Εργαζόμενοι, εργαζόμενες
• Σε συνθήκες λιτότητας που έχει επιβληθεί εδώ και δυο δεκαετίες, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την επιδρομή στο εισόδημα των εργαζομένων. Οι λεγόμενες αυξήσεις στους μισθούς - εκεί που έχουν δοθεί, καθώς και σε άλλους χώρους και κλάδους που πρόκειται να δοθούν- δεν καλύπτουν ούτε τον επίσημο πληθωρισμό. Αυτό σημαίνει μείωση του πραγματικού εισοδήματος και σε συνδυασμό με τις απανωτές αυξήσεις στα είδη ευρείας κατανάλωσης, οι συνθήκες διαβίωσης των εργατικών και λαϊκών οικογενειών γίνονται ολοένα και πιο δυσμενείς.
• Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση καταργεί με νόμο τις συλλογικές συμβάσεις στις ΔΕΚΟ, γεγονός που αξιοποιούν και οι τραπεζίτες οι οποίοι, ανοιχτά πλέον, δεν αναγνωρίζουν την ομοσπονδία των τραπεζοϋπαλλήλων, την ΟΤΟΕ και αρνούνται να υπογράψουν μαζί της συλλογική σύμβαση.
• Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση της ΝΔ, έχοντας την πλήρη στήριξη της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ αλλά και αυτή των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ -αναζητώντας συνενόχους μέσα από τον δήθεν διάλογο- οργανώνει νέο χτύπημα στο ασφαλιστικό με στόχο τον περιορισμό των πρόωρων συντάξεων και των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, την παραπέρα αύξηση των χρονικών ορίων συνταξιοδότησης καθώς και την ακόμα μεγαλύτερη μείωση των συντάξεων.
Το κεφάλαιο και η κυβέρνηση, βλέποντας τις συνδικαλιστικές ηγεσίες ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ να βαδίζουν από υποχώρηση σε υποχώρηση, προχωρούν σε επίδειξη δύναμης και κυνισμού, επιχειρώντας να μην αφήσουν τίποτα όρθιο που να θυμίζει καταχτήσεις και δικαιώματα. Στη βάση αυτή, καταργούν το 8ωρο και αυξάνουν τις εργάσιμες ώρες όσο θέλουν και όποτε θέλουν και έχουν επιβάλει δεκάδες μορφές «ευελιξίας», κάνοντας τη ζωή των εργαζομένων λάστιχο.
• Ελεύθερες συλλογικές συμβάσεις