Ξημερώματα Πρωτομαγιάς, έφυγε απ’ τη ζωή, ύστερα από σκληρή μάχη με τον καρκίνο, ο συναγωνιστής Νίκος Κουλούρης. Γεννημένος το 1955, ανέπτυξε, ανήλικος ακόμα, δράση ενάντια στη φασιστική χούντα, μέσα από διάφορες αντιστασιακές ομάδες, δράση την οποία «πλήρωσε» με τη σύλληψη και τη μεταφορά του στα κρατητήρια της Νέας Ιωνίας. Τα μεταπολιτευτικά χρόνια εντάχθηκε σε οργάνωση της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (ΕΕΑΜ) μέχρι τη διάλυσή της. Την περίοδο εκείνη αντιμετώπισε και διάφορες συλλήψεις «για αφισοκόλληση». Στα ΤΕΙ Κοζάνης όπου σπούδασε οικονομικά, ενεργοποιήθηκε στο σπουδαστικό κίνημα. Στη συνέχεια ξεκίνησε σπουδές (Αστρονομία) στη Νότια Αφρική –απ’ την οποία και εκδιώχθηκε- και στη Γερμανία, όπου αναγκάστηκε να διακόψει για οικονομικούς λόγους. Συνέχισε τις σπουδές του στα ΤΕΙ Βιβλιοθηκονομίας και στο Πάντειο, στη βιβλιοθήκη του οποίου και εργάστηκε στη συνέχεια, καθώς και μεταπτυχιακά και διδακτορικό, που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει. Από το 1990 και ύστερα, και ενώ δραστηριοποιούνταν ως ανένταχτος αγωνιστής της επαναστατικής Αριστεράς στην περιοχή του Χαλανδρίου -και όχι μόνο– και αρθρογραφούσε στο περιοδικό «Ακροβασία στο Χαλάνδρι», ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη μελέτη της ιστορίας του αντάρτικου, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, αλλά και άλλων ζητημάτων, όπως σχετικά με τους σλαβομακεδόνες, ή με την ιστορία των μ-λ δυνάμεων, στις χώρες του τότε «ανατολικού μπλοκ». Το 2000 εκδόθηκε το βιβλίο του «Ελληνική Βιβλιογραφία του Εμφυλίου Πολέμου 1945-1949». Τιμώντας τον αγωνιστή, το ΚΚΕ(μ-λ) παραβρέθηκε και κατέθεσε στεφάνι, στην κηδεία του, στο Νεκροταφείο Χαλανδρίου, το Σάββατο, στις 2 του Μάη. Θα τον θυμόμαστε να τραγουδάει με πάθος αντάρτικα στο στέκι Χαλανδρίου ή να αντιμετωπίζει τις θεραπείες του ως... υπόθεση ρουτίνας. Καλό ταξίδι συναγωνιστή Νίκο!