ΑΘΗΝΑ
Μαζικά, απεργιακά, αποφασιστικά
Γέμισαν ξανά οι δρόμοι της Αθήνας από κόσμο, εργαζόμενους, άνεργους και νεολαίους στις 20 του Μάη. Δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτών έδωσαν για μια ακόμη φορά μαζική, αγωνιστική, απεργιακή απάντηση στην αντεργατική επιδρομή που έβαλε πλέον στο στόχαστρο και το δικαίωμα στην ασφάλιση. Η αποφασιστικότητα, ο παλμός και η μαζικότητα ήταν η καλύτερη απάντηση στη μεθοδευμένη προσπάθεια των αστικών επιτελείων να αποκλείσουν την επανάληψη της απεργιακής συγκέντρωσης στις 5 Μάη. Και μπορεί στις 20 Μάη ο κόσμος που διαδήλωσε να ήταν αισθητά λιγότερος απ’ ότι στις 5 Μάη, αλλά το γεγονός ότι γύρω στις 50.000 εργαζόμενοι διαδήλωσαν την αντίθεσή τους στο νέο εργασιακό μεσαίωνα αποτελεί μία πολύ σοβαρή υπόθεση! Ιδιαίτερα, μάλιστα, εάν λάβει κανείς υπόψη του το κλίμα που επικρατούσε όλες τις προηγούμενες ημέρες. Με τα αστικά ΜΜΕ να έχουν «θάψει» την απεργία... Με την προβοκάτσια που κόστισε τη ζωή στους τρεις εργαζόμενους της Μαρφίν να αξιοποιείται στο έπακρο από τους «πρόθυμους» του συστήματος και να καλλιεργείται κλίμα τρομοκρατίας αλλά και στοχοποίησης των κινητοποιήσεων και των διαδηλωτών... Με έκδηλη την απροθυμία της συνδικαλιστικής ηγεσίας σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να δημιουργήσουν απεργιακό κλίμα... Με το ΠΑΜΕ να έχει δώσει τον «υπέρ πάντων αγώνα» για την κομματική του φιέστα στις 15 του Μάη και να κάνει ελάχιστα πράγματα για την απεργία (δείγμα και αυτό της αντίληψης που κουβαλάνε οι ρεφορμιστές του ΚΚΕ)... Με τις απειλές και τους εκβιασμούς στους χώρους δουλειάς να έχουν πολλαπλασιαστεί... Με όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, εκτός του Ηλεκτρικού, να έχουν κηρύξει 24ωρη απεργία... Και παρ’ όλα αυτά, οι εργαζόμενοι ανταποκρίθηκαν! Και εξέπληξαν ευχάριστα ακόμη και τους πιο αισιόδοξους! Κάνοντας σαφές ότι έχουμε μπει σε μια νέα περίοδο για το εργατικό κίνημα. Μια περίοδο όπου οι αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων εκφράζονται πολύ πιο μαζικά στο δρόμο, με την ελάχιστη προετοιμασία και προπαγάνδιση. Και το βέβαιο είναι ότι έχουμε πολλά ακόμη να δούμε. Τα γνωρίζει πολύ καλά το σύστημα όλα αυτά. Και φροντίζει να θωρακίζεται με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο. Οι εικόνες δικτατορίας που έζησαν όσοι κατευθύνθηκαν προς τη συγκέντρωση του Μουσείου ήταν ό,τι πιο αποκαλυπτικό: Αποκλεισμοί δρόμων και στεκιών συλλογικοτήτων, διμοιρίες των ΜΑΤ σε κάθε γωνία, εκατοντάδες σωματικοί έλεγχοι, αλλά και 98 «προληπτικές προσαγωγές». Οτιδήποτε κινιόταν στην ευρύτερη περιοχή γύρω από το Μουσείο ήταν εξ’ ορισμού ύποπτο! Και σαν αποκορύφωμα ήρθε η ωμή επίθεση από δυνάμεις ΜΑΤ και Δέλτα στα μέλη του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου που κατευθύνονταν προς το χώρο της συγκέντρωσης με το πανώ του συλλόγου! Επίθεση που μαζί με αρκετές ακόμη αποδεικνύουν τη στοχοποίηση σωματείων, οργανώσεων και συλλογικοτήτων που κινούνται έξω από το δίπολο ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ, αλλά και την ανάγκη να υπάρξει ακόμη πιο μαζική, οργανωμένη και συλλογική απάντηση στην ένταση και επέκταση της κρατικής καταστολής. Βέβαια, μπροστά στην ανάγκη μιας τέτοιας απάντησης μάλλον δεν θα πρέπει να ποντάρει κανείς στο ΠΑΜΕ! Το οποίο φρόντισε για μια ακόμη φορά να τονίσει την «υπευθυνότητά» του προς τις δυνάμεις του συστήματος και να διαδηλώσει από την Πειραιώς προς το Υπουργείο Εργασίας και το... Θησείο!!! Μία κίνηση σε ευθεία αναλογία με την αντίστοιχη κίνηση που είχε κάνει στις 10 Δεκέμβρη του 2008 μετά τη δολοφονία του Αλέξ. Γρηγορόπουλου. Μία κίνηση που έγινε μετά από την επίσκεψη Παπαρήγα στο Χρυσοχοΐδη. Μια κίνηση η οποία -έμμεσα αλλά σαφέστατα-νομιμοποιεί την κρατική καταστολή απέναντι στους εργαζόμενους που επιλέγουν να μην πορευτούν με το ΠΑΜΕ! Σε κάθε περίπτωση, η απεργία στις 20 του Μάη ήταν αποκαλυπτική. Οι απεργοί, οι άνεργοι και οι νεολαίοι που πορεύτηκαν στους δρόμους της Αθήνας άφησαν ανοιχτό το ραντεβού για την επόμενη κινητοποίηση. Όπως ανοιχτούς άφησαν και τους λογαριασμούς τους με το σύστημα!
