Εκλογές στις ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

Εγιναν στις 16/12/08 οι εκλογές για την ανάδειξη των ΔΣ και στις 5 ΕΛΜΕ του ν. Θεσσαλονίκης. Ενώ είχαν οριστεί να γίνουν στις 12/12, τελικά μετατέθηκαν για τις 16/12 λόγω των κινητοποιήσεων που ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου αλλά και της προγραμματισμένης για τις 13/12 απεργίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Πολλά σχολεία, κυρίως της πόλης, τελούσαν υπό κατάληψη και υπήρχε γενικά ένα κλίμα αναστάτωσης λόγω και τον γεγονότων (πολλοί μαθητές συμμετείχαν στις διαδηλώσεις και τις πορείες μαζί με φοιτητές και εκπαιδευτικούς ενάντια στην κρατική βία και καταστολή, τις συλλήψεις αλλά και τη δολοφονική επίθεση ενάντια στο μαθητή στο Περιστέρι).
Ολη η προηγούμενη χρονιά υπήρξε υποτονική από πλευράς ΔΣ, παρά το γεγονός ότι τα προβλήματα στο χώρο της εκπαίδευσης πολλαπλασιάζονται καθημερινά και οδηγούν σε αδιέξοδο μαθητές, καθηγητές και γονείς. Τα ΔΣ των ΕΛΜΕΘ στην πλειοψηφία τους αδρανοποιούνται από τη ΔΑΚΕ η οποία τις περισσότερες φορές απλά παρίσταται για να καταψηφίζει ό,τι ψήφισμα και θέμα τίθεται στα ΔΣ για κινητοποιήσεις και ανάδειξη ζητημάτων. Η δε ΠΑΣΚΕ από τη μεριά της σιγοντάρει πότε μαζί με τη ΔΑΚΕ σε ένα γενικότερα αρνητικό κλίμα απραξίας και πότε υπερψηφίζει πράγματα στα οποία κατόπιν δεν συμμετέχει. Το τελευταίο διάστημα είναι απασχολημένη με την ανασυγκρότηση των δυνάμεών της γιατί μυρίστηκε εξουσία και άρχισε να ενεργοποιεί τους μηχανισμούς της και να θυμάται τις παλιές της «δόξες».
Η αλήθεια είναι ότι τα ΔΣ εδώ και πολλά χρόνια έχουν μετατραπεί σε σωματεία διεκπεραίωσης κάποιων λίγων καθηκόντων των μελών τους, έτσι, για να βγαίνουν από την υποχρέωση και να δικαιολογούν και την ύπαρξή τους. Από την άλλη, όμως, το τελευταίο διάστημα, ειδικά από το Σεπτέμβρη του 2008 και μετά, δηλαδή με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, τα προβλήματα των εκπαιδευτικών ήταν τόσο πιεστικά (αυθαιρεσίες διευθυντών, τιμωρίες μαθητών, παρεμβάσεις συμβούλων, ελλείψεις βιβλίων ΕΠΑΣ-ΕΠΑΛ, διοικητικές αυθαιρεσίες προϊσταμένων, δικαστήρια κ.λπ.), που τα σωματεία εξαναγκάστηκαν από τη βάση να πάρουν θέση σε διάφορα ζητήματα, να τα κοινοποιήσουν στον Τύπο και να μπουν σε αγωνιστική τροχιά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι παρατάξεις των δυο μεγάλων κομμάτων, ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ, δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, συναγωνιζόμενες η μια την άλλη ειδικά την ημέρα των εκλογών, κινητοποιώντας έναν κόσμο απλά και μόνο κατά την ψηφοφορία. Ενεργοποιούν τους κομματικούς τους μηχανισμούς εκβιάζοντας συνειδήσεις και πιέζοντας τον κόσμο να τους ψηφίσει, χωρίς να αισθάνονται την παραμικρή υποχρέωση να περάσουν από σχολεία και να ενημερώσουν τους συναδέλφους για απεργίες ή άλλα εκπαιδευτικά θέματα.
Η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ έχασε μια έδρα στην Α’ ΕΛΜΕ και γενικότερα είχε μια πτώση σε ψήφους, ενώ η ΑΓΩΝ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ αύξησε το ποσοστό της σε ψήφους και έδρες.
Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ, στην οποία συμμετέχουν οι Αγωνιστικές Κινήσεις Καθηγητών και που κατεβαίνει στις Α', Δ' και Ε' ΕΛΜΕ, διατήρησε τα ποσοστά της και κινήθηκε δραστήρια όχι μόνο κατά την προεκλογική περίοδο αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, στη λογική της συμμετοχής των συναδέλφων στα εκπαιδευτικά δρώμενα και της ενδυνάμωσης και μαζικοποίησης των σωματείων.
Ειδικά στην Ε' ΕΛΜΕ έγινε ανανέωση του ψηφοδελτίου με νέους συναδέλφους και νέα ονομασία, πράγμα που είχε απήχηση στον κόσμο και αύξησε το εκλογικό της αποτέλεσμα. Λόγω της συγκυρίας (οικονομική κρίση, αυταρχισμός, κρατική βία) και των διαρκώς εντεινόμενων προβλημάτων στο χώρο της εκπαίδευσης (αξιολόγηση, απώλεια οργανικότητας θέσης, περιορισμός συνδικαλιστικών ελευθεριών, ασφαλιστικό), οι λογικές της αδράνειας, του εφησυχασμού και της υποταγής θα δίνουν τη θέση τους σε κινήσεις συσπείρωσης, αντίστασης και μαζικού αγώνα.