Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

24 Φεβ 2010

Καταγγελία του ΚΚΕ (μ-λ)

Δυο μέρες πριν από την γενική απεργία ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στις 24 Φλεβάρη, η αστυνομία συνέλαβε στον Εύοσμο, στη Δυτική Θεσσαλονίκη, τρεις αγωνιστές που κολλούσαν αφίσες του ΚΚΕ (μ-λ) και προπαγάνδιζαν την απεργία.

Τους οδήγησαν στο Αστυνομικό Τμήμα Ευόσμου, και απαίτησαν για την απελευθέρωση τους εκτός από τις καταθέσεις τους, να δώσουν αποτυπώματα και να φωτογραφηθούν. Στην άρνηση τους να υποβληθούν σε αυτή τη διαδικασία άρχισε ένας μαραθώνιος συνεννοήσεων και χρειάστηκαν τέσσερις ώρες για να αφεθούν ελεύθεροι με μια επιπλέον κατηγορία, αυτή της απείθειας.

Έξω από το αστυνομικό τμήμα συγκεντρώθηκε κόσμος για συμπαράσταση, καθώς και αρκετοί συνδικαλιστές παρά το γεγονός ότι ήταν περασμένα μεσάνυχτα.

Το περιστατικό αυτό αποτελεί συνέχεια της αντίστοιχης κατάστασης που συνέβη δυο μέρες πριν από την προηγούμενη απεργία και τις συλλήψεις μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης με ανάλογες κατηγορίες.

Η προσπάθεια τρομοκράτησης που εξελίσσεται και κλιμακώνεται πριν από κάθε απεργία πια, δείχνει και τι είναι αυτό που αποτελεί πρόβλημα για το σύστημα και την κυβέρνηση του. Η οργανωμένη και μαζική λαϊκή αντίσταση που εκφράζεται με απεργίες και διαδηλώσεις. Κι εκεί βρίσκεται και η απάντηση σε κάθε τέτοια προσπάθεια.

Ένα πράγμα μπορούμε να πούμε με σιγουριά. Ότι αυτές οι μεθοδεύσεις δεν πρόκειται να πετύχουν. ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ.


ΚΑΤΩ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ!


ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ!


Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό)

Οι εργαζόμενοι μίλησαν· απεργιακά, μαζικά!


ΑΘΗΝΑ


Η δημοσκόπηση του... δρόμου έδειξε πολύ διαφορετικά πράγματα από αυτά που μας πλασάρουν τα ΜΜΕ. Η συναίνεση-υποταγή που θέλει να επιβάλει η αστική προπαγάνδα των κυβερνητικών επιτελείων και των ΜΜΕ, διαψεύστηκε πανηγυρικά από τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία. Δεκάδες χιλιάδες ήταν οι διαδηλωτές στις δύο συγκεντρώσεις της Αθήνας, με σαφώς μαζικότερη τη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που εκτεινόταν από την άμαζη εξέδρα στο Πεδίο του Άρεως μέχρι το πυκνότατο Μουσείο και το Πολυτεχνείο.

Δεκάδες τα πανώ των σωματείων, πολλοί οι νέοι εργαζόμενοι, με πείσμα και δυναμισμό, και... άφαντη η ΠΑΣΚΕ. Η κυβερνητική παράταξη, έχοντας κάνει τη διαλυτική της προπαγάνδα όλες τις προηγούμενες ημέρες, έλαμψε δια της απουσίας της, αφήνοντας τη στήριξη της απεργίας κυρίως στις δυνάμεις της Αριστεράς και τους νέους εργαζόμενους. Και -παρόλα αυτά- η μαζικότητα ήταν εντυπωσιακή.

Μαζική και η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ το οποίο φρόντισε να φύγει, για μια ακόμη φορά, άρον-άρον από την Ομόνοια προκειμένου να μην συναντηθεί με τα... μιάσματα που διαδήλωναν στην Πατησίων.

