν πρέπει να καθυστερήσει.

Με σεβασμό

Maria Adelina Braglia
RG 4.540.936-5 SSP/SP
e-mail: abraglia@terra.com.br

Υστερόγραφο: Έχω στείλει αυτή την επιστολή στην UNISEF, SDDH, OAB-PA. Για την επικοινωνία με τον Δικηγορικό Σύλλογο του Παρά χρησιμοποίησα με τη διεύθυνση: informatica@oabpa.org.br

15 Γενάρη 2009

27 Ιαν 2009

Πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Πολύ σοβαρή η κατάσταση μετά την είσοδο των «νέων» βιβλίων

Πέρασαν δύο χρόνια από την εισαγωγή νέων διδακτικών βιβλίων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Γράφηκαν από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και εκδόθηκαν από της ΝΔ. Από την πρώτη στιγμή οι δάσκαλοι εκφράσανε την αντίθεσή του σε αυτά και πολύ γρήγορα υπήρξαν αποφάσεις που ζητούσαν την απόσυρσή τους. Ομως, παρά τη δυσφορία των εκπαιδευτικών, ποτέ το ΔΣ της ΔΟΕ δεν ανέδειξε το ζήτημα. Αντίθετα, αποπροσανατολίζει τα πράγματα μιλώντας απλά για λάθη, για έλλειψη προετοιμασίας και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών.
Εξαιρετικά σοβαρή είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα δημοτικά σχολεία ως αποτέλεσμα της εισαγωγής των νέων βιβλίων. Υποβαθμίζουν το ζήτημα όσοι αναπαράγουν την άποψη ότι τα σχολικά βιβλία είναι απλά εργαλεία. Δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Η πράξη δείχνει, πέρα από το τι θα ευχόταν ο καθένας, ότι στο σχολικό βιβλίο συμπυκνώνονται οι επιλογές της εκάστοτε κυβέρνησης στην εκπαίδευση. Υποδεικνύονται κάθε φορά η διδακτική μεθοδολογία που πρέπει να ακολουθηθεί, η ύλη και η ιδεολογία –αντιλήψεις που πρέπει να διαμορφώσουν μαθητές και δάσκαλοι. Η δομή των βιβλίων είναι τέτοια που καθορίζει τη διδακτική ώρα με λεπτομέρεια. Οι βαθμοί ελευθερίας που αφήνουν δεν μπορούν να αναιρέσουν σε καμία περίπτωση τις βασικές επιλογές του αναλυτικού προγράμματος.
Τα βιβλία της πρωτοβάθμιας έχουν ενιαία λογική. Τα χαρακτηρίζει η τεράστια αύξηση της ύλης και του βαθμού δυσκολίας και το αντιδραστικότατο ιδεολογικό περιεχόμενό τους.
Ταυτόχρονα, οι διδακτικές μέθοδοι που εισάγουν (διαθεματικότητα, ομαδοσυνεργατική διδασκαλία και μέθοδος πρότζεκτ-project) δημιουργούν τεράστιες δυσκολίες στη διδασκαλία των μαθημάτων. Εχουμε δει πολλές ακαδημαϊκού τύπου αναλύσεις για τη μεθοδολογία των βιβλίων αλλά την πραγματικότητα που διαμορφώνεται και που έχει εξαγριώσει τους δασκάλους όλοι την προσπερνούν. Ολόκληρα βιβλία και θεματικές ενότητες έχουν διαμορφωθεί στη λογική «ψάξε και βρες». Βέβαια, κάποιοι μπορεί να εκστασιάζονται μπροστά στο «πρωτοποριακό» αυτής της φαεινής μεθόδου αλλά εκπαιδευτικοί, μαθητές και οι γονείς τους τρέχουν και δεν φτάνουν. Η ύλη κάθε μαθήματος που «τρέχει» με απίστευτους ρυθμούς είναι ταυτόχρονα και ανελαστική θεωρώντας ως δεδομένες γνώσεις στους μαθητές που για την ηλικία τους είναι αδύνατο να τις έχουν. Η ασυναρτησία στην ύλη χαρακτηρίζει το σύνολο των βιβλίων. Υπάρχουν, φυσικά, απίστευτα λάθη παντού, που πραγματικά αναρωτιέται κανείς πού είχαν το νου τους οι συγγραφείς όταν τα έγραφαν.
Το περιεχόμενο και η ιδεολογία των βιβλίων έχει θορυβήσει εκπαιδευτικούς και γονείς. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Οι συγγραφείς, ως προς το ιδεολογικό περιεχόμενο, είχαν τα μάτια τους δεκατέσσερα για να μην τους ξεφύγει τίποτα που να μην έχει τη σφραγίδα της πιο χυδαίας αστικής ρητορικής. Η διαπόμπευση της λογοτεχνίας και η προβολή του αγοραίου και του ό,τι κυκλοφορεί (συνταγές μαγειρικής, οδηγίες χρήσης συσκευών, διαφημίσεις, προπαγανδιστικά φυλλάδια του κράτους κ.λπ.) ενσωματώνουν ό,τι πιο αντιδραστικό παράγει το σύστημα. Δεν υπάρχει ούτε μία πτυχή που να αφήνει περιθώριο άλλης άποψης πέρα από της τρέχουσας αντιδραστικής προπαγάνδας. Ωμά προπαγανδίζονται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι ΜΚΟ, οι τράπεζες, οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (CIA, ΝΑΤΟ κ.λπ.). Οι μαθητές διδάσκονται πως οι απεργίες δημιουργούν προβλήματα, οι διαδηλώσεις είναι αναποτελεσματικές, Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι έχουν ίδιες ευθύνες κ.λπ. Είτε ανοίγει κάποιος την τηλεόραση, διαβάζει τον αστικό Τύπο και τα περιοδικά life style και ακούει την εκάστοτε κυβερνητική προπαγάνδα είτε διαβάζει τα σχολικά βιβλία δεν θα δει και μεγάλες διαφορές.
Η καθημερινότητα στα δημοτικά είναι εκρηκτική. Η αύξηση της ύλης των μαθημάτων και του βαθμού δυσκολίας έχουν επιβάλει εξοντωτικούς ρυθμούς σε δάσκαλους και μαθητές. Οι δάσκαλοι προσπαθούν να δουν από πού θα βάλουν αρχή ενώ κάθε φορά καλούνται να αντιμετωπίσουν πολλά και διαφορετικά προβλήματα. Ολο και περισσότεροι μαθητές δείχνουν ότι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν. Οι γονείς δεν μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους, αφού άνθρωποι μέσης μόρφωσης αδυνατούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των ασκήσεων των βιβλίων. Τα φροντιστήρια στο δημοτικό γνωρίζουν άνθηση. Φαίνεται πως η τάση αύξησης των φροντιστηρίων είναι τέτοια που στο επόμενο διάστημα το δημοτικό θα συναγωνίζεται το γυμνάσιο και το λύκειο.
Ολα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα δεκάδες προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα σχολεία έχουν αυξήσει τις εντάσεις και τις πλαστές αντιθέσεις ανάμεσα στους δάσκαλους, τους γονείς και τους μαθητές. Οι δάσκαλοι παραπονιούνται πως λειτουργούν σε συνθήκες ομηρίας αφού σε αυτό το κλίμα οι διοίκηση εύκολα τους ενοχοποιεί.
Ομως, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί είναι τέτοια που οδηγεί εκπαιδευτικούς και γονείς να αναρωτιούνται τι φταίει. Η απόρριψη των «νέων» βιβλίων είναι κοινός τόπος. Κοινή είναι και η διαπίστωση ότι τα βιβλία απορρίπτουν τους μαθητές.
Η κυβέρνηση κάνει προσπάθεια να στρέψει τη συζήτηση αλλού. Επειδή δεν μπορεί πια να υπερασπιστεί τα βιβλία, ευνοεί λογικές εποικοδομητικής, τάχα, κριτικής και βελτίωσης. Σε αυτό έχει αρωγούς τη συνδικαλιστική ηγεσία των εκπαιδευτικών και τον Τύπο. Τις τελευταίες μέρες υπάρχει πλούσια αρθρογραφία που αφορά τα λάθη των βιβλίων αλλά όχι τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά τους. Υποβαθμίζεται από όλους ή δεν αναφέρεται το γεγονός της αύξησης της ύλης και του βαθμού δυσκολίας. Ταυτόχρονα γίνεται προσπάθεια ενοχοποίησης των εκπαιδευτικών που χρειάζονται επιμόρφωση αφού δεν εφαρμόζουν, οι «απροσάρμοστοι», τις απίθανες παιδαγωγικές θεωρίες και μεθόδους των νέων αναλυτικών προγραμμάτων. Τα ερωτηματολόγια αξιολόγησης των βιβλίων από ΥΠΕΠΘ και από ΔΟΕ στηρίζονται στη λογική της βελτίωσης των λαθών.
Οπως φαίνεται από δημοσιεύματα, η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε κάποιες διορθώσεις. Αλλά δεν συζητά την απόσυρση των βιβλίων ούτε την αλλαγή των βασικών της κατευθύνσεων. Σε αυτό το σημείο ξανατίθεται επιτακτικά στη βάση των εκπαιδευτικών να αποφασίσουν ανάμεσα σε δύο λογικές: θα απαιτήσουν την απόσυρση των βιβλίων αναδεικνύοντας ότι οδηγούν σε πιο ταξικό σχολείο με ακόμη πιο αντιδραστικό περιεχόμενο ή θα αποδεχτούν και θα συμβιβαστούν με επιμέρους διορθώσεις και αλλαγές; Το θέμα δεν είναι ακαδημαϊκό. Σε κάθε περίπτωση η συζήτηση πρέπει να ξανανοίξει στις γενικές συνελεύσεις του κλάδου και να αποτελέσει κομμάτι της συνολικότερης πάλης του. Είναι βέβαιο πως οι εκπαιδευτικοί θα απορρίψουν τα βιβλία όπως και την πολιτική που τα γεννά.

Οι συνελεύσεις σκόνταψαν στις προβληματικές της προηγούμενης περιόδου και στις αδυναμίες της Αριστεράς

Με «ανοιχτούς λογαριασμούς» έφυγε η νεολαία για τις διακοπές των Χριστουγέννων, καθώς μεγάλος αριθμός σχολών πανελλαδικά τελούσε υπό κατάληψη. Το ζήτημα της συνέχειάς τους, γι' αυτή τη φάση, κρίθηκε στις συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν τις πρώτες δύο εβδομάδες μετά τα Χριστούγεννα όπου και εντέλει επικράτησαν τα πλαίσια της αντικατάληψης. Δεν ήταν λίγες, όμως, οι συνελεύσεις όπου τα πλαίσια αγώνα μειοψήφισαν για λίγες μόνο ψήφους ή ακόμη και οι σύλλογοι όπου έγινε κατορθωτό να επικρατήσουν τα πλαίσια που έθεταν το ζήτημα της συνέχισης των κινητοποιήσεων και που κατά βάση στηρίζονταν από Αγωνιστικές Κινήσεις, ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ, αυτόνομους και άλλες δυνάμεις, η καθεμία με το δικό της σκεπτικό βέβαια.
Το ζήτημα των καταλήψεων θα μπορούσε να πει κάποιος ότι σκόνταψε στις εξεταστικές που πλησιάζουν και που με τον ισχύοντα νόμο πλαίσιο δεν δίνονται περιθώρια για αναβολή τους ή μετάθεσή τους, επιχείρημα που χρησιμοποίησαν κατά κόρον καθηγητές, ΔΑΠ, ΠΑΣΠ προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους φοιτητές. Αυτή είναι η μισή αλήθεια, μιας και δεν είναι λίγες οι φορές στην πρόσφατη ιστορία του φκ που η σπουδάζουσα νεολαία μπροστά σε τέτοιου είδους διλήμματα επέλεξε να αγωνιστεί προκειμένου να αντισταθεί στην επίθεση του συστήματος. Αυτό που έλειπε τώρα από τη νεολαία είναι το «καύσιμο» που θα την έβαζε σε κίνηση. Ο στόχος, η αιχμή που θα ήταν ξεκάθαρη για κάθε νεολαίο και που θα τον τροφοδοτούσε στο να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο και να μπει σε νέο γύρο κινητοποιήσεων. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως στην παρούσα φάση δεν υπάρχουν για τη νεολαία αιχμές από τις οποίες να πιαστεί και να βγει ξανά στους δρόμους! Κάθε άλλο!
Εδώ έρχεται η ευθύνη των δυνάμεων της Αριστεράς, τόσο της επίσημης όσο και του ριζοσπαστικού κομματιού της, που δρα μέσα στα πανεπιστήμια. Η μεν πρώτη αποφεύγει σαν το διάβολο το λιβάνι να στηρίξει αγώνες και κινήματα όσο και η δεύτερη που μέσα στις αντιφάσεις της αδυνατεί να εκτιμήσει σωστά την κατάσταση και να δώσει εκείνο το περιεχόμενο που θα στοχοποιούσε την πολιτική του συστήματος.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις στις συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν έθεσαν το ζήτημα πως τα εξεγερσιακά χαρακτηριστικά του Δεκέμβρη και η διάθεση της νεολαίας να έρθει σε αντιπαράθεση με το σύστημα πρέπει να μετουσιωθούν σε άμεσους στόχους πάλης. Αυτό συγκεκριμένα σημαίνει να αναδειχθούν και πάλι όλοι οι νόμοι της αντιμεταρρύθμισης στην εκπαίδευση, όπως ο νόμος πλαίσιο-εσωτερικός κανονισμός, πολλαπλό σύγγραμμα, κολέγια- οδηγία 36/05 κ.τ.λ. Κάτι τέτοιο στη διάρκεια του Δεκέμβρη δεν έγινε από τις δυνάμεις της Αριστεράς, οι οποίες συνειδητά «υποτάσσονταν στο αυθόρμητο» και υπερτόνιζαν το «αντικατασταλτικό», κάτι το οποίο, αντικειμενικά, από μόνο του δεν μπορεί να δώσει μαζικό αγώνα διαρκείας.
Επίσης οι Αγωνιστικές Κινήσεις αντιπαρατέθηκαν με λογικές που θέλουν τη νεολαία να παλεύει για «να πέσει η κυβέρνηση»! Ασχέτως των προθέσεων με τις οποίες μπαίνει, από κάθε δύναμη, ένα τέτοιο αίτημα μέσα στα πλαίσια, στην παρούσα φάση δρα αποπροσανατολιστικά, καθώς μεταφέρει το επίκεντρο από τα πραγματικά προβλήματα και την πολιτική του συστήματος στο πεδίο των εκλογών, κάτι το οποίο εξυπηρετεί την κυβέρνηση και το σύστημα συνολικά. Για τις Αγωνιστικές Κινήσεις, αν οι αριστερές δυνάμεις θέλουν να συμβάλουν στην περαιτέρω πολιτικοποίηση και ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας, θα πρέπει να οργανώσουν τους αγώνες της στην κατεύθυνση να ανατραπεί η πολιτική του συστήματος σε εκπαίδευση, εργασία κ.τ.λ. Ετσι, ο λαός και η νεολαία θα οξύνουν τις αντιφάσεις του συστήματος και θα είναι σε θέση να κάνουν παραπέρα βήματα συνολικής ρήξης με αυτό.
Τέλος, για το ζήτημα του ασύλου, αυτό που φαίνεται το τελευταίο διάστημα είναι πως η κυβέρνηση, έχοντας το νομικό πλαίσιο που την καλύπτει στο να επεμβαίνει μέσα στα πανεπιστήμια με απόφαση εισαγγελέα, χωρίς την απαραίτητη συγκατάθεση των πρυτανικών αρχών, προσπαθεί να αποσπάσει τη συναίνεση από τις πολιτικές δυνάμεις έτσι ώστε στο μέλλον να μπορεί να κάνει χρήση του. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις αυτό που έθεσαν και θέτουν, στις γενικές συνελεύσεις, είναι πως κάθε προσπάθεια περιστολής του ασύλου γίνεται προκειμένου να αποδυναμωθούν οι αγώνες του λαού και της νεολαίας. Για αυτό και δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες πως το κράτος θέλει να προφυλάξει το πανεπιστήμιο και άλλα τέτοια που ακούγονται κάθε τόσο με σκοπό να δημιουργήσουν το κλίμα που θέλει η κυβέρνηση.
Κλείνοντας, μπορεί να μπήκε μια άνω τελεία όσον αφορά το άνοιγμα με μαζικούς όρους νέου γύρου συνελεύσεων, καταλήψεων και διαδηλώσεων, όμως όλη η κοινωνία είναι ένα καζάνι που βράζει και δεν θα αργήσουν λαός και νεολαία να βγουν ξανά στους δρόμους.