Θεσσαλονίκη
Παρά την αγωνιώδη προσπάθεια των συνδικαλιστικών ηγεσιών ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να προσφέρουν «καλές υπηρεσίες» στην κυβέρνηση και να ανακόψουν με κάθε τρόπο την τάση των εργαζομένων και της νεολαίας να ξεσηκωθούν και να αντισταθούν στην αντιλαϊκή πολιτική της εξάρτησης, της λιτότητας, της ανέχειας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης. Παρότι πέρασαν δεκαπέντε μέρες από τη μεγαλειώδη απεργιακή κινητοποίηση της 5ης Μάη, κατά τις οποίες οι συγκεκριμένες παρατάξεις επιδίωξαν να δημιουργήσουν κλίμα κινηματικής αδράνειας, οι εργαζόμενοι του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα βγήκαν ξανά στους δρόμους. Η διαδήλωση υπολειπόταν της αντίστοιχης της 5ης Μάη, ήταν όμως μαζική, οργισμένη και μαχητική. Από τις πιο μεγάλες και επιτυχημένες των τελευταίων χρόνων. Η διαδήλωση ξεκίνησε από το Εργατικό Κέντρο και κινήθηκε διαμέσου της Αγίου Δημητρίου, Ιασονίδου, Εγνατία και Αντιγονιδών ως το κτίριο της ΓΓ Μακεδονίας-Θράκης, όπου και ολοκληρώθηκε περίπου στις 2 το μεσημέρι. Η Πρωτοβουλία των πρωτοβάθμιων σωματείων έκανε προσυγκέντρωση στην Καμάρα και διαμέσου της Εγνατίας πορεύτηκε προς τη συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου. Στην προσυγκέντρωση της Καμάρας συμμετείχαν τα μπλοκ του ΚΚΕ(μ-λ), της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του Δικτύου Πολιτικών και Κοινωνικών Δικαιωμάτων και της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης. Στην Καμάρα συμμετείχε και η Πρωτοβουλία κατοίκων της Τούμπας που ξεκίνησε με συγκέντρωση από τον Άγιο Θεράποντα. Ξεχωριστή νότα στην προσυγκέντρωση έδωσαν οι φοιτητικοί σύλλογοι του Μουσικού και του Εικαστικού του ΑΠΘ που με τη ζωντάνια και το πάθος τους έδωσαν ξεχωριστό παλμό και αισιοδοξία στη συγκέντρωση. Ξεχωριστή συγκέντρωση και διαδήλωση έκανε το ΠΑΜΕ στο άγ. Βενιζέλου, φροντίζοντας για άλλη μια φορά να μην υπάρξει η παραμικρή όσμωση ανάμεσα στους απεργούς εργαζόμενους των δυο συγκεντρώσεων. Παράλληλα, συνεχίζονται οι πρωτοβουλίες και οι κινητοποιήσεις των κατοίκων στις διάφορες γειτονιές της πόλης. Ιδιαίτερα για την Πέμπτη 27 Μάη προγραμματίζεται συλλαλητήριο από την Πρωτοβουλία πρωτοβάθμιων σωματείων στην πλατεία Επταλόφου στους Αμπελόκηπους.
