Με «ανοιχτούς λογαριασμούς» έφυγε η νεολαία για τις διακοπές των Χριστουγέννων, καθώς μεγάλος αριθμός σχολών πανελλαδικά τελούσε υπό κατάληψη. Το ζήτημα της συνέχειάς τους, γι' αυτή τη φάση, κρίθηκε στις συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν τις πρώτες δύο εβδομάδες μετά τα Χριστούγεννα όπου και εντέλει επικράτησαν τα πλαίσια της αντικατάληψης. Δεν ήταν λίγες, όμως, οι συνελεύσεις όπου τα πλαίσια αγώνα μειοψήφισαν για λίγες μόνο ψήφους ή ακόμη και οι σύλλογοι όπου έγινε κατορθωτό να επικρατήσουν τα πλαίσια που έθεταν το ζήτημα της συνέχισης των κινητοποιήσεων και που κατά βάση στηρίζονταν από Αγωνιστικές Κινήσεις, ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ, αυτόνομους και άλλες δυνάμεις, η καθεμία με το δικό της σκεπτικό βέβαια.
Το ζήτημα των καταλήψεων θα μπορούσε να πει κάποιος ότι σκόνταψε στις εξεταστικές που πλησιάζουν και που με τον ισχύοντα νόμο πλαίσιο δεν δίνονται περιθώρια για αναβολή τους ή μετάθεσή τους, επιχείρημα που χρησιμοποίησαν κατά κόρον καθηγητές, ΔΑΠ, ΠΑΣΠ προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους φοιτητές. Αυτή είναι η μισή αλήθεια, μιας και δεν είναι λίγες οι φορές στην πρόσφατη ιστορία του φκ που η σπουδάζουσα νεολαία μπροστά σε τέτοιου είδους διλήμματα επέλεξε να αγωνιστεί προκειμένου να αντισταθεί στην επίθεση του συστήματος. Αυτό που έλειπε τώρα από τη νεολαία είναι το «καύσιμο» που θα την έβαζε σε κίνηση. Ο στόχος, η αιχμή που θα ήταν ξεκάθαρη για κάθε νεολαίο και που θα τον τροφοδοτούσε στο να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο και να μπει σε νέο γύρο κινητοποιήσεων. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως στην παρούσα φάση δεν υπάρχουν για τη νεολαία αιχμές από τις οποίες να πιαστεί και να βγει ξανά στους δρόμους! Κάθε άλλο!
Εδώ έρχεται η ευθύνη των δυνάμεων της Αριστεράς, τόσο της επίσημης όσο και του ριζοσπαστικού κομματιού της, που δρα μέσα στα πανεπιστήμια. Η μεν πρώτη αποφεύγει σαν το διάβολο το λιβάνι να στηρίξει αγώνες και κινήματα όσο και η δεύτερη που μέσα στις αντιφάσεις της αδυνατεί να εκτιμήσει σωστά την κατάσταση και να δώσει εκείνο το περιεχόμενο που θα στοχοποιούσε την πολιτική του συστήματος.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις στις συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν έθεσαν το ζήτημα πως τα εξεγερσιακά χαρακτηριστικά του Δεκέμβρη και η διάθεση της νεολαίας να έρθει σε αντιπαράθεση με το σύστημα πρέπει να μετουσιωθούν σε άμεσους στόχους πάλης. Αυτό συγκεκριμένα σημαίνει να αναδειχθούν και πάλι όλοι οι νόμοι της αντιμεταρρύθμισης στην εκπαίδευση, όπως ο νόμος πλαίσιο-εσωτερικός κανονισμός, πολλαπλό σύγγραμμα, κολέγια- οδηγία 36/05 κ.τ.λ. Κάτι τέτοιο στη διάρκεια του Δεκέμβρη δεν έγινε από τις δυνάμεις της Αριστεράς, οι οποίες συνειδητά «υποτάσσονταν στο αυθόρμητο» και υπερτόνιζαν το «αντικατασταλτικό», κάτι το οποίο, αντικειμενικά, από μόνο του δεν μπορεί να δώσει μαζικό αγώνα διαρκείας.
Επίσης οι Αγωνιστικές Κινήσεις αντιπαρατέθηκαν με λογικές που θέλουν τη νεολαία να παλεύει για «να πέσει η κυβέρνηση»! Ασχέτως των προθέσεων με τις οποίες μπαίνει, από κάθε δύναμη, ένα τέτοιο αίτημα μέσα στα πλαίσια, στην παρούσα φάση δρα αποπροσανατολιστικά, καθώς μεταφέρει το επίκεντρο από τα πραγματικά προβλήματα και την πολιτική του συστήματος στο πεδίο των εκλογών, κάτι το οποίο εξυπηρετεί την κυβέρνηση και το σύστημα συνολικά. Για τις Αγωνιστικές Κινήσεις, αν οι αριστερές δυνάμεις θέλουν να συμβάλουν στην περαιτέρω πολιτικοποίηση και ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας, θα πρέπει να οργανώσουν τους αγώνες της στην κατεύθυνση να ανατραπεί η πολιτική του συστήματος σε εκπαίδευση, εργασία κ.τ.λ. Ετσι, ο λαός και η νεολαία θα οξύνουν τις αντιφάσεις του συστήματος και θα είναι σε θέση να κάνουν παραπέρα βήματα συνολικής ρήξης με αυτό.
Τέλος, για το ζήτημα του ασύλου, αυτό που φαίνεται το τελευταίο διάστημα είναι πως η κυβέρνηση, έχοντας το νομικό πλαίσιο που την καλύπτει στο να επεμβαίνει μέσα στα πανεπιστήμια με απόφαση εισαγγελέα, χωρίς την απαραίτητη συγκατάθεση των πρυτανικών αρχών, προσπαθεί να αποσπάσει τη συναίνεση από τις πολιτικές δυνάμεις έτσι ώστε στο μέλλον να μπορεί να κάνει χρήση του. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις αυτό που έθεσαν και θέτουν, στις γενικές συνελεύσεις, είναι πως κάθε προσπάθεια περιστολής του ασύλου γίνεται προκειμένου να αποδυναμωθούν οι αγώνες του λαού και της νεολαίας. Για αυτό και δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες πως το κράτος θέλει να προφυλάξει το πανεπιστήμιο και άλλα τέτοια που ακούγονται κάθε τόσο με σκοπό να δημιουργήσουν το κλίμα που θέλει η κυβέρνηση.
Κλείνοντας, μπορεί να μπήκε μια άνω τελεία όσον αφορά το άνοιγμα με μαζικούς όρους νέου γύρου συνελεύσεων, καταλήψεων και διαδηλώσεων, όμως όλη η κοινωνία είναι ένα καζάνι που βράζει και δεν θα αργήσουν λαός και νεολαία να βγουν ξανά στους δρόμους.
Το ιστολόγιο της δεκαπενθήμερης εφημερίδας του Κ.Ο. του Κ.Κ.Ε.(μ-λ)
Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.