«Κακές υπηρεσίες» επέλεξαν, λοιπόν, να προσφέρουν μαζικά οι εργαζόμενοι της Αθήνας στην αντιλαϊκή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Γεγονός που δικαιολογεί και τις λυσσασμένες απανωτές επιθέσεις των ΜΑΤ που είχαν ξεκάθαρο στόχο να διαλύσουν τη διαδήλωση. Σύννεφο τα... καταργημένα χημικά, υπερωρίες έκανε η «φυσούνα», και πάντα με πρόσχημα τους γνωστούς «επαναστάτες της βιτρίνας» και του «επαναστατημένου» μικροαστισμού που χτυπάει και το βάζει στα πόδια, αφήνοντας τους υπόλοιπους διαδηλωτές να πληρώσουν το λογαριασμό και να υπερασπιστούν τη διαδήλωση. Παρόλα αυτά, οι διαδηλωτές όχι μόνο αντιστάθηκαν σθεναρά, υπερασπίστηκαν και ολοκλήρωσαν την πορεία τους, αλλά σε πολλές περιπτώσεις κοντραρίστηκαν σώμα με σώμα με τα ΜΑΤ τα οποία κάποιες φορές βρέθηκαν ιδιαίτερα στριμωγμένα.

Μαζικό και δυναμικό το μπλοκ της Ταξικής Πορείας με κεντρικό σύνθημα «Φραγμός στο μεσαίωνα», καθώς και των Αγωνιστικών Κινήσεων ΑΕΙ-ΤΕΙ.

Συνολικά, μπορεί η Αθήνα να μην «βούλιαξε», αλλά η σημερινή διαδήλωση αποτέλεσε ένα πολύ καλό απεργιακό ξεκίνημα στον αγώνα για την ανατροπή του «Προγράμματος Σταθερότητας» και της σαρωτικής επίθεσης του κεφάλαιου. Την απαιτούμενη συνέχεια οφείλουν να την πάρουν στα χέρια τους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.


Αθήνα 24-2-2010

19 Φεβ 2010

24 ΦΛΕΒΑΡΗ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!


24 ΦΛΕΒΑΡΗ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!

Αρνούμαστε τον εφιάλτη που μας ετοιμάζουν!

Να ανατρέψουμε τον εργασιακό μεσαίωνα!

Να σπάσουμε τα δεσμά της ΕΕ!

Εργάτες, εργαζόμενοι, νέοι και νέες

Αναμφίβολα μπήκαμε σε μια νέα περίοδο πρωτόγνωρης επίθεσης σε βάρος του κόσμου της δουλειάς. Προηγήθηκαν τα εκβιαστικά και τρομοκρατικά διλήμματα της κυβέρνησης, ώστε να θεωρηθούν τα αντιλαϊκά μέτρα ως μονόδρομος και οι εργαζόμενοι να συμμορφωθούν με τις υποδείξεις των μεγάλων αφεντικών.

Η δραματική μείωση του μισθού των εργαζομένων, η φοροεπιδρομή με τους άμεσους και έμμεσους φόρους, η ουσιαστική διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης (συνταξιοδότησης και περίθαλψης) και μια σειρά ακόμη μέτρων, αποτελούν τα «προεόρτια», το ξεκίνημα της επίθεσης του κεφαλαίου, ξένου και ντόπιου. Ταυτόχρονα, αποτελούν και το άνοιγμα, την πύλη γι’ αυτό που πραγματικά επιχειρείται: το νέο εργασιακό μεσαίωνα, τη σύγχρονη δουλεία. Ανοιχτά πλέον μιλούν για πλήρη απελευθέρωση απολύσεων, κατάργηση αποζημιώσεων, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων και κάθε εργατικού δικαιώματος.

Αυτό ακριβώς αποφάσισαν οι ιμπεριαλιστές της Ευρώπης και των ΗΠΑ, μέσω των οργανισμών και των μηχανισμών που ελέγχουν και χρησιμοποιούν, την ΕΕ και το ΔΝΤ. Με αυτά τα βάναυσα και βάρβαρα μέτρα ευθυγραμμίζεται πλήρως και με τον πιο δουλικό τρόπο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός της. Αυτά τα μέτρα στηρίζουν (και μάλιστα προκαταβολικά) τα κόμματα της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, και φυσικά όλος ο αστικός κόσμος.

