Οχι στη δίωξη του σωματείου της Κεραφίνα

Σε ευθεία επίθεση προς το εργοστασιακό σωματείο έχει περάσει η διοίκηση της εταιρείας ειδών υγιεινής και κεραμικής ΚΕΡΑΦΙΝΑ. Στα τέλη του Απρίλη εκδικάζεται μήνυση της εταιρείας προς τέσσερα μέλη του ΔΣ του εργαζομένων με την κατηγορία της «συκοφαντικής δυσφήμισης». Πρόφαση, παλιότερη μήνυση που είχε καταθέσει το σωματείο το 2004 σχετικά με συνεχείς απολύσεις που γίνονταν από την εταιρεία. Πραγματική αιτία, η προσπάθεια της εταιρείας να χτυπήσει τη συνδικαλιστική δράση του σωματείου και να δημιουργήσει κλίμα τρομοκρατίας στο χώρο δουλειάς.
Ας δούμε όμως τα γεγονότα από την αρχή: Το 1998 αναλαμβάνει την ΚΕΡΑΦΙΝΑ ο επιχειρηματίας Νεόφυτος (ιδιοκτήτης της κατασκευαστικής εταιρείας ΝΕΟΚΑΤ που σήμερα δεν υπάρχει) με το πολύ χαμηλό τίμημα των 420 εκατομμυρίων δραχμών για μια επιχείρηση της οποίας η αξία υπολογιζόταν γύρω στο 1,5 δισεκατομμύριο δραχμές. Οι όροι για την ευνοϊκή πώληση ήταν να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας για τα πρώτα πέντε χρόνια και να κατατεθούν συγκεκριμένα επιχειρηματικά πλάνα τα οποία θα εξασφάλιζαν τη βιωσιμότητα της επιχείρησης. Εκείνη την περίοδο η επιχείρηση είχε 150 εργαζόμενους στην παραγωγή.
Από τον πρώτο κιόλας καιρό οι προθέσεις του νέου ιδιοκτήτη άρχισαν να γίνονται φανερές. Συγκεκριμένα, αυτό που στόχευε ήταν η μετατροπή της εταιρείας από παραγωγική σε εμπορική. Έτσι μέσα στα πρώτα πέντε χρόνια είχε ήδη απολύσει 25 άτομα από την παραγωγή, ενώ όλα έδειχναν ότι η συνέχεια θα ήταν ακόμη χειρότερη, αφού καμία επένδυση δεν γινόταν στην προοπτική στήριξης της παραγωγής.
Έτσι, το σωματείο, στην προσπάθειά του να βάλει φρένο στα σχέδια της επιχείρησης, το 2004 υπέβαλε μηνυτήρια αναφορά με την οποία ζητούσε να διερευνηθεί εάν η εταιρεία τηρούσε τους όρους με τους οποίους είχε συμφωνήσει για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.
Αυτή τη μήνυση επικαλείται σήμερα η διοίκηση της εταιρείας για να περάσει στην αντεπίθεση και να κατηγορήσει το σωματείο για «συκοφαντική δυσφήμιση». Μάλιστα, έχει με το μέρος της και τη γνωμοδότηση του εισαγγελέα Κορίνθου ο οποίος έβαλε στο αρχείο τη μήνυση που υπέβαλε το σωματείο επικαλούμενος τη μαρτυρία του προέδρου του ΟΑΕΕ ο οποίος «διαβεβαίωσε» για την ορθή τήρηση όλων των όρων.
Ωστόσο, τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Σήμερα, η Κεραφίνα έχει απομείνει με μόλις 29 άτομα στην παραγωγή (!!!) και οι απολύσεις συνεχίζονται, τώρα πια ντυμένες και με το πρόσχημα της κρίσης. Έτσι, από το Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα έχουν απολυθεί από τη παραγωγή 5 εργάτες, ενώ δεν έχουν ανανεωθεί οι συμβάσεις 10 συμβασιούχων που έληξαν αυτήν την περίοδο. Και βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε συμβασιούχους, εννοούμε εργάτες οι οποίοι δουλεύουν στην εταιρεία ως συμβασιούχοι για 6-7 χρόνια συνεχώς και οι οποίοι παλιότερα εργάζονταν στην εταιρεία κανονικά μέχρι που απολύθηκαν για να ξαναπροσληφθούν ως συμβασιούχοι!!!
Η μήνυση αυτή αποτελεί συνέχεια προηγούμενων προσπαθειών της εταιρείας να επιβάλει κλίμα τρομοκρατίας στο χώρο δουλειάς. Οι συνεχείς φραστικές επιθέσεις του ιδιοκτήτη, τα υπηρεσιακά σημειώματα, το πρόστιμο στον γραμματέα του σωματείου και οι κάμερες παρακολούθησης στους χώρους εργασίας είναι μερικές από τις προσπάθειες αυτές που σήμερα κορυφώνονται με τη μήνυση.
Το σωματείο της Κεραφίνα δηλώνει ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω! Όπως δηλώνει σε ανακοίνωσή του:
«Η τρομοκρατία δεν πρόκειται να περάσει! Με όσες δυνάμεις διαθέτουμε θα υπερασπιστούμε τόσο το δικαίωμα στη δουλειά όσο και το δικαίωμα στη διεκδίκηση, στον αγώνα, στο συνδικαλισμό.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τα εργατικά σωματεία και τα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα (εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες, ΓΣΕΕ) να σταθούν στο πλάι του σωματείου μας, να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους σε μια υπόθεση η οποία δεν αφορά μόνο το δικό μας σωματείο, αλλά το σύνολο του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος. Ειδικά σήμερα που, με το πρόσχημα της κρίσης, βρίσκεται σε εξέλιξη μια νέα σφοδρή αντεργατική επίθεση, η υπεράσπιση της οργανωμένης συλλογικής συνδικαλιστικής δράσης αποτελεί ζήτημα ζωτικής σημασίας για τους εργαζόμενους.»
Παράλληλα, προγραμματίζει εξορμήσεις στην περιοχή της Κορινθίας για την ενημέρωση των εργαζομένων της περιοχής η οποία, πέρα απ' όλα τ' άλλα, πλήττεται από τη ραγδαία αποβιομηχάνιση και την ανεργία που αυτή δημιουργεί.