Συλλαλητήριο αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό

ΣΑΜΟΣ

Με πρωτοβουλία της ΕΛΜΕ Σάμου την Παρασκευή 16/1, καλέστηκε σύσκεψη φορέων με στόχο την πραγματοποίηση κινητοποίησης –καταγγελίας της θηριωδίας των Ισραηλινών στη Γάζα και έκφραση αλληλεγγύης στο δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού για λευτεριά και ανεξαρτησία. Παρόλο που υπήρξαν οι γνωστοί μικροκομματικοί διαγκωνισμοί, και επιδιώξεις κάποιοι να εμφανιστούν ως οι αποκλειστικοί «ιδιοκτήτες» των λαϊκών αντιστάσεων, το συλλαλητήριο πραγματοποιήθηκε με επιτυχία την Τρίτη 20/1, στην πρωτεύουσα του νησιού. Με αφετηρία το Εργατικό Κέντρο –που συνδιοργάνωνε μαζί με την Επιτροπή Ειρήνης, την Προοδευτική Κίνηση Γυναικών και φυσικά την ΕΛΜΕ- πολλές δεκάδες εργαζομένων αλλά και φοιτητές διαδήλωσαν στους δρόμους της πόλης και κατέληξαν στην κεντρική πλατεία Πυθαγόρα. Στη συγκέντρωση που ακολούθησε, ο Γ.Κελεσίδης πρόεδρος της ΕΛΜΕ, με την ομιλία του κατήγγειλε το νέο έγκλημα του κράτους του Ισραήλ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ που στηρίζουν πολιτικά και στρατιωτικά το φασιστικό κράτος, αλλά και την ελληνική κυβέρνηση για την υπόθεση του Αστακού, καθώς και για όλη την προηγούμενη στάση της (συμφωνίες, κοινές ασκήσεις με το Ισραήλ κλπ)
Την επόμενη Πέμπτη 22/1 πραγματοποιήθηκε στο Καρλόβασι, σε χώρο του Πανεπιστημίου εκδήλωση-συζήτηση για το ίδιο θέμα με πρωτοβουλία της ΕΛΜΕ και του συλλόγου του ΔΕΠ του Παν/μίου Αιγαίου. Στη συζήτηση παρουσιάστηκε από την ΕΛΜΕ ένα «χρονολόγιο» του Παλαιστινιακού ζητήματος και έγινε μια προσπάθεια να αναδειχθούν τα πολιτικά χαρακτηριστικά του ζητήματος. Τονίστηκε ότι ο αγώνας του Παλαιστινιακού λαού είναι ο αγώνας όλων των λαών της περιοχής για λευτεριά και ανεξαρτησία. Από αρκετούς συναδέλφους εκφράστηκε η ανάγκη να υπάρξει πρωτοβουλία για συγκέντρωση υλικού-βοήθειας, που να σταλεί άμεσα στη Γάζα, και οι εκπρόσωποι της ΕΛΜΕ ανέλαβαν να προωθήσουν μια τέτοια προσπάθεια.

Απαγόρευση συγκέντρωσης στην Πτολεμαϊδα

Οσο και να φυλάγουν τα ρούχα τους, δεν θα ‘χουν ούτε τα μισά…
«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν, απαγορεύομεν, πρώτον…» λέγαν τα ανοκοινωθέντα των χουντικών. Ακριβώς αυτό εφάρμοσαν οι δυνάμεις καταστολής ενάντια στο λαό στην Πτολεμαίδα τη Δευτέρα 5/1, απαγορεύοντας προγραμματισμένη συγκέντρωση της Κίνησης «Πολίτες στο δρόμο» στην κεντρική πλατεία. Με το που άρχισαν να συγκεντρώνονται οι πρώτοι φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι κυκλώθηκαν από ισχυρές δυνάμεις και συνελήφθησαν όλοι(!!!) για να προσαχθούν για εξακρίβωση στοιχείων. Οσοι αντιδρούν στις παράνομες (ακόμα και με το ισχύον νομικό πλαίσιο) προσαγωγές, κατηγορούνται για αντίσταση κατά της αρχής και όσοι διαμαρτύρονται για εξύβριση. Ετσι συνελήφθη μάνα που διαμαρτύρονταν διότι δεν της έλεγαν γιατί συνελήφθησαν τα δυο της παιδιά.
Το κλίμα τρομοκρατίας καλλιεργούνταν για μέρες, όταν από το προηγούμενο Σάββατο, σε άλλη συγκέντρωση, ασφαλίτες τριγυρνούσαν βγάζοντας προκλητικά φωτογραφίες. Μετά την προσαγωγή, κρατήθηκαν για δυο μέρες τρεις από τους συλληφθέντες για να δικαστούν την Τετάρτη στην Κοζάνη. Οι δύο καταδικάστηκαν σε πέντε μήνες με αναστολή και δημοσιογράφος (που φωτογράφιζε) αθωώθηκε. Στο ερώτημα της υπεράσπισης με ποιο νομικό πλαίσιο έγιναν οι συλλήψεις και η απαγόρευση στην πράξη της συγκέντρωσης, η απάντηση ήταν: «με εντολή άνωθεν».
Ε, λοιπόν, οι κάτωθεν, ευρισκόμενοι προσωρινά, δεν θα το βάλουμε κάτω. Θα συντονιστούμε καλύτερα και ο τρόμος θα σπάσει στο δρόμο με την παρουσία περισσότερων την επόμενη φορά.

«Αντίσταση στις Δυτικές Γειτονιές»

Θεσσαλονίκη

Η φτώχεια δεν είναι πια ένα φάσμα που πλανιέται γενικά κι αόριστα στον ορίζοντα της καθημερινότητας του καθένα. Είναι μια κατάσταση που ολοένα βαθαίνει και πιο πολύ, αφού ο αντίκτυπος της χρηματοοικονομικής κρίσης είναι πια ορατός στην πραγματική οικονομία και γενική είναι η πεποίθηση ότι ακόμη δεν είδαμε ούτε την κορφή του παγόβουνου. Το αγωνιώδες πρόβλημα της επιβίωσης των λαϊκών στρωμάτων και όχι μόνο πια βαραίνει κάθε προσπάθεια βιοπορισμού, κάθε σκέψη για το αύριο.
Κοντά σ’ όλα ήρθε «καπάκι» η δολοφονία του μικρού μαθητή από «όργανο της τάξης» σαν αφορμή για να πυροδοτηθούν εξεγερσιακές αντιδράσεις της νεολαίας και των εργαζομένων. Το ποτάμι της οργής και της αγανάκτησης όλων μας ξεχείλισε. Φτάνει πια! Δεν πάει άλλο! Πρέπει να σταματήσουμε τα εγκλήματα σε βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας. Γι' αυτό βγήκαμε στους δρόμους, για να αλλάξει η κατάσταση, για να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον.
Αυτά, τόσα κι άλλα τόσα έκαναν μια ομάδα κατοίκων των Δυτικών Συνοικιών στη Θεσσαλονίκη να αναζητήσουν τους γείτονές τους με τα ίδια προβλήματα, με τις ίδιες ανησυχίες και να προσπαθήσουν όλοι μαζί να τα αντιμετωπίσουν με ανοιχτές και δημοκρατικές διαδικασίες.
Πολλοί από αυτούς είχαν βρεθεί μαζί σε κοινούς αγώνες για το νόμο πλαίσιο και το άρθρο 16, στη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων και στο ασφαλιστικό. Ξαναβρέθηκαν στους Αμπελόκηπους, να συζητήσουν τα γεγονότα και την πολιτική κατάσταση έτσι όπως διαμορφώθηκε μετά τη δολοφονία του Αλέξη, ν’ ανταλλάξουν τους προβληματισμούς τους για μια αγωνιστική και πιο οργανωμένη αντίσταση στα σχέδια του ολιγαρχίας και την κρατική καταστολή.
Μέσα από μια γόνιμη συζήτηση δύο συναντήσεων συγκροτήθηκε η πρωτοβουλία κατοίκων «Αντίσταση στις Δυτικές Γειτονιές», σκοπεύοντας με τη διεύρυνσή της να μονιμοποιήσει τοπικά μια λαϊκή παρουσία που θα παρεμβαίνει συλλογικά, έτσι ώστε να συμβάλει στο μέτρο της στην αντιμετώπιση των τόσων προβλημάτων δουλειάς και ζωής. Για να μην περάσει η πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και τον απολύσεων, για να μην περάσει η πολιτική που δολοφονεί. Να πάρουν οι κάτοικοι την τύχη στα χέρια τους και να αγωνιστούν όλοι μαζί, από κει που ζουν και εργάζονται.
Σαν πρώτη προς τα έξω δημόσια παρουσία, τα μέλη της πρωτοβουλίας αποφάσισαν να εκφράσουν την αμέριστη συμπαράστασή τους στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού, να καταδικάσουν την εισβολή και την παρουσία των ισραηλινών φονιάδων στη Λωρίδα της Γάζας, με εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στο Δημοτικό Θέατρο των Αμπελοκήπων την Πέμπτη 29 Ιανουαρίου στις 6 το απόγευμα. Στην εκδήλωση θα κληθούν να μιλήσουν παλαιστίνιοι αγωνιστές.

Οι εργαζόμενοι ζουν μαύρες μέρες

Η κυβέρνηση κοροϊδεύει με μέτρα «ασπιρίνες»

Οσο μελανά χρώματα και να χρησιμοποιήσεις για να περιγράψεις την κατάσταση που ζουν σήμερα οι εργαζόμενοι στη χώρα μας –και όχι μόνο- δεν αρκούν μπροστά στην πραγματική κατάσταση που βιώνει η εργατική τάξη και όλος ο εργαζόμενος λαός. Και σαν να μην έφτανε αυτό, κάθε μέρα παράγοντες του συστήματος μέσα και έξω από την Ελλάδα, η κυβέρνηση και άλλοι πολιτικοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης μιλάνε συνεχώς και προετοιμάζονται για νέα, σκληρότερα, για να αντιμετωπίσουν -δήθεν- τα χειρότερα που έρχονται.
Με πρόσχημα την οικονομική κρίση, εργοστάσια και επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα προχωρούν σε χιλιάδες απολύσεις και διαθεσιμότητες. Μόνο το δίμηνο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2008 (σύμφωνα με στοιχεία του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ), οι απολύσεις σε όλη τη χώρα ξεπέρασαν τις 6.500 και οι διαθεσιμότητες τις 1.600.
Με την απειλή των απολύσεων ή του κλεισίματος των επιχειρήσεων, η εργοδοσία και το κεφάλαιο συνολικά εκβιάζει τους εργαζόμενους και απαιτεί μείωση αποδοχών και ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων, μετατρέποντάς τις σε μορφές σύγχρονης δουλείας. Η ανασφάλιστη εργασία έχει φουντώσει, οι υποχρεωτικές «άδειες άνευ αποδοχών» υλοποιούν στην πράξη την κατεύθυνση του προέδρου του ΕΒΕΑ Μίχαλου για εβδομάδα εργασίας 3-4 ημερών (και πολλές φορές μηνιαία εργασία 3-4 ημερών).
Το κεφάλαιο για να αντιμετωπίσει την κρίση του φορτώνει τα βάρη στις πλάτες των εργαζόμενων και τους οδηγεί στην εξαθλίωση. Λιτότητα στους μισθούς και τα μεροκάματα, αυξήσεις τιμών στα είδη και τις υπηρεσίες άμεσης λαϊκής ανάγκης, εργασιακές σχέσεις-λάστιχο, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, με τον πρόσφατο ανασχηματισμό της και την αντικατάσταση του υπουργού Οικονομικών Αλογοσκούφη καθώς και του υπουργού Ανάπτυξης Φώλια, προσπαθεί να τον παρουσιάσει σαν μια στροφή προς το λαό και τα προβλήματά του. Είναι προφανές ότι ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης δεν ήταν αποτέλεσμα της «φιλολαϊκής» στροφής της ΝΔ αλλά των ενδοαστικών και ενδοκυβερνητικών αντιθέσεων καθώς και αποτέλεσμα των αναγκαίων προσαρμογών στις ιμπεριαλιστικές απαιτήσεις.
Εγινε πολύς λόγος για την «αναθεώρηση του προϋπολογισμού», για να «χωρέσουν» τα μέτρα «ανακούφισης» που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Πράγματι χρειάζεται πολύς «χώρος» στον προϋπολογισμό για να συμπεριληφθούν τα «μέτρα» για την έκτακτη επιχορήγηση των ανέργων με 1.000 ευρώ, αν και όταν τα πάρουν (ακόμα ετοιμάζεται η κοινή υπουργική απόφαση), ενώ το επίδομα θέρμανσης των 100-200 ευρώ σε μικρο-συνταξιούχους και μακροχρόνια άνεργους (και αυτό τώρα ετοιμάζεται) θα το πάρουν οι δικαιούχοι μάλλον κατά την άνοιξη. Από την άλλη, οι 60.000 προσλήψεις ανέργων στο Δημόσιο που έχουν διατυμπανιστεί από την κυβέρνηση δεν αποτελούν παρά την επέκταση και στο Δημόσιο αυτού που ισχύει ήδη στον ιδιωτικό τομέα, τη μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα για τους εργοδότες, για να προσλάβουν για μικρό χρονικό διάστημα έναν αριθμό ανέργων. Ενώ τα στέιτζ (stage) αποτελούν την κύρια κατεύθυνση στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, μιας και συμφέρουν περισσότερο λόγω ανασφάλιστης εργασίας.
Και εδώ τελειώνουν αυτά που «μπορεί» να προσφέρει η κυβέρνηση της ΝΔ και η αστική τάξη στους «αναξιοπαθούντες» και αρχίζουν οι νουθεσίες και οι απειλές ότι «όλοι πρέπει να κατανοήσουν την κρισιμότητα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης».
Τις πραγματικές συνέπειες του αντιλαϊκού προϋπολογισμού τις νιώθουν ήδη οι εργαζόμενοι, αυτό που θα «αναθεωρηθεί» είναι η ένταση της επίθεσης απέναντι στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις έτσι όπως η Ε.Ε. και το κεφάλαιο απαιτεί, μέσω Αλμούνια και των τελευταίων ανακοινώσεών του για την κατάσταση της οικονομίας στην Ελλάδα.
Η «φιλολαϊκή» προβολή του ανασχηματισμού έχει να κάνει από τη μία με την απόσταση που φαίνεται να μεγαλώνει ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και από την άλλη (και κυρίως) με το φόβο που νιώθουν πλέον οι εκπρόσωποι της αστικής τάξης από την έκρηξη της οργής του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας.
Απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου, η ηγεσία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) έχει αποδειχθεί ο καλύτερος σύμμαχος της αστικής τάξης και της κυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα. Υπέγραψε την εξευτελιστική δίχρονη (2008-2009) συλλογική σύμβαση λιτότητας. Πούλησε το μεγαλειώδη αγώνα των εργαζόμενων ενάντια στο ασφαλιστικό τερατούργημα της κυβέρνησης για «δημοψηφίσματα» και δικαστικούς «αγώνες». Υπέκυψε στον εκβιασμό της κυβέρνησης να μετατρέψει την απεργία της 10 Δεκέμβρη, εν μέσω του λαϊκού ξεσηκωμού, σε «απλή συγκέντρωση», που δεν της πέρασε κάτω από την αποφασιστική στάση χιλιάδων εργαζόμενων που πορεύτηκαν στους δρόμους της Αθήνας ενάντια στην κυβερνητική τρομοκρατία και καταστολή. Δεν έκανε το παραμικρό για την καταγγελία της δολοφονικής επίθεσης στη συνδικαλίστρια-μετανάστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, γραμματέα του Παναττικού Σωματείου Καθαριστριών, που στις 23 Δεκέμβρη δέχθηκε επίθεση με βιτριόλι από μπράβους και σήμερα δίνει μάχη για τη ζωή της.
Την ίδια περίοδο που κεφάλαιο, κυβέρνηση της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ έχουν συμπήξει μία αντιδραστική συμμαχία και επιτίθενται με μανία στις εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα, τα κόμματα της ρεφορμιστικής Αριστεράς (ΚΚΕ-ΣΥΝ), αντί να εντείνουν τη δράση τους στην κατεύθυνση συγκρότησης του εργατικού κινήματος απέναντι στην επίθεση, είτε επιλέγουν τη χωριστική τακτική είτε τις εκλογικές αυταπάτες, αφήνοντας, ουσιαστικά, τους εργαζόμενους στο έλεος της επίθεσης.
Για τους εργαζόμενους δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της αγωνιστικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και όλους τους παράγοντες του συστήματος. Η συγκρότηση ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στην επίθεση από τους ίδιους τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς και ζωής με στόχο την απόκρουση της αντεργατικής πολιτικής, τη δημιουργία ρηγμάτων στην αντιδραστική επίθεση και τελικά την ανατροπή της αποτελεί σήμερα επιτακτική ανάγκη. Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να κινηθούν όλοι οι ταξικοί συνδικαλιστές και τα ταξικά εργατικά σχήματα και μέσα από την ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ να οικοδομηθούν οι όροι για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος.

