Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

13 Σεπ 2009

Κίνημα αλληλεγγύης ενάντια στις επαναπροωθήσεις των προσφύγων

ΣΑΜΟΣ


Στη Σάμο εξελίσσεται τους τελευταίους μήνες μια άγρια και συντονισμένη επίθεση στα δικαιώματα των προσφύγων. Επίθεση ενταγμένη σε έναν συνολικότερο σχεδιασμό που εκπορεύεται από την ΕΕ και θέλει να ελέγξει αποφασιστικά τη ροή των προσφύγων στις χώρες της ΕΕ, αδιαφορώντας για τα ανθρώπινα δικαιώματα αυτών των ανθρώπων, αντιμετωπίζοντάς τους σαν τις παράπλευρες απώλειες της εξελισσόμενης οικονομικής κρίσης.

Το λεγόμενο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων υπερδιπλασίασε μέσα στους καλοκαιρινούς μήνες τους πρόσφυγες που «φιλοξενεί». Οι συνθήκες διαβίωσης είναι άθλιες, οι αιτήσεις ασύλου έχουν πάψει να γίνονται δεκτές, ενώ δεν υπάρχει ούτε ένας μεταφραστής ώστε να ενημερώνει στοιχειωδώς τους πρόσφυγες για τα δικαιώματά τους. Ακόμα και οι επισκέψεις της Κίνησης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα-Αλληλεγγύη στους Πρόσφυγες γίνονται πια με μεγάλη δυσκολία

Παρά τις υποκριτικές επισκέψεις των κυβερνητικών επιτελείων -έγιναν μέσα στον Αύγουστο- που δήθεν κόπτονται για τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων, και το Κέντρο της Σάμου λειτουργεί πλέον πιο ξεκάθαρα σαν φυλακή. Στην περιοχή είναι έντονη η παρουσία της FRONTEX η οποία επιχειρεί σε θάλασσα και αέρα με στόχο τον άμεσο εντοπισμό και φυλάκιση των προσφύγων. Δεν λείπουν βέβαια και οι καταγγελίες από τους ίδιους τους πρόσφυγες για βύθισμα των πλεούμενων σε μεγάλη απόσταση από την ακτή, με αποτέλεσμα το μαζικό πνιγμό πολλών από αυτούς.

Ολο και πιο συχνά μέσα στο καλοκαίρι πραγματοποιήθηκαν μαζικές ματαγωγές προσφύγων με στόχο την επαναπροώθησή τους στις χώρες εκκίνησης. Η Κίνηση προσπάθησε με ανακοινώσεις και συνεντεύξεις στα ντόπια ΜΜΕ να αναδείξει το ζήτημα, χωρίς να στέκεται μόνο στην ανθρωπιστική πλευρά, αλλά αναδεικνύοντας κυρίως τη σκοπιά της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των προσφύγων σε σύνδεση με την επίθεση στα δικαιώματα λαού και νεολαίας. Βέβαια δεν είναι λίγες αυτές οι φωνές που αναζητούν λύση στα προβλήματα των προσφύγων μέσω της Υπατης Αρμοστίας του ΟΗΕ, διατηρώντας αυταπάτες για το ρόλο της ΕΕ. Αντανακλούν τις πολιτικές απόψεις ενός δυναμικού που ψάχνει λύσεις μακριά από το κίνημα και την ταξική πάλη, εντός του πλαισίου του συστήματος, αλλά δήθεν με έναν πιο προοδευτικό προσανατολισμό. Απόψεις που αντιλαμβάνονται το πρόβλημα των προσφύγων σαν ένα πρόβλημα διαχείρισης και όχι σαν ένα παράγωγο της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Στις 4/8 διέρρευσε ότι θα πραγματοποιούνταν μαζική μεταγωγή προσφύγων με προορισμό την Καβάλα. Η Κίνηση αμέσως ενημέρωσε όλους τους δημοκρατικούς φορείς του νησιού και κάλεσε σε κινητοποίηση το ίδιο απόγευμα ώστε να αποτραπεί η μεταγωγή. Πάνω από 100 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και με πανό, ανακοινώσεις και συνθήματα ενημέρωναν τους επιβάτες του πλοίου. Οταν το πλοίο έφτασε στο λιμάνι, πραγματοποιήθηκε αποκλεισμός του καταπέλτη. Το λεωφορείο με τους μετανάστες κατέφτασε με μεγάλη αστυνομική παρουσία για τα δεδομένα του νησιού. Από την αρχή προσπάθησαν να εμπιδίσουν την επικοινωνία των συγκεντρωμένων με τους πρόσφυγες, περίπου 25 άτομα από Σομαλία, Παλαιστίνη και Αφγανιστάν. Ο λόγος ήταν ότι τους είχαν ψευδώς ενημερώσει ότι το πλοίο κατευθύνεται στην Αθήνα. Μετά από έντονες διαμαρτυρίες έγινε εφικτή η επικοινωνία με τους πρόσφυγες, οι οποίοι άρχισαν να διαμαρτύρονται και να φωνάζουν και αυτοί από τη μεριά τους συνθήματα για άσυλο-ελευθερία-δικαιώματα. Είναι ενδεικτικό ότι παρ' όλο που δημόσια και μπροστά στις αστυνομικές αρχές διατύπωναν τη θέλησή τους να αιτηθούν άσυλο, η αστυνομία αδιαφορούσε και μόνον όταν μέλη της Κίνησης άρχισαν να συγκεντρώνουν τα ονόματα θορυβήθηκαν. Η διαμαρτυρία κατέληξε επιτυχώς, αφού το πλοίο αναχώρησε χωρίς τους πρόσφυγες με 2ωρη καθυστέρηση.

Η συνέχεια υπήρξε ακόμη πιο ουσιαστική αφού οι πρόσφυγες, γυρίζοντας στο Κέντρο, ενημέρωσαν τους υπόλοιπους κρατούμενους για τα γεγονότα και αποφασίστηκε ομόφωνα η πραγματοποίηση απεργίας πείνας με αιτήματα το άσυλο, την πρόσβαση σε δικηγόρο, τις ανθρώπινες συνθήκες και τέλος την απελευθέρωση από το Κέντρο. Η κινητοποίηση είχε θετικό αντίκτυπο στην τοπική κοινωνία, αποτελεί μια επιτυχία του κινήματος αλληλεγγύης, αλλά σίγουρα δεν αρκεί για να απαντήσει το πρόβλημα. Το ζήτημα είναι ανοιχτό και βρίσκεται μπροστά μας, αποτελεί τμήμα της πάλης ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης.