Το φοιτητικό κίνημα δεν υποχωρεί, θα νικήσουμε!

Θεσσαλονίκη

H λήξη των διακοπών του Πάσχα σήμανε και την έναρξη του νέου και κρίσιμου γύρου Γενικών Συνελεύσεων (γ.σ.). Οι Αγωνιστικές Κινήσεις, πιστεύοντας στην αναγκαιότητα συνέχισης του αγώνα για την ανατροπή του νόμου, έδωσαν τη μάχη. Οχι μόνο μέσα στα αμφιθέατρα, αλλά και στην προπαγάνδιση αυτών των γ.σ. με πλατιές παρεμβάσεις στα ΚΤΕΛ, στον ΟΣΕ και σε κεντρικά σημεία της πόλης.
Αρκετές από τις γ.σ., οι οποίες είχαν καλεστεί στο διάστημα από 16-20/4, δεν πραγματοποιήθηκαν. Σε όσες σχολές όμως συντελέστηκαν, αποτυπώθηκαν τα πολιτικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στο φοιτητικό κίνημα από τη στάση συγκεκριμένων πολιτικών δυνάμεων. Πιο συγκεκριμένα, οι μαζικότατες γ.σ. στην Αρχιτεκτονική και στο Φυσικό ΑΠΘ (που βρίσκονταν σε κατάληψη μέχρι το Πάσχα) χάθηκαν από την ΠΑΣΠ, χωρίς να σημαίνει ότι αντικειμενικά ο κόσμος ψήφισε ΠΑΣΠ. Οταν στην Αρχιτεκτονική κατέβηκαν δύο ξεχωριστά πλαίσια από πλευράς ΕΑΑΚ παίρνοντας 30 ψήφους το καθένα και 60 η ΠΑΣΠ. Οταν, στο Φυσικό, η ΠΚΣ έβγαινε, στην ουσία, ακολουθώντας «γραμμή» ΠΑΣΟΚ, σαμποτάριζε το πλαίσιο ανατροπής του νόμου της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης.
Ουσιαστικά, πίσω από τα προσχήματα των πολύμορφων κινητοποιήσεων, του ότι «ο κόσμος δεν θέλει τις καταλήψεις», αποκαλύφθηκαν οι δυο γραμμές που υπάρχουν στο φ.κ. Η μία είναι αυτή της οπισθοχώρησης και της συνδιαλλαγής που εκφράζεται από την ΠΚΣ-ΚΝΕ, η οποία αλλάζει τον πολιτικό στόχο του φ.κ. μετατρέποντάς τον σε αίτημα για μη εφαρμογή του νόμου-πλαισίου μέσα από τα τμήματα και τα όργανα συνδιοίκησης. Δυστυχώς, αυτή την άποψη ενστερνίζονται και δυνάμεις των ΕΑΑΚ (ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ), συμβάλλοντας έτσι στο κλίμα ηττοπάθειας και σύγχυσης που υπάρχουν στον κόσμο του αγώνα.
Από την άλλη, υπάρχει η γραμμή της αντίστασης στην επίθεση στην εκπαίδευση, που υπηρετούν και οι Αγωνιστικές Κινήσεις. Η γραμμή που εμπιστεύεται τις δυνάμεις των φοιτητών, που εδώ και ένα χρόνο, έχουν στριμώξει και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και υπερασπίζεται το ότι ο νέος νόμος-πλαίσιο μπορεί και πρέπει ν’ ανατραπεί με συνελεύσεις-καταλήψεις-διαδηλώσεις.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των παραπάνω, είναι οι γ.σ. των ΤΕΙ , όπου αυτές στη ΣΕΥΠ, στη ΣΔΟ, και στη ΣΤΕΓ πάρθηκαν με «αγωνιστικά» πλαίσια της ΠΚΣ και τα οποία στήριξε και η ΔΑΠ (τόσο «αντικειμενικά»)!!! Αντίθετα, στην Ηλεκτρονική, όπου το κοινό πλαίσιο αγώνα (Αγων.Κιν., ΣΣΠ, Αριστ. Σχ.) πήρε 100 ψήφους έναντι 120 της ΔΑΠ και 3 της ΠΚΣ, φαίνεται ότι όπου παλεύτηκε ενωτικά ο πολιτικός προσανατολισμός της ανατροπής του νόμου ο κόσμος έχει τη διάθεση να συνεχίσει τον αγώνα του.
Κόντρα σε όσους παρουσιάζουν ως αντικειμενική κατάσταση τη δική τους υπονόμευση του αγώνα, πάνω από 600 διαδηλωτές βρέθηκαν στην πορεία της 19/4, της οποίας το βάρος της προπαγάνδισης και στήριξης έπεσε στις Αγωνιστικές Κινήσεις. Ενα ακόμα δείγμα ότι ο κόσμος του αγώνα επιθυμεί τη συνέχειά του όσο και αν οι σειρήνες του ρεφορμισμού τον άφησαν για να σφυρίξουν προεκλογικά τραγούδια. Κόντρα στις φωνές της υποταγής στην αστική νομιμότητα και της εκλογολαγνείας, η φετινή πορεία της Πρωτομαγιάς έχει ένα ιδιαίτερα σημαντικό μήνυμα να δώσει. Ο αγώνας του φοιτητικού κινήματος δεν τελείωσε, συνεχίζεται μέχρι τη νίκη, την ανατροπή του νόμου-πλαισίου! Ραντεβού στους δρόμους, λοιπόν…