Ενάντια στη φτώχεια και τη λιτότητα, ενάντια στην επιδοματική πολιτική της ελεημοσύνης
Για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, τα μεροκάματα, τις συντάξεις και τα επιδόματα ανεργίας
Ενάντια στις απολύσεις και την ανεργία
Για επίδομα ανεργίας σε όλους χωρίς προϋποθέσεις για όλη την περίοδο της ανεργίας
Για την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ

Εκδήλωση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό

Κάτω Τούμπα, Θεσσαλονίκη

Το Σάββατο 17 Γενάρη η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό προχώρησε στη διοργάνωση συζήτησης για τη Γάζα στην οποία καλέστηκαν και πήραν μέρος παλαιστίνιοι αγωνιστές με τους οποίους όλο το προηγούμενο διάστημα βρεθήκαμε μαζί στις κινητοποιήσεις που έγιναν στην πόλη. Κοινή ήταν η διαπίστωση πως χρειάζεται να σπάσουμε τη σιωπή και την κατευθυνόμενη πληροφόρηση που επιβάλλουν τα αστικά ΜΜΕ για τη δραματική κατάσταση του παλαιστινιακού λαού και τους πραγματικούς ενόχους. Η Πρωτοβουλία έκανε παρεμβάσεις σε γειτονιές της περιοχής μοιράζοντας προκήρυξη και προπαγανδίζοντας τη συζήτηση με αφίσα. Η συζήτηση έγινε στην αίθουσα «Νεανικό σταυροδρόμι» στην Κάτω Τούμπα. Αφού προβλήθηκε ένα ντοκιμαντέρ που αναφερόταν σε ιστορικές και πολιτικές πτυχές της παλαιστινιακής υπόθεσης, ακολούθησε συζήτηση για τη σημερινή συγκυρία, τον ένοπλο αγώνα στη Γάζα, το μέλλον του, καθώς και για το τι μπορούμε να κάνουμε από εδώ και πέρα, κυρίως στις γειτονιές μας Τούμπα-Χαριλάου, ενισχύοντας τον αγώνα των Παλαιστίνιων για ζωή και λευτεριά.

Δικαστικός μαραθώνιος για την επιστροφή των απολυμένων στο Πομιλιάνο

Ιταλία

Σε μεγάλο και κουραστικό σήριαλ έχει εξελιχθεί η υπόθεση οχτώ εργαζομένων στη Φίατ στο Πομιλιάνο (Νάπολη) μετά τις αποφάσεις-παζάρια των δικαστών. Οι πέντε εργάτες της Φίατ και οι τρεις της ΤΝΤ (συνεργαζόμενη εταιρία στο πακετάρισμα και στις μεταφορές) απολύθηκαν στις 14 Φλεβάρη 2006 κατά τη διάρκεια του αγώνα ενάντια στη σύμβαση που υπέγραψε η εργοδοσία με τις ομοσπονδίες μηχανουργών. Στο συγκεκριμένο εργοστάσιο, η τεράστια πλειοψηφία των εργαζομένων απέρριψε τη συμφωνία-κοροϊδία, μέσα από μαζικές συνελεύσεις και ψηφοφορίες, γεγονός που προκάλεσε την οργή τόσο των αφεντικών όσο και των εργατοπατέρων της ομοσπονδίας. Η απάντησή τους ήταν η αναμενόμενη, δηλαδή απολύσεις, και δεν είναι τυχαίο που όλοι οι απολυμένοι πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις ως μέλη της Σλάι Κόμπας.
Η συνδικαλιστική αυτή παράταξη έκανε τότε και προσφυγή στα δικαστήρια, στη βάση του άρθρου 28 του (υπολογίσιμου ακόμα) Εργατικού Καταστατικού, που απαγόρευε τις απολύσεις για συνδικαλιστική δράση, και πρωτόδικα δικαιώθηκε. Έτσι, όλοι οι απολυμένοι γύρισαν στο πόστο τους. Η Φίατ όμως δεν είχε πει την τελευταία της λέξη. Ένας άλλος δικαστής, στις 18 Σεπτέμβρη 2008, ανέτρεψε την αρχική απόφαση και απέλυσε ξανά τους οχτώ. Οι νέες αγωνιστικές κινητοποιήσεις αλληλεγγύης, αυτήν τη φορά σε συνδυασμό με το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην περιοχή, χάρη στον αγώνα για τα σκουπίδια το καλοκαίρι που πέρασε, οδήγησε το δικαστήριο σε μια νέα απόφαση στις 8 Γενάρη 2009: πίσω οι τέσσερις απ’ τους πέντε, απόλυση του σ. Μίμμο Μινιάνο (εκπρόσωπος της Σλάι Κόμπας στην Διεθνή Αντικαπιταλιστική Αντιιμπεριαλιστική Σύσκεψη στην Αθήνα το 2006), ανοιχτό το θέμα των τριών της ΤΝΤ.
Είναι προφανές ότι το δικαστήριο προσπαθεί να ικανοποιήσει την Φίατ, καταδικάζοντας έναν πρωτοπόρο εργάτη της και συνεπή αγωνιστή του κινήματος, απ’ την άλλη δεν μπορεί να παραβλέψει τις γνωστές αγωνιστικές των εργατών που κατάφεραν, πέρα απ’ τα άλλα, να σπάσουν το κλίμα συναίνεσης σε μια κρίσιμη για το εργατικό κίνημα περίοδο.
Φέτος τον Ιούλη θα εκδικαστεί η νέα προσφυγή της Σλάι Κόμπας και εν τω μεταξύ αναμένονται και νέες εκδηλώσεις αλληλεγγύης.

Εκλογές στις ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

Εγιναν στις 16/12/08 οι εκλογές για την ανάδειξη των ΔΣ και στις 5 ΕΛΜΕ του ν. Θεσσαλονίκης. Ενώ είχαν οριστεί να γίνουν στις 12/12, τελικά μετατέθηκαν για τις 16/12 λόγω των κινητοποιήσεων που ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου αλλά και της προγραμματισμένης για τις 13/12 απεργίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Πολλά σχολεία, κυρίως της πόλης, τελούσαν υπό κατάληψη και υπήρχε γενικά ένα κλίμα αναστάτωσης λόγω και τον γεγονότων (πολλοί μαθητές συμμετείχαν στις διαδηλώσεις και τις πορείες μαζί με φοιτητές και εκπαιδευτικούς ενάντια στην κρατική βία και καταστολή, τις συλλήψεις αλλά και τη δολοφονική επίθεση ενάντια στο μαθητή στο Περιστέρι).
Ολη η προηγούμενη χρονιά υπήρξε υποτονική από πλευράς ΔΣ, παρά το γεγονός ότι τα προβλήματα στο χώρο της εκπαίδευσης πολλαπλασιάζονται καθημερινά και οδηγούν σε αδιέξοδο μαθητές, καθηγητές και γονείς. Τα ΔΣ των ΕΛΜΕΘ στην πλειοψηφία τους αδρανοποιούνται από τη ΔΑΚΕ η οποία τις περισσότερες φορές απλά παρίσταται για να καταψηφίζει ό,τι ψήφισμα και θέμα τίθεται στα ΔΣ για κινητοποιήσεις και ανάδειξη ζητημάτων. Η δε ΠΑΣΚΕ από τη μεριά της σιγοντάρει πότε μαζί με τη ΔΑΚΕ σε ένα γενικότερα αρνητικό κλίμα απραξίας και πότε υπερψηφίζει πράγματα στα οποία κατόπιν δεν συμμετέχει. Το τελευταίο διάστημα είναι απασχολημένη με την ανασυγκρότηση των δυνάμεών της γιατί μυρίστηκε εξουσία και άρχισε να ενεργοποιεί τους μηχανισμούς της και να θυμάται τις παλιές της «δόξες».
Η αλήθεια είναι ότι τα ΔΣ εδώ και πολλά χρόνια έχουν μετατραπεί σε σωματεία διεκπεραίωσης κάποιων λίγων καθηκόντων των μελών τους, έτσι, για να βγαίνουν από την υποχρέωση και να δικαιολογούν και την ύπαρξή τους. Από την άλλη, όμως, το τελευταίο διάστημα, ειδικά από το Σεπτέμβρη του 2008 και μετά, δηλαδή με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, τα προβλήματα των εκπαιδευτικών ήταν τόσο πιεστικά (αυθαιρεσίες διευθυντών, τιμωρίες μαθητών, παρεμβάσεις συμβούλων, ελλείψεις βιβλίων ΕΠΑΣ-ΕΠΑΛ, διοικητικές αυθαιρεσίες προϊσταμένων, δικαστήρια κ.λπ.), που τα σωματεία εξαναγκάστηκαν από τη βάση να πάρουν θέση σε διάφορα ζητήματα, να τα κοινοποιήσουν στον Τύπο και να μπουν σε αγωνιστική τροχιά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι παρατάξεις των δυο μεγάλων κομμάτων, ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ, δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, συναγωνιζόμενες η μια την άλλη ειδικά την ημέρα των εκλογών, κινητοποιώντας έναν κόσμο απλά και μόνο κατά την ψηφοφορία. Ενεργοποιούν τους κομματικούς τους μηχανισμούς εκβιάζοντας συνειδήσεις και πιέζοντας τον κόσμο να τους ψηφίσει, χωρίς να αισθάνονται την παραμικρή υποχρέωση να περάσουν από σχολεία και να ενημερώσουν τους συναδέλφους για απεργίες ή άλλα εκπαιδευτικά θέματα.
Η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ έχασε μια έδρα στην Α’ ΕΛΜΕ και γενικότερα είχε μια πτώση σε ψήφους, ενώ η ΑΓΩΝ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ αύξησε το ποσοστό της σε ψήφους και έδρες.
Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ, στην οποία συμμετέχουν οι Αγωνιστικές Κινήσεις Καθηγητών και που κατεβαίνει στις Α', Δ' και Ε' ΕΛΜΕ, διατήρησε τα ποσοστά της και κινήθηκε δραστήρια όχι μόνο κατά την προεκλογική περίοδο αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, στη λογική της συμμετοχής των συναδέλφων στα εκπαιδευτικά δρώμενα και της ενδυνάμωσης και μαζικοποίησης των σωματείων.
Ειδικά στην Ε' ΕΛΜΕ έγινε ανανέωση του ψηφοδελτίου με νέους συναδέλφους και νέα ονομασία, πράγμα που είχε απήχηση στον κόσμο και αύξησε το εκλογικό της αποτέλεσμα. Λόγω της συγκυρίας (οικονομική κρίση, αυταρχισμός, κρατική βία) και των διαρκώς εντεινόμενων προβλημάτων στο χώρο της εκπαίδευσης (αξιολόγηση, απώλεια οργανικότητας θέσης, περιορισμός συνδικαλιστικών ελευθεριών, ασφαλιστικό), οι λογικές της αδράνειας, του εφησυχασμού και της υποταγής θα δίνουν τη θέση τους σε κινήσεις συσπείρωσης, αντίστασης και μαζικού αγώνα.

Απεργία στις 21 Γενάρη ενάντια στις απολύσεις

Βόλος

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 21 Γενάρη η απεργία που είχε προκηρύξει το Εργατικό Κέντρο Βόλου με αφορμή τις μαζικές απολύσεις ειδικά στο χώρο των εργοστασίων της περιοχής το τελευταίο διάστημα και με «δικαιολογία» την οικονομική κρίση.
Η εργοδοσία τόσο στο χώρο των εργοστασίων αλλά και σε άλλες επιχειρήσεις της περιοχής πέρα από τις απολύσεις χρησιμοποιεί και άλλες «μεθόδους» όπως αυτή των «αδειών άνευ αποδοχών» που μετατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις σε ένα σύγχρονο σκλαβοπάζαρο. Στις περιπτώσεις αυτές οι εργαζόμενοι καλούνται στη δουλειά όποτε αποφασίσει η εργοδοσία και πληρώνονται μόνο για τις μέρες που δουλεύουν. Στην απεργιακή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στην Πλατεία Ελευθερίας η συμμετοχή του κόσμου ήταν μικρή αν και η συμμετοχή στην απεργία ήταν μεγάλη ιδιαίτερα στους εργοστασιακούς χώρους. Κάνοντας έτσι φανερή την απόσταση που χωρίζει τις διαθέσεις των εργαζόμενων από τις ηγεσίες των εργατοπατέρων οι οποίοι κάνουν ό,τι μπορούν για να τη μεγαλώσουν ακόμα περισσότερο, παίρνοντας απόφαση να μην πραγματοποιηθεί πορεία με τη γελοία δικαιολογία του «κακού καιρού». Την πρωτοβουλία να γίνει πορεία πήραν εργαζόμενοι, φοιτητές και μέλη αριστερών οργανώσεων και πορεύτηκαν στους δρόμους της πόλης με συνθήματα ενάντια στην αντεργατική πολιτική του κεφάλαιου και της κυβέρνησης. Στη συγκέντρωση μοιράστηκε προκήρυξη της του ΚΚΕ(μ-λ) που καλούσε τους εργαζόμενους σε ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στους χώρους δουλειάς και ζωής με στόχο τη συγκρότηση της λαϊκής αντίστασης απέναντι στην επίθεση. Επίσης μοιράστηκε προκήρυξη καταγγελίας της ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ για τη δολοφονική επίθεση ενάντια στη συνδικαλίστρια-μετανάστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα.

U.S.Aστακός!

Πριν από λίγους μήνες, όταν οι λιμενεργάτες αντιδρούσαν στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών από την κυβέρνηση της ΝΔ, το λιμάνι στο Πλατυγιάλι Αστακού χρησιμοποιήθηκε από τον απεργοσπαστικό μηχανισμό για την αποσυμφόρηση των εμπορευμάτων από το λιμάνι του Πειραιά.
Σήμερα, άλλη μια, πιο δολοφονική για τους λαούς, αποστολή συντελείται σε αυτό το λιμάνι. Η χρησιμοποίησή του από τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές για τη μεταφορά όπλων και πυρομαχικών που θα ισοπεδώνουν χώρες και θα μακελεύουν λαούς.
Ολα ήρθαν στο φως της δημοσιότητας από ένα έγγραφο της Διοίκησης Μεταφορών του αμερικάνικου Πολεμικού Ναυτικού (ΜSC), που έλεγε ότι ως το τέλος Γενάρη θα φορτωθούν σε καράβι 325 κοντέινερ γεμάτα με 3.000 τόνους όπλα και βόμβες, με προορισμό το λιμάνι Ashod του Ισραήλ. Ο σκοπός του ταξιδιού, προφανής. Να χρησιμοποιηθούν τα όπλα αυτά για να αποτελειώσουν το έγκλημα που διαπράττουν οι σιωνιστές στο λαό της Γάζας.
Η δημοσιοποίηση αυτή ανέδειξε τον πραγματικό ρόλο του λιμανιού αυτού –ιδιωτικών συμφερόντων, με διευθυντή τον πρώην διευθυντή του ΟΛΠ επί κυβέρνησης Μητσοτάκη!- από το 2007 που κατασκευάστηκε, ως αμερικάνικης βάσης μεταφοράς στην περιοχή της Δυτικής Ελλάδας, εξυπηρετώντας τα ιμπεριαλιστικά σχέδιά τους στην περιοχή της Μεσογείου και της Μ. Ανατολής.
Ανέδειξε επίσης και τον υποτελή ρόλο της ελληνικής κυβέρνησης στα ξένα αφεντικά, προσφέροντας απλόχερα τη χώρα μας στις ορέξεις τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ στην αρχή διέψευδε τις δραστηριότητες αυτές στον Αστακό, στη συνέχεια, κάτω από την πίεση του λαού που κινητοποιήθηκε, αναφέρθηκε στα διαβήματα του ΥΠΕΞ που «ακύρωσαν» την αποστολή.
Η συμμετοχή αυτή της χώρας μας, με ευθύνη της κυβέρνησης, στο έγκλημα σε βάρος του παλαιστινιακού λαού ενεργοποίησε πρωτοβουλίες και συλλογικότητες, όπως την Επιτροπή Κατοίκων και Φορέων του Αστακού, Πρωτοβουλίες Αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό από το Αγρίνιο, την Αρτα, την Πρέβεζα, τα Γιάννενα και άλλες πόλεις της Δυτικής Ελλάδας, που κάλεσαν το λαό της περιοχής σε άμεση κινητοποίηση στον Αστακό την Πέμπτη 15 Γενάρη, να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους στη χρησιμοποίηση του λιμανιού στα πολεμικά σχέδια Αμερικάνων και σιωνιστών, να καταγγείλουν την κυβέρνηση που παραχωρεί στεριά, θάλασσα και αέρα στους ιμπεριαλιστές και τα τσιράκια τους και να δηλώσει την αμέριστη συμπαράστασή του στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού.
Αντί όμως γι’ αυτό, παρακολουθήσαμε για άλλη μια φορά ένα επικοινωνιακό παιχνίδι εντυπώσεων που παίχτηκε μεταξύ των δυνάμεων της καθεστωτικής Αριστεράς (ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες. Ετσι, η Παπαρήγα μεταβαίνει με τον κομματικό μηχανισμό του ΚΚΕ την Τετάρτη στον Αστακό και προλαβαίνει τον Τσίπρα που μιλάει την Πέμπτη σε μια συγκέντρωση που τελικά στήθηκε για τις επικοινωνιακές ανάγκες του ΣΥΡΙΖΑ. Για να επανέλθει ξανά η Παπαρήγα την Κυριακή 18 Γενάρη!
Και αυτά όταν ένας ολόκληρος λαός στη Γάζα σφαγιάζεται, όταν ένα κίνημα αλληλεγγύης σε αυτόν το λαό αναπτύσσεται στη χώρα μας. Και αυτή η Αριστερά προσπαθεί να υποθηκεύσει αυτό το κίνημα, αυτούς τους αγώνες, στις εκλογικές της επιδιώξεις.
Η συμμετοχή του ΚΚΕ(μ-λ) στη συγκέντρωση της 15 Γενάρη με δικό του πανό και με προκήρυξη που μοιράστηκε στους συγκεντρωμένους υπαγορεύτηκε μόνο από την ανάγκη καταδίκης της κυβέρνησης της ΝΔ και της έκφρασης αλληλεγγύης στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού.
Τα τελευταία γεγονότα, όπως αυτό με το λιμάνι του Αστακού, δείχνουν την αναγκαιότητα να τεθεί στην πρώτη γραμμή του αγώνα το ζήτημα της αντιιμπεριαλιστικής πάλης ενάντια στην εξάρτηση, τις βάσεις, τα πυρηνικά και το ζήτημα της αλληλεγγύης στον αγώνα των λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο.

ΜΑΖΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΤΗΣ ΣΦΑΓΗΣ ΣΤΗ ΓΑΖΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Καθώς συνεχίζονταν και κλιμακώνονταν οι δολοφονικές επιθέσεις στη Γάζα, εντείνονταν και οι προσπάθειες να υπάρχει μαζική καταδίκη της σφαγής και καταγγελία όλων όσοι βρίσκονται πίσω από τη ναζιστική θηριωδία των Ισραηλινών.
Ετσι, το Σάββατο 10/1 το μεσημέρι διοργανώθηκε νέα κινητοποίηση στο κέντρο της πόλης μετά από κάλεσμα της παλαιστινιακής παροικίας της πόλης, στην οποία συμμετείχαν φοιτητικοί σύλλογοι και πολιτικές οργανώσεις (ΕΝΑΝΤΙΑ, ΚΚΕ(μ-λ), ΟΚΔΕ, ΝΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ). Η πορεία συγκέντρωσε πάνω από 600 άτομα και κινήθηκε με παλμό στο εμπορικό κέντρο της πόλης, πέρασε από το αμερικάνικο προξενείο και κατέληξε –αφού χωρίστηκε σε δυο κομμάτια- στα γραφεία της ΕΕ για την ανασυγκρότηση των Βαλκανίων. Στόχος της κατάληξης στα γραφεία της ΕΕ ήταν να καταδειχτεί ο ρόλος των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, που εξισώνουν το θύτη με το θύμα και, παρά τη συνεχιζόμενη σφαγή στη Γάζα, εξακολουθούν να ενισχύουν τις σχέσεις με το Ισραήλ και να το στηρίζουν, αγνοώντας τις κινητοποιήσεις των λαών σ' όλη την Ευρώπη.
Την Παρασκευή 16/1 το απόγευμα υπήρξε νέο κάλεσμα για πορεία από τους Παλαιστίνιους Φοιτητές, τη Μουσουλμανική Ενωση Ελλάδας, φοιτητικούς συλλόγους μαζί με κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις της πόλης. Η πορεία πέρασε πάλι από το αμερικάνικο προξενείο για να καταλήξει στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, με πολλή ζωντάνια και αντίστοιχη μαζικότητα με την προηγούμενη διαδήλωση. Τις μέρες που κορυφώνονταν οι κινητοποιήσεις καταγγελίας για τη μεταφορά πολεμοφοδίων από το λιμάνι του Αστακού, στόχος της πορείας δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από την ελληνική κυβέρνηση, που κάνει τις πλάτες στους φονιάδες Ισραηλινούς, συμβάλλοντας απροκάλυπτα στον εξοπλισμό τους.
Στον αρνητικό απολογισμό των κινητοποιήσεων για τη Γάζα από την αρχή των βομβαρδισμών πρέπει να σημειώσουμε την ηχηρή απουσία του ΚΚΕ, που μετά την πρώτη πορεία που έγινε από κοινού με το σύνολο των οργανώσεων επέλεξε να κάνει δυο-τρεις κομματικές κινητοποιήσεις, αγνοώντας της εκκλήσεις ακόμα και των Παλαιστινίων της Παροικίας που ζητούσαν να υπάρξουν κοινές διαδηλώσεις για να επιτευχθεί όσο το δυνατόν πιο μαζική λαϊκή συσπείρωση και καταγγελία των ισραηλινών και των αμερικανοευρωπαίων Ιμπεριαλιστών.
Τέλος, την Τρίτη 20/1 το απόγευμα -ημέρα ορκωμοσίας του Ομπάμα- επιλέχτηκε να γίνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά στο αμερικάνικο προξενείο μετά από κάλεσμα των Παλαιστίνιων Φοιτητών για να τονιστεί πως αποτελεί αυταπάτη η άποψη πως ο νέος πρόεδρος θα αλλάξει πολιτική και θα πάψει να στηρίζει τους ισραηλινούς μακελάρηδες. Αλλωστε η μέχρι τώρα ηχηρή σιωπή του και οι γενικόλογες αναφορές των ίσων αποστάσεων αυτό δείχνουν καθαρά.

Να δυναμώσει το κίνημα αλληλεγγύης και συμπαράστασης στον παλαιστινιακό λαό

ΧΑΝΙΑ

Με τα συνθήματα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», «Νίκη στην Ιντιφάντα», «Η αλληλεγγύη είναι το όπλο των λαών, πόλεμος στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών» ο χανιώτικος λαός, ντόπιοι και μετανάστες, συμμετείχε μαζικά την Πέμπτη 15 Γενάρη στο συλλαλητήριο που ξεκίνησε από την πλατεία Αγοράς και διοργάνωσαν οι φορείς οι οποίοι έχουν συνυπογράψει κοινό πλαίσιο καταγγελίας της εισβολής των Ισραηλινών στη Γάζα. Εκεί αναφέρουν: «Η σφαγή των Παλαιστινίων από το Ισραήλ έχει τη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ. Στάση που φανερώνει ότι ο παλαιστινιακός λαός δεν μπορεί να στηριχτεί παρά μόνο στις δικές του δυνάμεις και στην αλληλεγγύη των λαών. Τα κροκοδείλια δάκρυα των κυβερνήσεων της ΕΕ, της ελληνικής κυβέρνησης και όσων πολιτικών δυνάμεων συμφωνούν, προσπαθούν να κρύψουν ότι η πολιτική των ίσων αποστάσεων δίνει το πράσινο φως στα εγκλήματα του κράτους του Ισραήλ. Ο παλαιστινιακός λαός δεν είναι μόνος του. Είμαστε δίπλα του. Ο αγώνας του για μια λεύτερη πατρίδα πρέπει να δικαιωθεί και σε αυτόν τον αγώνα του είμαστε συμπαραστάτες…».
Επίσης στη σύσκεψη που έγινε μετά το προηγούμενο συλλαλητήριο στις 8 Γενάρη αποφασίστηκε να καλέσουν τους Χανιώτες να δώσουν αίμα για τον δοκιμαζόμενο λαό της Παλαιστίνης και γι’ αυτόν τον λόγο υπήρχε κινητή μονάδα αιμοδοσίας την Πέμπτη το πρωί στις 15 Γενάρη στο Εργατικό Κέντρο Χανίων. Την Τετάρτη 14 Γενάρη δόθηκε συνέντευξη Τύπου και έγινε παρέμβαση στην πλ. Αγοράς με την κοινή προκήρυξη όπως και την Πέμπτη το πρωί. Το έγκλημα της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού, που συντελέστηκε επί 22 μέρες από το κράτος του Ισραήλ και συνεχίζεται, στηρίχτηκε από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, αλλά και στην πολιτική των κυβερνήσεων σαν της Ελλάδας, των λεγόμενων ίσων αποστάσεων. Πολιτική που ανάβει το πράσινο φως στις φασιστικές πρακτικές του Ισραήλ απέναντι στον παλαιστινιακό λαό. Εξάλλου, είναι η ελληνική κυβέρνηση που πραγματοποίησε κοινά στρατιωτικά γυμνάσια με το Ισραήλ νότια της Κρήτης πριν από μερικούς μήνες, γυμνάσια προσομοίωσης όπως γράφηκε στον Τύπο μιας πιθανής επίθεσης στο Ιράν. Είναι οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που έχουν δέσει χειροπόδαρα τη χώρα στο άρμα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και την έχουν μετατρέψει σε ορμητήριο πολέμου. Η αποκάλυψη ότι στο λιμάνι του Αστακού μεταφορτώνονται αμερικάνικα όπλα προς το Ισραήλ επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά το προηγούμενο. Η Επιτροπή κατά των βάσεων και της εξάρτησης το είχε από τότε καταγγείλει στον τοπικό Τύπο. Εξάλλου, η αμερικανονατοϊκή βάση στη Σούδα είναι το προχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή που συνεχώς εκσυγχρονίζεται και επεκτείνεται. Το σύνθημα λοιπόν «Εξω οι βάσεις από τον τόπο μας» που γράφτηκε στο κοινό πλαίσιο εκφράζει την ανάγκη να δυναμώσει το αντιϊμπεριαλιστικό-αντιβασικό κίνημα στον τόπο μας σαν την καλύτερη έκφραση αλληλεγγύης σε κάθε αγωνιζόμενο λαό.
Σε αυτό το ζήτημα όμως έχουμε πολύ δρόμο ακόμη. Η Επιτροπή κατά των βάσεων και της εξάρτησης έχει αποφασίσει να συμβάλει σε αυτήν την κατεύθυνση με όλες της τις δυνάμεις. Η κοινή δράση που αναγκάστηκαν να αποδεχτούν για το Παλαιστινιακό οι άλλες δυνάμεις δεν φαίνεται ότι είναι στις προτεραιότητές τους ή στις κατευθύνσεις τους. Στη σύσκεψη που είχε καλεστεί για την επομένη του συλλαλητηρίου έλαμψαν με την απουσία τους, εκτός από την ΕΛΜΕ και τον Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών, όπως έλειπαν και από τις αποφασισμένες κοινές παρεμβάσεις στο κέντρο της πόλης. Τελικά συμφωνήθηκε ένα νέο συλλαλητήριο για την Παρασκευή 23 Γενάρη και καμπάνια για δύο μέρες στην πόλη. Η Επιτροπή κατά των βάσεων και της εξάρτησης επέμενε στη συνέχιση των κινητοποιήσεων επειδή η τυπική «εκεχειρία» που διαφαινόταν δεν θα σφράγιζε ούτε τη λήξη των εγκλημάτων του Ισραήλ ούτε τη λήξη του αγώνα του παλαιστινιακού λαού για τη λευτεριά του.
Η οργάνωσή μας και η Επιτροπή κατά των βάσεων και της εξάρτησης στήριξαν τις κινητοποιήσεις με όλες τους τις δυνάμεις. Μοίρασαν πλατιά την κοινή προκήρυξη και του κόμματος και συμμετείχαν με μπλοκ στο συλλαλητήριο. «Η οργή και ο θυμός μας είναι ανάγκη να μετατραπούν σε ένα μόνιμο αντιιμπεριαλιστικό-αντιβασικό κίνημα, σε κίνημα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό» ήταν το θέμα της εκδήλωσης-συζήτησης που διοργάνωσε η Επιτροπή κατά των βάσεων και της εξάρτησης την Πέμπτη 22 Γενάρη στο Εργατικό Κέντρο Χανίων.

Η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης απέτυχε!

Το κίνημα συμπαράστασης έφτασε μέχρι τη νίκη!


Στις 16 Γενάρη είχε οριστεί να εκδικαστεί η μήνυση που υπέβαλε ο προϊστάμενος της WIND στον Στέφανο Μάλαμα, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου εργαζομένων. Είχε αναβληθεί ύστερα από αίτηση του μηνυτή στις 26 Νοέμβρη, αφού δυο μέρες πριν από τη δίκη έγινε γνωστό ότι η WIND απέλυσε τον προϊστάμενο. Η επιτροπή συμπαράστασης που συγκροτήθηκε με αφορμή τη δίωξη του Στ. Μάλαμα αμέσως μετά την αναβολή της δίκης συγκεντρώθηκε και προετοίμασε το σχέδιο παρέμβασης για το διάστημα μέχρι τη δίκη. Ετοιμάστηκε αφίσα, προκήρυξη και έγιναν μαζικά μοιράσματα και αφισοκολλήσεις στη διάρκεια που μεσολάβησε. Η επιτροπή συμπαράστασης οργάνωσε παρεμβάσεις μαζικές στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, σε κεντρικά σημεία της πόλης και στο κατάστημα της WIND στο Ωραιόκαστρο.
Για τα αποτελέσματα της κίνησης μάς τα λέει ο ίδιος ο Στέφανος Μάλαμας:

ΠΣ: Στέφανε πώς βλέπεις το αποτέλεσμα;

ΣΜ: Η κατάρρευση των κατηγοριών αποτελεί μεγάλη επιτυχία τόσο για το σωματείο όσο και για τους εργαζόμενους της Wind και στέλνει σαφές μήνυμα προς κάθε επίδοξο διώκτη των εργατικών δικαιωμάτων και των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Η απόσυρση της μήνυσης καθώς και η απομάκρυνση του προϊστάμενου της WIND την παραμονή της πρώτης δίκης απέδειξαν έμπρακτα ότι όλες οι αντεργατικές κινήσεις των εργοδοτών μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με ένα ευρύ δίκτυο εργατικής αλληλεγγύης. Πόσο μάλλον όταν την ίδια στιγμή η αύξηση των αντιστάσεων από τους ίδιους τους εργαζόμενους μέσα στους χώρους δουλειάς τον τελευταίο καιρό έχει βρει την άμεση και βίαιη απάντηση από την εργοδοσία. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η απώλεια εκατοντάδων θέσεων εργασίας με εκβιαστικές αποχωρήσεις που πραγματοποιήθηκαν το τελευταίο διάστημα στη Vodafone, η απόλυση συναδέλφου στην Teleperformance & στη DEMO και η δίωξη ενάντια στον συνδικαλιστική Δ. Πουλόπουλο. Αλλωστε μετά και τη δολοφονική επίθεση με οξύ στην καθαρίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα είναι πλέον εμφανές ότι η συνδικαλιστική δράση όχι μόνο ποινικοποιείται, αλλά βρίσκει απέναντι της συχνά αδίστακτες πρακτικές. Οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα στην ελεύθερη σκέψη και δράση και στην ελεύθερη διατύπωση των απόψεών τους, τις οποίες ελευθερίες τα σωματεία θα πρέπει να προασπίσουν. Το να διεκδικείς να τηρούνται τα εργασιακά σου δικαιώματα δεν πρέπει να αποτελεί προνόμιο, όπως το να υπάρχει καρέκλα στον εργασιακό σου χώρο δεν είναι προνόμιο αλλά δεδομένο.


ΠΣ: Η εμπειρία σου από την επιτροπή αλληλεγγύης;

ΣΜ: Με αφορμή την ποινική δίωξή μου δημιουργήθηκαν από το σωματείο πρωτοβουλίες συμπαράστασης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με σκοπό να αναδείξουν το γεγονός της δίωξής μου αλλά και να υπερασπιστούν τη μη ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Στη Θεσσαλονίκη η δραστηριότητα της επιτροπής ήταν ιδιαίτερα σθεναρή. Σχεδόν σε καθημερινή βάση μοίραζαν την ανακοίνωση της επιτροπής από 30 ως 50 αλληλέγγυοι εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, από σωματεία και συλλογικότητες σε εργαζόμενους μέσα και έξω από τα καταστήματα της Wind αλλά και στο Ωραιόκαστρο στο κεντρικό κτήριο της Wind στη Θεσσαλονίκη. Με τηλεβόα διαβαζόταν η ανακοίνωση και δόθηκαν περίπου 3.000 προκηρύξεις ενώ κρεμάστηκαν και αρκετά πανό στο κέντρο της πόλης. Στην Αθήνα στα κεντρικά γραφεία της Wind οργανώθηκε και υλοποιήθηκε παράσταση συνδικαλιστών στη διοίκηση της εταιρίας με εκπροσώπους Vodafone, Altec, ΠΕΤ-ΟΤΕ, Σωματείο Εργαζομένων Ταχυδρομικών Ταχυμεταφορικών Επιχειρήσεων Αττικής, Σύλλογο Εργαζομένων ΤΕΕ & Εργατικό Κέντρο Αθήνας. Αυτό που αναδείχθηκε από το κίνημα αλληλεγγύης ήταν ο δυναμισμός και η αποφασιστικότητα να υπερασπιστούν τον διωκόμενο Στέφανο Μάλαμα σαν συνάδελφό τους που ήταν στην ίδια δουλειά, το οποίο ήταν συγκινητικό και αποτελεσματικό. Απέδειξε ότι οι εργαζόμενοι ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε, παραμερίζοντας συντεχνιακές λογικές και ανταγωνισμούς που προσπαθούν να μας περάσουν οι εργοδότες και βάζοντας σε πρώτη γραμμή το κοινό μας συμφέρον που στη συγκεκριμένη στιγμή ήταν η μη ποινικοποίηση τη συνδικαλιστικής δράσης. Γι’ αυτό κρίνεται απαραίτητη και αναγκαία προϋπόθεση για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους οι προσπάθειες εργατικής αντίστασης, η διασφάλιση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ο μόνος τρόπος για να υπάρχει υπεράσπιση των εργασιακών ζητημάτων είναι η οργάνωση. Η πρώτη μορφή είναι οι πρωτοβουλίες, η δεύτερη και πιο αποτελεσματική είναι να υπάρχουν επιχειρησιακά σωματεία. Με κινητοποίηση των εργαζομένων και όχι με την ανάθεση προς τα διοικητικά συμβούλια μπορούμε να κάνουμε ανατροπές.