Εργάτες, εργαζόμενοι, νέοι και νέες

Οι πρωταγωνιστές της επίθεσης και εκπρόσωποι της ΕΕ και του ΔΝΤ, κάνοντας επίδειξη δύναμης, γεμάτοι κυνισμό και με ύφος αφεντάδων προς δούλους, έστειλαν δημόσια μήνυμα στους υποτελείς της χώρας μας ότι, αν τα μέτρα του Μάρτη δεν τους ικανοποιήσουν, τότε θα πάρουν επιπλέον μέτρα οι ίδιοι, μονομερώς. Να, λοιπόν, πού έφτασαν τα πράγματα: τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά έβαλαν τη θηλιά στο λαιμό του λαού και της χώρας, κρατούν την άκρη του σκοινιού και μας απειλούν ότι θα τραβούν το σκοινί όσο θέλουν και όποτε το απαιτούν τα ληστρικά τους συμφέροντα.

Σε αυτές τις κρίσιμες και τραγικές για τον εργαζόμενο λαό συνθήκες απαιτείται η πιο μαζική και μαχητική απάντηση, με στόχο την άμεση ανατροπή της επίθεσης. Η γενική απεργία στις 24 Φλεβάρη θα πρέπει να πάρει χαρακτήρα συνολικού ξεσηκωμού του λαού. Να δείξει την πραγματική του δύναμη και τις πραγματικές του διαθέσεις για αντίσταση και ανατροπή του εφιάλτη του μεσαίωνα που τον απειλεί.

Οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ ούτε θέλουν ούτε και μπορούν να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των εργαζομένων και να οργανώσουν τους αγώνες και την πάλη τους. Είναι η σφοδρότητα και η έκταση της επίθεσης που τους ανάγκασαν να κηρύξουν απεργία, σε μια προσπάθεια να κρατήσουν τα προσχήματα, να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων που αναζητούν αγωνιστική διέξοδο. Και το σίγουρο είναι ότι η υποταγμένη συνδικαλιστική ηγεσία θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να αποφύγει τη συνέχιση και την κλιμάκωση των αγώνων. Να γιατί την υπόθεση της αντίστασης και της ανατροπής θα πρέπει να την πάρουν οι εργαζόμενοι στα δικά τους χέρια!

Σε αυτές τις κρίσιμες συνθήκες ο εργατικός και λαϊκός αγώνας θα πρέπει να μπει σαν καθήκον πρώτης γραμμής. Και για την υλοποίηση αυτού του στόχου οι πραγματικά αριστερές και ταξικές οργανώσεις και κινήσεις οφείλουν να πρωτοστατήσουν και να διαθέσουν όλες τους τις δυνάμεις. Να συντονίσουν και να οργανώσουν την κοινή τους δράση.

Η απεργία στις 24 Φλεβάρη είναι δυνατόν και πρέπει να πάρει μαζικό χαρακτήρα, να συνταράξει τα αστικά επιτελεία, να θέσει το ζήτημα της αντίστασης και της ανατροπής σε μια νέα βάση. Μπορεί και πρέπει να αποτελέσει το άνοιγμα μιας νέας περιόδου αφύπνισης και ανάπτυξης του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Να, λοιπόν, γιατί έχει τεράστια σημασία η μαζική συμμετοχή στην απεργία και στις συγκεντρώσεις που θα πραγματοποιηθούν σε όλη τη χώρα. ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΝΑΤΡΟΠΗ, να ποια είναι τα καθήκοντα αυτών των ημερών!

ΚΚΕ(μ-λ)


Τηλ.210-3303639

www.kkeml.gr

cpgml@otenet.gr

15 Φεβ 2010

Συνδικαλιστική ηγεσία-βαρίδι για τους εργαζόμενους

ΓΣΕΕ

Συνδικαλιστική ηγεσία-βαρίδι για τους εργαζόμενους


Ίσως δεν είναι και πολύ μακριά από την πραγματικότητα η σκέψη να αποδοθεί στην ηγεσία της ΓΣΕΕ ο τίτλος του επίτιμου κυβερνητικού στελέχους! Είναι τόσο εξόφθαλμη πια η φιλοκυβερνητική στάση αυτής της υποταγμένης συνδικαλιστικής ηγεσίας!

