ΚΑΡΔΙΤΣΑ
Με τρείς (!) παράλληλες εκδηλώσεις τιμήθηκε φέτος η 36η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στην Καρδίτσα. Η πρώτη συγκέντρωση έγινε από το Δήμο και τους «φορείς». Μια οικογενειακή συγκέντρωση 5-10 εκπροσώπων «φορέων», που άκουσαν μια σύντομη ομιλία από το Δήμαρχο, κατέθεσαν τα στεφάνια τους (ίσως και περισσότερα από τους παρευρισκόμενους) και διαλύθηκαν γρήγορα-γρήγορα με την ικανοποίηση ότι έβγαλαν και αυτή την υποχρέωση.
Η δεύτερη συγκέντρωση έγινε από την Επιτροπή Ειρήνης. Μια συγκέντρωση που προαποφασίστηκε στα κομματικά γραφεία του ΚΚΕ και χρησιμοποιήθηκε η ταμπέλα της Επιτροπής Ειρήνης για να της προσδώσει «πλατύτητα», προαναγγέλθηκε και η τελευταία λεπτομέρεια της συγκέντρωσης (ώρα, τόπος, ομιλητής) και καλέστηκε μια «ανοιχτή σύσκεψη» για να επικυρωθούν τα προαποφασισμένα! Μια «ανοιχτή σύσκεψη» που τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, γιατί, εκτός από τον πρόεδρο της Επιτροπής Ειρήνης, δεν παραβρέθηκαν -ως είθισται- ούτε οι υπόλοιποι «φορείς»-σφραγίδες του ΚΚΕ.
Η Αντιπολεμική-Αντιιμπεριαλιστική Επιτροπή Καρδίτσας έθεσε από νωρίς την αναγκαιότητα κοινής συγκέντρωσης και πορείας με πολιτικό πλαίσιο που να εκφράζει την εξέγερση του Νοέμβρη, το οποίο θα συναποφασίζονταν από ανοιχτή-δημόσια σύσκεψη, ισότιμα και δημοκρατικά, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς προαποφασισμένα. Για το σκοπό αυτό, εκπρόσωποι της Επιτροπής παραβρέθηκαν και στη σύσκεψη της Επιτροπής Ειρήνης και σε ανάλογη σύσκεψη που καλέστηκε από το Δήμο, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τόσο ο Δήμος (ΠΑΣΟΚ) όσο και η Επιτροπή Ειρήνης (ΚΚΕ), είτε με την φιλοκυβερνητική εκδήλωση-μνημόσυνο είτε με την κομματική παρέλαση, μέσα από φαινομενικά διαφορετικούς «δρόμους», συγκλίνουν στην ίδια κατάληξη: στην απαξίωση της επετείου, στη άμβλυνση-εξαφάνιση των αντιιμπεριαλιστικών χαρακτηριστικών της εξέγερσης, στο στένεμα-συρρίκνωση του Νοέμβρη σε μια κομματική φιέστα.
Η τρίτη πορεία αποφασίστηκε από «πρωτοβουλία πολιτών» που συγκροτήθηκε μετά από ανοιχτή σύσκεψη που κάλεσε η Αντιπολεμική-Αντιιμπεριαλιστική Επιτροπή και με στόχο να δοθεί η δυνατότητα να εκφραστούν οι πολιτικές δυνάμεις, οι ανένταχτοι αγωνιστές αλλά και ο πλατύς κόσμος που αντιδρά και διαφωνεί με τις παραπάνω λογικές και πρακτικές. Χωρίς ουσιαστική προπαγάνδα και παρά το βεβιασμένο της απόφασης, η πορεία ξάφνιασε ευχάριστα. Δεκάδες εργαζόμενοι και νεολαίοι διαδήλωσαν στους δρόμους της πόλης και με ζωντάνια, παλμό και συνθήματα κατέληξαν στο μνημείο των πεσόντων. Εκεί, αυθόρμητα και αυτοσχέδια ακούστηκε το «επέσατε θύματα». Το ΚΚΕ(μ-λ) στήριξε με όλες του τις δυνάμεις τη «πρωτοβουλία πολιτών», υποτάσσοντας στην κοινή δράση την αυτόνομη παρέμβαση και προβολή του.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ο αγωνιστικός εορτασμός της 17 Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη έδειξε για ακόμα μία φορά την αναντιστοιχία μεταξύ των διαθέσεων του κόσμου και των δυνατοτήτων των δυνάμεων που αναφέρονται στο κίνημα.