Απεργία στην ασφαλιστική εταιρία ING

Στις 15/1/2009 πραγματοποιήθηκε απεργία στην ασφαλιστική εταιρία ING με στόχο να αποτρέψει τα σχέδια της διοίκησης για μείωση προσωπικού. Συγκεκριμένα η διοίκηση της ING ανακοίνωσε επίσημα στους εργαζόμενους ότι θα προχωρήσει σε αναδιοργάνωση των εργασιών της στην Ελλάδα με άμεσο αποτέλεσμα την μείωση του προσωπικού κατά 100 εργαζόμενους δηλαδή περίπου ένα στους τέσσερεις. Άμεσα πραγματοποιήθηκε συνέλευση, την οποία κάλεσε το σωματείο εργαζομένων, και αποφασίστηκε 24ώρη απεργία με κύριο αίτημα το πάγωμα των απολύσεων. Η συμμετοχή στην απεργία ήταν μαζική, όπως επίσης και η συγκέντρωση η οποία πραγματοποιήθηκε μπροστά στα γραφεία της εταιρίας. Οι εργαζόμενοι ανάρτησαν πανό στην είσοδο της εταιρίας και προχώρησαν σε κλείσιμο του παράπλευρου δρόμου της Συγγρού. Το σωματείο συναντήθηκε με την διοίκηση στην οποία υπέβαλε τα αιτήματά των εργαζομένων και η διοίκηση επιφυλάχτηκε να απαντήσει άμεσα. Τις επόμενες ημέρες οι εργαζόμενοι θα περιμένουν την απάντηση της διοίκησης για να καθορίσουν την παραπέρα στάση τους.

Ας συγκροτήσουμε μια μαζική, ενωμένη και διεθνή αντίσταση ενάντια στη σύνοδο του ΝΑΤΟ 2009!

του Ufuk Berdan*

Από την ίδρυσή του ακόμη, το 1949, το ΝΑΤΟ υπήρξε το όχημα της παράδοσης στους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της Δυτικής Ευρώπης των υπόγειων και υπέργειων πλουτοπαραγωγικών πηγών. Θα γιορτάσει την 60ή επέτειό του τον Απρίλη του 2009 με μια σύνοδο κορυφής, όπως λέγεται. Αυτή η σύνοδος ειδικά αποκτάει μεγάλη σημασία για τους ιμπεριαλιστές καθώς θα πραγματοποιηθεί σε μια περίοδο όπου η επίδραση της οικονομικής κρίσης είναι ιδιαίτερα αισθητή. Αυτή η στρατοκρατική σύνοδος θα πραγματοποιηθεί στο Στρασβούργο, στη Γαλλία και το Κελ της Γερμανίας (είτε εναλλακτικά στο Μπάντεν-Μπάντεν) στις 3-4 Απρίλη του 2009.
Η σύνοδος του ΝΑΤΟ πραγματοποιείται σε μια περίοδο που η βιομηχανία και οι πωλήσεις όπλων αυξάνονται παγκόσμια. Αυτή η σύνοδος θα αναζητήσει λύσεις στο χάος της Μέσης Ανατολής και της Ασίας, καθώς και στην αυξανόμενη οργή στα ενωμένα λαϊκά μέτωπα στη Λατινική Αμερική και την Αφρική στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης, θα είναι δηλαδή μια σύνοδος διατήρησης της πολεμικής μηχανής. Τα ψηφίσματα που συναντούν αντίδραση στον ΟΗΕ συνήθως διευθετούνται σε τέτοιες συνόδους στο όνομα της «διατήρησης της διεθνούς ασφάλειας». Τα Βαλκάνια και το Αφγανιστάν αποτελούν τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Ο Καύκασος αποτελεί πεδίο επέκτασης του ΝΑΤΟϊκού μιλιταρισμού.
Αυτά τα ζητήματα δεν προκύπτουν μόνο στον ΟΗΕ, αλλά αφορούν άμεσα τα μέλη του ΝΑΤΟ. Αυτές οι συνθήκες επιβάλλουν ζητήματα όπως «η συνεργασία με χώρες-μη μέλη». Η επίσημη πρακτική έκφραση αυτής της κατάστασης ήταν το Νταρφούρ το 2005. Αποφάσισαν να επιλύσουν το ζήτημα Νταρφούρ με μια συμμαχία που αποτελούνταν από ΝΑΤΟϊκά και αφρικανικά στρατεύματα.
Το ΝΑΤΟ είναι ο εχθρός της φύσης, γιατί καταστρέφει τη φύση με την παραγωγή όπλων, πυραύλων και χημικών δηλητηρίων τα οποία χρησιμοποιούνται στους πολέμους καθώς και με την υποστήριξη της καπιταλιστικής παραγωγής τέτοιων ειδών.
Το ΝΑΤΟ είναι ο εχθρός της ανθρωπότητας γιατί οι στρατιωτικοί μηχανισμοί του δολοφονούν εκατομμύρια ανθρώπους στις χώρες στις οποίες επιτίθεται.
Το ΝΑΤΟ είναι ο εχθρός των λαών και των εργαζομένων, γιατί δεν είναι υπέρ των καταπιεσμένων λαών, αλλά υπερασπίζεται μόνο μια χούφτα ιμπεριαλιστές για να ενισχύσουν το καταπιεστικό και εκμεταλλευτικό σύστημά τους.
Το ΝΑΤΟ είναι ο εχθρός της ανεξαρτησίας, γιατί είναι το όχημα της παράδοσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών όλων των χωρών στον ιμπεριαλισμό. Αποτελεί το κέντρο τρομοκράτησης των αγώνων για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική απελευθέρωση.
Το ΝΑΤΟ είναι ο εχθρός της ελευθερίας, γιατί καταπατά το δικαίωμα των λαών στην ελευθερία με το να τους εξαναγκάζει να εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους και να γίνονται μετανάστες σε άλλες χώρες. Το ΝΑΤΟ είναι η εξασφάλιση της ελευθερίας κίνησης των κεφαλαίων με στόχο την καταπίεση και την εκμετάλλευση.
Κι ενώ τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ είναι τόσα πολλά που δεν χωρούν να καταγραφούν στις σελίδες ενός άρθρου, οι απαιτήσεις των καταπιεσμένων λαών παγκόσμια μπορούν να σχηματοποιηθούν σε μια μόνο πρόταση «Η πολεμική μηχανή που ονομάζεται ΝΑΤΟ να διαλυθεί άμεσα»!
Οι προοδευτικές οργανώσεις ντόπιων και μεταναστών συγκρότησαν μια συντονιστική επιτροπή στο Στρασβούργο για τη διοργάνωση και κινητοποίηση δράσεων και κινήσεων σε όλη την Ευρώπη ενάντια στο ΝΑΤΟ. Η ΑΤΙΚ συμμετέχει στο «Συντονισμό του Στρασβούργου ενάντια στο ΝΑΤΟ» για την έναρξη της προετοιμασίας των κινητοποιήσεων ενάντια στη σύνοδο.
Ετσι η ΑΤΙΚ καλεί όλους τις προοδευτικές, επαναστατικές και δημοκρατικές οργανώσεις μεταναστών να συμμετέχουν σε αυτή την επιτροπή. Καλούμε επίσης σε μαζική συμμετοχή στις δράσεις ενάντια στη σύνοδο του ΝΑΤΟ μεταξύ 1ης και 5ης Απρίλη. Ας αρχίσουμε τη συγκρότηση ενός μαζικού, ενωμένου και διεθνούς αγώνα μπλοκαρίσματος της συνόδου του ΝΑΤΟ του 2009, όπως κάναμε και στην σύνοδο του G8 το 2006.

ΚΑΤΩ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ, ΔΙΑΛΥΣΤΕ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ!
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ!
ΚΑΤΩ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ, Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ!
ΖΗΤΩ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!
ΖΗΤΩ Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!
ΝΤΟΠΙΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΧΕΡΙ ΜΕ ΧΕΡΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ, ΤΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ!


*Ο Ufuk Berdan είναι στέλεχος της Συνομοσπονδίας Τούρκων Εργατών στην Ευρώπη (ΑΤΙΚ) και αντιπρόεδρος της Διεθνούς Συμμαχίας Μεταναστών (ΙΜΑ). Το κείμενο με ημερομηνία 29/12/2008 δημοσιεύτηκε στη διεύθυνση http://www.ilps-web.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1412&Itemid=38

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό

Αρτα

Συγκροτήθηκε και στην πόλη μας Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, από κινήσεις, συλλογικότητες και ανένταχτους αγωνιστές, εκτός φυσικά του τοπικού ΚΚΕ που και σε αυτό το ζήτημα, συνεχίζει τον μοναχικό του δρόμο. Η Πρωτοβουλία διοργάνωσε την Πέμπτη 8 Γενάρη συγκέντρωση και πορεία στο κέντρο της πόλης σαν πρώτη απάντηση και έκφραση αλληλεγγύης στον λαό της Γάζας. Η Πρωτοβουλία συνέχισε τη δράση της με τη συμμετοχή της στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο λιμάνι του Αστακού, στις 15 Γενάρη, και με την πρότασή της προς τις άλλες πρωτοβουλίες της περιοχής μας για τη συνδιοργάνωση μιας πανελλαδικής κινητοποίησης στον Αστακό το επόμενο διάστημα, θεωρώντας ότι το ζήτημα της πάλης κατά του ιμπεριαλισμού πρέπει να μπει στην ημερήσια διάταξη.
Η Πρωτοβουλία, επειδή πιστεύει ότι ο πόλεμος στη Γάζα δεν τελείωσε, ότι οι «ειρηνευτικές» πρωτοβουλίες θέλουν να συγκαλύψουν τη δολοφονία των Παλαιστινίων από τους σιωνιστές, προχώρησε στη διοργάνωση συγκέντρωσης και πορείας την Πέμπτη 22 Γενάρη, όπου παλαιστίνιος αγωνιστής μας μετέφερε τη θέληση του παλαιστινιακού λαού για τη συνέχιση του αγώνα μέχρι την τελική του δικαίωση. Η εκδήλωση περιελάμβανε προβολή βίντεο από την κατάσταση στη Γάζα και έκλεισε με συναυλία.

20 Ιαν 2009

Η θέση μας για την «εκεχειρία», την «ομαλότητα » και τα όπλα της αντίστασης

Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης*



Το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης επιβεβαίωσε στις 18 Γενάρη 2009 τη θέση του για την λεγόμενη «εκεχειρία», δηλώνοντας ότι αντιμετωπίζει με τον μεγαλύτερο σεβασμό την απόφαση των αδερφών μας στην αντίσταση, για εκεχειρία με τον εχθρό, διάρκειας μιας εβδομάδας. Όπως δηλώσαμε στην διακήρυξη της νίκης με όλο το λαό μας σήμερα, θέλουμε να επιβεβαιώσουμε ότι απορρίπτουμε την οποιασδήποτε εκεχειρία και την πολιτική της λεγόμενης «ομαλότητας».
Είμαστε πάντα αντίθετοι στην πολιτική της «ομαλότητας», γιατί αποτελεί ευκαιρία αλλά και μια απατηλή δικαίωση για το Ισραήλ να επιτίθεται στο λαό μας και να εντείνεται η πίεση προς την αντίσταση από όλες τις δυνάμεις στο εχθρικό στρατόπεδο – και δεν είναι μόνο οι Ισραηλινές στρατιωτικές επιθέσεις αλλά και η πολιτική πίεση και οι επιθέσεις από τα Αραβικά καθεστώτα, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις ΗΠΑ και το λεγόμενο «Κουαρτέτο». Η πολιτική της «ομαλότητας» γίνεται μια παγίδα για την αντίσταση που θα πρέπει πάντα να προσπαθούμε να αποφεύγουμε, καθώς η ίδια η κατοχή αποτελεί και επιθετική ενέργεια. Ο λαός μας έχει το δικαίωμα να αντιστέκεται, όπως κάθε λαός υπό κατοχή, και καθώς η αντίσταση μπορεί να παίρνει αποφάσεις τακτικής για το πώς θα διεξάγει αυτόν τον αγώνα, δεν μπορούμε σε καμιά περίπτωση να επιτρέψουμε αυτή η απόφαση και αυτός ο καθορισμός να γίνει όπλο στα χέρια των εχθρών μας.
Τμήματα του εχθρικού πεζικού παραμένουν στη Γάζα και ο αποκλεισμός δεν έχει τελειώσει, ούτε και άνοιξαν οι δίοδοι, και ιδιαίτερα αυτή της Ράφα. Ο εχθρός δεν διακήρυξε το τέλος του θαλάσσιου αποκλεισμού και τα αεροσκάφη του συνεχίζουν να εισβάλλουν στον εναέριο χώρο μας, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν φόβο και τρόμο στο λαό μας που έδωσε πάνω από 1300 μάρτυρες τις τελευταίες 3 βδομάδες καθώς και 5000 τραυματίες, εν μέσω της καταστροφής 4000 σπιτιών, ολόκληρων συνοικιών και σημαντικών υποδομών στη Γάζα. Τα σύνορα δεν άνοιξαν και τα αγαθά που προορίζονταν για το λαό μας περιμένουν να εξασφαλιστεί η ασφαλής διέλευση τους.
Ο εχθρός προσπαθεί να πετύχει με πολιτικά μέσα αυτό που δεν κατάφερε με στρατιωτικά. Απέτυχε, παρά την τακτική της καμένης γης και τις σφαγές του λαού μας, να εξαλείψει την αντίσταση μας ή να τσακίσει την αποφασιστικότητα του λαού μας. Τώρα προσπαθεί να καλύψει την αποτυχία του με την συμφωνία Λίβνι-Ράις με τις ΗΠΑ – μια συμφωνία που δεν αξίζει ούτε το χαρτί στο οποίο γράφτηκε. Το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης κάνει ξεκάθαρο ότι ούτε τα δίκια μας θα παραχωρήσει ούτε τα όπλα μας θα παραδώσει και ότι ουσιαστικά η τελευταία επίθεση το μόνο που κατάφερε είναι να δυναμώσει την αποφασιστικότητα μας να οικοδομήσουμε την αντίσταση μας και να βελτιώσουμε την ικανότητα των δυνάμεων μας.
Επιπλέον, η σύνοδος του Σάρμ ελ-Σέιχ μεταξύ των Ευρωπαίων και κάποιων Αραβικών καθεστώτων αποτελεί απειλή για όλο τον Αραβικό κόσμο και είναι το σύμβολο της απόπειρας αναβίωσης της αποικιοκρατίας στον Αραβικό κόσμο. Οι «παρατηρητές» των Αιγύπτιο-Παλαιστινιακών συνόρων σημαίνουν ότι δεν υπάρχει εθνική κυριαρχία ούτε στην Αίγυπτο ούτε στη Γάζα και ότι αυτές οι αποικιοκρατικές δυνάμεις και οι στρατοί τους επιστρέφουν στην περιοχή μας. Η εθνική κυριαρχία αποτελεί κρίσιμο ζήτημα και διαφοροποιεί έναν ελεύθερο λαό και έθνος από ένα άλλο που βρίσκεται κάτω από τη μπότα της αποικιοκρατίας και της κατοχής. Ο όρος «λαθρεμπόριο όπλων» αποτελεί ακόμη μια μέθοδο να μετατρέψουν την εθνική μας υπόθεση σε «ζήτημα ασφαλείας», αποτελεί προσπάθεια να θεωρηθούν παράνομα τα όπλα της αντίστασης του λαού μας που βρίσκεται υπό κατοχή. Το δικαίωμα ενός λαού που βρίσκεται υπό κατοχή να αντιστέκεται με όλα τα μέσα., συμπεριλαμβάνοντας και τον ένοπλο αγώνα είναι θεμελιώδες και απαράβατο και δεν θα επιτρέψουμε την απαλλοτρίωση των δικαιωμάτων μας με το πρόσχημα της «ασφάλειας» και της «σταθερότητας».
Το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης συνεργάστηκε στο πεδίο της μάχης με τους αδερφούς και τις αδερφές μας σε όλες τις οργανώσεις της αντίστασης από την πρώτη στιγμή της επίθεσης στις 27 Δεκέμβρη 2008. Μοιραστήκαμε στο πεδίο της μάχης και συνεχίζουμε να μοιραζόμαστε το ψωμί και τις σφαίρες για να μπορέσουμε να πολεμήσουμε τον κοινό μας, βάρβαρο Σιωνιστή εχθρό και όλους όσους τον υποστηρίζουν. Το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης ήταν το πρώτο που εξαπέλυσε πύραυλο κατά των εχθρικών δυνάμεων σ’ αυτή την επίθεση και θα είμαστε στην πρώτη γραμμή κυνηγώντας τον εχθρό καθώς θα αποχωρεί και από το τελευταίο εκατοστό της Λωρίδας της Γάζας.

Δόξα στους μάρτυρες! Νίκη στην Αντίσταση!
Ζήτω ο Παλαιστινιακός Λαός και το Αραβικό Έθνος!
Ζήτω η Διεθνής Πάλη και Αλληλεγγύη!