« Οι κυβερνητικές προτάσεις για το Ασφαλιστικό έχουν πολύ μεγάλες ασάφειες και ελλείψεις, όπως για παράδειγμα για την χρηματοδότηση της βασικής σύνταξης και πως αυτό θα επιτευχθεί. Περιέχουν ζητήματα τα οποία για μας είναι απαγορευτικά και δεν τα συζητάμε, όπως η αύξηση των ορίων ηλικίας. Υπάρχουν όμως και προβλέψεις όπως η κατάργηση των εθελουσίων εξόδων, για τις οποίες εμείς έχουμε τοποθετηθεί θετικά. Επισημαίνω πάντως ένα σοβαρό έλλειμμα, που είναι το θέμα της χρηματοδότησης και των πρόσθετων πόρων.

Όταν η Κυβέρνηση αναλάβει την τελική νομοθετική πρωτοβουλία εμείς πλέον δεν θα συζητήσουμε, αλλά θα διαπραγματευτούμε και εφόσον χρειαστεί θα κάνουμε αγώνα για να πετύχουμε λύσεις, που θα είναι συμβατές με την ανάγκη ενός δίκαιου, βιώσιμου και ταυτόχρονα κοινωνικά αποτελεσματικού κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος.»

Αυτά βρήκε να δηλώσει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, ο «αγωνιστής» Παναγόπουλος για τα εφιαλτικά μέτρα που ανακοίνωσε το Υπουργείο Εργασίας για το ασφαλιστικό. «Ασάφειες και ελλείψεις» αλλά και «θετικές» προβλέψεις (ζυγισμένα πράγματα!) είναι οι παρατηρήσεις του, την ώρα που ετοιμάζεται η πλήρης ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αφήνει βέβαια και ανοιχτό το ενδεχόμενο του αγώνα «εφόσον χρειαστεί» (γιατί μπορεί και να μην χρειαστεί και να λυθούν όλα με «διαπραγμάτευση» και «συζήτηση», όπως «λύθηκαν» μέχρι σήμερα όλα τα προβλήματα των εργαζομένων: από τη συρρίκνωση των μισθών μέχρι τις απανωτές αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων).

Είναι ο ίδιος που ήθελε χρόνο για την «καλύτερη προετοιμασία» της απεργίας της ΓΣΕΕ και γι’ αυτό δεν την έκανε από κοινού με την ΑΔΕΔΥ στις 10 Φλεβάρη αλλά δύο βδομάδες μετά, στις 24. Είναι ο ίδιος που με κάθε ευκαιρία αναζητά ένα «διαφορετικό μίγμα οικονομικής πολιτικής», έναν «ισορροπημένο» και «δίκαιο»... καπιταλισμό!

Και είναι ένα ζήτημα να εξηγηθεί η αντίφαση μεταξύ της παραπάνω, έως και απολογητικής, δήλωσης του Παναγόπουλου και του κειμένου των αποφάσεων της ΓΣΕΕ πέντε μέρες νωρίτερα (4 Φλεβάρη) με το οποίο ανακοίνωνε την απεργία στις 24 Φλεβάρη και στο οποίο αναφερόταν:

«Η εξαγγελία για αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης αποτελεί εμπράκτως την κατάργηση του όποιου διαλόγου, την αναίρεση συμφωνιών και κυρίως σε ότι αφορά τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, ένα μέτρο άδικο και αναποτελεσματικό που δεν ενισχύει την βιωσιμότητα και την κοινωνική αποτελεσματικότητα του Ασφαλιστικού συστήματος. Τα όρια ηλικίας αποτελούσαν μια από τις κόκκινες γραμμές, που είχαν συμφωνηθεί με την ΓΣΕΕ, γι’ αυτό αποφασίζεται η αποχώρηση των επιστημονικών εκπροσώπων μας από την αρμόδια επιτροπή.»

