Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

30 Μαρ 2009

Τοποθέτηση Βουλγάρικο Κόμμα Εργατών Αγροτών

Βουλγάρικο Κόμμα Εργατών Αγροτών

Εκ μέρους του Βουλγάρικου Κόμματος Εργατών-Αγροτών χαιρετίζουμε όλους όσους βρίσκονται σε αυτή τη συνάντηση και ιδιαίτερα τους οικοδεσπότες μας από το ΚΚΕ (μ-λ). κατέβαλαν μεγάλη προσπάθεια για την διοργάνωση αυτής της συνάντησης για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε τη συνεργασία μας παραπέρα.

Σύντροφοι,

Θα ήθελα να κάνω μια αναφορά στην σημερινή κατάσταση στην Βουλγαρία και να εξηγήσω πως μερικοί απατεώνες πολιτικοί διέλυαν τη χώρα μας για 20 χρόνια. Ότι οικοδομήθηκε σε 45 χρόνια (εργοστάσια, ξενοδοχεία, τράπεζες, κλπ) παραδόθηκε σε εγκληματικές ομάδες, υποκριτές πολιτικούς και τους συγγενείς τους. Η διαφθορά αυξήθηκε με την κρατική εξουσία.
Στην πραγματικότητα οι κυβερνήσεις στη Βουλγαρία εξαρτώνται από εγκληματικές συμμορίες. Αντλούν και ξεπλένουν χρήμα με κάθε δυνατή ευκαιρία.
Παρά τις πολλαπλές αποδεδειγμένες παρανομίες, οι διωκτικές αρχές και τα δικαστήρια παραμένουν απαθείς και αφήνουν ατιμώρητα τα εγκλήματα. Κι αυτό γιατί συμμετέχουν και αυτοί σ’ αυτές τις συναλλαγές.
Σύντροφοι,
Ο Βουλγάρικος λαός είναι χωρισμένος σε δυο τάξεις. Η πρώτη τάξη αποτελείται από τους πολιτικούς, την ολιγαρχία και τους εγκληματίες που ζουν πολυτελή ζωή.
Η δεύτερη τάξη αποτελείται από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους.
Ο μέσος όρος των μισθών κυμαίνεται μεταξύ 120 και 180 ευρώ.
Ο μέσος όρος των συντάξεων κυμαίνεται μεταξύ 60 και 100 ευρώ.
Επιπλέον υπάρχει μεγάλος δείκτης ανεργίας, ιδιαίτερα στα χωριά και τις κωμοπόλεις όπου η κυβέρνηση έχει διαλύσει εντελώς τον αγροτικό τομέα. Σε αυτά τα μέρη ο δείκτης ανεργίας πλησιάζει το 80%.
Μπορούμε να πούμε ότι το 80% του πληθυσμού στη Βουλγαρία ζει κάτω από το όριο φτώχειας.
Υπεύθυνες είναι οι κυβερνήσεις της Βουλγαρίας που πραγματοποιούν γενοκτονία κατά του Βουλγάρικου λαού.
Ένα μεγάλο ποσοστό του Βουλγάρικου λαού δεν μπορεί να πληρώσει την επίσκεψη σε γιατρό ή να αγοράσει φάρμακα, και πολλοί δεν έχουν ούτε ικανοποιητική τροφή. Από το 1990, όλες οι κυβερνήσεις αυξάνουν με κάθε τρόπο τη φορολογία.
Και μια προσωπική παρατήρηση, στις αρχές του 21ου αιώνα πολλές οικογένειες δεν μπορούν να πληρώσουν το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα.

Σύντροφοι,

Θα κάνω μια αναφορά στην εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης της χώρας μου προς τις γειτονικές χώρες. Η Βουλγαρική «πολιτική ελίτ» είναι ο μεγαλύτερος σκλάβος των ιμπεριαλιστικών χωρών και πάνω από όλα των Αμερικάνων. Επιτρέψαμε να περάσουν τα Αμερικάνικα στρατεύματα στον βάρβαρο πόλεμο τους κατά της Σερβίας. Η λεγόμενη «πολιτική ελίτ» αναγνώρισε την ανεξαρτοποίηση του Κόσσοβου και έστειλε στρατό στο Αφγανιστάν και το Ιράκ.
Το Βουλγάρικο Κόμμα Εργατών-Αγροτών πιστεύει ότι οι κυβερνήσεις της Βουλγαρίας δεν θέλουν να έχουν στενές σχέσεις με τις γειτονικές Βαλκανικές χώρες, υπακούν απλά τους αφέντες από τις ΗΠΑ.
Θα ήθελα να σας βεβαιώσω ότι το Βουλγάρικο Κόμμα Εργατών-Αγροτών θα είναι μπροστά στον αγώνα για μια δίκαιη κοινωνία. Αργά η γρήγορα αυτός ο αγώνας θα πετύχει στη χώρα μας αλλά και στον κόσμο ολόκληρο. Αυτό που επιθυμούμε είναι η συντροφική συνεργασία με όλους εσάς.

Ανακοίνωση της Επαναστατικης-Κομμουνιστικης Ενωσης Νεολαιας

Αγαπητοί σύντροφοι,

Σας στέλνουμε τους επαναστατικούς χαιρετισμούς μας από την Αυστρία και σας ευχόμαστε επιτυχία στην συνάντηση που διοργανώσατε. Παρόλο που η Αυστρία είναι μια από τις μικρότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι μια ιμπεριαλιστική χώρα και αυξάνει την ιμπεριαλιστική της επιρροή, ιδιαίτερα στα Βαλκάνια όλο και περισσότερο. Αυστριακά στρατεύματα βρίσκονται στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και το Κόσσοβο για να εξασφαλίσουν την επιρροή του αυστριακού εξαγωγικού κεφαλαίου στην περιοχή. Επίσημα θεωρείται ουδέτερη χώρα από το 1955, ωστόσο είναι μέλος της Νατοϊκής συμμαχίας και η Αυστριακή άρχουσα τάξη προσπαθεί ανυπόμονα να γίνει πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ αλλά το κίνημα της λαϊκής αντίστασης ενάντια σε αυτή την κίνηση ήταν τόσο ισχυρό που δεν επέτρεψε στην αστική τάξη να συμμετέχει ανοιχτά σ’ αυτή την επιθετική ιμπεριαλιστική συμμαχία.

Τσακίστε την Ευρωπαϊκή Ένωση!

Κάτω το ΝΑΤΟ!

Θάνατος στον Αυστριακό ιμπεριαλισμό!

Ζήτω η αλληλεγγύη των λαών στον αγώνα για την ανατροπή του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού!

Επαναστατικη-Κομμουνιστικη Ενωση Νεολαιας, Αυστρια
www.rkjv.tk
rkjv@gmx.net

Ανακοίνωση του ΚΚΑυστραλίας (Μαρξιστικού-Λενινιστικού)

Προς το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό)

Αγαπητοί σύντροφοι,

Η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Αυστραλίας (Μαρξιστικού-Λενινιστικού) εκφράζει τους θερμούς χαιρετισμούς του σε όλους τους συντρόφους καθώς και την αλληλεγγύη του στην Αντι-Ιμπεριαλιστική Συνάντηση στην Θεσσαλονίκη.
Οι ταξικά συνειδητοποιημένοι εργαζόμενοι και σύντροφοι στην Αυστραλία δηλώνουν την πλήρη υποστήριξη τους στους ηρωικούς αγώνες της Ελληνικής εργατικής τάξης κατά του ιμπεριαλισμού και της αντίδρασης. Τρέφουμε μεγάλο θαυμασμό και σεβασμό για το όραμα και τον ηγετικό ρόλο του ΚΚΕ (μ-λ) στους αγώνες του Ελληνικού λαού.
Η οικονομική κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού εξαπλώνει την φτώχεια και την απελπισία σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο, καθώς εντείνει την ήδη υπάρχουσα εξαθλίωση αμέτρητων εκατομμυρίων στις φτωχότερες χώρες. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μεγαλώνει τους κινδύνους του πολέμου. Οι αντιθέσεις ανάμεσα στους καταπιεσμένους λαούς και τάξεις και στους καταπιεστές τους οξύνονται. Η κλιματικές αλλαγές αποτελούν ακόμη ένα άλυτο ζήτημα για την επιβίωση της ανθρωπότητας.
Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, ο πυλώνας του παγκόσμιου καπιταλισμού βρίσκεται στον πυρήνα της κρίσης, και συγκλονίζεται από αυτήν αλλά δεν πρόκειται να πέσει από μόνος του αν δεν ανατραπεί. Σήμερα, είναι ζωτικής σημασία η ενίσχυση της αλληλεγγύης και της ενότητας του διεθνούς κινήματος. Βλέπουμε του μελλοντικούς αγώνες έχοντας την πεποίθηση ότι η σωστή εφαρμογή του Μαρξισμού-Λενινισμού θα οδηγήσει του λαούς του κόσμου σε ένα λαμπρό μέλλον.

Με αλληλεγγύη
Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστραλίας (Μαρξιστικό-Λενινιστικό)

cpaml@vanguard.net.au
www.vanguard.net.au

15 Μαρ 2009

Τοποθέτηση Αριστεροί Ριζοσπάστες του Αφγανιστάν για τη διεθνή συνάντηση της Θεσσαλονίκης

