Μαζικά στην απεργία!

Όλοι στους δρόμους!

Εργάτες, εργαζόμενοι

Στις 12 Δεκέμβρη δίνουμε την πρώτη μεγάλη μάχη για να μην περάσει η νέα αντιασφαλιστική επιδρομή. Οι ανάγκες απαιτούν να απεργήσουμε μαζικά και να βγούμε όλοι στους δρόμους και να διαδηλώσουμε την οργή μας ενάντια σε όλους εκείνους που χρόνια τώρα γκρεμίζουν και σαρώνουν τις καταχτήσεις και τα δικαιώματά μας.
Η κυβέρνηση της ΝΔ με τη στήριξη όλου του αστικού πολιτικού κόσμου, στη βάση των απαιτήσεων και των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και της ΕΕ, στοχεύει να σαρώσει οτιδήποτε θυμίζει δικαιώματα και καταχτήσεις.
Με τους νόμους Σιούφα (1992) και Ρέππα (2002) οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έβαλαν φουρνέλο στα θεμέλια της κοινωνικής ασφάλισης. Σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ σχεδιάζει να κατεδαφίσει τα πάντα:
• Επιχειρεί την παραπέρα αύξηση του εργασιακού βίου και τη μείωση των συντάξεων.
• Προωθεί τη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων των ΔΕΚΟ και άλλων κλάδων και την ένταξη των ασφαλισμένων τους στο ΙΚΑ.
• Θέλει να περιορίσει δραματικά τη λίστα των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων με τελικό στόχο τη διάλυση του θεσμού αυτού.
• Σχεδιάζει την αλλαγή του υπολογισμού των συντάξεων με στόχο τη μείωσή τους, ενώ παράλληλα επιχειρεί και τη μείωση των επικουρικών συντάξεων.
• Στοχεύει στο χτύπημα των πρόωρων και των αναπηρικών συντάξεων.

Αυτό που πραγματικά θέλει και προωθεί το κεφάλαιο και το πολιτικό προσωπικό του, είναι να μην έχουν οι εργαζόμενοι κανένα δικαίωμα. Μας θέλουν χωρίς ασφάλιση, περίθαλψη και σύνταξη. Να μην έχουμε μόνιμη και σταθερή δουλειά, να ζούμε με την ανεργία στα ύψη και τη φτώχεια να αγκαλιάζει όλο και περισσότερους. Μας θέλουν χωρίς συλλογικές συμβάσεις και χωρίς δυνατότητες συλλογικής δράσης. Θέλουν να ζούμε σε συνθήκες γενικευμένης και καθημερινής ανασφάλειας, ώστε να μπορεί το κεφάλαιο να ασκεί πάνω μας την απόλυτη κυριαρχία του.
Η αντιασφαλιστική επιδρομή αποτελεί μέρος της συνολικής αντεργατικής και αντιλαϊκής επίθεσης και αν περάσει τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Γι’ αυτό οφείλουμε να δώσουμε τη μάχη μαζικά και αγωνιστικά. Οι αγώνες μας για να μην περάσει η αντιασφαλιστική επιδρομή δεν κλείνουν με την απεργία της Τετάρτης, αλλά ανοίγουν και πρέπει να συνεχιστούν μέχρι την νίκη.
Το προηγούμενο υπάρχει και είναι αυτό που το 2001 υποχρέωσε την κυβέρνηση Σημίτη σε υποχώρηση αποσύροντας το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο Γιαννίτση. Αυτό είναι που τρομάζει και τους σημερινούς πρωταγωνιστές της νέας επιδρομής, όπως τους τρόμαξε και ο πρόσφατος παρατεταμένος αγώνας της σπουδάζουσας νεολαίας.

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες
Είναι βέβαιο πως η μαζική συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις θα επηρεάσει σημαντικά τη δυναμική των αγώνων και μετά την απεργία. Είναι επίσης βέβαιο πως οι εργατοπατέρες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ δεν είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν ουσιαστικά και αποφασιστικά τους αγώνες ενάντια στην αντιασφαλιστική επίθεση. Ο βίος και η πολιτεία τους δείχνει πως με την πρώτη ευκαιρία θα αναζητήσουν διαδικασίες συμβιβασμού και υποταγής. Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι περισσότερο από άλλη φορά οφείλουν να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα δικά τους χέρια και να οικοδομήσουν παντού εστίες αντίστασης, ώστε να αφαιρέσουν κάθε δυνατότητα υπονόμευσης των αγώνων.
Ούτε η ηγεσία του ΠΑΜΕ είναι διατεθειμένη να στηρίξει τους αγώνες και την κλιμάκωσή τους. Αντίθετα, περιορίζει την πάλη σε μικροκινητοποιήσεις συμβολικού χαρακτήρα και διαμαρτυρίας.

Οι μάχες για να μην περάσει η αντιασφαλιστική καταιγίδα ξεκίνησαν και σε αυτές θα κριθούν όλοι από τη θέση που παίρνουν. Οι δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά και τους ταξικούς αγώνες οφείλουν μέσα από την κοινή τους δράση να πρωτοστατήσουν στον ξεσηκωμό των εργαζομένων και να ενισχύσουν την πεποίθησή τους ότι μπορούν να ανατρέψουν την αντιασφαλιστική λαίλαπα και να ανοίξουν δρόμους για την προώθηση των ευρύτερων στόχων τους.

ΚΚΕ(μ-λ)