Ωστόσο, το πιο σημαντικό ζήτημα είναι να κατανοήσουν οι εργαζόμενοι ότι αυτή η ηγεσία αποτελεί πραγματικό βαρίδι για την προσπάθεια συγκρότησης του απαραίτητου αγωνιστικού μετώπου που θα συγκρουστεί με την αντεργατική λαίλαπα που υπαγορεύει η ΕΕ και προωθεί η κυβέρνηση.

Και μπορεί προσωρινά να θίχτηκε από το «άδειασμα» που της έκαναν κυβέρνηση και ΣΕΒ και να κήρυξε απεργία για τις 24 Φλεβάρη, αλλά το βέβαιο είναι ότι σύντομα θα ξαναβρεί τις ισορροπίες της μαζί τους, σε ακόμη πιο αντεργατική κατεύθυνση.

Γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα δικά τους χέρια. Με πρωτοβουλίες στα σωματεία και τους χώρους δουλειάς που θα επιδιώκουν την πλατύτερη αγωνιστική συμμετοχή. Με στόχο την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής και σε σύγκρουση με αυτούς που την προωθούν και τη στηρίζουν. Ενάντια στη συνδιαχείριση, τη συνδιαλλαγή και τη συναίνεση. Με προτάσεις προς το κίνημα και όχι προς το σύστημα.

Μόνο έτσι θα αλλάξουν οι συσχετισμοί στο εργατικό κίνημα. Μόνο έτσι θα απομονωθεί αυτή η ξεπουλημένη συνδικαλιστική ηγεσία. Μόνο έτσι θα δυναμώσουν οι εργατικοί αγώνες.

Γι’ αυτό και η υπόθεση της απεργίας στις 24 Φλεβάρη δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια αυτής της ηγεσίας, αλλά πρέπει να αποτελέσει υπόθεση όλων των εργαζομένων. Ενάντια στο «Πρόγραμμα Σταθερότητας». Ενάντια στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Για την υπεράσπιση των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Για πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα ανεργίας.

ΣΕ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ

Σε ακόμη πιο αντιδραστική κατεύθυνση προσαρμόστηκε το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια μετά τη «δημόσια διαβούλευση», με την κυβέρνηση να δηλώνει ρητά πως κανένας μετανάστης που βρίσκεται σήμερα στη χώρα χωρίς νόμιμη παραμονή ή θα έλθει αύριο «παράνομα» δεν νομιμοποιείται με οποιονδήποτε τρόπο.

Η απόδοση ιθαγένειας αφορά μόνον όσους έχουν μόνιμους και οριστικούς τίτλους διαμονής και όχι προσωρινούς, με την προϋπόθεση της 7ετούς πλέον μόνιμης και νόμιμης διαμονής στη χώρα. Για τη δεύτερη γενιά απαιτείται και οι δύο γονείς (και όχι τουλάχιστον ο ένας) να διαμένουν νόμιμα και μόνιμα για μια 5ετία και επιπλέον η εξαετής επιτυχής παρακολούθηση του σχολείου.

Από εκεί και πέρα, για την απόκτηση της ιθαγένειας απαιτούνται τρεις συστατικές επιστολές από έλληνες πολίτες, γραπτή εξέταση σε ειδικά τεστ γλώσσας, πολιτικής αγωγής και ιστορίας και, τέλος, παράβολο των 100 ευρώ. Ακόμη, περά από τα κωλύματα που είχαν αναφερθεί και στην αρχική εκδοχή του νομοσχεδίου για τη μη απόδοση της ιθαγένειας προστίθεται το να μη συντρέχει λόγος δημόσιας ή εθνικής ασφάλειας.

