Οι εργαζόμενοι ζουν μαύρες μέρες

Η κυβέρνηση κοροϊδεύει με μέτρα «ασπιρίνες»

Οσο μελανά χρώματα και να χρησιμοποιήσεις για να περιγράψεις την κατάσταση που ζουν σήμερα οι εργαζόμενοι στη χώρα μας –και όχι μόνο- δεν αρκούν μπροστά στην πραγματική κατάσταση που βιώνει η εργατική τάξη και όλος ο εργαζόμενος λαός. Και σαν να μην έφτανε αυτό, κάθε μέρα παράγοντες του συστήματος μέσα και έξω από την Ελλάδα, η κυβέρνηση και άλλοι πολιτικοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης μιλάνε συνεχώς και προετοιμάζονται για νέα, σκληρότερα, για να αντιμετωπίσουν -δήθεν- τα χειρότερα που έρχονται.
Με πρόσχημα την οικονομική κρίση, εργοστάσια και επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα προχωρούν σε χιλιάδες απολύσεις και διαθεσιμότητες. Μόνο το δίμηνο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2008 (σύμφωνα με στοιχεία του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ), οι απολύσεις σε όλη τη χώρα ξεπέρασαν τις 6.500 και οι διαθεσιμότητες τις 1.600.
Με την απειλή των απολύσεων ή του κλεισίματος των επιχειρήσεων, η εργοδοσία και το κεφάλαιο συνολικά εκβιάζει τους εργαζόμενους και απαιτεί μείωση αποδοχών και ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων, μετατρέποντάς τις σε μορφές σύγχρονης δουλείας. Η ανασφάλιστη εργασία έχει φουντώσει, οι υποχρεωτικές «άδειες άνευ αποδοχών» υλοποιούν στην πράξη την κατεύθυνση του προέδρου του ΕΒΕΑ Μίχαλου για εβδομάδα εργασίας 3-4 ημερών (και πολλές φορές μηνιαία εργασία 3-4 ημερών).
Το κεφάλαιο για να αντιμετωπίσει την κρίση του φορτώνει τα βάρη στις πλάτες των εργαζόμενων και τους οδηγεί στην εξαθλίωση. Λιτότητα στους μισθούς και τα μεροκάματα, αυξήσεις τιμών στα είδη και τις υπηρεσίες άμεσης λαϊκής ανάγκης, εργασιακές σχέσεις-λάστιχο, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, με τον πρόσφατο ανασχηματισμό της και την αντικατάσταση του υπουργού Οικονομικών Αλογοσκούφη καθώς και του υπουργού Ανάπτυξης Φώλια, προσπαθεί να τον παρουσιάσει σαν μια στροφή προς το λαό και τα προβλήματά του. Είναι προφανές ότι ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης δεν ήταν αποτέλεσμα της «φιλολαϊκής» στροφής της ΝΔ αλλά των ενδοαστικών και ενδοκυβερνητικών αντιθέσεων καθώς και αποτέλεσμα των αναγκαίων προσαρμογών στις ιμπεριαλιστικές απαιτήσεις.
Εγινε πολύς λόγος για την «αναθεώρηση του προϋπολογισμού», για να «χωρέσουν» τα μέτρα «ανακούφισης» που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Πράγματι χρειάζεται πολύς «χώρος» στον προϋπολογισμό για να συμπεριληφθούν τα «μέτρα» για την έκτακτη επιχορήγηση των ανέργων με 1.000 ευρώ, αν και όταν τα πάρουν (ακόμα ετοιμάζεται η κοινή υπουργική απόφαση), ενώ το επίδομα θέρμανσης των 100-200 ευρώ σε μικρο-συνταξιούχους και μακροχρόνια άνεργους (και αυτό τώρα ετοιμάζεται) θα το πάρουν οι δικαιούχοι μάλλον κατά την άνοιξη. Από την άλλη, οι 60.000 προσλήψεις ανέργων στο Δημόσιο που έχουν διατυμπανιστεί από την κυβέρνηση δεν αποτελούν παρά την επέκταση και στο Δημόσιο αυτού που ισχύει ήδη στον ιδιωτικό τομέα, τη μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα για τους εργοδότες, για να προσλάβουν για μικρό χρονικό διάστημα έναν αριθμό ανέργων. Ενώ τα στέιτζ (stage) αποτελούν την κύρια κατεύθυνση στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, μιας και συμφέρουν περισσότερο λόγω ανασφάλιστης εργασίας.
Και εδώ τελειώνουν αυτά που «μπορεί» να προσφέρει η κυβέρνηση της ΝΔ και η αστική τάξη στους «αναξιοπαθούντες» και αρχίζουν οι νουθεσίες και οι απειλές ότι «όλοι πρέπει να κατανοήσουν την κρισιμότητα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης».
Τις πραγματικές συνέπειες του αντιλαϊκού προϋπολογισμού τις νιώθουν ήδη οι εργαζόμενοι, αυτό που θα «αναθεωρηθεί» είναι η ένταση της επίθεσης απέναντι στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις έτσι όπως η Ε.Ε. και το κεφάλαιο απαιτεί, μέσω Αλμούνια και των τελευταίων ανακοινώσεών του για την κατάσταση της οικονομίας στην Ελλάδα.
Η «φιλολαϊκή» προβολή του ανασχηματισμού έχει να κάνει από τη μία με την απόσταση που φαίνεται να μεγαλώνει ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και από την άλλη (και κυρίως) με το φόβο που νιώθουν πλέον οι εκπρόσωποι της αστικής τάξης από την έκρηξη της οργής του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας.
Απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου, η ηγεσία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) έχει αποδειχθεί ο καλύτερος σύμμαχος της αστικής τάξης και της κυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα. Υπέγραψε την εξευτελιστική δίχρονη (2008-2009) συλλογική σύμβαση λιτότητας. Πούλησε το μεγαλειώδη αγώνα των εργαζόμενων ενάντια στο ασφαλιστικό τερατούργημα της κυβέρνησης για «δημοψηφίσματα» και δικαστικούς «αγώνες». Υπέκυψε στον εκβιασμό της κυβέρνησης να μετατρέψει την απεργία της 10 Δεκέμβρη, εν μέσω του λαϊκού ξεσηκωμού, σε «απλή συγκέντρωση», που δεν της πέρασε κάτω από την αποφασιστική στάση χιλιάδων εργαζόμενων που πορεύτηκαν στους δρόμους της Αθήνας ενάντια στην κυβερνητική τρομοκρατία και καταστολή. Δεν έκανε το παραμικρό για την καταγγελία της δολοφονικής επίθεσης στη συνδικαλίστρια-μετανάστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, γραμματέα του Παναττικού Σωματείου Καθαριστριών, που στις 23 Δεκέμβρη δέχθηκε επίθεση με βιτριόλι από μπράβους και σήμερα δίνει μάχη για τη ζωή της.
Την ίδια περίοδο που κεφάλαιο, κυβέρνηση της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ έχουν συμπήξει μία αντιδραστική συμμαχία και επιτίθενται με μανία στις εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα, τα κόμματα της ρεφορμιστικής Αριστεράς (ΚΚΕ-ΣΥΝ), αντί να εντείνουν τη δράση τους στην κατεύθυνση συγκρότησης του εργατικού κινήματος απέναντι στην επίθεση, είτε επιλέγουν τη χωριστική τακτική είτε τις εκλογικές αυταπάτες, αφήνοντας, ουσιαστικά, τους εργαζόμενους στο έλεος της επίθεσης.
Για τους εργαζόμενους δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της αγωνιστικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και όλους τους παράγοντες του συστήματος. Η συγκρότηση ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στην επίθεση από τους ίδιους τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς και ζωής με στόχο την απόκρουση της αντεργατικής πολιτικής, τη δημιουργία ρηγμάτων στην αντιδραστική επίθεση και τελικά την ανατροπή της αποτελεί σήμερα επιτακτική ανάγκη. Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να κινηθούν όλοι οι ταξικοί συνδικαλιστές και τα ταξικά εργατικά σχήματα και μέσα από την ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ να οικοδομηθούν οι όροι για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος.

Ενάντια στη φτώχεια και τη λιτότητα, ενάντια στην επιδοματική πολιτική της ελεημοσύνης
Για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, τα μεροκάματα, τις συντάξεις και τα επιδόματα ανεργίας
Ενάντια στις απολύσεις και την ανεργία
Για επίδομα ανεργίας σε όλους χωρίς προϋποθέσεις για όλη την περίοδο της ανεργίας
Για την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