* Η ανακοίνωση με ημερομηνία 19 του Γενάρη αναρτήθηκε στα αγγλικά στην ιστοσελίδα του Λαϊκού Μετώπου στην διεύθυνση www.pflp.ps/english/?q=pflp-our-position-ceasefire-calm-and-weapons-resis. 


16 Ιαν 2009

αντιπολεμικό συλλαλητήριο-Αθήνα

Προσυγκέντρωση του ΚΚΕ(μ-λ) για το αντιπολεμικό συλλαλητήριο συμπαράστασης στον παλαιστινιακό λαό και πορεία προς τις πρεσβείες ΗΠΑ και Ισραήλ
Σάββατο 17 Γενάρη, Σταδίου και Βουκουρεστίου, 14:00.

15 Ιαν 2009

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΝΑ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ!

ΕΞΩ ΟΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ - ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η βαρβαρότητα κορυφώνεται στην Παλαιστίνη με την εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα και τις καταστροφές που προκαλεί. Μέχρι τώρα 1000 τουλάχιστον Παλαιστίνιοι σφαγιάστηκαν και 5.000 χιλιάδες τραυματίστηκαν στο γκέττο της Γάζας από τους άγριους βομβαρδισμούς και τις χερσαίες επιθέσεις των Ισραηλινών. Ο αποκλεισμός της Γάζας και η πλήρη έλλειψη φαρμάκων, τροφίμων σημαίνουν το θάνατο πολλών ακόμα. Η σφαγή προαναγγέλθηκε από την πρωθυπουργό του σιωνιστικού κράτους Λίβνι όταν ακόμα βρίσκονταν σε επίσκεψη στο συνένοχο καθεστώς Μουμπάρακ στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα. Όλα τα ισραηλινά κόμματα, ενόψει εκλογών, προσπαθούν να μαζέψουν ψήφους και τα προδοτικά αραβικά καθεστώτα την εύνοια των ΗΠΑ, σπέρνοντας το θάνατο στους άμαχους και ουσιαστικά άοπλους Παλαιστίνιους.
Υποκινητές και συνένοχοι της σφαγής είναι οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. που υποστηρίζουν την γενοκτονία σε βάρος των Παλαιστίνιων μέσω του αποκλεισμού της Γάζας. Συνένοχη είναι η κυβέρνηση δολοφόνων του Καραμανλή που στηρίζει τα εγκλήματα των σιωνιστών του Ισραήλ. Στα λόγια μιλάνε για ειρήνη, ενώ στην πραγματικότητα παραχωρούν το δικαίωμα στους αμερικανούς να εφοδιάζουν τους φονιάδες Ισραηλινούς μέσω της χώρας μας. Ίσως είναι η πρώτη φορά που η «Διεθνής κοινότητα» αδιαφορεί και υποκρίνετε τόσο πολύ, σιωπά και αφήνει τους Ισραηλινούς να δολοφονούν ανελέητα. Και όλα αυτά στο όνομα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Βαφτίσανε τρομοκράτες την Χαμάς – την νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση των Παλαιστινίων -, όχι γιατί είναι ισλαμιστές (ΗΠΑ-ΕΕ συνεργάζονται με άλλους ακραίους Ισλαμιστές), αλλά γιατί η πολιτική της Χαμάς παλεύει πραγματικά για ελεύθερη, ανεξάρτητη Παλαιστίνη. Όποιον λοιπόν δεν ακολουθεί την πολιτική των ιμπεριαλιστών τον βαφτίζουμε τρομοκράτη και τον σφάζουμε ανηλεώς. Όποιος μας εξυπηρετεί (βλ. Ισραήλ) τον εξοπλίζουμε, τον καλύπτουμε ηθικά και τον ρίχνουμε πάνω στους εχθρούς, δηλ. τους Παλαιστίνιους και τους λαούς της Μέσης Ανατολής που οι ιμπεριαλιστές θέλουν να υποτάξουν και εξανδραποδίσουν.
Νίκη στην αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού
Όχι μόνο γιατί είναι ηθικός και δίκαιος ο αγώνας των Παλαιστινίων, αλλά και για να μην βρεθεί άλλος λαός στην θέση τους, να μην βρεθούμε εμείς οι ίδιοι. Ο αγώνας των εργαζομένων και της νεολαίας για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, αυτονόητα συνδέεται με τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού. Νίκη των Παλαιστινίων είναι νίκη όλων μας. Νίκη των Ισραηλινών είναι νίκη των ιμπεριαλιστών και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που τους στηρίζουν, όπως της κυβέρνησης Καραμανλή. Είναι οι ίδιοι που σε όλες τις χώρες για να μας φορτώσουν την οικονομική κρίση του Καπιταλισμού, επιτίθενται βάναυσα στα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα της εργατικής τάξης, της νεολαίας και των λαϊκών στρωμάτων. Μόνο οι εργαζόμενοι, νεολαίοι, λαοί όλων των χωρών με κοινούς διεθνιστικούς αγώνες, μπορούμε να επιβάλουμε την ειρήνη, την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των Παλαιστινίων, την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών για μισθούς, ασφάλιση, υγεία, παιδεία, ελευθερίες.
Καλούμε όλον τον ελληνικό λαό, τη νεολαία που ξεσηκώθηκε για το φόνο του Αλέξη, τους ταξικούς συνδικαλιστές που ξεσηκώνονται για τη δολοφονική απόπειρα με βιτριόλι κατά της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα, να βρεθούμε όλοι μαζί στους δρόμους σε:

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ
Παρασκευή 16 Γενάρη – 6μμ στο Άγαλμα Βενιζέλου

Παλαιστίνιοι φοιτητές – Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδας
Φοιτητικοί Σύλλογοι – Κοινωνικές και Πολιτικές οργανώσεις της Θεσσαλονίκης

13 Ιαν 2009

Ο λαός και η νεολαία ΔΕΝ ΘΑ ΣΚΥΨΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

Εργαζόμενοι, νέες και νέοι

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά ξέσπασε η οργή της νεολαίας και συνολικά του λαού απέναντι στην άνανδρη δολοφονία του νεολαίου Αλέξη Γρηγορόπουλου
Ταυτόχρονα, άμεσα, χωρίς ενδοιασμούς και ταλαντεύσεις σήκωσε το χέρι και έδειξε τους πραγματικούς ενόχους. 
Την κυβέρνηση, το κράτος, το σύστημα που εκτρέφει και οπλίζει φονιάδες. Το ξέσπασμα αυτό που πήρε χαρακτηριστικά πανελλαδικής εξέγερσης με χιλιάδες μαθητές, σπουδαστές και εργαζόμενους να διαδηλώνουν την οργή τους σε χωριά, συνοικίες και πόλεις της χώρας δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.
Η δολοφονία του νεολαίου υπήρξε ο πυροκροτητής μιας συσσωρευμένης αγανάκτησης και οργής χρόνων.
Από τη συνεχιζόμενη επίθεση του συστήματος ενάντια στον λαό και τη νεολαία. Το χτύπημα των δικαιωμάτων τους.
Το θάψιμο των προοπτικών και των ονείρων τους. Αυτά, στον ίδιο χρόνο που συντελούνταν το πραγματικό πλιάτσικο από την μεριά των παραγόντων του συστήματος. Γιατί το πραγματικό πλιάτσικο δεν ήταν αυτό που προβάλλουν οι τηλεοράσεις. Το μεγάλο πλιάτσικο είναι αυτό που συντελείται για δεκαετίες σε βάρος των εργαζομένων. 
Η λεηλασία του ιδρώτα τους που μετατρέπεται σε πλούτο ορισμένων για να τον περιφέρουν προκλητικά απέναντι σε ανέργους και εργαζόμενους που, την ίδια περίοδο, οδηγούν σε εξαθλίωση.

Όσο η κρίση του συστήματος εντείνεται, όσο η φτώχεια και η ανεργία οξύνονται, τόσο θα κλιμακώνεται η καταστολή και η τρομοκρατία απέναντι στον λαό.
Η επίθεση του συστήματος και της κυβέρνησης απέναντι στην νεολαία και το λαό συνεχίζεται καθημερινά και παίρνει όλο και πιο επικίνδυνες διαστάσεις. Η δολοφονική επίθεση σε βάρος της συνδικαλίστριας καθαριότητας Κωνσταντίνας Κούνεβα, το απρόκλητο κτύπημα του πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου της 9 Γενάρη με χημικά, ξύλο και συλλήψεις, η προσπάθεια σύνδεσης του ξεσηκωμού της νεολαίας με την προβοκατόρικη ενέργεια στον αστυνομικό των ΜΑΤ, η δημιουργία «κλίματος» για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, αποκαλύπτουν ότι το σύστημα και η κυβέρνηση της ΝΔ μαζί με όλες τις δυνάμεις που σήμερα στηρίζουν το σύστημα της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, όπως το ΠΑΣΟΚ και το αντιδραστικό ΛΑΟΣ κλιμακώνουν την επίθεσή τους στο λαό, στα δικαιώματα και τις καταχτήσεις του. Και όλα αυτά σε ένα διεθνές πλαίσιο όπου οι σιωνιστές δολοφόνοι με την σύμπραξη των αμερικάνων και ευρωπαίων ιμπεριαλιστών κομματιάζουν τον ηρωικό Παλαιστινιακό λαό.
Οι συλλήψεις 25 νέων, μαθητών, σπουδαστών, μεταναστών στην Λάρισα και το φόρτωμά τους με όλες τις κατηγορίες του τρομονόμου, έχει στόχο την τρομοκράτησης όλης της νεολαίας, για να μην βγαίνει στους δρόμους, για να σταματήσει να αγωνίζεται, έχει στόχο να επιβάλλει την εφαρμογή του τρομονόμου σε όλο το λαό σε όλη την χώρα που αντιστέκεται στο σύστημα και την βάρβαρη αντιλαϊκή του πολιτική, σε κάθε διαδηλωτή, σε κάθε απεργό.

Η κυβέρνηση και όλοι οι παράγοντες του συστήματος της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης φοβούνται το μαζικό ξεσηκωμό της νεολαίας, φοβούνται ότι οι μαθητές, οι σπουδαστές, οι μετανάστες, οι άνεργοι βγαίνοντας στους δρόμους θα συναντήσουν τους εργαζόμενους γονείς τους και θα ενωθούν μαζί τους. Θέλουν να επιβάλλουν σιγή νεκροταφείου στον λαό και τη νεολαία για να συνεχίσουν το αντιλαϊκό-αντεργατικό τους έργο χωρίς εμπόδια, αντιστάσεις και αγώνες.

Το ΚΚΕ(μ-λ) καλεί τους εργαζόμενους και όλο το λαό να σταθούν αποφασιστικά στο πλευρό των συλληφθέντων του ξεσηκωμού του Δεκέμβρη, να μην τους αφήσουμε μόνους απέναντι στην τρομοκρατία και την καταστολή.

Να δημιουργήσουμε ένα πλατύ κίνημα συμπαράστασης που θα σπάσει το κλίμα τρομοκρατίας και φόβου που προσπαθούν να επιβάλλουν, που θα δείξει τους πραγματικούς ενόχους, την κυβέρνηση και το σύστημα, που θα αγωνιστεί για την απόσυρση όλων των κατηγοριών και την απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων, για την κατάργηση του τρομονόμου που σέρνει νέους και νέες στις φυλακές.

Να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες
Να αποφυλακιστούν όλοι οι συλληφθέντες
Να καταργηθεί ο τρομονόμος

ΟΛΟΙ στην ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ και ΠΟΡΕΙΑ
Σάββατο 17 Γενάρη 1 μμ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΥ

12 Ιαν 2009

Ανακοίνωση του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης

Γραφείο Τύπου του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.

Το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης καλεί το ελληνικό κίνημα, τον ελληνικό λαό και όλες τις διεθνείς προοδευτικές δυνάμεις να σταματήσουν τη σχεδιαζόμενη αποστολή όπλων από τις ΗΠΑ στο Ισραήλ μέσω του ελληνικού λιμανιού του Αστακού. Αναφορές από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αποκάλυψαν ότι το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ επιχειρεί να αποστείλει 325 6μετρα κοντέινερ με πυρομαχικά, άνω των 3000 τόνων, σε μια κατεπείγουσα αποστολή όπλων για να βοηθήσει την κατοχή στα συνεχιζόμενα εγκλήματα πολέμου ενάντια στον παλαιστινιακό λαό στη Γάζα.


Το ΛΜΑΠ καλεί όλους τους λαούς του κόσμου, και ιδιαίτερα το ελληνικό κίνημα να δράσει για να σταματήσει την αποστολή όπλων. Οι ΗΠΑ επιχειρούν να νοικιάσουν ένα εμπορικό πλοίο για να μεταφέρει τον οπλισμό στους ισραηλινούς στο λιμάνι του Asdud στα μέσα με τέλη Γενάρη. Αυτός ο οπλισμός δεν πρέπει να επιτραπεί να φτάσει στα χέρια των Ισραηλινών, όπου θα χρησιμοποιηθεί για τη σφαγή του λαού μας στη Γάζα! Πρέπει να σταματήσει με κάθε μέσο!


Αυτές οι βόμβες θα χρησιμοποιηθούν στους πολέμους των Ισραηλινών ενάντια στους Παλαιστίνιους, τους Λιβανέζους, τους Άραβες, τους Ιρανούς και τους λαούς της περιοχής. Η κατεπείγουσα αποστολή υποδεικνύει ότι ο στρατός κατοχής ζητάει ακόμα περισσότερο οπλισμό στον μάταιο πόλεμό του για να σφαγιάσει τον Παλαιστινιακό λαό και την Παλαιστινιακή αντίσταση.


Το αίτημα του Παλαιστινιακού λαού, των Αραβικών λαών, και όλων των προοδευτικών δυνάμεων – συμπεριλαμβανομένων των προοδευτικών δυνάμεων στις ΗΠΑ – είναι η διεθνής απομόνωση και το σταμάτημα κάθε βοήθειας από πλευράς ΗΠΑ προς το Ισραήλ. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, αν και είναι στρατηγικός εταίρος του Ισραήλ, και έχει αυτοδεσμευτεί να συνεργάζεται με το Ισραήλ στις σφαγές του και στα εγκλήματα που διαπράττει ενάντια στο λαό μας. Αν δεν σταματήσουν την αποστολή των όπλων, ο λαός της Ελλάδας και οι λαού του κόσμου θα πρέπει να τους σταματήσουν!


Το ΛΜΑΠ χαιρετά τον ελληνικό λαό – η χωρίς όρους αλληλεγγύη και οι μαζικές διαδηλώσεις συμπαράστασης στον παλαιστινιακό λαό έστειλαν ένα δυνατό μήνυμα συμπαράστασης, σε συνδυασμό με τη βοήθεια, τους εθελοντές και την επί τόπου δράση. Οι δικοί σας γενναίοι αγώνες για δικαιοσύνη ενέπνευσαν εμάς και τους λαούς σε όλο τον κόσμο.


Καλούμε για:


1. Όλες οι ελληνικές εταιρίες και όλες οι ναυτιλιακές εταιρίες να αρνηθούν να μεταφέρουν οποιαδήποτε αποστολή όπλων στο Ισραήλ. Οποιαδήποτε ναυτιλιακή εταιρία μεταφέρει αυτά τα όπλα έχει λερώσει τα χέρια της με το αίμα του λαού της Γάζας.

2. Οι έλληνες εργαζόμενοι και όλοι οι εργαζόμενοι στα λιμάνια να αρνηθούν να φορτώσουν το φορτίο για οποιαδήποτε αποστολή όπλων στο Ισραήλ. Τα δυνατά χέρια των ελλήνων εργατών δεν πρέπει να λερώσουν τα χέρια τους με αυτό το επικίνδυνο φορτίο!

3. Η ελληνική κυβέρνηση να απαγορεύσει τη χρήση του λιμανιού της για να αποσταλούν όπλα στο κράτος κατοχής που σφαγιάζει το λαό μας!

4. Ο ελληνικός λαός, το ελληνικό κίνημα, και όλες οι διεθνείς και προοδευτικές δυνάμεις να αναλάβουν δράση και να σταματήσουν οποιαδήποτε τέτοια αποστολή να φτάσει ή να φύγει από το λιμάνι του Αστακού!

Το ΛΜΑΠ καλεί για τη συνεχή και χωρίς όρους αλληλεγγύη και υποστήριξη σας για να αποτρέψετε τις ΗΠΑ και το Ισραήλ από το να χρησιμοποιούν το έδαφος και τα λιμάνια του ελληνικού λαού σαν βάση τροφοδοσίας της κατοχής, των σφαγών και των εγκλημάτων.

Ο ελληνικός λαός έχει περήφανη ιστορία και παρουσία στον αγώνα. Οι σχέσεις μεταξύ των αραβικών λαών και του ελληνικού είναι ισχυρές και σας καλούμε σήμερα να πορευτήται μαζί μας άλλη μια φορά προς τη νίκη και τη δικαιοσύνη για τον Παλαιστινιακό λαό και να σταματήσετε αυτή την αποστολή όπλων!

Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης

10 Ιανουαρίου 2009

πηγή: www.intifada.gr

Μια συζήτηση για τα ζητήματα που έχει αναδείξει το πρόσφατο ξέσπασμα του κινήματος

Το ξέσπασμα της νεολαίας που ήρθε λίγους μήνες μετά τους μεγάλους απεργιακούς αγώνες για το ασφαλιστικό (και μαζί με αυτούς), δείχνει καθαρά ότι η ένταση της επίθεσης, δημιουργεί συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης και των κοινωνικών εκρήξεων.

Ωστόσο, τα γεγονότα στη χώρα μας, από τις 6 Δεκέμβρη και μετά, κάνουν αναγκαίο το άνοιγμα της συζήτησης πάνω στο πλήθος των ερωτημάτων που έχουν αναδειχθεί.
Ποια είναι η βάση που δημιούργησε το κίνημα αυτό; Πώς μπορεί να προχωρήσει; Με ποια ζητήματα-στόχους μπορεί να βαθύνει και να πολιτικοποιηθεί; Η αντιιμπεριαλιστική πάλη, σε μια περίοδο μάλιστα που εξελίσσεται η σφαγή στη Γάζα, είναι «εκτός θέματος»; Πώς θα απαντήσει μεσοπρόθεσμα το σύστημα και όλο το καθεστωτικό πολιτικό σκηνικό; Πόσο συνδέονται οι δυσκολίες του κινήματος αυτού με το πρόβλημα της Αριστεράς, ένα ζήτημα που ξανά και ξανά έρχεται πιεστικά στο προσκήνιο; Και γιατί είναι επιτακτική η ανάγκη ενίσχυσης της αριστερής και κομμουνιστικής κατεύθυνσης;

Για όλα αυτά σας καλούμε να συζητήσουμε, την Τετάρτη 14 Ιανουαρίου, στις 6μ.μ. στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (Γ΄ Σεπτεμβρίου 48β και Μάρνη).


ΚΚΕ(μ-λ)

11 Ιαν 2009

18 χρόνια μετά ο Νίκος Τεμπονέρας ζει στους αγώνες τού σήμερα

Το ’90-91 ήταν χρονιά μεγάλων αγώνων της νεολαίας απέναντι στο πολυνομοσχέδιο του τότε υπουργού Παιδείας Βασίλη Κοντογιαννόπυλου. Το σύνολο σχεδόν των σχολείων και των σχολών τελούσαν υπό κατάληψη ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Η αρχή του 1991 βρίσκει μαθητές και φοιτητές να παίρνουν από την πρώτη μέρα αποφάσεις για κατάληψη των σχολείων και των σχολών σε κάθε μέρος της χώρας. Η κυβέρνηση έρχεται σε αδιέξοδο και χρησιμοποιεί κάθε μέτρο καταστολής και τρομοκρατίας για να υπερασπίσει την πολιτική της. Προσπαθεί να σπάσει τις καταλήψεις στα σχολεία και να σταματήσει των αγώνα των μαθητών με κάθε μέσο.
Στην Πάτρα κινητοποιείται η ΟΝΝΕΔ με επικεφαλής τον τότε πρόεδρό της και δημοτικό σύμβουλο Γιάννη Καλαμπόκα, και τα στελέχη της Σπίνο και Μαραγκό επιτίθενται στα σχολεία με στόχο να διώξουν τους καταληψίες, εκτελώντας κατά γράμμα τις εντολές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Στις 9 του Γενάρη, μετά από ένα όργιο βίας κατά των μαθητών, που αποτέλεσμα είχε τον τραυματισμό πολλών από αυτούς, ανακαταλαμβάνουν το 3ο Γυμνάσιο-Λύκειο της πόλης. Καταφτάνει άμεσα έξω από το σχολείο πολύς κόσμος, ανάμεσά τους και ο καθηγητής και μέλος του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ) Νίκος Τεμπονέρας, ο οποίος στην προσπάθεια να μπει στο προαύλιο του σχολείου δολοφονείται με λοστό από τον Καλαμπόκα.
Το ίδιο βράδυ γίνεται διαδήλωση από χιλιάδες κόσμο στην Πάτρα. Το άλλο πρωί ξεσπούν άμεσα διαδηλώσεις σε κάθε πόλη της χώρας. Στις 11 του μήνα, εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου κατεβαίνει στους δρόμους. Η κυβέρνηση, παίζοντας το τελευταίο της χαρτί, χτυπάει άγρια την πορεία. Ξυλοδαρμοί, δακρυγόνα και συλλήψεις δεν καταστέλλουν τους διαδηλωτές και τα επεισόδια συνεχίζονται όλη την ημέρα. Στο κτίριο του Κ. Μαρούση σκοτώνονται 4 άτομα από πυρκαγιά που ξεκίνησε από δακρυγόνο των δυνάμεων καταστολής. Η οργή του κόσμου αναγκάζει την κυβέρνηση να αποσύρει το πολυνομοσχέδιο και ο υπουργός παραιτείται. Ο Καλαμπόκας καταδικάζεται αρχικά σε ισόβια, για να αποφυλακιστεί 3 χρόνια μετά από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ενώ οι συνεργοί του φυλακίζονται για λίγους μήνες.
Τόσα χρόνια μετά ο Νίκος Τεμπονέρας δείχνει ακόμα το δρόμο στους αγώνες της νεολαίας. 18 χρόνια μετά, εμπνέει ακόμα το λαό και τη νεολαία που παλεύουν για τα δικαιώματά τους, που αντιστέκονται στα σχέδια του συστήματος και δεν τρομοκρατούνται από κανέναν.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΜΑΘΗΤΩΝ-ΦΟΙΤΗΤΩΝ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ»

ΣΕΡΡΕΣ

Μετά τις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη για τη δολοφονία του Αλέξη και στις Σέρρες -και κατά την περίοδο των διακοπών- μέλη του ΚΚΕ(μ-λ) και των Αγωνιστικών Κινήσεων Φοιτητών έκαναν πρόταση για τη δημιουργία πρωτοβουλίας για να υπάρξει μια πιο συγκροτημένη κοινή δράση ενόψει του πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου στις 9 Γενάρη, αλλά και στους επόμενους αγώνες που πρέπει να ξετυλιχτούν από εδώ και μπρός. Απευθυνθήκαμε κυρίως σε άτομα που πρωταγωνίστησαν στις προηγούμενες κινητοποιήσεις, ανεξάρτητα του αν είναι οργανωμένα σε κάποια κόμματα και οργανώσεις ή είναι ανένταχτοι και ανεξάρτητοι.
Η πρώτη συγκέντρωση-συζήτηση έγινε στις 30 Δεκέμβρη στην αίθουσα της ΔΕΠΚΑ. Συμμετείχαν μαθητές, φοιτητές, δάσκαλοι, καθηγητές, γονείς αλλά και άλλοι εργαζόμενοι σε μια μαζική για τα δεδομένα των Σερρών συγκέντρωση, όπου ακολούθησε συζήτηση για τη σημερινή κατάσταση αλλά και για τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη σε όλη την Ελλάδα.
Αποφασίστηκε, λόγω των βομβαρδισμών των Ισραηλινών εναντίον της Παλαιστίνης, να γίνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας και μοίρασμα προκήρυξης που, παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, πραγματοποιήθηκε το Σαββάτο 3 Γενάρη.
Τη Δευτέρα 5 Γενάρη σε νέα συγκέντρωση-συζήτηση αποφασίστηκε η συμμετοχή της Πρωτοβουλίας στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 9 Γενάρη στην Πλατεία Ελευθερίας, που τη διοργανώνει η ΕΛΜΕ Σερρών.
Δόθηκε καινούργιο ραντεβού για τις 11 Γενάρη για τη συμμετοχή της Πρωτοβουλίας στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις δίκες των συλληφθέντων στις διαδηλώσεις στη Λάρισα, που δικάζονται με τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο.

Ανταπόκριση από Πτολεμαϊδα

Οσο και να φυλάγουν τα ρούχα τους, δεν θα ‘χουν ούτε τα μισά…
«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν, απαγορεύομεν, πρώτον…» λέγαν τα ανοκοινωθέντα των χουντικών. Ακριβώς αυτό εφάρμοσαν οι δυνάμεις καταστολής ενάντια στο λαό στην Πτολεμαίδα τη Δευτέρα 5/1, απαγορεύοντας προγραμματισμένη συγκέντρωση της Κίνησης «Πολίτες στο δρόμο» στην κεντρική πλατεία. Με το που άρχισαν να συγκεντρώνονται οι πρώτοι φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι κυκλώθηκαν από ισχυρές δυνάμεις και συνελήφθησαν όλοι(!!!) για να προσαχθούν για εξακρίβωση στοιχείων. Οσοι αντιδρούν στις παράνομες (ακόμα και με το ισχύον νομικό πλαίσιο) προσαγωγές, κατηγορούνται για αντίσταση κατά της αρχής και όσοι διαμαρτύρονται για εξύβριση. Ετσι συνελήφθη μάνα που διαμαρτύρονταν διότι δεν της έλεγαν γιατί συνελήφθησαν τα δυο της παιδιά.
Το κλίμα τρομοκρατίας καλλιεργούνταν για μέρες, όταν από το προηγούμενο Σάββατο, σε άλλη συγκέντρωση, ασφαλίτες τριγυρνούσαν βγάζοντας προκλητικά φωτογραφίες. Μετά την προσαγωγή, κρατήθηκαν για δυο μέρες τρεις από τους συλληφθέντες για να δικαστούν την Τετάρτη στην Κοζάνη. Οι δύο καταδικάστηκαν σε πέντε μήνες με αναστολή και δημοσιογράφος (που φωτογράφιζε) αθωώθηκε. Στο ερώτημα της υπεράσπισης με ποιο νομικό πλαίσιο έγιναν οι συλλήψεις και η απαγόρευση στην πράξη της συγκέντρωσης, η απάντηση ήταν: «με εντολή άνωθεν».
Ε, λοιπόν, οι κάτωθεν, ευρισκόμενοι προσωρινά, δεν θα το βάλουμε κάτω. Θα συντονιστούμε καλύτερα και ο τρόμος θα σπάσει στο δρόμο με την παρουσία περισσότερων την επόμενη φορά.

Η τρομοκρατία σπάει από το πλατύ κίνημα αλληλεγγύης

Λάρισα

Η τρομοκρατία σπάει από το πλατύ κίνημα αλληλεγγύης στους συλληφθέντες

Αμεση ήταν η απάντηση στις συλλήψεις της Δευτέρας 8 Δεκέμβρη με τη συγκρότηση Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στους συλληφθέντες, που με τη δράση της και την ανοιχτή απεύθυνσή της στην κοινωνία της Λάρισας –και όχι μόνο, μιας και το ζήτημα των συλληφθέντων της Λάρισας με τις διατάξεις του τρομονόμου πήρε πανελλαδική έκταση- κατάφερε να σπάσει το κλίμα τρομοκρατίας που προσπάθησαν να επιβάλουν οι δυνάμεις καταστολής και διάφορες αντιδραστικές δυνάμεις (δήμαρχος – πρόεδρος εμπορικού συλλόγου - διάφορα φασιστοειδή).

Η πρώτη ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας αναφέρει ανάμεσα στα άλλα :

«…Στην πόλη μας, το όργιο τρομοκρατίας δεν έχει προηγούμενο. Συνέλαβαν 25 Λαρισαίους, από τους οποίους οι 17 είναι ανήλικοι μαθητές σχολείων της πόλης, οι υπόλοιποι φοιτητές και νέοι μετανάστες της πόλης.
Κάποιους 16χρονους, μεταξύ αυτών και μαθήτριες, τους ξυλοκόπησαν άγρια, επιπλέον δεν ειδοποίησαν τους γονείς τους και με διάφορα προσχήματα εμπόδιζαν αυτούς και τους δικηγόρους τους να τους δουν. Και, το βασικότερο, τους παραπέμπουν με τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο και με την κατηγορία της «σύστασης εγκληματικής-τρομοκρατικής οργάνωσης».
Είναι η πρώτη φορά που ο αντιτρομοκρατικός νόμος ενεργοποιείται για να καταστείλει ένα κίνημα. Μερικές από τις κατηγορίες που τους αποδίδονται είναι:
«συμμετοχή σε δημόσια συνάθροιση πλήθους, συγκρότηση δομημένης και με διαρκή δράση ομάδας/εγκληματικής οργάνωσης, η οποία λειτουργούσε σε οργανωμένη βάση και με κατανεμημένους ρόλους, με διαρκή λειτουργία προς τα έξω, που επεδίωκε τη διάπραξη εμπρησμών (...) η οποία δεν σχηματίστηκε περιστασιακά, αλλά με μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα και με υποδομή τέτοιας έκτασης και δυναμικής, που διέθετε ποικίλα τεχνικά μέσα πάσης φύσεως (...) με δυνατότητα της ομάδας να εναλλάσσεται και να αντικαθιστά τα μέλη της χωρίς να υφίσταται αλλαγή…»
Επιπλέον αυτών, οι κατηγορούμενοι διέπραξαν ακόμη ένα έγκλημα «…απηύθυναν προς τους αστυνομικούς τις φράσεις "μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι", προσβάλλοντας έτσι την τιμή και την υπόληψή τους».
Αν τώρα σιωπήσουμε, μαζί με τους 25 νέους που είναι τα παιδιά μας, οι μαθητές μας, οι συμμαθητές μας, οι συμφοιτητές μας, καταδικαζόμαστε και όλοι εμείς για κάθε φορά που θα αγωνιζόμαστε και θα διεκδικούμε.
Η σιωπή είναι συνενοχή
Καταλαβαίνουμε πως, αν σήμερα δεν εναντιωθούμε, αύριο θα είμαστε οι επόμενοι στόχοι, όταν θα διαδηλώνουμε, θα απεργούμε, θα διεκδικούμε.
Γι' αυτό:
Καταγγέλλουμε τις αθρόες συλλήψεις νέων και τις προσαγωγές.
Καταγγέλλουμε την ενεργοποίηση του «αντιτρομοκρατικού» νόμου (τρομο-νόμου)
Καταγγέλλουμε το κλίμα αστυνομοκρατίας και τρομοκρατίας που επικρατεί στην πόλη
Απαιτούμε:
• Να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες και να αποφυλακιστούν τώρα όλοι οι συλληφθέντες
• Να καταργηθεί ο αντιτρομοκρατικός νόμος
Καλούμε κάθε φορέα, συνδικαλιστική οργάνωση, συλλογικότητα και κόμματα να πάρουν θέση».

Με βάση το πλαίσιο αυτό πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 22 Δεκέμβρη και η πρώτη διαδήλωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες και καταγγελίας της καταστολής και του τρομονόμου. Ηταν η πρώτη ανοιχτή μαζική παρέμβαση που άνοιξε το δρόμο για να αναγκαστούν να πάρουν θέση όσοι μέχρι τότε κρύβονταν, όπως η ηγεσία του Εργατικού Κέντρου (ΠΑΜΕ) αλλά και το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης .
Η δράση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης δεν σταμάτησε εκεί, αλλά συνεχίστηκε με συνεντεύξεις Τύπου στα τοπικά ΜΜΕ, με την προσπάθεια παρέμβασης σε χώρους εργαζομένων και την έκδοση ψηφισμάτων όπως της γενικής συνέλευσης της ΕΛΜΕ Λάρισας και των εργαζόμενων στη διαχείριση κοινοτικών προγραμμάτων.
Παρ' όλη την ανταπόκριση που βρίσκει η δράση της Πρωτοβουλίας σε εργαζόμενους και νεολαίους, δεν λείπουν τα προβλήματα που εσωτερικά την αποδιοργανώνουν κυρίως από την παρέμβαση του αντιεξουσιαστικού χώρου που σχεδόν εκβιαστικά θέλει να επιβάλει το δικό του πλαίσιο και πρακτική στην Πρωτοβουλία, με κινήσεις διαχωρισμού, με έμπα-έβγα και ξαναέμπα στην Πρωτοβουλία και τη μετονομασία της σε Κίνηση Αλληλεγγύης.
Ενώ έχει μείνει ανοιχτό το ζήτημα της συγκέντρωσης και πορείας της 17 Γενάρη τόσο όσον αφορά το πλαίσιο όσο και το χρόνο πραγματοποίησης μίας μεγάλης ανοικτής συγκέντρωσης αλληλεγγύης. Από την άλλη, κάποιες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (ΝΑΡ-ΟΚΔΕ-Κομμ. Ανανέωση), για λόγους που δεν έχουν βγει δημόσια να εξηγήσουν, απείχαν από τη συγκρότηση της Πρωτοβουλίας και κρατούν αποστάσεις από τη δράση της, που φτάνει στα όρια του διαχωρισμού στη συγκέντρωση και πορεία της Παρασκευής 9 Γενάρη, καθώς ως Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις καλούν σε άλλο σημείο της πόλης.