Να μπει τέλος στην κατοχή και τον βάρβαρο πόλεμο στο Αφγανιστάν

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι, κατ’ αρχήν θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους συντρόφους του ΚΚΕ (μ-λ) για την πρόσκληση και τη διοργάνωση μιας τόσο σημαντικής συνάντησης στη Θεσσαλονίκη.
Η Ριζοσπαστική Αριστερά του Αφγανιστάν με την ευκαιρία της 10ης επετείου από την Νατοϊκή ιμπεριαλιστική επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας και τον βομβαρδισμό της Σερβίας, εκφράζει τη βαθειά αλληλεγγύη της στους πρώην Γιουγκοσλάβους και τα θύματα του Νατοϊκού πολέμου στα Βαλκάνια.
Η Νατοϊκή πολιτική του επεκτατισμού και των παρεμβάσεων που φανερά ξεκίνησε στα Βαλκάνια και συνεχίζεται σήμερα έξω από τα σύνορα της Ευρώπης, όχι μόνο δεν έλυσε τα προβλήματα και την κρίση σε οποιοδήποτε μέρος της περιοχής αλλά επιδείνωσε την κατάσταση σε σχέση με την ασφάλεια και τη σταθερότητα αλλά και την κρίση στα Βαλκάνια, έξω από τα Βαλκάνια και δημιούργησε σοβαρούς κινδύνους για την σταθερότητα και την ανάπτυξη εκεί.
Οι ΗΠΑ και οι χώρες που ηγούνται στο ΝΑΤΟ μέσα από την επιθετικότητα και τις επεμβάσεις που τιτλοφορούνται «Αποστολή Ειρήνης», και «Αποκατάσταση της Δημοκρατίας» σκότωσαν 2 εκατομμύρια κόσμο στη Ρουάντα, 2 εκατομμύρια στο Σουδάν, 250.000 Γιουγκοσλάβους, ενάμισι εκατομμύριο Ιρακινούς και 60.000 Αφγανούς για τα βρώμικα συμφέροντα τους.
Τα τελευταία 7 χρόνια γίναμε μάρτυρες της ανοιχτής επιθετικότητας του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού στο Αφγανιστάν που εξαπολύθηκε με το πρόσχημα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» μετά την 11η Σεπτέμβρη.
Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, ελέγχοντας τον ΟΗΕ και απειλώντας τις Ευρωπαϊκές χώρες, νομιμοποίησε όλες τι μορφές της επιθετικότητας και επέμβασης του. Τους σκοτωμούς, τις φυλακίσεις και τα βασανιστήρια χωρίς να αντιμετωπίσει καμιά σοβαρή αντίδραση από τη «Διεθνή Κοινότητα» και την «κοινωνία των πολιτών».
Ο Τζορτζ Μπους εκφοβίζοντας τις λεγόμενες μεγάλες χώρες της Ευρώπης και προειδοποιώντας τις υπόλοιπες με το δίλημμα «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι με τους εχθρούς μας» ξεκίνησε έναν ηλίθιο χωρίς προηγούμενο αλλά καταστρεπτικό πόλεμο στο Αφγανιστάν τον Οκτώβρη του 2001.
Λόγω της γεωπολιτικής και οικονομικής θέσης του Αφγανιστάν, ιστορικά αυτή η χώρα βρισκόταν πάντα υπό κατοχή ή δεχόταν εισβολές από τις παγκόσμιες αυτοκρατορίες και κατέχει ιδιαίτερη θέση στην στρατηγική τους.
Έτσι η κατοχή του Αφγανιστάν από τους Αμερικανονατοϊκούς το 2001 έγινε με βάση την παραπάνω λογική και με το πρόσχημα της «Αποστολής Ειρήνης», της «Ανοικοδόμησης» και της «Δημοκρατίας».
Ο Τζον Άμπι Ζαΐντ, ο διοικητής των αμερικάνικων δυνάμεων στην Ασία αποκάλυψε την αλήθεια για την κατοχή του Αφγανιστάν. «Το Αφγανιστάν βρίσκεται στο σταυροδρόμι των ζωτικών συμφερόντων των ΗΠΑ και δεν μπορεί να αγνοηθεί». Δεν μιλάει για αποστολή ειρήνης ή για «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» αλλά για τα ζωτικά συμφέροντα και τη στρατηγική αξία του Αφγανιστάν για τις ΗΠΑ.
Το Αφγανιστάν έχοντας εκτεταμένα σύνορα με την Κεντρική Ασία που αξιολογείται σαν η δεύτερη παγκόσμια πετρελαιοπαραγωγική περιοχή, θεωρείται σημαντικό στρατηγικό σημείο για τις ΗΠΑ και τους άλλους Ευρωπαίους ληστές ιμπεριαλιστές που χύνουν 2 γαλόνια αίμα για κάθε γαλόνι πετρέλαιο. Με την κατοχή του Αφγανιστάν και την ισχυρή στρατιωτική παρουσία των αμερικανονατοϊκών δυνάμεων στην περιοχή, μπορεί να μπλοκάρει ανταγωνιστές όπως η Ρωσία και η Κίνα και να ταυτόχρονα να αδυνατίζει τη δυνατότητα της Ινδίας, του Πακιστάν και του Ιράν σαν πυρηνικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να αναδειχτούν και να αμφισβητήσουν στρατηγικά τους αμερικανονατοϊκούς.
Τα αμερικάνικα ιμπεριαλιστικά ΜΜΕ με το να κάνουν ήρωες τον Μουλά Ομάρ, τον Μπιν Λάντεν, τον Ζαουάχρι και τον Χικματιάρ στον αγώνα κατά της «τρομοκρατίας», έχουν στόχο τον εκφοβισμό των Ευρωπαίων και Αράβων του Περσικού Κόλπου συμμάχων τους, για να τους εμπλέξουν στον πόλεμο και να έχουν τη συγκατάθεση τους για να ανοίξουν πρακτικά το δρόμο για την παραβίαση της ανεξαρτησίας και της εθνικής κυριαρχίας τους.
Το Αφγανιστάν είναι η πρώτη χώρα, παγκόσμια, στην παραγωγή οπίου, που δίνει τη δυνατότητα στους Δυτικούς ιμπεριαλιστές να κερδίζουν 400 δις δολάρια το χρόνο από αυτή την επιχείρηση. Ένα ποσό που καλύπτει ένα μέρος του πολεμικού προϋπολογισμού του πολέμου στο Αφγανιστάν. Και για αυτό το λόγο αυξήθηκε η παραγωγή του οπίου κατά 70% κάτω από την αμερικανονατοϊκή κατοχή μετά την πτώση των Ταλιμπάν. Σύμφωνα με Δυτικά ΜΜΕ, η Μεγάλη Βρετανία που στερήθηκε το μερίδιο της από τη λεηλασία του πετρελαίου στο Ιράκ από τις ΗΠΑ, κατάφερε να το αντισταθμίσει με την επιχείρηση οπίου στην Αφγανική επαρχία Χιλμάντ. Σήμερα περίπου μισός τόνο ηρωίνη αποτελεί αντικείμενο λαθρεμπορίου που διακινείται από το αεροδρόμιο Μπαγκράμ (που βρίσκεται υπό Νατοϊκό έλεγχο) καθημερινά προς την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Σ’ αυτή την κερδοφόρα επιχείρηση εμπλέκονται και υπουργοί της κυβέρνησης Καρζάι, ο αδερφός του (Μαχμούτ Καρζάι), βουλευτές, κυβερνήτες και στρατιωτικοί διοικητές και παίρνουν αντίστοιχα το μερίδιο τους.
Σύμφωνα με έρευνα της ΝΑΣΑ το 2001, η συνολική αξία των ορυχείων του Αφγανιστάν ανερχόταν σε 5.000 δις δολάρια. Έτσι αυτό αποτελεί έναν καλό λόγο για τους Αμερικάνους, Βρετανούς, Γάλλους, Γερμανούς, Ιταλούς και Καναδούς …άπληστους ιμπεριαλιστές να έχουν υπό κατοχή το Αφγανιστάν και να το λεηλατούν.
Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους με το να στέλνουν χιλιάδες είδη σύγχρονου οπλισμού στο Αφγανιστάν, χρησιμοποιώντας και δοκιμάζοντας τα πάνω στο λαό μας, στην πραγματικότητα μετέτρεψαν το Αφγανιστάν σε ένα καλό εκθεσιακό κέντρο του οπλισμού τους και διατήρησαν θερμή την αγορά των επιχειρήσεων όπλων στον κόσμο.
Από την άλλη όπως προαναφέρθηκε η διαφθορά που δημιουργήθηκε είτε από τη «διεθνή κοινότητα» είτε την αφγανική κυβέρνηση- ανδρείκελο έφτασε σε νέα ύψη. Αλληλοκατηγορούνται οι διάφοροι οργανισμοί για κλοπές και διαφθορά. Έτσι αποκαλύπτεται μέρος του μυστηρίου που καλύπτει την παρουσία τους στο Αφγανιστάν, μέσα στα πλαίσια της πολιτικής της ελεύθερης αγοράς και της εισαγόμενης «δημοκρατίας».
Η διαφθορά είναι φανερή σε κάθε πτυχή της «διεθνούς κοινότητας» (ΗΠΑ/ΝΑΤΟ) που εμπλέκεται στο Αφγανιστάν και στο σώμα της κυβέρνησης-ανδρείκελου της. Ξεκινάει από τις εταιρείες όπλων ως την ασφάλεια, τις οικοδομικές εταιρείες, τις ΜΚΟ, τις υπηρεσίες του ΟΗΕ και τελικά τις ντόπιες ΜΚΟ και εταιρείες και τα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια. Έτσι, το λιγότερο, με βάση το παραπάνω διεφθαρμένο κερδοφόρο πλαίσιο της λεηλασίας στο Αφγανιστάν από ντόπιους και ξένους, η έλλειψη σταθερότητας πρέπει να διατηρηθεί για να δικαιολογεί την παρουσία τους εκεί.
Οι περισσότερες από τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ που εμπλέκονται στην κατοχή του Αφγανιστάν για να εξαπατήσουν τους λαούς τους καθώς και το λαό του Αφγανιστάν έστησαν τις «Επαρχιακές Ομάδες Ανοικοδόμησης», προφανώς για να κατασκευάσουν μικρά έργα – όχι υποδομής – αλλά στην πραγματικότητα κατασκοπεύουν για τις στρατιωτικές αποστολές τους στο Αφγανιστάν.
Στη διάρκεια των τελευταίων 7 χρόνων της κατοχής στο Αφγανιστάν από τους αμερικανονατοϊκούς όχι μόνο δεν βελτιώθηκε, όπως υποσχέθηκαν, η πολιτική, στρατιωτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση αλλά επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο και από την εποχή των Ταλιμπάν.
Με την εγκαθίδρυση της κυβέρνησης-ανδρείκελου στην Καμπούλ και τις εντυπωσιακές υποσχέσεις της «διεθνούς κοινότητας» (ΗΠΑ/ΝΑΤΟ) περισσότεροι από 5 εκατομμύρια Αφγανοί πρόσφυγες που είχαν εγκατασταθεί στο Πακιστάν και το Ιράν επέστρεψαν στο Αφγανιστάν αλλά σύντομα κατάλαβαν το λάθος τους όταν αναγκάστηκαν να υποστούν τις καταστροφικές επιπτώσεις του πολέμου και της κατοχής και εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και πάλι. Επιπλέον εκατοντάδες χιλιάδες λαού από τις Ανατολικές, Νότιες και Δυτικές επαρχίες του Αφγανιστάν, λόγω των σκληρών στρατιωτικών επιχειρήσεων και των τυφλών αμερικανονατοϊκών βομβαρδισμών αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή τους. Αντίστοιχος αριθμός άφησε τα σπίτια του και πήγε προς την Καμπούλ και τα άλλα μεγάλα αστικά κέντρα λόγω της φτώχειας, της ανεργίας, της πείνας, όπου υπάρχουν αναφορές ότι αναγκάζονται να πουλήσουν τα παιδιά τους και να τρώνε χόρτα και φύλλα.
Συνεπώς, η «αποστολή ειρήνης» των αμερικανονατοϊκών και η παρουσία στρατευμάτων πάνω από 4 χώρες, τα τελευταία 7 χρόνια στο Αφγανιστάν αντιμετωπίζουν την πλήρη ήττα και δεν έχουν να επιδείξουν καμιά επιτυχία, εκτός από τη δολοφονία 60.000 λαού, το σακάτεμα γυναικών και παιδιών, την καταστροφή σπιτιών και περιουσιών του κόσμου, την αύξηση της διαφθοράς, τη φτώχεια, την ανεργία και την εγκληματικότητα.
Με την εκλογή Ομπάμα και το σύνθημα «Αλλαγή» καθώς και τη διοργάνωση αρκετών Νατοϊκών συσκέψεων των ηγετών των χωρών μελών στην Ευρώπη, με την υιοθέτηση νέων στρατηγικών σχετικά με το Αφγανιστάν δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν την αναπόφευκτη και εξευτελιστική ήττα τους εκεί.
Η εμπειρία της αντικατοχικής αντίστασης στο Αφγανιστάν απέδειξε ότι ο Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός παρά την τεράστια στρατιωτική και οικονομική δύναμη του και παρά τη χρήση σύγχρονων όπλων μαζικής καταστροφής και την εφαρμογή των πιο βάρβαρων τακτικών ενάντια στην αποφασιστικότητα φτωχών ανθρώπων που έχουν παραδοσιακά όπλα και διαθέτουν ελάχιστους πόρους, βρίσκονται αντιμέτωποι με την πλήρη ήττα. Κάτι που αποτελεί μεγάλο δίδαγμα και εμπνέει τις αντιπολεμικές, αντι-ιμπεριαλιστικές, επαναστατικές και απελευθερωτικές δυνάμεις στις υπανάπτυκτες αλλά και τις ιμπεριαλιστικές χώρες.
Η αντικατοχική αντίσταση στο Αφγανιστάν μέσα σε 7 χρόνια έχει αναπτυχθεί και εξαπλωθεί σημαντικά και η κυβέρνηση-ανδρείκελο του Καρζάι καθώς και οι ξένοι ιμπεριαλιστές υποστηρικτές της ελέγχουν μόνο την Καμπούλ και τις πρωτεύουσες των επαρχιών.
Η αντικατοχική αντίσταση στο Αφγανιστάν, όπως δείχνουν τα ιμπεριαλιστικά ΜΜΕ, δεν περιορίζεται στους Ταλιμπάν αλλά συμπεριλαμβάνει εθνικιστικές, πατριωτικές, εθνικές, των φυλών και επαναστατικές αριστερές δυνάμεις.
Το κίνημα των Ταλιμπάν με τον μεσαιωνικό-σκοταδιστικό χαρακτήρα του και τη βάρβαρη διακυβέρνηση του δεν έχει καμιά πιθανότητα να πάρει την εξουσία και να γίνει αποδεκτό από το λαό. Έτσι ο πόλεμος θα συνεχιστεί στο Αφγανιστάν.
Η προοδευτική, αντιπολεμική και αντικατοχική αντίσταση στο Αφγανιστάν παρά τις αναρίθμητες δυσκολίες και αδυναμίες της κατάφερε να παίξει ενεργό ρόλο στον αγώνα κατά των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστών και των ανδρείκελων τους στην Καμπούλ. Η αντιπολεμική και αντικατοχική αντίσταση με την επιρροή της στις μάζες και τη λαϊκή υποστήριξη στις αγροτικές και αστικές περιοχές κατάφερε να αμφισβητήσει την κυβέρνηση-ανδρείκελο σε διάφορους τομείς.
Για αυτό και η Ριζοσπαστική Αριστερά του Αφγανιστάν, σαν μια δύναμη ενάντια στην κατοχή και την κυβέρνηση ανδρείκελο στην Καμπούλ, καλεί όλους τους λαούς, τις αντιπολεμικές, αντι-ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τα προοδευτικά και επαναστατικά κόμματα των εργατών στην Ευρώπη να στηρίξουν τη νόμιμη αντικατοχική αντίσταση στο Αφγανιστάν και να πιέσουν τις κυβερνήσεις τους να αποσύρουν τα στρατεύματα τους από εκεί. Τους καλούμε να μην επιτρέψουν στις κυβερνήσεις τους να θυσιάσουν τη νεολαία τους και τα στρατεύματα τους στο Αφγανιστάν για τα συμφέροντα του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Δεν πρέπει να επιτρέψουν να γίνουν οι στρατιώτες τους οι σφαγείς των παιδιών, των γυναικών και των πολιτών του Αφγανιστάν. Δεν πρέπει να επιτρέψουν στις κυβερνήσεις τους, εξαιτίας της κατοχής, των στρατιωτικών επιχειρήσεων και της υποστήριξης του πολέμου στο Αφγανιστάν, να χρεωθούν με το μίσος και την εχθρότητα του Αφγανικού λαού για τις χώρες και τα έθνη τους. Και τέλος θα πρέπει να καταλάβουν οι κυβερνήσεις τους ότι με το να συνεχίζουν να τροφοδοτούν τις φλόγες του πολέμου και την ανθρώπινη τραγωδία στο Αφγανιστάν, προκαλούν αναστάτωση, κρίση και εμφύλιο πόλεμο στις ίδιες τους τις χώρες.
ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΝΑΤΟΪΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ, ΑΝΤΙΚΑΤΟΧΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΑ ΠΛΗΓΩΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΝΑΤΟΪΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΖΗΤΩ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΤΟΧΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΕΙΡΗΝΙΚΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ


ΧΑΝΙΦΟΥΛΑΧ ΧΑΝΙΦ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
ΤΖΑΛΑΛΑΜΠΑΝΤ –ΜΑΡΤΗΣ 2009

Τοποθέτηση Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης για τη διεθνή συνάντηση της Θεσσαλονίκης

Η Ισραηλινή Επίθεση στη Γάζα: Αποτελέσματα και Επιπλοκές

Του Δρ Νάσερ Καφαρνέχ, Κατεχόμενη Παλαιστίνη

Εκ μέρους του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και του Γενικού του Γραμματέα, του Αχμάντ Σααντάτ, σας χαιρετίζουμε και σας ευχαριστούμε για την πρόσκληση σ’ αυτή τη συζήτηση και προσέγγιση για την σημερινή κατάσταση του Παλαιστινιακού αγώνα για απελευθέρωση και επιστροφή, υπό το φως της πρόσφατης βάρβαρης Ισραηλινής επίθεσης κατά του λαού μας στη Γάζα.
Η βάρβαρη Ισραηλινή επίθεση πραγματοποιήθηκε αξιοποιώντας, σε όλη την κλίμακα, την πολεμική μηχανή του που κατασκευάστηκε και παρασχέθηκε από τις ΗΠΑ, στο τέλος του 2008 μέχρι τις αρχές του 2009, για ένα διάστημα 22 ημερών ανελέητων βομβαρδισμών από αέρα, γη και θάλασσα.
Αυτή η επίθεση δεν ήρθε από μόνη της – συμπεριλαμβάνεται στα πλαίσια της συνεχιζόμενης επίθεσης των ΗΠΑ και του στρατηγικού συμμάχου τους, του Ισραήλ, ενάντια στην Παλαιστίνη και την Αραβική περιοχή, ιδιαίτερα, το σχέδιο της «Νέας Μέσης Ανατολής» κάτω από το πρόσχημα του πολέμου «κατά της τρομοκρατίας» και την αντιμετώπιση του λεγόμενου «άξονα του κακού».
Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κατοχής στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, της δολοφονίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων και την καταστροφή όλων των αναγκαίων της ζωής, καθώς και την επιχειρούμενη απανθρωποίηση του λαού μας και την απόλυτη αδιαφορία και στυγνή καταπάτηση των ανθρωπίνων και λαϊκών δικαιωμάτων.
Σχετίζεται πρωταρχικά με την επανακατοχή της Παλαιστινιακής Δυτικής Όχθης και τις συνεχιζόμενης Ισραηλινής πολιτικής των δολοφονιών, της καταστροφής των σπιτιών, των εισβολών και των συλλήψεων μαζί με τον κατατεμαχισμό της Παλαιστινιακής γης μέσω της κατασκευής του τείχους του Απαρτχάιντ, το χτίσιμο των οικισμών και τον εκ-Σιωνισμό της Ιερουσαλήμ, συνεχίζοντας την κατάληψη και την καταπάτηση όλο και μεγαλύτερου μέρους της γης μας.
Σ’ αυτό το πλαίσιο έγινε και η Ισραηλινή επίθεση κατά του Λιβάνου, τον Ιούλη του 2006 και του οποίου αποτελεί άμεση συνέχεια ο πόλεμος στη Γάζα. Τα συνεχιζόμενα εγκλήματα που διαπράττονται από τις διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ με στόχο τον έλεγχο και την κυριαρχία της περιοχής, τη λεηλασία των φυσικών πόρων και των λαών της περιοχής και την προσπάθεια εξαναγκασμού τους να υποταχτούν στις επιθυμίες, τις φιλοδοξίες και τα συμφέροντα του παγκόσμιου καπιταλισμού και του μονοπώλιου των πολυεθνικών. Αξιοποιούν τα εργαλεία και τους πράκτορες τους στην περιοχή σαν μέρος της απεγνωσμένης προσπάθειας να μειώσουν τις επιπτώσεις και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, που χειροτερεύει καθημερινά, η οποία ουσιαστικά οξύνθηκε παρά τις ενέργειες των ηγετών και των πολιτικών αυτού του άγριου και άπληστου καπιταλισμού. Ο πόλεμος τους κατά του λαού μας δεν θα καταφέρει να σταματήσει την συνεχιζόμενη επιδείνωση της ετοιμόρροπης δομής του καπιταλιστικού συστήματος.
Αυτή η παρουσίαση δίνεται ώστε να συμμετέχουμε σε μια λεπτομερειακή και βαθειά ανάλυση του τι συντελέστηκε και συνεχίζει να συντελείται στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, ιδιαίτερα, και την Αραβική περιοχή γενικότερα. Το επείγον και η αναγκαιότητα της απάντησης μας σ’ αυτά τα εγκλήματα δεν μπορεί να υποκαταστήσει, μακροπρόθεσμα, μια τέτοια ανάλυση.
Αυτά τα γεγονότα στην Παλαιστίνη, σχεδιάζονται και στοχεύουν τη δύναμη και την ίδια την ύπαρξη της αντίστασης όλων των διαφορετικών τάσεων και ιδεολογικών προελεύσεων και υποβάθρων. Είτε πρόκειται για εθνικιστικά ή αριστερά που όμως απορρίπτουν τα σχέδια του ιμπεριαλισμού και του Σιωνισμού στην Παλαιστίνη και την ευρύτερη περιοχή. Τα αμερικάνικα σχέδια, ειδικά, στοχεύουν στη διάλυση της Παλαιστινιακής υπόθεσης καθώς και της Παλαιστινιακής αντίστασης που αρνείται να αναγνωρίσει ή να υποκύψει στις εντολές της αμερικάνικης ηγεμονίας και των αμερικάνικων απειλών. Ο πρόσφατος πόλεμος στη Γάζα αποτελεί απλά την πιο πρόσφατη κλιμάκωση της συνεχιζόμενης επιθετικότητας κατά του λαού μας κι αυτός ο πόλεμος συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Αυτό που έγινε εφικτό με στρατιωτικά μέσα, γίνεται προσπάθεια να επιτευχθεί με την οικονομική και πολιτική πίεση για να επιβληθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις τους στο λαό μας.
Η επιβολή του όρου της «μακροπρόθεσμης εκεχειρίας» σαν προϋπόθεση που τίθεται ώστε να ανοίξουν τα περάσματα, την επιλογή των υλικών που μπορεί να επιτραπεί να μπουν στη Γάζα ανάλογα με τις διαθέσεις και τις επιθυμίες των κατακτητών καθώς και τη διαδικασία επίβλεψης της ανοικοδόμησης μας και τη διαχείριση όλων των λεπτομερειών από τους διάφορους αποικιοκρατικούς κύκλους αποτελούν όλα μέρος της συνέχειας αυτού του πολέμου κατά του λαού μας.
Αυτός ο πόλεμος, αυτό το ιμπεριαλιστικό και σιωνιστικό σχέδιο, στοχεύει επίσης στο να ασκήσει πίεση στο λαό μας να αποδεχτεί το σιωνιστικό σχέδιο και το Αμερικάνικο όνειρο του Μπους: ένα αποκλειστικά Ιουδαϊκό κράτος σε αρμονία με το όραμα του Μπους και των συνηγόρων του Σιωνισμού, μια ρατσιστική ιδεολογία που δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα του λαού μας πάνω στη γη μας, ούτε ακόμη και το δικαίωμα μας να ζούμε σε αυτήν. Αυτό σημαίνει μια ανοιχτή και ορατή εφαρμογή βάρβαρου ρατσισμού και την συνέχεια του εκτοπισμού του λαού μας από την πατρογονική γη μέσω της πίεσης και της βίας. Στοχεύει επίσης να μπλοκάρει και να ακυρώσει το δικαίωμα της επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων, που εγγυάται η διεθνής νομιμότητα και οι αποφάσεις του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη, κατ’ αρχήν από την απόφαση 194 του ΟΗΕ. Αποτελεί προσπάθεια να στοχοποιήσει και να ακυρώσει το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα που αναγνωρίζεται και επικυρώνεται από τη διεθνή νομιμότητα για πάνω από 60 χρόνια από την Παλαιστινιακή Νάκμπα (καταστροφή).
Οι προσπάθειες ανάδειξης αυτού του οράματος και η δημόσια υπεράσπιση του, απομυθοποιούν όλους τους ισχυρισμούς των ΗΠΑ και του Σιωνισμού, της αλαζονείας και της εξαπάτησης που περιφέρουν τη σημαία της «δημοκρατίας», της «δικαιοσύνης» και των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», όταν όλα αυτά τα δικαιώματα τα αρνούνται στο λαό μας, που τους αποκαλούν «τρομοκράτες» γιατί υπερασπίζονται τα εθνικά και συλλογικά τους δικαιώματα μπροστά στην πίεση και το πόλεμο τους.
Από την άλλη, το λεγόμενο «κράτος» ή Παλαιστινιακή αρχή που λένε, δεν πρόκειται ποτέ να ανταποκριθεί στα ελάχιστα δικαιώματα του Παλαιστινιακού λαού και δεν αποτελεί σε καμιά περίπτωση λύση που θα πετύχει τα δικαιώματα και τις προσδοκίες του Παλαιστινιακού λαού για ελευθερία και ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση, σαν κύριοι της γης μας και των δικαιωμάτων μας. Τα πραγματικά γεγονότα μετά από αυτή τη μαζική αρπαγή γης, την εγκαθίδρυση του εκ-σιωνισμού και το χτίσιμο των οικισμών των εποίκων, τον τεμαχισμό της γης μας σε καντόνια μέσω του τείχους του Απαρτχάιντ, καταλήγει στη δημιουργία ενός μορφώματος που δεν μπορεί να επιβιώσει, δεν έχει καμιά εθνική κυριαρχία και δεν έχει καμιά σχέση με την πλήρη έννοια του όρου ενός κράτους στην σημερινή εποχή.
Οι συσχετισμοί και όλοι οι αντικειμενικοί και υποκειμενικοί παράγοντες των μερών της σύγκρουσης, συμπεριλαμβάνοντας την τεράστια πολεμική μηχανή του αμερικάνικου οπλοστασίου, τείνουν υπέρ του Ισραηλινού εχθρού και των προσπαθειών του να διαλύσει την Παλαιστινιακή υπόθεση, την Αριστερά και στην ισχυρή αντίσταση στην περιοχή. Παρόλα αυτά απέτυχε στους στόχους τους, είτε αφορά το Ιράκ, είτε το Λίβανο ή την Παλαιστίνη, χάρη στην αποφασιστικότητα και την γενναία αντίσταση του λαού και την υποστήριξη όλων των λαών του κόσμου για αυτή τη δίκαια υπόθεση, συμπεριλαμβάνοντας τις πρόσφατες διαδηλώσεις αλληλεγγύης που γέμισαν την μεγάλη πλειοψηφία των πόλεων στην Ευρώπη, την Αμερική την Ασία και την Αφρική.
Το μέγεθος και η εμβέλεια αυτής της αλληλεγγύης και αυτών των διαδηλώσεων, χωρίς προηγούμενο στην ιστορία της σύγκρουσης, αποτελεί ένδειξη ότι το ζήτημα της Παλαιστίνης είναι υπόθεση όλων των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων στον κόσμο, σαν μια μάχη με τον ιμπεριαλισμό και τον καπιταλισμό και το εργαλείο τους στην περιοχή – το Ισραήλ. Η μάχη στην Παλαιστίνη είναι η μάχη ανάμεσα στις δυνάμεις τους αντι-ιμπεριαλισμού στην Παλαιστίνη και τον κόσμο από τη μια και του ιμπεριαλισμού και του Ισραήλ από την άλλη.
Η ανάδειξη νέων κομμάτων και δυνάμεων, με έντονα αντι-καπιταλιστικά και αντι-ιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά αποτελεί το πρελούδιο της ενίσχυσης αυτών των προσπαθειών ώστε να καταφέρουν να νικήσουν τον πόλεμο κατά του ιμπεριαλισμού και των φιλοδοξιών και σχεδίων του παντού στον κόσμο. Η αλληλεγγύη και η υποστήριξη δεν πρέπει να είναι πρόσκαιρη αλλά συνεχής. Πρέπει να δουλέψουμε από κοινού για την οργάνωση και τους θεσμούς που μπορούν να αλλάξουν την ροή της ιστορίας. Τα βήματα που έγιναν για να κινητοποιηθεί η λαϊκή γνώμη και η ανάπτυξη των λαϊκών νομικών θεσμών καθώς και η αξιοποίηση των δικαστηρίων από τα λαϊκά κινήματα για την δίωξη των Ισραηλινών εγκληματιών πολέμου για τα εγκλήματα τους κατά του Παλαιστινιακού λαού είναι βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, που όμως πρέπει να συμπληρωθούν από την άσκηση της λαϊκής πίεσης προς τις κυβερνήσεις σε όλες τις χώρες του κόσμου ώστε να πιέσουν τον ΟΗΕ να εφαρμόσει τις αποφάσεις του σχετικά με το Παλαιστινιακό ζήτημα, συμπεριλαμβάνοντας το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, της εγκαθίδρυση ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους και το δικαίωμα της επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων στα σπίτια τους από όπου εκτοπίστηκαν.
Βλέπουμε σαν την μοναδική πραγματική επίλυση της σύγκρουσης να έρχεται πάνω στη βάση της εγκαθίδρυσης μιας δημοκρατικής Παλαιστίνης σε όλη τη γη της Παλαιστίνης και για όλους του πολίτες της, χωρίς διακρίσεις με βάση τη φυλή, τη θρησκεία ή το φύλο και όλο και περισσότερο αναγνωρίζεται από πολλούς σαν η καταλληλότερη και αναγκαία λύση της σύγκρουσης. Αυτή η επίλυση είναι ασύμβατη με την ιδεολογία, την κουλτούρα και τους στόχους τους Σιωνισμού και του ιμπεριαλισμού που προσπαθούν να συνεχίσουν και να διατηρήσουν τη διαμάχη ώστε να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα τους και τα συμφέροντα των πολυεθνικών μονοπωλίων για τον έλεγχο και την κυριαρχία της μοίρας και της ιστορίας και των υποθέσεων αυτή της περιοχής και σε όλες τις γωνιές του κόσμου.