Ο αναβρασμός που υπάρχει στις φοιτητικές μάζες για τη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική, αλλά και για την εφαρμογή των ψηφισμένων μέτρων δεν έγινε δυνατό να εκφραστεί, καθώς τα πραγματικά επίδικα δεν τέθηκαν με ξεκάθαρο τρόπο στη βάση του κινήματος. Από την άλλη, και με βάση κάποια κεκτημένα στη Θεσσαλονίκη, αλλά και υπό την πίεση να κερδηθούν οι συνελεύσεις, οι δυνάμεις που αναφέρονται στο κίνημα μπήκαν σε μία λογική κοινών πλαισίων. Στις συζητήσεις που έγιναν, οι Αγωνιστικές Κινήσεις έδωσαν τη μάχη για να εκφραστεί το γενικό πολιτικό κλίμα και η αντιιμπεριαλιστική γραμμή στα πλαίσια, να τεθεί ως στόχος του κινήματος η ανάπτυξη αγώνων τόσο ενάντια στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ, όσο και ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τους πολέμους και την εξάρτηση. Ταυτόχρονα, έδωσαν μάχη για να ξαναμπεί το ζήτημα της εκπαιδευτικής αντιμεταρρύθμισης και του νόμου-πλαίσιο, καθώς και να μην υιοθετηθούν αιτήματα που δεν μπορούν να ενώσουν όλα τα κομμάτια της νεολαίας, όπως το «να καταργηθούν τα ΚΕΣ». Τα κοινά πλαίσια υπερψηφίστηκαν σε 8 σχολές, τα πλαίσια της ΠΑΣΠ σε 6, της ΔΑΠ σε 2 και της ΠΚΣ σε 1.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις για ακόμα μία χρονιά δεν υιοθέτησαν το κλίμα «στρατιωτικοποίησης» της ημέρας του Πολυτεχνείου. Αξιοσημείωτη για ακόμα μια φορά η στάση της ΚΝΕ να «καπελώσει» το χώρο των εκδηλώσεων. Για ακόμα μία φορά η ΔΑΠ-ΟΝΝΕΔ εισήλθε στο χώρο του Πολυτεχνείου με τραμπούκικο-φασιστικό τρόπο, για να «λυθεί» το ζήτημα με όρους «στρατιωτικής» αντιπαράθεσης, κυρίως από τις δυνάμεις της αναρχίας.
Η συμμετοχή του κόσμου και στις τρεις πορείες ήταν μαζική. Η πρώτη, διοργανωμένη υπό την ταμπέλα του ΣΦΕΑ, αλλά ουσιαστικά από τις ΚΝΕ-ΠΑΣΠ κατέληξε στο αμερικάνικο προξενείο. Η πορεία της ΑΚ κατέληξε στο άγαλμα του Βενιζέλου. Τέλος, η πορεία του συντονιστικού των φοιτητικών συλλόγων, την οποία ακολούθησαν οι δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, αρχικά κατευθύνθηκε στο αμερικανικό προξενείο. Στη συνέχεια, οι σύλλογοι προσπάθησαν να υλοποιήσουν την απόφαση για περιφρούρηση του ασύλου, επιστρέφοντας στο ΑΠΘ. Η πορεία εισήλθε στο Πολυτεχνείο, όπου ήταν προγραμματισμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις από μεριάς του συντονιστικού.
Γρήγορα όμως έγινε αντιληπτό ότι υπήρχε πρόβλημα στη περιφρούρηση του χώρου, καθώς άρχισε ο συνηθισμένος εκτονωτικός πετροπόλεμος με τα ΜΑΤ που βρίσκονταν στο χώρο της έκθεσης, απέναντι από τα πανεπιστήμια. Εκεί φάνηκε η πολιτική αποσυγκρότηση πολλών δυνάμεων, που αν και δήλωναν «μαχητικές» στην «πρωινή» αντιπαράθεση, απείχαν πλήρως από την περιφρούρηση… Η τακτική της αστυνομίας και των ομάδων Δέλτα να περνούν προκλητικά ακριβώς έξω από το χώρο του Πολυτεχνείου, αλλά και η συνεχής ρίψη χημικών έκαναν αποπνικτική την ατμόσφαιρα για τις χιλιάδες κόσμου που βρίσκονταν μέσα. Οι φοιτητές άναψαν φωτιές εντός του Πολυτεχνείου για να προστατευθούν από τα δακρυγόνα.