Το ΚΚΕ(μ-λ) από την πρώτη στιγμή θεώρησε κεντρικό πολιτικό ζήτημα τόσο τις μαζικές συλλήψεις όσο και τις κατηγορίες του τρομονόμου που φορτώθηκαν στους νεολαίους καθώς και το κλίμα της τρομοκρατίας που έγινε προσπάθεια να επιβληθεί στην πόλη της Λάρισας και στήριξε αποφασιστικά τη συγκρότηση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης όσο και το μάζεμα υπογραφών - όχι μόνο τοπικά αλλά και πανελλαδικά. Η άποψή μας ότι μόνο ένα μαζικό κίνημα συμπαράστασης μπορεί να σπάσει το κλίμα τρομοκρατίας και απειλών που είχε δημιουργηθεί στην πόλη έβαζαν σε δεύτερη μοίρα τόσο τα εσωτερικά προβλήματα της Πρωτοβουλίας όσο και τη μη συμμετοχή κάποιων άλλων δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που θέλουμε να τονίσουμε είναι ότι οι μαζικές δράσεις μέσα στο λαό και μαζί με το λαό είναι αυτές που θα σπάσουν το κλίμα που θέλουν να επιβάλουν οι αντιδραστικές δυνάμεις, και σε αυτή την κατεύθυνση είμαστε αποφασισμένοι να πορευτούμε.

Ανταπόκριση από Βύρωνα-Καισαριανή

Την Κυριακή 14/12 έγινε στο Βύρωνα συζήτηση μετά από κάλεσμα της Πρωτοβουλίας Πρόποδες του Υμηττού, η οποία αποφάσισε την πραγματοποίηση διαδήλωσης στο Βύρωνα την Τετάρτη 17/12. Με την κινητοποίηση διαφώνησε η Αριστερή Παρέμβαση Βύρωνα, η οποία κάλεσε σε άλλη διαδήλωση το Σάββατο 20/12.
Το ΚΚΕ(μ-λ) παρέμβηκε στην πορεία της Τετάρτης με προκήρυξη των νεολαίων. Η πορεία ξεκίνησε από το Βύρωνα, ενώθηκε με το μπλοκ της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Καισαριανής και κατευθύνθηκε στα αστυνομικά τμήματα Παγκρατίου και Καισαριανής. Στην Καισαριανή δέχτηκε απρόκλητα την επίθεση των ΜΑΤ με δακρυγόνα, το μεγαλύτερο κομμάτι της, όμως, ανασυγκροτήθηκε και έφτασε μέχρι το Δημαρχείο της Καισαριανής, όπου οι διαδηλωτές αποφάσισαν νέα πορεία-απάντηση στην καταστολή για την Κυριακή 21/12.
Η πορεία αυτή έγινε στην Καισαριανή με μικρότερη μαζικότητα και με έντονη και προκλητική παρουσία των ΜΑΤ που την ακολουθούσαν από κοντά σε όλη της τη διάρκεια.
Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο αυτών κινητοποιήσεων ήταν ότι επικέντρωσαν αποκλειστικά και μόνο στα ζητήματα της κρατικής καταστολής, αδυνατώντας έστω και να αναφερθούν στη συνολικότερη πολιτική του συστήματος, την πολιτική της ανεργίας, της φτώχειας, των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση.
Στην πορεία του Σαββάτου 20/12, οι Λαϊκές Αγωνιστικές Κινήσεις συγκρότησαν μπλοκ το οποίο ξεκίνησε από τον Υμηττό και έφτασε ως το Βύρωνα, όπου είχε καλεστεί η συγκέντρωση από την Αριστερή Παρέμβαση και το Σωματείο των Εργαζομένων του Δήμου. Η διαδήλωση δεν είχε μεγάλη μαζικότητα και περιορίστηκε να κινηθεί στο κέντρο του Βύρωνα, με συνθήματα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, ενώ δεν έλειψε και η αντιπαράθεση, σε επίπεδο συνθημάτων, ανάμεσα στα μπλοκ των ΛΑΚ και της Αριστερής Παρέμβασης σε σχέση με το αίτημα για ανατροπή της κυβέρνησης που έθετε η τελευταία.
Είναι σαφές ότι στο ξέσπασμα που ακολούθησε τη δολοφονία του Αλέξη εκφράστηκαν πολλές απόψεις για τους αγώνες, την προοπτική τους, τους στόχους τους, για το ίδιο το κίνημα, τελικά. Ο βαθμός συμφωνίας της κάθε συνιστώσας με την άλλη διαφέρει, βέβαια, όμως αυτό δεν πρέπει να μας εμποδίζει από το να κινητοποιούμαστε από κοινού ενάντια στον κοινό εχθρό.
Και επειδή το γεγονός ότι το ξέσπασμα αυτό απλώθηκε και στις γειτονιές και δεν έμεινε μόνο στο κέντρο της Αθήνας είναι πολύ σημαντικό, θα πρέπει να διατηρηθεί το κεκτημένο των περιφερειακών κινητοποιήσεων και να μπουν στην άκρη οι λογικές των διαχωρισμών και των χωριστών συγκεντρώσεων.
Ο λαός στις ανατολικές γειτονιές της Αθήνας έχει πολλά προβλήματα, γενικά και ειδικά, και αυτό που χρειάζεται είναι να του δίνεται η δυνατότητα να παλεύει και να εκφράζει την οργή και την αγανάκτησή του για όλα αυτά τα προβλήματα, ώστε να αρχίσει να βλέπει και την προοπτική της λύσης τους.

Ανταπόκριση από Χαλάνδρι

Πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 12/12 κατάληψη στο Δημαρχείο Χαλανδρίου με στόχο να δημιουργηθεί ένα κέντρο αντιπληροφόρησης, το οποίο όχι μόνο θα ενημερώνει για τα όσα συνέβαιναν ύστερα από την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, αλλά θα αναλαμβάνει δράσεις στην ευρύτερη περιοχή.
Παρόλο που το πολιτικό στίγμα στο όλο εγχείρημα έδινε ο πολιτικός χώρος της αυτονομίας-αναρχίας, πράγμα το οποίο εκφράζονταν τόσο μέσα από τις πρακτικές δράσης όσο και από την συνθηματολογία και τα πολιτικά πλαίσια, το όλο εγχείρημα κατάφερε να συγκεντρώσει ένα μεγάλο αριθμό κατοίκων και ειδικά νεολαίας. Μίας νεολαίας που ήθελε να εκφράσει την οργή της σε αυτά που συνέβησαν ξεκινώντας από την δολοφονία του μικρού Αλέξη. Το ΚΚΕ(μ-λ) παρέμβηκε στις ανοικτές συνελεύσεις οι οποίες γίνονταν κάθε μέρα, θέτοντας την ανάγκη το δυναμικό αυτό να συνδεθεί και με άλλους φορείς, δίνοντας το στίγμα μιας συνολικότερης πολιτικής αντιπαράθεσης. Δυστυχώς, άλλες συλλογικότητες της περιοχής, παρόλο που έχουν αναφορά την αριστερά και τα κινήματα, δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν μια παράλληλη δράση ούτε μπόρεσαν να συνδιαμορφώσουν από κοινού μία κίνηση η οποία θα αγκαλιάζει πιο ευρύτερο κόσμο.
Στο διάστημα αυτό πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση-πορεία στο Χαλάνδρι το Σάββατο 13/12 ύστερα από κάλεσμα πρωτοβουλίας μαθητών και ακόμα δύο πορείες ύστερα από κάλεσμα της κατάληψης. Κοινό χαρακτηριστικό των πορειών αυτών ήταν η μαζικότητα κυρίως από νεολαίους-μαθητές, οι οποίοι πολλές φορές άφηναν το μάθημα στα φροντιστήρια για να πλαισιώσουν την πορεία.
Η κατάληψη έληξε μετά από 8 ημέρες και συνεχίζει την παρουσία και δράση της ως Ανοιχτή Συνέλευση κατοίκων Χαλανδρίου και γύρω περιοχών.

Το κίνημα των εκπαιδευτικών να παρέμβει

Να γίνουν γενικές συνελεύσεις

Ο ξεσηκωμός της νεολαίας ανέδειξε πολύ καθαρά την έλλειψη αλλά και την αναγκαιότητα ενεργητικής παρέμβασης του λαϊκού παράγοντα. Ιδιαίτερο ρόλο -και λόγω της σχέσης τους με τη νεολαία- μπορούν και πρέπει να παίξουν οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων. Ηδη, το διάστημα από τις 6 Δεκέμβρη και μετά θα έπρεπε να γίνουν γενικές συνελεύσεις δασκάλων και καθηγητών στην κατεύθυνση ενεργής παρέμβασης του κινήματος των εκπαιδευτικών στο πλάι της νεολαίας που βρισκόταν καθημερινά στους δρόμους.
Η συνδικαλιστική ηγεσία σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ αλλά και σε κοινό παρονομαστή με το ΠΑΜΕ έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να μείνει ο κλάδος ουσιαστικά μακριά από τις κινητοποιήσεις. Ιδιαίτερα προκλητική ήταν και η διευκρίνιση της ΔΟΕ ότι «δε συμμετέχει στην κινητοποίηση στις 9 Γενάρη» που τελευταία στιγμή ανατράπηκε από νέα απόφαση της για κήρυξη δίωρης στάσης εργασίας.
Από τις πρώτες μέρες μετά το άνοιγμα των σχολείων πρέπει να γίνουν άμεσα γενικές συνελεύσεις στην Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση με στόχο να περάσουν αγωνιστικές αποφάσεις με δύο βασικές πολιτικές κατευθύνσεις:
1. Την αντίθεση στην κρατική καταστολή και στο κλίμα τρομοϋστερίας που προωθείται ξανά, την απαίτηση για απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων των κινητοποιήσεων και την απόσυρση των κατηγοριών για όσους εκκρεμούν δίκες και, τέλος, την έμπρακτη υπεράσπιση του δικαιώματος στη διαδήλωση.
2. Την προώθηση διεκδικητικών αιτημάτων στην κατεύθυνση να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία την καπιταλιστική κρίση και να αγωνιστούμε για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, για ασφάλιση και περίθαλψη για όλο το λαό, για μόρφωση και δουλειά για όλους.

Είναι φανερό ότι όλο το αστικό και ρεφορμιστικό πολιτικό σκηνικό που στηρίζει το σύστημα και στηρίζεται απ’ αυτό τρέμει το ενδεχόμενο ο ξεσηκωμός της νεολαίας να πλαισιωθεί με ενεργητικό τρόπο από τον εργαζόμενο λαό. Αυτό που είναι τρόμος για το σύστημα είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει ο λαός, ο δρόμος που πρέπει να στηρίξουν οι δυνάμεις που θέλουν να υπηρετήσουν το κίνημα.

Πανεπιστημιακό άσυλο: ξανά στο στόχαστρο!

Την ίδια στιγμή που βρίσκονταν σε εξέλιξη οι μαζικές κινητοποιήσεις λαού και νεολαίας, που ξέσπασαν μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, οι δυνάμεις του συστήματος και η κυβέρνησή του, έθεσαν ξανά θέμα άρσης/κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου. Το άσυλο βέβαια βρισκόταν -και βρίσκεται- μόνιμα στο στόχαστρο του συστήματος, ουκ ολίγες φορές έχει παραβιαστεί από τις δυνάμεις καταστολής, τόσο επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ –και με τις δυνατότητες που έδινε γι’ αυτό ο νόμος 1268 για άρση του με ομόφωνη απόφαση τριμελούς οργάνου «συνδιοίκησης»– όσο και επί Νέας Δημοκρατίας, ενώ ο νέος «νόμος-πλαίσιο» (Γιαννάκου) είναι σαφέστατος: Το άσυλο κατ’ αρχήν περιορίζεται μόνο στους χώρους διδασκαλίας και έρευνας και όχι στους προαύλιους χώρους, η άρση του μπορεί να επιτευχθεί με απλή πλειοψηφία του πρυτανικού συμβουλίου (πρύτανης και δύο αντιπρυτάνεις) –τέρμα η «συνδιοίκηση»–, ενώ «σε περίπτωση που διαπιστωθεί η τέλεση αυτόφωρων κακουργημάτων ή αυτόφωρων εγκλημάτων κατά της ζωής» προβλέπεται η «επέμβαση δημόσιας δύναμης χωρίς την άδεια των πανεπιστημιακών αρχών» (κάτι που προβλεπόταν και στον προηγούμενο νόμο).
Η άρση του ασύλου τέθηκε ωστόσο με πολύ συγκεκριμένο και πρακτικό τρόπο για το Πολυτεχνείο της Αθήνας το βράδυ του Σαββάτου 22/12, όταν η εισαγγελέας υπηρεσίας ανακοίνωσε –με αφορμή τα επεισόδια που είχαν ξεσπάσει– την απόφαση του εισαγγελέα πρωτοδικών Σακελλάκου για αυτεπάγγελτη άρση του, εκτιμώντας πως μέσα στο κτίριο διαπράττονταν αυτόφωρα αδικήματα. Ο πρύτανης του ΕΜΠ Μουντζούρης και ο αντιπρύτανης Σπαθής ενημερώθηκαν από την αστυνομία ότι το άσυλο ήρθη με εισαγγελική εντολή και ότι επίκειται επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων. Τέτοια επέμβαση τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, η πρυτανεία διαφώνησε (δεν τη ρώτησαν βέβαια καν, ανακοίνωση της έκαναν...), το ενδεχόμενο ωστόσο και με τέτοιον τρόπο άρσης του ασύλου σε κατειλημμένες σχολές θεωρείται πλέον –και προβάλλεται– ως «ανοικτό», με ό,τι αυτό συνεπάγεται!
Την ίδια ώρα η Μαριέττα Γιαννάκου «αναρωτιόταν» σε εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού Mega γιατί δεν εφαρμόζεται αυτό που προβλέπει ο «νόμος-πλαίσιο», για την άρση του ασύλου, ενώ ο υπουργός Δικαιοσύνης Χατζηγάκης μιλούσε για «εξάντληση της ανοχής απέναντι στην ανομία και την εκμετάλλευση του πανεπιστημιακού ασύλου από ομάδες ανεξέλεγκτης βίας». Από κοντά «ξεσπάθωσε» και ο φαιός Καρατζαφέρης, ζητώντας ευθέως την οριστική κατάργηση του ασύλου, «κατάσταση» που δεν υπάρχει σε άλλες χώρες του κόσμου (τώρα έγινε και... διεθνολόγος ο «υπερπατριώτης»), ζήτησε την ύπαρξη εισαγγελέα –και μάλιστα... εκλεγμένου!– μέσα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, χαρακτήρισε το Πολυτεχνείο «άντρο ορμητηρίου αντάρτικου πόλεων» που διαθέτει εργαστήριο κατασκευής μολότοφ, επικαλέστηκε μάλιστα και την «ελεύθερη διακίνηση των ιδεών» αυτών που επιθυμούν να κάνουν μάθημα και που υπερασπίζονται τις κυρίαρχες επιλογές. Ζήτησε παράλληλα την ανάληψη του κόστους των πιθανών ζημιών απ’ τους διοργανωτές των διαδηλώσεων και την καθιέρωση για την κάλυψη με κουκούλα του «ιδιωνύμου αδικήματος»...
Το άσυλο αποτελεί κατάκτηση του φοιτητικού και λαϊκού κινήματος. Ανήκει σε όλο τον λαό και τίθεται στην υπηρεσία αυτού του κινήματος, της ανάπτυξης, συγκρότησης, μαζικοποίησης, πολιτικοποίησης και περιφρούρησής του. Αποτελεί εργαλείο για την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Βεβαίως είναι οι ιδέες που αμφισβητούν αυτό το σύστημα και την εκάστοτε πολιτική του, οι προοδευτικές, οι αριστερές επαναστατικές ιδέες, αυτές που διώκονται, αυτές που βρίσκονται μόνιμα στο στόχαστρο, αυτές που εκφράζουν τους πόθους και τις ανάγκες της νεολαίας και του λαού, και όχι η κυρίαρχη ιδεολογία –σε όποια της μορφή– που έχουν ανάγκη το άσυλο. Η τελευταία έχει τους επίσημους θεσμούς και μηχανισμούς, τα ΜΜΕ, την κυρίαρχη πολιτική, την ταξική εκπαίδευση και όλο το εποικοδόμημα...
Ιδιαίτερα επιζήμια για το κίνημα –πέρα από πολιτικά ανόητη και ανεγκέφαλη– είναι η χρησιμοποίηση του ασύλου από διάφορες ομάδες της αναρχίας, προς ανάλωση σε κλεφτοπόλεμο με τις αστυνομικές δυνάμεις, ενέργειες που αντί να συγκροτούν κίνημα λαού –μαζικό, μαχητικό και επαναστατικό–, αποτελούν στην καλύτερη περίπτωση εκτόνωση του περιθωριοποιημένου «υποκειμένου» θέτοντας ταυτόχρονα σε κίνδυνο το ίδιο το άσυλο, για παραβίασή του ή άρση του. Ακόμα παραπέρα σε αυτό συντελεί η χρήση του από «αμφιβόλου προελεύσεως» κουμπουροφόρους, όπως συνέβη πρόσφατα στου Ζωγράφου.
Το άσυλο είναι μη διαπραγματεύσιμο για το φοιτητικό και το λαϊκό κίνημα. Κανένας εφησυχασμός δεν πρέπει να υπάρξει μπροστά στις προσπάθειες του συστήματος για –ευκαιριακή ή μόνιμη– κατάργησή του. Ο ίδιος ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι φοιτητές και οι μαθητές μπορούν και πρέπει να το υπερασπιστούν από τις επιβουλές των κυρίαρχων.

Κάτω τα χέρια από το άσυλο! Το άσυλο ανήκει σε όλο τον λαό!