Είναι φανερό πως η κυβέρνηση και το σύστημα συνολικά επιλέγει μια σκληρή πολιτική και στο μέτωπο των μεταναστών, παραχωρεί αυτονόητα δικαιώματα σε μια ελάχιστη μειοψηφία, ενώ για το μεγάλο κομμάτι των μεταναστών συντηρεί το καθεστώς ημιπαρανομίας, ομηρίας, μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, ζωής χωρίς δικαιώματα. Την ίδια στιγμή αξίζει να αναφέρουμε ότι συνυπογράφει την ενίσχυση της παρουσίας της FRONTEX στη χώρα, αφού πλέον το πρώτο πανευρωπαϊκό παράρτημά της θα βρίσκεται στον Πειραιά στις πρώην εγκαταστάσεις του ΥΕΝΑΝΠ. Υλοποιεί επομένως με αποφασιστικό τρόπο το δόγμα της μηδενικής ανοχής στους πρόσφυγες, αφού ενισχύει και με τον πιο επίσημο τρόπο την επιτήρηση των συνόρων, αλλά και παραχωρεί στη FRONTEX την επιχειρησιακή αρμοδιότητα να προωθεί και να συντονίζει τις απελάσεις των προσφύγων που βρίσκονται φυλακισμένοι μέσα στα Κέντρα Κράτησης.

Το πολιτικό σύστημα συνολικά εμφανίζεται συντεταγμένο απέναντι στην απόφαση να μην αναγνωρίσει κανένα δικαίωμα στους μετανάστες, να ενισχύσει την ξενοφοβία και το ρατσισμό στο πλαίσιο του λαού, να αποτρέψει τη συμπόρευση των ξένων εργατών με την ντόπια εργατική τάξη για κοινά δικαιώματα. Νομιμοποιεί και υποθάλπει με αυτόν τον τρόπο τις ακραίες εθνικιστικές-φασιστικές κραυγές τόσο του ΛΑΟΣ όσο και μικρότερων ακροδεξιών ομάδων που βρίσκουν πρόσφορο το έδαφος για να κάνουν προπαγάνδα μίσους. Κρίνεται ότι εξυπηρετεί σε αυτή τη φάση η ακόμη και με ακραίο τρόπο υπόθαλψη διχόνοιας στο πλαίσιο του λαού, η επιβολή διακρίσεων σε ντόπιους και ξένους, αλλά και παραπέρα σε νόμιμους και παράνομους.

Για την Αριστερά προβάλλεται επιτακτικά η ανάγκη να καταγγείλει το νομοσχέδιο, να αποκαλύψει ότι όχι απλώς δεν αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών αλλά κλείνει οριστικά τη δυνατότητα να ελπίζουν σε μια μελλοντική νομιμοποίηση. Αποτελεί στην πραγματικότητα ταφόπλακα στην αναγνώριση δικαιωμάτων στους μετανάστες, ενώ την ίδια στιγμή εξασφαλίζει στο κεφάλαιο την πιο ξέφρενη, λυσσαλέα και ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση αυτού του δυναμικού. Αφήνει ορθάνοιχτο το δρόμο σε νέες Μανωλάδες, σε επέκταση της επισφαλούς εργασίας, στο σύγχρονο δουλεμπόριο.

Επαναλαμβάνουμε πως το μοναδικό αίτημα που μπορεί να συμπυκνώσει τις πραγματικές ανάγκες των μεταναστών συνολικά είναι το αίτημα για ΠΛΗΡΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ. Πως μόνο η ανάδειξη του ζητήματος σε ταξική βάση μπορεί να σπάσει το κλίμα ξενοφοβίας και ρατσισμού.

Oι απλήρωτοι εργάτες του ΚΑΝΑΚΗ συνεχίζουν τον αγώνα τους παρά τα εμπόδια

Βόλος,


από την κατάληψη στον ΟΑΕΔ Βόλου


Δέκα μήνες απλήρωτοι 32 εργάτες στη μεταλλουργία ΚΑΝΑΚΗΣ και σε επίσχεση εργασίας από τον Αύγουστο του 2009 μετά από συνέλευση στο Εργατικό Κέντρο Βόλου την Τρίτη 2 Φλεβάρη, με τη συμμετοχή και εκπροσώπων από πρωτοβάθμια σωματεία, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε ΚΑΤΑΛΗΨΗ του εργοστασίου από την Τετάρτη 3 Φλεβάρη. Σε συνέλευση που πραγματοποιήθηκε την πρώτη μέρα της κατάληψης αποφασίστηκε να βγει ο αγώνας τους προς τα έξω με την κατάληψη του ΟΑΕΔ την Παρασκευή 5/2, με παρέμβαση στη Νομαρχία την Κυριακή στις 7/2 με αφορμή την επίσκεψη της Λ. Κατσέλη στο Βόλο και με μία συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης την Τρίτη 9/2 στο κέντρο του Βόλου.

