Καθημερινό φαινόμενο είναι πλέον οι απολύσεις στο νόμο. Εδώ και μερικούς μήνες οι περισσότερες επιχειρήσεις απολύουν συνεχώς εργαζόμενους δημιουργώντας έτσι ένα κλίμα αβεβαιότητας και ανασφάλειας στο σύνολο των εργαζομένων της περιοχής.
Οι απολύσεις αυτές γίνονται στο πλαίσιο της συνολικότερης επίθεσης του συστήματος στην εργατική τάξη και τους εργαζόμενους. Οι επιχειρήσεις απολύουν επικαλούμενες την κρίση, τη μείωση της παραγωγής και των κερδών. Όλα αυτά γίνονται βάση συγκεκριμένου σχεδιασμού απολύοντας άτομα που εργάζονται πολλά χρόνια και έχουν μεγαλύτερη απαίτηση μισθοδοσίας για να τους αντικαταστήσουν με άλλους φθηνότερους είτε επιδοτούμενους από τον ΟΑΕΔ είτε με νέες συμβάσεις εργασίας. Σε άλλες περιπτώσεις απολύουν φορτώνοντας τη δουλειά στους εργαζόμενους που μένουν στη δουλειά, αναγκάζοντάς τους σε απλήρωτες υπερωρίες και εξαντλητικά ωράρια. Χτυπούν έτσι συνολικά όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Σχεδόν στο σύνολο των απολύσεων οι εργαζόμενοι δεν αντιδρούν καθόλου. Δεν προσφεύγουν καν στην Επιθεώρηση Εργασίας για να καταγγείλουν τις απολύσεις ή στα αστικά Δικαστήρια. Ούτε λόγος βέβαια για καταγγελία των εργαζομένων προς τα σωματεία. Γιατί όπου υπάρχουν σωματεία οι διοικήσεις τους είναι πλήρως συμβιβασμένες και υποταγμένες. Παίζουν μάλιστα και το ρόλο του σύμβουλου στην εργοδοσία έχοντας άποψη για το ποιοι εργαζόμενοι θα απολυθούν και ποιοι όχι. Όλα αυτά έχουν ως συνέπεια την απογοήτευση του κόσμου που παρόλο που έχει ανάγκη τη δουλειά παραιτείται από κάθε δικαίωμα αγώνα και απαίτησης επαναπρόσληψης. Παρά τον αρνητικό συσχετισμό που υπάρχει, ο κάθε φορέας, η κάθε συλλογικότητα πρέπει να κινηθεί και να παλέψει να πείσει τους εργαζόμενους για την αναγκαιότητα υπεράσπισης του δικαιώματος στη δουλειά. Να δημιουργήσει και να στηρίξει εστίες αντίστασης των εργαζομένων. Η επιτροπή αντίστασης και αγώνα που έχει στηθεί στην πόλη το επόμενο διάστημα θα κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση.
Η μόνη απάντηση που μπορεί να δοθεί είναι η ενότητα, η συσπείρωση, η οργάνωση και η πάλη των εργαζόμενων για το δικαίωμα στη δουλεία. Να συγκρουστούμε με τα συμφέροντα των επιχειρήσεων που θέλουν τους εργαζόμενους πραγματικούς σκλάβους και εξαρτήματα στην υπηρεσία τους.
Απολύσεις συνδικαλιστών στην ηπειρωτική βιομηχανία εμφιαλώσεως «ΒΙΚΟΣ»
Σε μικρότερο χρονικό διάστημα του ενός μηνός η εταιρεία απέλυσε τρεις συνδικαλιστές. Οι απολύσεις αυτές έγιναν στο πλαίσιο της τρομοκρατίας που έχει εξαπολύσει η εργοδοσία εδώ και καιρό στο σύνολο των εργαζομένων της επιχείρησης. Θέλει με τις απολύσεις αυτές να καταπνίξει κάθε είδους αντίσταση με στόχο να διαλύσει το σωματείο των εργαζομένων και να προχωρήσει έπειτα σε μαζικές απολύσεις. Η εταιρεία έχει ήδη διαμορφώσει ένα κλίμα εφιαλτικό για τους εργαζόμενους αναγκάζοντας τους να δουλεύουν 7ημερο σε κυλιόμενα ωράρια με συνεχείς αλλαγές βάρδιας κόβοντας μάλιστα και άδειες από εργαζόμενους.
Παρά τη δυσκολία της κατάστασης με βάση την τρομοκρατία και τις απειλές που δέχονται οι εργαζόμενοι γίνονται προσπάθειες για την οργάνωση αντιστάσεων με κατεύθυνση για κινητοποιήσεις, επαναπρόσληψη των απολυμένων και σταματήματος των επόμενων απολύσεων.