Ανακοίνωση CARC για τη διεθνή συνάντηση της Θεσσαλονίκης

CARC – ITALY

Αγαπητοί σύντροφοι,
Σας ευχαριστούμε για την πρόσκληση σ’ αυτή τη συνάντηση. Συμμετέχουμε με μεγάλο ενδιαφέρον και διάθεση να μάθουμε. Στ’ αλήθεια έχουμε να μάθουμε τόσα για την κατάσταση στα Βαλκάνια καθώς και για τα καθήκοντα των κομμουνιστών σ’ αυτή τη γεωγραφική περιοχή.
Έχουμε να μάθουμε πολλά γιατί είμαστε μια νέα οργάνωση και η δράση μας σε διεθνές επίπεδο πρέπει να αναπτυχθεί περισσότερο σε σχέση με σημαντικές πολιτικές και γεωγραφικές περιοχές. Από την άλλη, έχουμε τη διάθεση αλλά και την ανάγκη να μάθουμε αλλά και να δράσουμε περισσότερο σε ότι αφορά τα Βαλκάνια.
Η χώρα μας δεν βρίσκεται στα Βαλκάνια αλλά συνορεύει με αυτά και η ιστορία των λαών που έζησαν στην χερσόνησο μας είναι άρρηκτα δεμένη με τους Βαλκανικούς λαούς για χιλιάδες χρόνια.
Τον περασμένο αιώνα υπήρξαν σημαντικές συνεργασίες και αδερφική δραστηριότητα στους αγώνες κατά του Ναζισμού και Φασισμού στη διάρκεια του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου.
Ταυτόχρονα, ξεκίνησαν από τη χώρα μας αρκετές ιμπεριαλιστικές επιθέσεις κατά της Αλβανίας, της Ελλάδας και της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Σ’ αυτές τις λίγο πολύ φανερές επιθέσεις πρωτοστάτησαν εκείνες οι δυνάμεις που είναι και οι πρώτοι εχθροί των λαϊκών μαζών και στην Ιταλία.
Η πιο φανερή επίθεση είναι αυτή των φασιστικών στρατιωτικών δυνάμεων που εισέβαλαν στην Αλβανία, την Ελλάδα και τις χώρες που έμελλαν να ενωθούν στην πρώην Γιουγκοσλαβία μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα οι νέο-φασιστικές και ρατσιστικές επιθέσεις όλο και περισσότερο χτυπούν μετανάστες από τις ανατολικές χώρες και το ρατσιστικό μίσος αναμοχλεύεται από την κυβέρνηση της συμμορίας Μπερλουσκόνι.
Μια επίσης ανοιχτή επίθεση ήταν αυτή της Ιταλικής κυβέρνησης, συμμάχου των άλλων Νατοϊκών δυνάμεων στη διάρκεια του πολέμου του Κόσσοβου. Η ιδιαιτερότητα αυτής της επίθεσης ήταν ότι στην Ιταλική κυβέρνηση ήταν επικεφαλής ο Νταλέμα, ηγέτης του παλιού ρεβιζιονιστικού ΚΚ Ιταλίας, και συμμετείχαν ηγέτες κομμάτων που ακόμη αυτοαποκαλούνταν κομμουνιστές, όπως ο Ντιλιμπέρτο του Ιταλικού ΚΚ. Η επίθεση στο Κόσσοβο αποτελεί ένα διδακτικό παράδειγμα για το γεγονός ότι οι ρεβιζιονιστικές δυνάμεις είναι εχθροί του λαού και των λαϊκών μαζών, τόσο ώστε να φτάσουν σε ανοιχτό πόλεμο.
Λιγότερο φανερή, αλλά ωστόσο ισχυρή και αποτελεσματική υπήρξε η επίθεση του Βατικανού. Η Καθολική Εκκλησία ήταν πρωταγωνιστής της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, πυροδοτώντας ενδο-θρησκευτικά μίση και καταλήγοντας να εγκαταλείψει το ειρηνικό της προσωπείο και να δικαιολογήσει τον πόλεμο. Πριν αλλά και στη διάρκεια του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου, οι Χριστιανικές δυνάμεις στην Κροατία και σε άλλες χώρες της μελλοντικής Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας, ήταν οι ίδιες δυνάμεις, στιγματισμένες με τρομερά εγκλήματα, όπως στην Ισπανία, οι οποίες διεύθυναν άμεσα τα στρατόπεδα εξόντωσης.
Το Βατικανό, που είναι ισχυρότερη δύναμη από το Ιταλικό κράτος και το επηρεάζει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο κράτος καθώς και οι κυβερνήσεις της ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης στην πιο ακραία τους εκδοχή, η φασιστική από τη μια και η ρεβιζιονιστική από την άλλη έχουν ξεμπροστιαστεί σαν δηλωμένοι εχθροί των λαϊκών μαζών στη Βαλκανική αλλά και στην ίδια μας τη χώρα. αυτοί είναι οι υπεύθυνοι, στη χώρα μας για την ιμπεριαλιστική επίθεση κατά των Βαλκανικών λαών και στο πολιτικό και στο στρατιωτικό πεδίο. Και για αυτό είναι υπεύθυνοι για σφαγές, καταστροφές, απαλλοτριώσεις και ληστείες του ανθρώπινου δυναμικού και των φυσικών πόρων, για την μετανάστευση εκατομμυρίων λαού από τη γη τους προς τη δική μας αλλά και άλλες χώρες, για την οικονομική εκμετάλλευση των μεταναστών, για την σεξουαλική εκμετάλλευση πολλών γυναικών.
Ενάντια α’ αυτούς τους εχθρούς σύντροφοι μπορούμε να αντιτάξουμε μια νικηφόρα δύναμη. Είναι η δύναμη του κομμουνιστικού κινήματος που έχει αναδειχθεί σε όλη τη Βαλκανική καθώς και στη χώρα μας. Στην διάρκεια του πρώτου μισού του περασμένου αιώνα ανέδειξε ένδοξα κινήματα αντίστασης και διεξήγαγε αγώνες που κατέληγαν συχνά σε νίκες.
Αυτή η δύναμη, στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα, διαβρώθηκε από τους ρεβιζιονιστές, τους κύριους αίτιους της σημερινής αδυναμίας του κομμουνιστικού κινήματος. Διατηρήθηκε ζωντανό στο πέρασμα των δεκαετιών από τις κομμουνιστικές αντι-ρεβιζιονιστικές που έδρασαν, όσο γνωρίζουμε, στην Ιταλία όπως και στην Ελλάδα και σήμερα πρωταγωνιστούν και φέρουν την ευθύνη για την αναγέννηση του κομμουνιστικού κινήματος στις χώρες μας. Αυτές οι δυνάμεις αποτελούν τους φορείς που μπορούν καλύτερα να αντιμετωπίσουν την πολιτική και στρατιωτική επίθεση των ιμπεριαλιστών και μπορούν να κερδίσουν τις πιο κρίσιμες νίκες. Εμείς οι εκπρόσωποι αυτών των δυνάμεων έχουμε για αυτό το λόγο μεγάλες δυνατότητες και μεγάλες ευθύνες.
Το γενικό πλαίσιο στο οποίο λειτουργούμε είναι αυτό της γενικευμένης κρίσης του καπιταλισμού που σήμερα προχωρά χωρίς καμιά πιθανότητα αναχαίτισης από τις κυρίαρχες τάξεις σε κάθε χώρα. η αστική τάξη εξαπολύει έναν κηρυγμένο πόλεμο ενάντια στις λαϊκές μάζες πολλών χωρών. Ήδη στους δρόμους κάποιων Ιταλικών πόλεων περιπολεί ο στρατός, και έχουν θεσμοθετηθεί κρατικές περιπολίες πολιτών. Και ο στρατός και αυτά τα σώματα επιδεικνύουν μια κατασταλτική δράση προς τις κοινότητες των μεταναστών, ιδιαίτερα των Ρουμάνων και Αλβανών, και αποτελούν αντικείμενο ξενοφοβικής προπαγάνδας, όπως ήταν οι Εβραίοι στη διάρκεια του Ναζισμού. Αντίστοιχα, ενέργειες ανοιχτού πολέμου αποτελούν η δολοφονία του νεαρού Αλέξη τον περασμένο Δεκέμβρη, η δολοφονική απόπειρα τον Δεκέμβρη κατά της Βουλγάρας συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα στην Αθήνα, η χειροβομβίδα κατά του κέντρου μεταναστών τον περασμένο Φλεβάρη. Πιθανόν τέτοιες αλλά και χειρότερες μορφές βίας και επιθετικότητας εμφανίζονται σε όλες τις Βαλκανικές χώρες, που δεν τις γνωρίζουμε λόγω της έλλειψης ενημέρωσης.
Οι μάζες, μπροστά στον εξοντωτικό πόλεμο, κηρυγμένο ή όχι, ανοιχτό ή όχι, που έχει εξαπολύσει η ιμπεριαλιστική αστική τάξη, αντιδρούν με όλο και μεγαλύτερες κινητοποιήσεις και αντιστάσεις. Αυτό το βλέπουμε στην Ελλάδα και γνωρίζουμε ότι συμβαίνει και σε άλλες χώρες.
Στην Ιταλία η αντι-ιμπεριαλιστική κινητοποίηση των λαϊκών εξαπλώνεται και κερδίζει συνειδήσεις. Στην Ιταλία επίσης, καθώς και σε άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες, είχαμε τεράστιες διαδηλώσεις κατά της ιμπεριαλιστικής επίθεσης στο Ιράκ που ωστόσο δεν κατέληξαν στη δημιουργία ενός αντι-ιμπεριαλιστικού κινήματος μεγάλων διαστάσεων. Στην πραγματικότητα, αυτές οι διαδηλώσεις είχαν την ισχυρή επιρροή ή οργανώθηκαν από τον καθολικό, αστικό και ρεβιζιονιστικό πασιφισμό, που αποτελεί εχθρό του αντι0ιμπεριαλιστικού κινήματος. Σήμερα όλες αυτές οι δυνάμεις στην Ιταλία βρίσκονται σε κρίση και η δυνατότητα επιρροής τους, που μπορούσε να κινητοποιήσει εκατομμύρια κόσμου σε διαδηλώσεις κατά του πολέμου και δεν μπορούν να κινητοποιούν παρά μερικές χιλιάδες ή και εκατοντάδες ανθρώπων. Από την άλλη, οι αντι-ιμπεριαλιστικές δυνάμεις είναι σε θέση τα κινητοποιούν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου, σε αυτονομία και χωρίς τις οργανωτικές και οικονομικές δυνατότητες που διέθετε μέχρι χθες ο μηχανισμός που κληροδοτήθηκε από το παλιό ρεβιζιονιστικό ΚΚ Ιταλίας.
Αυτό έχει ήδη συμβεί αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια, και δυο φορές εξαιτίας ζητημάτων που σχετίζονταν με τον αντι-ιμπεριαλισμό. Η πρώτη φορά ήταν τον Ιούνη του 2007 στη Ρώμη, όπου οι αντι-ιμπεριαλιστικές δυνάμεις συγκέντρωσαν 200.000 κόσμου που διαδήλωσε κατά των ΗΠΑ με την επίσκεψη Μπους. Σε κάποιο άλλο σημείο οι ρεβιζιονιστές δεν μπόρεσαν να συγκεντρώσουν περισσότερους από 5.000 άτομα. Η δεύτερη φορά, τον Γενάρη του 2009, οι αντι-ιμπεριαλιστικές δυνάμεις συγκέντρωσαν στη Ρώμη πάνω από 150.000 που διαδήλωσαν κατά της Σιωνιστικής επίθεσης στη Γάζα. Οι αστοί, καθολικοί και ρεβιζιονιστές πασιφιστές δεν μπόρεσαν να συγκεντρώσουν πάνω από 5.000 άτομα στη διαδήλωση στην Ασίζη. Στην δεύτερη περίπτωση για πρώτη φορά ένας σημαντικός αριθμός μεταναστών (Αραβικής και Μουσουλμάνοι) ενώθηκαν με τις αντι-ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ενώ μέχρι τότε κινούνταν κάτω από την επιρροή των ρεβιζιονιστών και των καθολικών δικτύων βοήθειας.
Εκτός από αυτό, για χρόνια συνεχίζεται η κινητοποίηση των κατοίκων της Βιτσέντζα ενάντια στην επέκταση της Νατοϊκής βάσης. Και αυτό δημιούργησε μεγάλες διαδηλώσεις και επέφερε χτυπήματα στην αξιοπιστία των κεντρο-αριστερών δυνάμεων και στη σταθερότητα των κυβερνήσεων τους.
Σ’ αυτή την κατάσταση, στις διεθνείς σχέσεις, το Κόμμα μας θα προχωρήσει σύμφωνα με την γραμμή της μετωπικής πολιτικής, τον μόνο τρόπο να ενισχυθεί η ενότητα του διεθνούς κινήματος. Αυτή η γραμμή βασίζεται σε τρεις πυλώνες: 1. Άμεση και ανοιχτή συζήτηση μεταξύ των κομμουνιστικών, επαναστατικών, αντι-ιμπεριαλιστικών και προοδευτικών οργανώσεων και κομμάτων. 2. Συνεργασία μεταξύ αυτών των οργανώσεων και κομμάτων στην πράξη, και σ’ αυτή την περίπτωση στην αντι-ιμπεριαλιστική δράση. 3. Αλληλεγγύη ενάντια στην καταστολή που αντιμετωπίζουν αυτές οι οργανώσεις, τα κόμματα και οι λαϊκές μάζες και οι λαοί που αγωνίζονται κατά του ιμπεριαλισμού.
Επομένως, η καλύτερη αλληλεγγύη στους λαούς που δέχονται την επίθεση από τον ιμπεριαλισμό παραμένει ο αντι-ιμπεριαλιστικός αγώνας στην ίδια μας τη χώρα. όλο και περισσότερο αυτός ο αγώνας κατά του ιμπεριαλισμού είναι σε διαλεκτική σχέση με τον αγώνα για σοσιαλισμό και γίνεται ένα με αυτόν τον αγώνα. Όλο και περισσότερο πρέπει να δηλώνουμε ανοιχτά όχι μόνο ενάντια σε τι αγωνιζόμαστε αλλά και υπέρ τίνος αγωνιζόμαστε. Όλο και περισσότερο πρέπει να προτείνουμε ποια είναι τα συγκεκριμένα βήματα για τον σοσιαλισμό, και να βάζουμε στην πράξη. Το Νεπαλέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα (Μαοϊκό) μας έχει διδάξει πολλά με αυτή την έννοια.
Στην Ιταλία και τις Βαλκανικές χώρες οι συνθήκες για το προχώρημα προς το σοσιαλισμό είναι πιο ώριμες από ότι σε άλλα μέρη του κόσμου. Είναι ξεκάθαρο ότι η αστική τάξη δεν έχει άλλη δυνατότητα να διακυβερνά στις χώρες μας παρά μόνο μέσω όλο και πιο αντιδραστικών και φασιστικών μέτρων και μέσα από την επιβολή της φτώχειας της καταστολής και του πολέμου. Το κόμμα μας, μαζί με τις άλλες δυνάμεις που δρουν σύμφωνα με το Σχέδιο που πρότεινε το (νέο) Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, δρα ενεργά για μια κυβέρνηση στη χώρα που θα ενώσει τις διάφορες δυνάμεις που οργανώθηκαν για την αντίσταση κατά της αστικής επίθεσης, μια κυβέρνηση του Λαϊκού Μπλοκ. Παρά τις διαφορές μεταξύ της χώρας μας και των γειτονικών χωρών στη βαλκανική, θεωρούμε ότι και στα Βαλκάνια η κατάσταση είναι ώριμη για κυβερνήσεις του Λαϊκού Μπλοκ. Σε όλες τις Βαλκανικές χώρες η αντίσταση των λαϊκών μαζών και του κομμουνιστικού κινήματος έχουν πίσω τους μεγάλη παράδοση και εμπειρία και μπροστά τους μεγάλες δυνατότητες. Οι κυβερνήσεις του Λαϊκού Μπλοκ αποτελούν την καλύτερη εγγύηση για την αντιμετώπιση της εσωτερικής και εξωτερικής ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας με ισχυρές θέσεις. Για να αντιμετωπίσουν με μια νικηφόρα προοπτική τον πόλεμο που η ιμπεριαλιστική αστική τάξη προετοιμάζει, ώστε να οικοδομήσουν νέες σοσιαλιστικές χώρες.