Η εργοδοσία όλους αυτούς τους μήνες προσπαθεί να εξαντλήσει τους εργαζόμενους με την πλήρη αδιαφορία της για την τύχη τους, ενώ από την άλλη προσέφυγε στα δικαστήρια και πέτυχε να μπει στη διαδικασία του άρθρου 99 του πτωχευτικού κώδικα έτσι ώστε να κερδίσει και άλλο χρόνο στην κατεύθυνση από τη μία να πετύχει ρυθμίσεις με τους πιστωτές (προμηθευτές, τράπεζες) και από την άλλη να χειρισθεί τους εργαζόμενους και τα δεδουλευμένα τους με βάση τα νέα «σχέδια αναδιοργάνωσης» της επιχείρησης.

Οι εργαζόμενοι, μέλη όλοι του Συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας», όλο αυτό το διάστημα αποκλεισμένοι στο χώρο του εργοστασίου έβλεπαν το χρόνο να περνά χωρίς καμία σοβαρή κινητοποίηση και πίεση προς την κυβέρνηση και την εργοδοσία για να δοθεί λύση στο πρόβλημά τους. Αν εξαιρέσεις μία συγκέντρωση και πορεία το Σεπτέμβρη του 2009 και επισκέψεις αντιπροσωπειών του σωματείου σε δημάρχους, νομάρχη καθώς και συναντήσεις με τον υφ. Εργασίας Κουτρουμάνη μαζί με τοπικούς βουλευτές και μέλη της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Βόλου, η υπόθεση των εργατών του ΚΑΝΑΚΗ δεν ανοιγόταν στην κοινωνία με ευθύνη των δυνάμεων του ΠΑΜΕ. Η απόφαση για κατάληψη πάρθηκε κάτω από την αγανάκτηση των εργαζόμενων για την κατάστασή τους, με διαφωνία του ΠΑΜΕ που φρόντισε να την κλείσει όσο πιο γρήγορα μπορούσε, την Τετάρτη 10/2. Παρ' όλα αυτά, τόσο η κατάληψη της διεύθυνσης του ΟΑΕΔ όσο και η πορεία αλληλεγγύης συγκέντρωσαν αρκετό κόσμο, εργαζόμενους από εργοστάσια και άλλους εργασιακούς χώρους και φανέρωσαν τη δυναμική που θα μπορούσε να υπάρξει αν η υπόθεση δεν κρατιόταν για να μην «ξεφύγει».

Η Ταξική Πορεία και η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Εργαζομένων & Ανέργων πήραν δραστήρια μέρος στη στήριξη του αγώνα των εργατών, βγήκαν καλέσματα και ανακοινώσεις στον τοπικό Τύπο, υπήρχε παρουσία στο εργοστάσιο και μαζική συμμετοχή στη συγκέντρωση και πορεία της Τρίτης 9/2. Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης έβγαλε αφίσα που κολλήθηκε στα εργοστάσια και στο κέντρο του Βόλου και συμμετείχε με δικό της μαζικό μπλοκ και πανό. Στους εργαζόμενους έκανε συγκεκριμένη πρόταση για τη συνέχιση του αγώνα με την κατάληψη του εργοστασίου, να μπει θέμα στο Εργατικό Κέντρο για παμβολιώτικη απεργία και να διοργανωθεί συναυλία αλληλεγγύης.