Σε μία ύστατη προσπάθεια, η περιφρούρηση που συγκροτήθηκε από όσες δυνάμεις αντιλαμβάνονταν τη σοβαρότητα της κατάστασης, βγήκε στην Εγνατία. Το σταμάτημα του πετροπόλεμου στάθηκε αδύνατο, με αποτέλεσμα να βρουν ευκαιρία τα ΜΑΤ να ρίξουν τα δακρυγόνα πάνω στα κεφάλια των φοιτητών και να τραυματίσουν δύο από αυτούς. Ακολούθησε η μεταφορά της αντιπαράθεσης μέσα στο χώρο του Πολυτεχνείου και η ρίψη με προκλητικό τρόπο δακρυγόνων μέσα στο φουαγιέ, κάνοντας αναγκαστική την εκκένωση του χώρου. Οι φοιτητές έφυγαν συγκροτημένα από το κτίριο, και πορεύτηκαν προς τη πρυτανεία για να ζητήσουν εγγυήσεις για τη μη άρση του ασύλου. Η αφοπλιστική απάντηση ότι «εάν οι φοιτητές δεν εξασφαλίσουν το χώρο εγώ δεν εγγυώμαι τίποτα» δείχνει τη σοβαρότητα της κατάστασης και τη διπρόσωπη στάση της πρυτανείας.
Το ζητούμενο για το φοιτητικό κίνημα είναι να μπουν μπροστά οι πολιτικοί στόχοι που θα ενώσουν τη νεολαία εν όψει των κινητοποιήσεων που θα ακολουθήσουν και να μην παραπεμφθεί το ζήτημα της αντιμεταρρύθμισης για ακόμα μία φορά στις καλένδες. Να τεθεί το φοιτητικό κίνημα στο πλευρό του λαού που αγωνίζεται ενάντια στην φτώχεια, την ανεργία, τις ιδιωτικοποιήσεις. Αλλά και να περιφρουρηθεί το κίνημα ενάντια στα σχέδια καταστολής που είναι ήδη φανερά. Να διαχωριστεί το κίνημα από λογικές εκτόνωσης που δίνουν νομιμοποίηση στην αστυνομία. Και να γίνει το ζήτημα της υπεράσπισης του ασύλου υπόθεση όλου του φοιτητόκοσμου. Απέναντι σε αυτά τα επίδικα θα κριθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις.
Χανιά
Παρά το υποτονικό κλίμα στην παρέμβαση της αριστεράς τις προηγούμενες μέρες και ουσιαστικά όλο το διάστημα μετά τις εκλογές, η συμμετοχή του κόσμου στη διαδήλωση για τον αγωνιστικό γιορτασμό της 36ης επετείου της εξέγερσης του Νοέμβρη ήταν ιδιαίτερα μαζική.
Στη συγκέντρωση υπήρξε ομιλία από το ΚΚΕ(μ-λ), ενώ στη διαδήλωση συγκροτήθηκε αξιόλογο μπλοκ με επίκαιρη συνθηματολογία, τέτοια που αρμόζει στο Νοέμβρη.
Τις προηγούμενες μέρες έγιναν παρεμβάσεις με προκήρυξη της οργάνωσης στο κέντρο της πόλης και μαζική αφισοκόλληση.
Αξιόλογη και ελπιδοφόρα η παρουσία της μαθητικής νεολαίας στο μπλοκ Μαθητική Αντίσταση – Αγωνιστικές Κινήσεις. Είχε προηγηθεί η διοργάνωση με μεγάλη επιτυχία της εκδήλωσης - προβολής ταινίας, της Αλίντας Δημητρίου «Πουλιά στο Βάλτο» στις 7 Νοέμβρη στην αίθουσα του Δημαρχείου Χανίων.
Ιδιαίτερα μαζική ήταν και η συνέλευση του συλλόγου φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρητης και φανερές οι αγωνιστικές διαθέσεις, που όμως δε μπόρεσαν να εκφραστούν παρά τη μαζική υπερψήφιση από τον κόσμο της κατάληψης. Οι αγωνιστικές διαθέσεις υποτιμούνται και ξοδεύονται όσο στα αριστερά του φ.κ. κυριαρχεί η αντίληψη της υποταγής στο κλίμα αυταπατών που καλλιεργεί η νέα κυβέρνηση και οι παγιωμένες αντιλήψεις του φοιτητοκεντρισμού, του επιστημονισμού και της απολιτικής.
Εργαζόμενοι και νεολαία, όμως, ζουν την πραγματικότητα, αντιλαμβάνονται πως έρχονται χειρότερες μέρες και με κάθε ευκαιρία εκδηλώνουν πως οι αγώνες του προηγούμενου διαστήματος όχι μόνο δεν ανήκουν στο παρελθόν, μα είναι ζωτική ανάγκη να ξεσπάσουν ξανά!
Ηράκλειο
Με συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας και πορεία στους κεντρικούς δρόμους του Ηρακλείου, τιμήθηκε από τους Ηρακλειώτες η εξέγερση λαού και νεολαίας του Νοέμβρη του 1973. Βασικό χαρακτηριστικό ήταν η μαζική συμμετοχή του κόσμου και η αγωνιστικότητά του, αλλά και η μεγάλη συμμετοχή της νεολαίας, κυρίως από ΑΕΙ – ΤΕΙ αλλά και μαθητών. Τα παραπάνω δείχνουν, ως ένα βαθμό, τις διαθέσεις που έχει κυρίως η νεολαία να αντιπαρατεθεί με τις αντιδραστικές πολιτικές κυβέρνησης – κεφαλαίου – ΕΕ για το μέλλον που της επιφυλάσσουν, για τα μορφωτικά και εργασιακά της δικαιώματα.
Το ΚΚΕ ακολούθησε και πάλι τη μοναχική του στάση. Από το χώρο της προσυγκέντρωσής του και με πορεία έφθασε στο χώρο της συγκέντρωσης, απ’ όπου μετά από λίγη ώρα αποχώρησε για να κάνει μόνο του πορεία στους κεντρικούς δρόμους.
Με το τέλος των χαιρετισμών και των ομιλιών και ενώ η πορεία μόλις είχε αρχίσει, η αστυνομία, με πρόσχημα τους αναρχικούς, ρίχνει δακρυγόνα στην πορεία με αποτέλεσμα την αποσυγκρότησή της, έστω και για λίγο. Ο κόσμος έτρεχε χωρίς σχέδιο, έμπαινε στα μαγαζιά για να γλυτώσει από την αποπνικτική ατμόσφαιρα που δημιούργησε η ρίψη των δακρυγόνων. Το χτύπημα αυτό της αστυνομίας είχε στόχο να περάσει το μήνυμα στον πλατύ κόσμο τι τον περιμένει όταν θα αντιστέκεται στις αντιλαϊκές πολιτικές.
Η πορεία συνεχίστηκε κανονικά με το αρχικό μούδιασμα να αντικαθίσταται από τα συνθήματα ενάντια στην κρατική τρομοκρατία και καταστολή και καταγγελίας της πολιτικής της κυβέρνησης. Συνελήφθησαν 4 νεολαίοι, οι οποίοι μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές παραμένουν προφυλακισμένοι.
Η οργάνωση Ηρακλείου του ΚΚΕ(μ-λ) παρέμβηκε με δικό της μπλοκ στην πορεία και διακινώντας πλατιά το υλικό της, ενώ τις προηγούμενες μέρες κινήθηκε με αφίσα και καλέσματα στο Πανεπιστήμιο.
Τις τελευταίες ώρες έχει δημιουργηθεί στις σχολές ένα άσχημο κλίμα, όπου οι φάρσες για βόμβες δίνουν τη δυνατότητα στην αστυνομία να μπαίνει ανενόχλητη στα πανεπιστήμια (μια φορά στο πανεπιστήμιο Βουτών και μια στην Κνωσού). Προσπαθούν να κάμψουν το ηθικό των φοιτητών και να τρομοκρατήσουν λίγες μέρες πριν τις διαδηλώσεις για τον ένα χρόνο από την δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου. Απέναντι σ’ αυτό το κλίμα τρομοκρατίας, οι σύλλογοι πρέπει να αντιδράσουν αποφασιστικά, να καταγγείλουν αυτές τις μεθοδεύσεις και μέσα από γενικές συνελεύσεις και να πάρουν αποφάσεις προάσπισης αλλά και διεύρυνσης του Ασύλου.