Ζήτω η αντίσταση των λαϊκών μαζών κατά του ιμπεριαλισμού σε όλο τον κόσμο!
Ας κάνουμε την αντίσταση επίθεση!
Μπροστά για τη νίκη!

Ανακοίνωση Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας για την διεθνή συνάντηση στη Θεσσαλονίκη

Σας στέλνουμε τους θερμούς χαιρετισμούς μας με την ευκαιρία αυτής της Διεθνούς Συνάντησης και σας συγχαίρουμε για την πρωτοβουλία της διοργάνωσης αυτής της εκδήλωσης, δέκα χρόνια μετά την εγκληματική Νατοϊκή επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας. Μια επίθεση που έγινε με το υποκριτικό πρόσχημα της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κι αυτό πραγματικά αποτελεί ύψιστη υποκρισία.
Ζούμε σε δύσκολους και περίπλοκους καιρούς. Όλο το καπιταλιστικό σύστημα αντιμετωπίζει μια βαθειά και αναπόφευκτη κρίση που έχει τις ρίζες της στις θεμελιώσεις αντιφάσεις του συστήματος, δηλαδή την αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και την ιδιωτική μορφή ιδιοκτησία και ιδιοποίησης. Και η «απάντηση» των καπιταλιστών σ’ αυτήν την κρίση είναι να φορτώσουν τα βάρη της στις πλάτες των εργαζομένων μαζών, να τις αναγκάσουν να πληρώσουν το κόστος της απληστίας τους με τη βοήθεια των υποταγμένων κυρίαρχων ΜΜΕ.
Η Ρουμανία, όπως άλλες Βαλκανικές χώρες, βρίσκεται σε μια περιοχή όπου συγκρούονται τα συμφέροντα των τριών μεγαλύτερων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων – των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Ε.Ε. Και για αυτό είναι μια χώρα όπου έχουμε να αντιμετωπίσουμε σημαντική ιμπεριαλιστική παρουσία, όχι απλά με όρους πολιτικού και στρατιωτικού ελέγχου αλλά και με όρους οικονομικού ελέγχου, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της βιομηχανίας και του χρηματοοικονομικού τομέα βρίσκεται κάτω από τον άμεσο έλεγχο του ξένου κεφαλαίου, που προέρχεται κύρια από αυτές τις τρεις αυτοκρατορίες – για παράδειγμα ο Γαλλικός έλεγχος στην αυτοκινητοβιομηχανία, ο Ρωσικός έλεγχος στη βιομηχανία αλουμινίου και ο κύρια Γαλλικός και Αυστριακός έλεγχος των τραπεζών κλπ. Αυτή η ιμπεριαλιστική παρουσία είχε σαν αποτέλεσμα την μετατροπή της Ρουμανίας σε μια μισο-αποικία και των 3 ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που η κάθε μια τους ανταγωνίζεται με τις άλλες για να καταφέρει να αποκτήσει την πλήρη κυριαρχία εδώ.
Για αυτό και το καθήκον των Κομμουνιστών είναι να διώξουμε τους ιμπεριαλιστές, να αποτινάξουμε την εξάρτηση της χώρας μας από τους ξένους καπιταλιστές, να κάνουμε την χώρα μας ανεξάρτητη. Ωστόσο θα πρέπει να τονίσουμε το γεγονός ότι να υπάρξουν διάφορες καταστάσεις όπου οι Κομμουνιστές έχουν το καθήκον να ελιχθούν μεταξύ των ανταγωνιζόμενων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, να αξιοποιήσουν τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς προς το δικό τους και των λαών τους συμφέρον.
Σχετικά με το ζήτημα του συντονισμού των αντι-ιμπεριαλιστικών αγώνων σ’ αυτή την περιοχή συμφωνούμε απόλυτα με έναν τέτοιο συντονισμό. Θα θέλαμε να δυναμώσουμε και να βαθύνουμε την αμοιβαία συνεργασία μας μέχρι το σημείο να πετύχουμε μια υπερεθνική συγκρότηση συντονισμού στη βάση της πλήρους ισότητας μεταξύ των κομμάτων μελών και συνυπολογίζοντας τις ιδιαίτερες συνθήκες σε κάθε χώρα, κάτι που σημαίνει ότι η κύρια αντίθεση μπορεί να διαφέρει από χώρα σε χώρα. για παράδειγμα, εμείς πιστεύουμε ότι η κύρια αντίθεση στη Ρουμανία είναι ανάμεσα στις λαϊκές μάζες, άσχετα με την εθνικότητα τους, και στους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, στη βάση ότι είναι αυτός ο ιμπεριαλισμός που ασκεί και τον πολιτικό και τον οικονομικό έλεγχο, όντας ο μεγαλύτερος επενδυτής εδώ και για αυτό είναι και ο μεγαλύτερος καταπιεστής των Ρουμάνων εργατών.
Είμαστε υπέρ της οικοδόμησης ενός διεθνούς αντι-ιμπεριαλιστικού και αντιπολεμικού λαϊκού μετώπου που θα κινητοποιεί τις εργαζόμενες μάζες στην αντιπαράθεση με τους εχθρούς τους και καλούμε όλες τις κομμουνιστικές δυνάμεις που εμπνέονται από τον μαρξισμό-λενινισμό να βάλουν τις διαφορές τους στην άκρη και να δουλέψουν μαζί για την ανατροπή του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού. Ελπίζουμε ότι στο κοντινό μέλλον θα συγκροτηθεί μια νέα Κομμουνιστική Διεθνής για να συνεχίσει των ένδοξων προκατόχων της.
ΖΗΤΩ Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας

8 Μαρ 2009

blog Αντίσταση στις γειτονιές

Το blog Αντίσταση στις γειτονιές άλλαξε διεύθυνση. Πλέον βρίσκεται στο antigeitonies.blogspot.com

εκδήλωση «Η Αριστερά στην εποχή των ανατροπών»

Χανιά

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 23 Φλεβάρη στο Εργατικό Κέντρο Χανίων η εκδήλωση–συζήτηση του Κ.Κ.Ε.(μ-λ) με θέμα «Η Αριστερά στην εποχή των ανατροπών», που έγινε στο πλαίσιο και πάνω στη βασική θεματολογία της 7ης Συνδιάσκεψης της οργάνωσης. Η βασική τοποθέτηση - εισήγηση έγινε από το σύντροφο Γρ. Κωνσταντόπουλο, που εξήγησε εκτενώς πως οι δυνάμεις που εμφανίζονται σήμερα σαν Αριστερά (που είναι κύρια το Κ.Κ.Ε. και ο ΣΥΝ) δεν έχουν καμιά σχέση με την Αριστερά που ανέλαβε την ευθύνη, στήριξε και ηγήθηκε των λαμπρών αγώνων και των συγκρούσεων του λαού μας με το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Αγώνων και συγκρούσεων που έλαβαν χώρα στον τόπο μας στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα.
Οι αγώνες του λαού μας συνεχίστηκαν και συνεχίζονται. Οι δυνάμεις που επικράτησαν στην Αριστερά και οδήγησαν το λαϊκό κίνημα στην ήττα και τη συνδιαλλαγή σε καμιά περίπτωση δεν τολμούν να συγκρουστούν με το σύστημα προκειμένου να στηρίξουν την υπόθεση της λαϊκής πάλης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του λαού και ν’ ανοίξουν εκ νέου δρόμους για τη λαϊκή απελευθέρωση και το σοσιαλισμό.
Με μια σειρά παραδείγματα από τη στάση του Κ.Κ.Ε., μετά τη ρεβιζιονιστική του μετάλλαξη από τα τέλη της δεκαετίας του '50 μέχρι σήμερα, ο σ. Γρ. Κωνσταντόπουλος κατέδειξε πως το κόμμα αυτό δεν μπορεί να είναι μέρος της απάντησης του προβλήματος της Αριστεράς που στην εποχή μας έχει ανάγκη ο λαός και η νεολαία για ν’ αποκτήσουν ξανά οι αγώνες τους συνέχεια, προοπτική και νίκες. Αυτοί που ανταποκρίνονται στα καλέσματα του συστήματος για υπευθυνότητα και για να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος της εκμετάλλευσης και καταπίεσης του λαού δεν έχουν σχέση με την Αριστερά που έχει ανάγκη η νεολαία και ο λαός για να είναι νικηφόρες οι συγκρούσεις τους με το σύστημα. Αυτό απέδειξαν και πρόσφατα η Παπαρήγα και ο Αλαβάνος όταν ανταποκρίνονταν στο κάλεσμα του Καραμανλή, για να συμβάλλουν στην καθυπόταξη της νεολαίας τον περασμένου Δεκέμβρη…
Το ίδιο απέδειξαν με τη στάση τους αυτές οι δυνάμεις -και αναφέρθηκαν ανάλογα παραδείγματα- τόσο στη μάχη του λαού για το ασφαλιστικό όσο και στις μάχες της νεολαίας τα προηγούμενα χρόνια για το νόμο πλαίσιο και το άρθρο 16. Μα και η σημερινή τους αδράνεια και ο εκλογικός κρετινισμός, την ώρα που ο λαός οδηγείται στη φτώχεια και την εξαθλίωση, το ίδιο αποδεοκνύει.
Τόσο η εισήγηση όσο και άλλες παρεμβάσεις που έγιναν από συναγωνιστές τόνισαν πως, σαν συνέπεια της κρίσης και της λυσσαλέας επίθεσης του συστήματος, οι λαϊκοί αγώνες θα συνεχιστούν με ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Ακόμη τονίστηκε πως το πεδίο όπου συντελούνται οι διαφοροποιήσεις και οι ανατροπές των συνειδήσεων και των συσχετισμών είναι το πεδίο των λαϊκών αγώνων και όχι οι κάλπες. Οι κάλπες καταγράφουν, δεν ανατρέπουν συσχετισμούς, τόνισε ο σ. Γρ. Κωνσταντόπουλος.
Η εκδήλωση αλλά και οι συζητήσεις πριν και μετά απ' αυτήν άνοιξαν από την πλευρά της οργάνωσής μας τη συζήτηση για την Αριστερά της εποχής μας που θα είναι χρήσιμη για το λαό και τους αγώνες του. Το στίγμα αυτής της συζήτησης που θέλουμε ν’ ανοίξει ολόπλευρα, ουσιαστικά και με όρους κινήματος δόθηκε και από τη σχετική συνέντευξη Τύπου στα τοπικά Μ.Μ.Ε., αλλά και από τη μαζική αφισοκόλληση που έγινε στην πόλη πριν από την εκδήλωση.
Στο επόμενο διάστημα η οργάνωσή μας οφείλει ν’ αξιοποιήσει τις παρακαταθήκες της εκδήλωσης και να συνεχίσει τη συζήτηση στο εσωτερικό της και εκτός, παράλληλα με τη συμμετοχή και την παρέμβασή της σε όλα τα μέτωπα της λαϊκής πάλης.

Πρωτοβουλία Αντίστασης Ξάνθης

Από τον περασμένο Νοέμβρη που συγκροτήθηκε η Πρωτοβουλία Αντίστασης Ξάνθης με συνεχείς παρεμβάσεις προσπαθεί να αναδείξει διάφορα ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους και τη νεολαία και να συμβάλει στη δημιουργία εστιών αντίστασης. Ξεκίνησε με το ζήτημα της κρίσης και την απαίτηση να μην την πληρώσει ο λαός, προπαγάνδισε μαζικά την απεργία της 10ης Δεκέμβρη, συγκρότησε ένα ιδιαίτερα μαζικό και αγωνιστικό μπλοκ στην απεργιακή διαδήλωση, και συμμετείχε στις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη.
Από την αρχή της νέας χρονιάς προχώρησε σε παρεμβάσεις αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και καταγγελίας των ελαστικών εργασιακών σχέσεων που έχουν κατακλείσει δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και παίρνουν μεγαλύτερες διαστάσεις με βάση την οικονομική κρίση. Διακινήθηκε πλατειά η προκήρυξη σε χώρους όπου υπάρχουν εργολαβίες καθαριότητες (νοσοκομείο, νομαρχία), σε διάφορα εργοστάσια και στην αγορά. Στις 21 Φλεβάρη πραγματοποίησε εκδήλωση–συζήτηση με το ίδιο θέμα, ενώ την Τρίτη 10 Μάρτη, στις 8:00 μ.μ. διοργανώνει σύσκεψη στο Εργατικό Κέντρο, καλώντας σωματεία, συνδικαλιστικές κινήσεις και πρωτοβουλίες, με στόχο τη διεύρυνση του κινήματος αλληλεγγύης στην Κούνεβα, την καταγγελία του νέου εργασιακού μεσαίωνα και τη διοργάνωση πορείας στις 19 Μάρτη.
Ιδιαίτερη ώθηση στην πιο αποτελεσματική λειτουργία και στη μαζικοποίηση της Αντίστασης έδωσε το στέκι της (Βενιζέλου 39), όπου κάνει τις συνελεύσεις της κάθε Τετάρτη. Την Κυριακή 8 Μάρτη θα προβληθεί στο στέκι η ταινία του Κεν Λόουτς «Ενας ελεύθερος κόσμος», ενώ σε επόμενη συνέλευση θα καθοριστεί πρόγραμμα προβολών και άλλων εκδηλώσεων. Παράλληλα έχει προγραμματιστεί συζήτηση με θέμα οικονομική κρίση-απολύσεις-ανεργία, απ’ όπου θα προκύψουν και οι παρεμβάσεις της Πρωτοβουλίας. Υπάρχει βέβαια μπροστά μας η απεργία στις 2 Απρίλη, το ζήτημα όμως με τις απολύσεις, τις «εθελούσιες εξόδους», τις διαθεσιμότητες, τις υποχρεωτικές άδειες, το κλείσιμο εργοστασίων, την απραξία στην οικοδομή και γενικά την ανεργία έχει πάρει τραγικές διαστάσεις στο νομό Ξάνθης και απαιτεί την ανάληψη πρωτοβουλιών για τη δημιουργία κινήματος αντίστασης, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που το Εργατικό Κέντρο βρίσκεται σε πλήρη απραξία και το μόνο που προγραμματίζει είναι σύσκεψη με τους λεγόμενους «κοινωνικούς φορείς».

"τροχαίο ατύχημα" με θύμα ανήλικο Αφγανό

ΠΑΤΡΑ

Ενα "τροχαίο ατύχημα" με θύμα ανήλικο Αφγανό τάραξε την πόλη το απόγευμα της καθαρής Δευτέρας. Στην προσπάθειά του να σκαρφαλώσει σε φορτηγό, ο ανήλικος μετανάστης βρέθηκε κάτω απο τις ρόδες άλλου οχήματος που προσπάθησε να τον τσαλαπατήσει. Το δύσκολο ταξίδι του από μια χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο κατέληξε στην εντατική, με τον ίδιο να χαροπαλεύει. Αμεσως, κόσμος κατέβηκε στην παραλιακή, καταγγέλλοντας τη δολοφονική επίθεση. Η απάντηση της καταστολής ήταν άμεση και βίαιη. Χημικά, ξυλοδαρμοί και συλλήψεις μετέτρεψαν την 
παραλιακή σε εμπόλεμη ζώνη. Από κοντά τα ΜΜΕ και οι "αγανακτισμένοι πολίτες" έχυσαν τη χολή τους για την κατάσταση με τους μετανάστες στο λιμάνι, το κυνηγητό με την αστυνομία και τον καταυλισμό που έχουν στήσει οι αφγανοί πρόσφυγες. Την επόμενη μέρα πραγματοποιήθηκε
πορεία στο κέντρο της πόλης, με έντονη και προκλητική την παρουσία των δυνάμεων καταστολής που ήταν εξοπλισμένες με φυσούνες και χημικά, δηλώνοντας τη διάθεση του συστήματος να τσακίσει το κίνημα αλληλεγγύης όπως οι ρόδες του φορτήγου τσάκισαν τον άτυχο μετανάστη.
Το ζήτημα πάντος δεν έχει λήξει, το σύστημα στους μετανάστες αντί για άσυλο προσφέρει ξύλο και απελάσεις. Η απάντηση πρέπει να δοθεί από μαζικό κίνημα αλληλεγγύης που δεν θα επιτρέπει να νομιμοποιούνται γεγόνοτα σαν αυτά στην κοινωνία της Πάτρας.

«Γυναίκα κι εργασία»

Εκδήλωση-Συζήτηση

Η οικονομική κρίση που έχει ξεσπάσει, καταμετρά ως πρώτα θύματα τις γυναίκες εργαζόμενες. Πρώτες στην ανεργία, τη μερική απασχόληση, την περικοπή μισθού και εργασιακών δικαιωμάτων. Με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας της Γυναίκας η Ομάδα Γυναικών του ΚΚΕ(μ-λ) οργανώνει εκδήλωση-συζήτηση την Πέμπτη 12 Μάρτη με θέμα: «Γυναίκα κι εργασία» στα γραφεία της Ταξικής Πορείας, Σολωμού 12, Εξάρχεια

κδήλωση–συζήτηση με θέμα “ Η Αριστερά στην εποχή των ανατροπών

Ηράκλειο

Με την ευκαιρία του ανοίγματος των διαδικασιών της 7ης Συνδιάσκεψης, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στο Ηράκλειο, στο Πολυκέντρο Νεολαίας, εκδήλωση–συζήτηση με θέμα “ Η Αριστερά στην εποχή των ανατροπών – Δυναμώνοντας την κομμουνιστική κατεύθυνση”. Στην εκδήλωση συμμετείχαν δεκάδες αγωνιστές και νεολαίοι. Στην κεντρική εισήγηση εκ μέρους του Κ.Ο., ο σ. Γρ. Κωνσταντόπουλος αναφέρθηκε διεξοδικά στο ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει η Αριστερά του σήμερα για να είναι ανατρεπτική. Στάθηκε ιδιαίτερα στη στάση του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ για το πώς βλέπουν τα κινήματα και τους αγώνες και τι επί της ουσίας προτείνουν στο λαό.
Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων για το ασφαλιστικό, της νεολαίας για να μην περάσει άρθρο 16 και η αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση, ο πρόσφατος ξεσηκωμός της νεολαίας το Δεκέμβρη, οι αγροτικές κινητοποιήσεις, αλλά και το συνέδριο του ΚΚΕ, και οι «ενωτικές» πρωτοβουλίες της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς έδωσαν ερεθίσματα να αναπτυχθεί μια πλούσια συζήτηση και να αναδειχτούν πλευρές της άποψής μας για τη σημασία της ενίσχυσης των αγώνων και του μετώπου αντίστασης.

Η τρομοκρατία δε θα περάσει – Κάτω τα χέρια από τους μαθητές.

Πειραιάς
ΟΛΟΙ τη Δευτέρα 9/3 το πρωί στο Δικαστικό Μέγαρο Πειραιά

Τη Δευτέρα 9/3 πραγματοποιείται στον Πειραιά η δίκη δύο μαθητών που είχαν συλληφθεί στα γεγονότα έξω από το κτίριο της Αστυνομίας Πειραιά στις 11 Δεκέμβρη. Στα γεγονότα προσήχθησαν δεκάδες μαθητές και άλλοι νέοι από τους οποίους κρατήθηκαν οχτώ.
Οι δύο από αυτούς δικάστηκαν αμέσως (σε έξι συν έξι μήνες ο καθένας), οι άλλοι δύο ενήλικοι δικάζονται τη Δευτέρα και έχουν κληθεί σε προανάκριση οι γονείς των τεσσάρων ανήλικων για «παραμέληση εποπτείας ανηλίκου».
Η επίθεση των δυνάμεων καταστολής στη διαδήλωση και οι προσαγωγές σημαδεύτηκαν από τις γνωστές αστυνομικές μεθόδους: ξυλοδαρμοί, απειλές, κατασκευή κατηγοριών. Είναι χαρακτηριστικό ότι δάρθηκαν οι πάντες: από τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά μέχρι νέα παιδιά με σοβαρά (και εμφανή) προβλήματα υγείας. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι απαγγέλθηκαν κατηγορίες σε μαθητή για γεγονότα που είχαν γίνει ενώ αυτός ήταν ακόμα σχολείο του!
Τις δύο μέρες των συλλήψεων (8 και 11 Δεκέμβρη) το ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά πήγε στο διοικητή Ασφάλειας Πειραιά και ζήτησε στοιχεία για τους συλληφθέντες. Αντιμετώπισε ειρωνεία («δεν μπορώ να δώσω στοιχεία γιατί παραβιάζονται προσωπικά δεδομένα»!) και ψέμματα («δεν έχουν απαγγελθεί κατηγορίες για κανέναν»). Είναι η νέα μέθοδος που συνοδεύει τις συλλήψεις σύμφωνα με την οποία όποιος περνάει την πόρτα της Αστυνομίας μπαίνει στη μαύρη τρύπα της εξαφάνισης – μια τακτική που θυμίζει Τουρκία και Χιλή.
Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά αποφάσισε την παροχή νομικής βοήθειας στους μαθητές που επιθυμούν και προχώρησε σε συνεννόηση με το Δικηγορικό Σύλλογο, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η κοινή συνέντευξη τύπου που δόθηκε την Πέμπτη 5/3.
Επίσης με στάση εργασίας τη Δευτέρα 9/3 11-2 καλεί σε συγκέντρωση στο δικαστικό μέγαρο Πειραιά για να εκδηλωθεί η συμπαράσταση στους διωκόμενους μαθητές και για να απαιτηθεί να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών της ΕΛΜΕ Πειραιά έχουν κάνει μεγάλη καμπάνια δημοσιοποίησης του ζητήματος και στήριξης της κινητοποίησης της Δευτέρας.

Απολύσεις και εκβιασμοί στους εργαζόμενους

ΒΟΛΟΣ

Μόνο τους δύο τελευταίους μήνες πάνω από 250 εργαζόμενοι έχουν απολυθεί από επιχειρήσεις και εργοστάσια του Βόλου και της Μαγνησίας γενικότερα. Ιδιαίτερα στο χώρο του μετάλλου η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι με απολύσεις, υποχρεωτικές άδειες, άδειες άνευ αποδοχών, εργασία δυο-τριών ημερών έχουν επιβάλει μία εφιαλτική κατάσταση. Το πογκρόμ των απολύσεων και όλων των άλλων μέτρων έχουν την πάγια αιτιολογία της κρίσης και της μείωσης των παραγγελιών. Αυτό όμως που επιδιώκεται είναι η πλήρης καρατόμηση όλων των εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, η πλήρης τρομοκράτηση των εργαζομένων έτσι ώστε να αποδεχθούν την κατάργηση του οκτάωρου, την ανασφάλιστη εργασία, την κατάργηση του πενθήμερου, τη μείωση του μεροκάματου κάτω και από τα σημερινά εξευτελιστικά επίπεδα. Στο εργοστάσιο της ΚΟΝΤΙ οι εργαζόμενοι αφού έθαψαν συνταξιούχο συνάδελφό τους έμαθαν από την εργοδοσία την απόλυση 3 συναδέλφων τους με το ποσοστό του 2% και όπως τους ανακοινώθηκε αυτό θα συνεχισθεί και τους επόμενους μήνες. Ταυτόχρονα, η κατάσταση των οικοδόμων της Μαγνησίας χειροτερεύει μέρα με τη μέρα και υπολογίζονται πάνω από 3.000 οι άνεργοι. Ενώ η επίθεση από τη μεριά της εργοδοσίας κλιμακώνεται, η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Βόλου (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) συναντήθηκε με την ηγεσία του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδας (όπως η διοίκηση της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ) και πήραν «διαβεβαιώσεις» ότι θα «ανακοπεί το κύμα των απολύσεων». Είναι πραγματική κοροϊδία για τους εργαζόμενους η στάση των εργατοπατέρων και απροκάλυπτη η προσπάθειά τους για συνεργασία με την εργοδοσία και το κεφάλαιο για να βρεθούν «κοινές λύσεις». Η συγκρότηση ενός ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ των εργαζομένων απέναντι στην καθημερινή επίθεση που δέχονται αποτελεί υπόθεση ζωτικής σημασίας. Οι απολύσεις δεν σταματάνε με «συνεννοήσεις» και υποταγή αλλά με αγώνα μαζικό, οργανωμένο, συλλογικό, με αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους, με διεκδίκηση επιδομάτων ανεργίας για όλους χωρίς προϋποθέσεις και για όλο τον χρόνο ανεργίας. Η οργάνωση του ΚΚΕ(μ-λ) στο Βόλο ξεκινάει εξόρμηση με προκήρυξη και συζητήσεις με τους εργαζόμενους για την ανάγκη να απαντηθεί η τρομοκράτηση στους χώρους δουλειάς, να δυναμώσει η αλληλεγγύη και η οργάνωση της αντίστασης.

Απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 25 Φλεβάρη

Καλύτερα από προηγούμενες. Αναντίστοιχη των εκρηκτικών προβλημάτων των εργαζομένων

Η απεργία στον δημόσιο τομέα στις 25 Φλεβάρη πήγε κατά γενική ομολογία καλύτερα από τις τελευταίες ανάλογες της ΑΔΕΔΥ, πράγμα που εκφράστηκε και στην απεργιακή συγκέντρωση και πορεία από την πλατεία Κλαυθμώνος στη Βουλή –μια πορεία που έγινε μέσα σε έντονη αστυνομοκρατία.
Τα προβλήματα, ωστόσο, παραμένουν εκρηκτικά και επιδεινούμενα για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και απατούν πολύ περισσότερα πράγματα. Κυρίως απαιτούν σαφή αντικυβερνητικό χαρακτήρα και μετωπική αντιπαράθεση με την κυβερνητική πολιτική, κάτι που δεν φαίνεται καθόλου διατεθειμένη να κάνει η συνδικαλιστική ηγεσία. Η πίεση που αισθάνεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους είναι αυτή που την οδηγεί στην εξαγγελία απεργιακών κινητοποιήσεων που τους δίνει ξεκάθαρο χαρακτήρα διαμαρτυρίας.
Ταυτόχρονα, οι εργατοπατέρες συμμερίζονται απόλυτα τις ανάγκες του συστήματος και αυτό το νόημα έχουν οι συναντήσεις Καραμανλή με ΓΣΕΕ και με ΑΔΕΔΥ λίγο πριν από την απεργία και εν μέσω άγριων επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης σε μεγάλα κομμάτια της εργατικής τάξης και των εργαζομένων.
Για τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα, το οικονομικό παραμένει το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα, τη στιγμή που αναμένεται νέα μείωση του πραγματικού εισοδήματος, με την εισοδηματική πολιτική στο ύψος του επίσημου κάλπικου πληθωρισμού: 2%. Η έλλειψη προσωπικού και η εντατικοποίηση, το χτύπημα της μονιμότητας με ό,τι αυτό συνεπάγεται, η εξίσωση (διάβαζε κατάργηση) των ασφαλιστικών ηλικιακών ορίων των γυναικών με τους άνδρες, η μείωση των συντάξεων συνολικά, ο ετεροχρονισμός στην προοπτική κατάργησης του εφάπαξ, η πληρωμή από την τσέπη τους για υγειονομική περίθαλψη, είναι μόνο μερικά από τα πιο σημαντικά μέτρα που επιδεινώνουν καθημερινά τη ζωή τους.
Και παρ’ όλη την υποτακτική και συμβιβασμένη γραμμή της ΑΔΕΔΥ, παρ’ όλο που γνωρίζουν ότι ούτε θέλει ούτε μπορεί να ανοίξει ουσιαστικά τα ζητήματα και να κλιμακώσει τους αγώνες, συμμετέχουν στην απεργία, δείχνοντας τις πραγματικές τους διαθέσεις για αντίσταση και αγώνα.
Μέχρι πότε θα μπορούν να χειρίζονται και να εκτονώνουν με άσφαιρες ντουφεκιές τη θέληση των εργαζομένων οι αστικές και μεταρρυθμιστικές ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος; Η κατανόηση της απάντησης σε αυτό το ερώτημα δείχνει και τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει κάθε εργαζόμενος για να δει καλύτερες μέρες, αυτός και η οικογένειά του. Κυρίως πρέπει να απαγκιστρώσει τη σκέψη του και τη δράση του από μια λογική συναίνεσης και «εθνικής ομοψυχίας» στις «δύσκολες μέρες που περνάει το σύστημα». Δεν έχει κανένα συμφέρον να σκύψει το κεφάλι. Εχει κάθε όφελος να υπερασπίσει τα ταξικά του συμφέροντα, να μη δεχτεί να γίνει θυσία στο βωμό της κρίσης του κεφαλαίου.
Η Ταξική Πορεία παρέμβηκε με δικό της μπλοκ και προκήρυξη στην απεργιακή συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ, θέτοντας το ζήτημα της αντιπαράθεσης με το σύστημα και την κυβέρνηση στην κατεύθυνση της ανατροπής της αντεργατικής πολιτικής. Η ίδια προκήρυξη μοιράστηκε μαζικά σε χώρους όπου παρεμβαίνουν οι δυνάμεις της Ταξικής Πορείας, καλώντας τους εργαζόμενους να απεργήσουν και να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση και στην πορεία.

Οχι στο νέο Προεδρικό Διάταγμα και στους νέους αυτοκινητόδρομους

Μετά τις κυβερνητικές εξαγγελίες -που προωθούν την εξαφάνιση ενός από τους τελευταίους πνεύμονες για της Αττικής- για τροποποίηση του προεδρικού διατάγματος που αφορά «τις ζώνες ρυθμίσεως και προστασίας της περιοχής» του βουνού του Υμηττού και την ανακοίνωση για τους νέους αυτοκινητόδρομους που θα περνούν από αυτό, πραγματοποιήθηκε νέα σύσκεψη κινήσεων πόλης από διάφορες περιοχές της ανατολικής Αττικής. Στη σύσκεψη εκφράστηκε η αντίθεση στα παραπάνω σχέδια και αποφασίστηκε η παραπέρα κοινή δράση και συντονισμός της Αριστερής Παρέμβασης Πολιτών Βύρωνα, των Λαϊκών Αγωνιστικών Κινήσεων Υμηττού, της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Καισαριανής, της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Καρέα και της Πρωτοβουλίας Κατοίκων στα Νότια με κοινές ανακοινώσεις, προκηρύξεις, ενημερωτικά υλικά, αφίσες, εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις στο επόμενο διάστημα. Στη σύσκεψη συμμετείχαν και άλλες κινήσεις από διάφορες περιοχές τις ανατολικής Αττικής που προς το παρόν παρακολουθούν το συντονισμό. Αποφασίστηκε επίσης η παραπέρα απεύθυνση σε συλλογικότητες της ευρύτερης περιοχής, με στόχο ο αγώνας να μαζικοποιηθεί και να περάσει στα χέρια των κατοίκων κάθε περιοχής.

συνέλευση κατοίκων από την «Επιτροπή Κατοίκων Υμηττού ενάντια στη Φτώχεια και την Ακρίβεια»

ΥΜΗΤΤΟΣ

Οπως είχε γραφτεί σε προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας, το Σάββατο 17 Ιανουαρίου καλέστηκε συνέλευση κατοίκων από την «Επιτροπή Κατοίκων Υμηττού ενάντια στη Φτώχεια και την Ακρίβεια» με αντικείμενο τα καινούρια πεζοδρόμια τα οποία έφτιαξε ο δήμος και για τα οποία καλεί όσους έχουν σπίτια κατά το μήκος τους να πληρώσουν το κόστος. Οι κάτοικοι, μετά από επίμονη προσπάθεια ανάδειξης του ζητήματος (με παρεμβάσεις, ανακοινώσεις κ.τ.λ.), προχώρησαν σε νέα συνέλευση την Τρίτη 24 Φλεβάρη στο κτίριο του ΦΟΥ. Αυτή τη φορά η συνέλευση ήταν μαζικότατη. Πάνω από 150 κάτοικοι που συμμετείχαν στη συνέλευση συμφώνησαν σε κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους με στόχο να μην πληρώσουν το υπέρογκο κόστος κατασκευής των πεζοδρομίων. Κατήγγειλαν επίσης την προσπάθεια προώθησης από τη δημοτική αρχή του «διαίρει και βασίλευε», για να επιβάλει ευκολότερα το νέο χαράτσι. Στη συνέλευση αξίζει να επισημάνουμε ότι δεν συμμετείχε καμία δημοτική κίνηση του Δήμου Υμηττού -εκτός από τις Λαϊκές Αγωνιστικές Κινήσεις (οι οποίες και τοποθετήθηκαν για το ζήτημα)- φανερώνοντας το σκύψιμο της μέσης (στην καλύτερη περίπτωση!) στην επέλαση της αντιλαϊκής πολιτικής που προωθεί το κράτος και η τοπική αυτοδιοίκηση και που έχει σαν στόχο τη μετακύλιση του κόστους στους κατοίκους. Κόστος που έχουν πληρώσει ξανά και ξανά μέσα από διάφορα χαράτσια.
Η κινητοποίηση των κατοίκων είναι σημαντική για έναν ακόμα λόγο: το επόμενο διάστημα, με την «ευκαιρία» της κρίσης, τόσο το κράτος όσο και η τοπική αυτοδιοίκηση θα πυκνώσουν τις προσπάθειες για φόρτωμα του οικονομικού και κοινωνικού κόστους στις πλάτες των εργαζόμενων και των κατοίκων συνολικότερα. Η οργάνωση και η κινηματική αντίσταση του λαού σε τέτοιου είδους μεθοδεύσεις αποτελεί τη μοναδική πραγματική διέξοδο.

Εκδήλωση αλληλεγγύης στην Κ. Κούνεβα

Ξάνθη

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 21 Φλεβάρη με επιτυχία και με συμμετοχή αρκετών δεκάδων εργαζομένων και φοιτητών (παρά το καρναβαλικό κλίμα που επικρατούσε στην Ξάνθη) η συγκέντρωση της Πρωτοβουλίας Αντίστασης Ξάνθης με θέμα «αλληλεγγύη στην Κ. Κούνεβα – αντίσταση στον εργασιακό μεσαίωνα».
Η συγκέντρωση ήταν συνέχεια των παρεμβάσεων αλληλεγγύης που ξεκίνησε η Αντίσταση από τον Γενάρη και προπαγανδίστηκε μαζικά σε εργασιακούς χώρους (νοσοκομείο, νομαρχία, σχολεία, εργοστάσια), στην πλατεία, στο παζάρι και σε φοιτητικούς χώρους, ενώ αναρτήθηκαν πανό, τοποθετήθηκαν ταμπλό και κολλήθηκαν αφίσες.
Στη συγκέντρωση ομιλητές ήταν συναγωνιστής από την Αντίσταση και ο Στ. Μάλαμας, μέλος του ΔΣ του σωματείου της WIND, ο οποίος έδωσε έναν πιο ζωντανό χαρακτήρα στην εκδήλωση αναφερόμενος, εκτός των άλλων, στη δίωξη που είχε ο ίδιος από στέλεχος της εταιρείας λόγω της συνδικαλιστικής του δράσης και στο κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε, το οποίο είχε επιτυχή κατάληξη.
Μετά τις αρχικές εισηγήσεις αναπτύχθηκε ένας πλούσιος διάλογος με αναφορές στο συνδικαλιστικό κίνημα και στην κατάσταση των εργαζομένων γενικά και ειδικότερα στην Ξάνθη, και εκφράστηκε η διάθεση για συνέχιση των παρεμβάσεων, που θα στοχεύουν στην καταγγελία της δολοφονικής επίθεσης και τη σύλληψη-τιμωρία των ηθικών και φυσικών αυτουργών, καθώς και στην ανάπτυξη αντιστάσεων στο νέο εργασιακό μεσαίωνα, στις απολύσεις και στην ανεργία που παίρνει δραματικές διαστάσεις.»

Οχι στη δίωξη του σωματείου της Κεραφίνα

Σε ευθεία επίθεση προς το εργοστασιακό σωματείο έχει περάσει η διοίκηση της εταιρείας ειδών υγιεινής και κεραμικής ΚΕΡΑΦΙΝΑ. Στα τέλη του Απρίλη εκδικάζεται μήνυση της εταιρείας προς τέσσερα μέλη του ΔΣ του εργαζομένων με την κατηγορία της «συκοφαντικής δυσφήμισης». Πρόφαση, παλιότερη μήνυση που είχε καταθέσει το σωματείο το 2004 σχετικά με συνεχείς απολύσεις που γίνονταν από την εταιρεία. Πραγματική αιτία, η προσπάθεια της εταιρείας να χτυπήσει τη συνδικαλιστική δράση του σωματείου και να δημιουργήσει κλίμα τρομοκρατίας στο χώρο δουλειάς.
Ας δούμε όμως τα γεγονότα από την αρχή: Το 1998 αναλαμβάνει την ΚΕΡΑΦΙΝΑ ο επιχειρηματίας Νεόφυτος (ιδιοκτήτης της κατασκευαστικής εταιρείας ΝΕΟΚΑΤ που σήμερα δεν υπάρχει) με το πολύ χαμηλό τίμημα των 420 εκατομμυρίων δραχμών για μια επιχείρηση της οποίας η αξία υπολογιζόταν γύρω στο 1,5 δισεκατομμύριο δραχμές. Οι όροι για την ευνοϊκή πώληση ήταν να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας για τα πρώτα πέντε χρόνια και να κατατεθούν συγκεκριμένα επιχειρηματικά πλάνα τα οποία θα εξασφάλιζαν τη βιωσιμότητα της επιχείρησης. Εκείνη την περίοδο η επιχείρηση είχε 150 εργαζόμενους στην παραγωγή.
Από τον πρώτο κιόλας καιρό οι προθέσεις του νέου ιδιοκτήτη άρχισαν να γίνονται φανερές. Συγκεκριμένα, αυτό που στόχευε ήταν η μετατροπή της εταιρείας από παραγωγική σε εμπορική. Έτσι μέσα στα πρώτα πέντε χρόνια είχε ήδη απολύσει 25 άτομα από την παραγωγή, ενώ όλα έδειχναν ότι η συνέχεια θα ήταν ακόμη χειρότερη, αφού καμία επένδυση δεν γινόταν στην προοπτική στήριξης της παραγωγής.
Έτσι, το σωματείο, στην προσπάθειά του να βάλει φρένο στα σχέδια της επιχείρησης, το 2004 υπέβαλε μηνυτήρια αναφορά με την οποία ζητούσε να διερευνηθεί εάν η εταιρεία τηρούσε τους όρους με τους οποίους είχε συμφωνήσει για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.
Αυτή τη μήνυση επικαλείται σήμερα η διοίκηση της εταιρείας για να περάσει στην αντεπίθεση και να κατηγορήσει το σωματείο για «συκοφαντική δυσφήμιση». Μάλιστα, έχει με το μέρος της και τη γνωμοδότηση του εισαγγελέα Κορίνθου ο οποίος έβαλε στο αρχείο τη μήνυση που υπέβαλε το σωματείο επικαλούμενος τη μαρτυρία του προέδρου του ΟΑΕΕ ο οποίος «διαβεβαίωσε» για την ορθή τήρηση όλων των όρων.
Ωστόσο, τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Σήμερα, η Κεραφίνα έχει απομείνει με μόλις 29 άτομα στην παραγωγή (!!!) και οι απολύσεις συνεχίζονται, τώρα πια ντυμένες και με το πρόσχημα της κρίσης. Έτσι, από το Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα έχουν απολυθεί από τη παραγωγή 5 εργάτες, ενώ δεν έχουν ανανεωθεί οι συμβάσεις 10 συμβασιούχων που έληξαν αυτήν την περίοδο. Και βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε συμβασιούχους, εννοούμε εργάτες οι οποίοι δουλεύουν στην εταιρεία ως συμβασιούχοι για 6-7 χρόνια συνεχώς και οι οποίοι παλιότερα εργάζονταν στην εταιρεία κανονικά μέχρι που απολύθηκαν για να ξαναπροσληφθούν ως συμβασιούχοι!!!
Η μήνυση αυτή αποτελεί συνέχεια προηγούμενων προσπαθειών της εταιρείας να επιβάλει κλίμα τρομοκρατίας στο χώρο δουλειάς. Οι συνεχείς φραστικές επιθέσεις του ιδιοκτήτη, τα υπηρεσιακά σημειώματα, το πρόστιμο στον γραμματέα του σωματείου και οι κάμερες παρακολούθησης στους χώρους εργασίας είναι μερικές από τις προσπάθειες αυτές που σήμερα κορυφώνονται με τη μήνυση.
Το σωματείο της Κεραφίνα δηλώνει ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω! Όπως δηλώνει σε ανακοίνωσή του:
«Η τρομοκρατία δεν πρόκειται να περάσει! Με όσες δυνάμεις διαθέτουμε θα υπερασπιστούμε τόσο το δικαίωμα στη δουλειά όσο και το δικαίωμα στη διεκδίκηση, στον αγώνα, στο συνδικαλισμό.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τα εργατικά σωματεία και τα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα (εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες, ΓΣΕΕ) να σταθούν στο πλάι του σωματείου μας, να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους σε μια υπόθεση η οποία δεν αφορά μόνο το δικό μας σωματείο, αλλά το σύνολο του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος. Ειδικά σήμερα που, με το πρόσχημα της κρίσης, βρίσκεται σε εξέλιξη μια νέα σφοδρή αντεργατική επίθεση, η υπεράσπιση της οργανωμένης συλλογικής συνδικαλιστικής δράσης αποτελεί ζήτημα ζωτικής σημασίας για τους εργαζόμενους.»
Παράλληλα, προγραμματίζει εξορμήσεις στην περιοχή της Κορινθίας για την ενημέρωση των εργαζομένων της περιοχής η οποία, πέρα απ' όλα τ' άλλα, πλήττεται από τη ραγδαία αποβιομηχάνιση και την ανεργία που αυτή δημιουργεί.