Οι εκπρόσωποι, όμως, του ΠΑΜΕ από το σωματείο και την εργοστασιακή επιτροπή απέρριψαν όλες τις προτάσεις σε μια άμαζη διαδικασία, αφού ήδη είχαν πάρει απόφαση να λήξουν την κατάληψη. Οι προσπάθειες της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης να κρατηθεί ανοιχτό το ζήτημα των απλήρωτων εργατών του ΚΑΝΑΚΗ θα συνεχιστούν, με μεγαλύτερες και πιο αποφασιστικές προσπάθειες στην κατεύθυνση αυτή, κόντρα στις επιλογές της ηγεσίας του ΠΑΜΕ αλλά κα των εργατοπατέρων της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Βόλου.


Μία απόλυση στο χώρο του βιβλίου

Μία απόλυση στο χώρο του βιβλίου δεν μπορεί παρά να αφορά όλους όσοι εργάζονται στο χώρο, είτε ως μισθωτοί είτε ως ελεύθεροι επαγγελματίες.

Η απόλυση του Ντίνου Παλαιστίδη από τις εκδόσεις Άγρα μας βρίσκει αλληλέγγυους στον αγώνα του για ανάκληση της απόφασης του εκδότη Στ. Πετσόπουλου. Η επί ένα χρόνο προσπάθεια του συναδέλφου να έρθει σε συνεννόηση με τον εργοδότη, προκειμένου να ικανοποιηθεί το αίτημά του για αλλαγή της σύμβασης εργασίας του, αν μη τι άλλο θα έπρεπε να προκαλέσει το ενδιαφέρον κ. Πετσόπουλου και όχι την απόλυση του εργαζόμενου. Η θετική γνωμοδότηση της Επιθεώρησης Εργασίας υπέρ του Ντίνου Παλαιστίδη είναι μία επιπλέον ένδειξη της δίκαιης απαίτησής του.

Οι εργαζόμενοι στο χώρο των εκδόσεων, στο πλαίσιο της δράσης μας για την προάσπιση των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων και για την προώθηση και προστασία εργασιακών συνθηκών σεβασμού και αξιοπρέπειας, εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας στον απολυμένο και τασσόμαστε υπέρ της επαναπρόσληψής του με σύμβαση αντίστοιχη των καθηκόντων του.


Νατάσα Παπαδοπούλου, μεταφράστρια-επιμελήτρια κειμένων

Βενετία Καίσαρη, διορθώτρια - επιμελήτρια εκδόσεων

Φίλια Μπουγιούκου, επιμελήτρια εκδόσεων

Αντωνέτα Κώτση, επιμελήτρια κειμένων

Βίκυ Ιακώβου

Αλέκα Πλακονούρη, επιμελήτρια εκδόσεων

Όλγα Πατρουνόβα, μεταφράστρια

Δημοσθένης Κερασίδης, επιμελητής εκδόσεων

Ζωή-Αύρα Πανταζή, κειμενογραφία-επιμέλεια

Αλίκη Πιστεύου, μεταφράστρια

Γιώτα Σαλτάρη

Μιχάλης Μάτσας

Νίκος Κούρκουλος, μεταφραστής

Σπύρος Μαρκέτος

Μιχάλης Λαλιώτης

Γιώργος Κασαπίδης

Επαμεινώνδας Σκαρπέλης

Παντελής Παπαδόπουλος μεταφραστής-διερμηνέας

Χριστίνα Ντεμίρη, φιλόλογος

Πρόδρομος Αβακουμίδης

Γιώργος Καράμπελας, μεταφραστής

Πάνος Αγγελόπουλος, μεταφραστής

Έφη Γιαννοπούλου, μεταφράστρια-επιμελήτρια εκδόσεων

Τούλα Σιετή, μεταφράστρια
Βασίλης Μπαμπούρης, εκπαιδευτής μεταφραστών - μεταφραστής

Ελευθερία Παπουτσάκη, φιλόλογος-επιμελήτρια εκδόσεων

Κων/να Τριανταφυλλοπούλου, μεταφράστρια

Χρυσούλα Μητσοπούλου, εκπαιδευτικός-μεταφράστρια

Δήμητρα Σταφυλιά, μεταφράστρια