Το Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρουμανίας εκφράζει τη βαθιά ανησυχία του για τις εχθροπραξίες στον Καύκασο

Το Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας ανησυχεί σοβαρά και καταδικάζει απερίφραστα την κλιμάκωση των μακρόχρονων εχθροπραξιών στον Καύκασο, που κατέληξε από ότι φαίνεται σε έναν ανοιχτό πόλεμο μεταξύ Γεωργίας και Ρωσίας για τις αποσχισθείσες περιοχές της Αμπχαζίας και Οσετίας.
Ο σημερινός πόλεμος θα πρέπει να ιδωθεί σαν η έκφραση των ανταγωνισμών μέσα στο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, δηλαδή, μεταξύ των μεγάλων καπιταλιστικών δυνάμεων που ανταγωνίζονται για την περιφερειακή αλλά και την παγκόσμια κυριαρχία.
Τα τελευταία χρόνια, εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες της νέας καπιταλιστικής Ρωσίας που εμφανίστηκαν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές έχουν κάνει βήματα στην κατεύθυνση της ηγεμονίας τους σε περιοχές όπως τα Βαλκάνια, η Μέση Ανατολή, ο Καύκασος και η Κεντρική Ασία. Το 1999 βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία και την ανάγκασαν να παραιτηθεί από τον έλεγχο της στο Κόσοβο. Το 2001 εισέβαλαν στο Αφγανιστάν, το 2003 εισέβαλαν στο Ιράκ και στήριξαν ένα δεξιό πραξικόπημα στη Γεωργία που ανέτρεψε τον φιλο-Ρώσο πρόεδρο Σεβαρντνάτζε και έστησαν ένα φιλο-αμερικάνικο καθεστώς με πρόεδρο τον Σαακασβίλι που επιδιώκει την είσοδο της Γεωργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ.
Τα τελευταία όμως χρόνια η Ρωσία ξεπέρασε τη βαθιά κρίση της δεκαετίας του ’90 και αναδείχτηκε μια νέα τάξη μεγαλο-καπιταλιστών και μια πάμπλουτης ολιγαρχία. Αυτή η ολιγαρχία, όπως και η αντίστοιχη η αμερικάνικη, επιδιώκει την επέκταση της και σαν αποτέλεσμα η Ρωσία έχει γίνει – μέσω εταιριών όπως η RusAl, η Evraz, η Norilsk κλπ – ένας σημαντικός εξαγωγέας κεφαλαίου κύρια σε φτωχότερες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Κεντρικής Ασίας ή της Αφρικής, αλλά και, σε μικρότερο βαθμό σε πλούσιες δυτικές χώρες. Οι Ρώσοι καπιταλιστές δεν έχουν καμιά διάθεση να παίζουν το δεύτερο βιολί μετά τους Αμερικάνους. Δεν έχουν καμιά διάθεση να είναι κατώτεροι, ίσα-ίσα που θέλουν να κυριαρχούν πάνω σε άλλους. Η άνοδος της νέας «Διεκδικητικής Ρωσίας» τα τελευταία χρόνια δεν είναι τίποτε άλλο παρά η έκφραση της ανόδου μιας νέας τάξης διεθνών καπιταλιστών που έχουν τις δικές τους φιλοδοξίες για παγκόσμια κυριαρχία.
Αλλά, καθώς και οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές επιδιώκουν την παγκόσμια κυριαρχία ένα πράγμα μπορεί να συμβεί μόνο, μέσα στο σημερινό σύστημα που βασίζεται στο κέρδος και την απληστία: πολεμική αναμέτρηση κι αυτό ακριβώς βλέπουμε σήμερα. Ο παγκόσμιος καπιταλισμός για άλλη μια φορά βρίσκεται στο κατώφλι που θα βυθίσει την ανθρωπότητα στην άβυσσο ενός ενδοϊμπεριαλιστικού πολέμου.
Είναι προφανές ότι και οι Αμερικάνοι και οι Ρώσοι ιμπεριαλιστές είναι υπεύθυνοι για τον σημερινό πόλεμο. Είναι προφανές ότι αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι η επανάληψη αυτού που έγινε πριν από 100 χρόνια, τις παραμονές του ξεσπάσματος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου. Οι ΗΠΑ μοιάζουν σήμερα με την Βρετανική Αυτοκρατορία και η Ρωσία με την Γερμανία, πριν από 100 χρόνια.
Οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές είναι ένοχοι γιατί δημιούργησαν έναν επικίνδυνο προηγούμενο με την μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κόσσοβου. Είναι υπεύθυνοι γιατί προσπαθούν να συμπεριλάβουν τη Γεωργία – όπως και την Ουκρανία- στην ιμπεριαλιστική συμμαχία του ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα οι Ρώσοι καπιταλιστές είναι υπεύθυνοι γιατί επιδιώκουν την επέκταση τους σε άλλες χώρες και γιατί στηρίζουν τις αποσχιστικές δυνάμεις στο –κατ’ όνομα – ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος της Γεωργίας. Αυτή είναι μια πολεμική αναμέτρηση ανάμεσα σε δυο ανταγωνιστικές συμμορίες διεθνών ληστών.
Η παγκόσμια εργατική τάξη – όπως και οι κομμουνιστές σε όλο τον κόσμο –έχουν καθήκον να αντιπαρατεθούν ενεργά και αποφασιστικά σ’ αυτόν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Η παγκόσμια εργατική τάξη δεν πρέπει, για κανένα λόγο, να επιλέξει κάποια από τις δυο πλευρές στον σημερινό ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Το παγκόσμιο προλεταριάτο και το διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα πρέπει να αντιπαρατεθεί ενεργά και αποφασιστικά και στις δυο πλευρές.
Σε αναφορά με τα δυο ξεχωριστά ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, οι κομμουνιστές και οι εργάτες πρέπει να γνωρίζουν ότι ο κύριος εχθρός είναι ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ και συνεπώς το κύριο καθήκον τους είναι ο αγώνας κατά των καπιταλιστών ΜΕΣΑ στην χώρα τους . Αν ξεσπάσει ένας ενδοϊμπεριαλιστικός πόλεμος, το βασικό καθήκον των Αμερικάνων εργατών είναι να αγωνιστούν κατά των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών ενώ των Ρώσων εργατών να αγωνιστούν κατά των Ρώσων ιμπεριαλιστών. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να προχωρήσει η παγκόσμια εργατική τάξη. Για τους εργάτες και τους Κομμουνιστές μέσα στα δυο στρατόπεδα ο μόνος δρόμος είναι αυτός που πήραν ο Λένιν και οι Μπολσεβίκοι πριν από 100 χρόνια.

Ο κύριος εχθρός είναι ανάμεσα μας!