Κυβερνητική διαφήμιση

Λίγα μόνο λεπτά χρειάστηκε να περάσουν από την ανακοίνωση των φετινών βάσεων εισαγωγής και η διαφημιστική εκστρατεία, που προετοιμαζόταν από καιρό, βρήκε τη θέση της στα μέσα ενημέρωσης. Μια εκστρατεία που από μια πλευρά εξαπολύθηκε από τις ιδιωτικές εκπαιδευτικές επιχειρήσεις και από μια άλλη από το ίδιο το σύστημα.
Οσον αφορά την πρώτη, λογικό και επόμενο είναι να θέλει ο κάθε έμπορος να διαφημίσει το προϊόν του, ειδικά τώρα που απολαμβάνει τις δάφνες της «αναγνώρισης από το κράτος». Μπορεί οι εκπαιδευτικές υπηρεσίες να κοστίζουν μια περιουσία κάθε ακαδημαϊκό έτος και να σου αποδίδουν έναν άχρηστο τίτλο σπουδών, αλλά σου δίνουν δώρο κι ένα λάπτοπ με την εγγραφή… Καλή συμφωνία…
Μάλιστα, οι διαφημίσεις των ΚΕΣ χαρακτηρίστηκαν από το Συνήγορο του Καταναλωτή (!) ως παραπλανητικές, δεδομένου ότι σε πολλές από αυτές χρησιμοποιείται ο όρος «πανεπιστημιακές σπουδές» και δεν γίνεται σαφές ότι ο τίτλος σπουδών που παρέχεται δεν είναι αντίστοιχος των πτυχίων των δημόσιων σχολών και δεν δίνουν δικαίωμα εγγραφής στον αντίστοιχο επαγγελματικό σύλλογο.
Οσο για την άλλη, την κυβερνητική διαφήμιση του νέου νόμου για τα ΚΕΣ, αυτή άγγιξε τα όρια της αθλιότητας. Από την πρώτη στιγμή τα ΚΕΣ πλασαρίστηκαν από το σύστημα ως η πιο ενδεδειγμένη λύση για τις δεκάδες χιλιάδες των μαθητών που δεν πέρασαν στα δημόσια ΑΕΙ και ΤΕΙ. Κοκορεύτηκαν τα στελέχη του συστήματος για την επιτυχία τους, μοίρασαν πλατιά χαμόγελα στις κάμερες ως οικοδόμοι της νέας «αναγνωρισμένης» μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αυτής που παρακάμπτει το άρθρο 16 και προσπερνάει την ήττα του συστήματος στο επίπεδο της αναθεώρησής του, αυτής που προαναγγέλλει την κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης.
Αυτό που στην πραγματικότητα διαφημίζει το σύστημα είναι η πολιτική του. Αυτή η πολιτική που αρνείται από τη νεολαία το ίδιο της το μέλλον. Η πολιτική που πετάει στα πάρκινγκ της ανεργίας το μεγαλύτερο ποσοστό της νεολαίας, ως απάντηση στον πόθο της να σπουδάσει και να πάρει ένα πτυχίο με επαγγελματικά δικαιώματα.