Άμεση, δυναμική απάντηση των εργαζομένων
Σε επιφυλακή βρίσκονται πλέον οι 214 εργαζόμενοι της ταχυμεταφορικής εταιρείας (κούριερ) ΙΝΤΕΡΑΤΤΙΚΑ, μετά την αιφνιδιαστική ανακοίνωση της εταιρείας την Παρασκευή 9 Απρίλη για αναστολή της λειτουργίας λόγω πτώχευσης και απόλυση των εργαζομένων χωρίς αποζημιώσεις!!!
Ωστόσο, παρά τον αρχικό αιφνιδιασμό, οι εργαζόμενοι αντέδρασαν δυναμικά κάνοντας κατάληψη στο κτίριο της επιχείρησης και αποκλείοντας τα στελέχη της διοίκησης στα γραφεία τους, απαιτώντας εξηγήσεις και τη δέσμευση ότι οι αποζημιώσεις θα δίνονταν κανονικά σε όλους. Η κίνησή τους αυτή και η επιμονή τους έφερε, μετά από αρκετές ώρες κατάληψης, τη γραπτή διαβεβαίωση της εταιρείας για πλήρεις αποζημιώσεις (συνολικά ανέρχονται στο ποσό των 1.300.000 ευρώ). Παρ’ όλα αυτά, και μετά τη δέσμευση αυτή οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να περιφρουρούν το χώρο και τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας.
Η ΙΝΤΕΡΑΤΤΙΚΑ αποτελεί την τέταρτη μεγαλύτερη ταχυμεταφορική εταιρεία στην Ελλάδα και λειτουργεί από το 1990 μεγαλώνοντας συνεχώς το μερίδιό της στην αγορά. Η ανοδική της πορεία οδήγησε στην εξαγορά της αρχικά από την Τράπεζα Πειραιώς το 2001 και αργότερα, το 2006, από την Geopost, θυγατρική των Γαλλικών Ταχυδρομείων. Σύμφωνα με πληροφορίες του ΣΕΤΤΕΑ (Σωματείο Εργαζομένων Ταχυδρομικών & Ταχυμεταφορικών Επιχειρήσεων Αττικής) τα έσοδά της για το 2008 έφτασαν τα 12.000.000 ευρώ.
Παρ’ όλα αυτά, με την πρώτη χρονιά της κρίσης, οι αετονύχηδες της εταιρείας μεθόδευσαν την πτώχευσή της και τη μεταφορά του πελατολογίου και πρωτοκλασάτων στελεχών στην άλλη μεγάλη του κλάδου, την ACS, αφήνοντας τους εργαζόμενους στην τύχη τους, εντελώς ακάλυπτους!
Αυτή η συμπαιγνία αποδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το πώς λειτουργεί το κεφάλαιο και ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός σε περιόδους κρίσης, και ποια μοίρα επιφυλάσσει για τον κόσμο του μόχθου και της δουλειάς.
Και μπορεί η εξασφάλιση της άμεσης καταβολής των αποζημιώσεων να είναι ένα ζητούμενο, ωστόσο πιο σημαντικό είναι η εξασφάλιση των θέσεων εργασίας για όλους τους εργαζόμενους της επιχείρησης, η προάσπιση του δικαιώματος στη δουλειά, σε κόντρα με τα επιχειρηματικά «παιχνίδια» του κεφάλαιου.