Λάρισα
Στις 20 Μάη οι δρόμοι της Λάρισας για ακόμα μια φορά γέμισαν με κόσμο, εργαζόμενους και νεολαία. Ωστόσο εάν και η πορεία ήταν ικανοποιητική για τα δεδομένα της πόλης, ήταν μικρότερη από αυτήν της 5ης Μάη. Η στάση ΚΚΕ-ΠΑΜΕ που με μια αντίληψη κηδεμονίας του Εργατικού Κέντρου (ΕΚ) έφτασε στο σημείο να καλεί το ΕΚ σε συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, κάθε άλλο παρά συσπειρώνει την αγανάκτηση και την οργή του κόσμου. Η διασπαστική αντικινηματική λογική εκφράζεται και με "υγειονομικές ζώνες" κάποιων μέτρων από συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, που αποκλείουν κάθε επαφή του μπλοκ του ΕΚ–ΠΑΜΕ με τα αλλά τμήματα της πορείας, σκηνικό που είδαμε και στις 5 Μάη και πολύ εντονότερα στις 20 Μάη. Αξίζει να αναφερθεί ακόμα ότι στην πορεία στις 5 Μάη, και ενώ το μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ και της ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ πλησίαζαν στην κεντρική πλατεία όπου ήταν και η συγκέντρωση ΕΚ και ΠΑΜΕ υπήρξε ευθεία επίθεση του πρόεδρου του ΕΚ από το βήμα του ομιλητή προς όλους αυτούς που το Δεκέμβρη κατέβαιναν στους δρόμους με τους πιτσιρικάδες και τώρα έρχονται στις συγκεντρώσεις του ΚΚΕ. Η κύρια ευθύνη του ΚΚΕ όμως δεν εντοπίζεται μόνο στα παραπάνω -άλλωστε όλα αυτά είναι τακτικές που τις έχουμε συνηθίσει πλέον- αλλά στο ότι αρνούνται να πάρουν οποιαδήποτε πρωτοβουλία για τοπική δράση, συμμετέχοντας μόνο σε όσες κινητοποιήσεις αποφασίζονται κεντρικά, βάζοντας τις κινηματικές δυνάμεις της πόλης στο ρελαντί μέχρι το επόμενο μεγάλο γεγονός, όταν και όποτε αυτό αποφασιστεί. Στην ιδία διασπαστική λογική κινείται και η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ, που εμμένει στη λογική του καλέσματος σε διαφορετική πλατεία και διαφορετική ώρα προκειμένου να μην υπάρξει καμία επαφή της μιας πορείας με την άλλη. Ακόμα και όταν οι πορείες συμπέσουν τυχαία στο χώρο, όπως έγινε τις 5 Μάη, φροντίζουν να μην υπάρξει συνένωση αυτών. Από την πλευρά μας, όλο το προηγούμενο διάστημα προσπαθήσαμε να κινηθούμε μέσω της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ, που συγκροτήθηκε εδώ και 3 μήνες μετά από συναντήσεις δυνάμεων της αριστεράς και ανέντακτων αγωνιστών. Το καθήκον που μπαίνει για εμάς από εδώ και περά είναι η συγκρότηση ενός μαχητικού λαϊκού κινήματος. Προσπάθεια που έχει να κάνει αφενός με την αυτόνομη παρέμβασή μας ως ΚΚΕ(μ-λ) μέσω της Ταξικής Πορείας, αφετέρου με τη συνέχιση της προσπάθειάς μας για κοινή δράση μέσω της πρωτοβουλίας, προκειμένου να υπάρξει η δυνατότητα ανοίγματος σε ένα μεγαλύτερο φάσμα εργαζομένων, νέων, ανέργων, συνταξιούχων που θέλουν να αντιπαλέψουν το μεσαίωνα που τους ετοιμάζουν.
ΑΡΤΑ
Μπορεί η μαζικότητα της απεργιακής συγκέντρωσης και πορείας της 20ης Μάη, να μην έφτασε τα νούμερα της αντίστοιχης της 5ης Μάη, αλλά πάνω από 600 εργαζόμενοι του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα της πόλης μας βγήκαν στο δρόμο και διαδήλωσαν την αντίθεσή τους στην πολιτική που υπαγορεύει ΕΕ–ΔΝΤ–κεφάλαιο και εφαρμόζει πιστά η κατοχική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, υποβασταζόμενη από ΝΔ και ΛΑΟΣ. Μια πολιτική που ισοπεδώνει δικαιώματα, κατακτήσεις, την ίδια τη ζωή μας. Σημαντική ήταν η συνεισφορά της Πρωτοβουλίας Αντίστασης στην προπαγάνδιση της απεργίας με υλικά στο κέντρο της πόλης και στους εργασιακούς χώρους. Μαζικά ήταν και τα μπλοκ της Πρωτοβουλίας και της Ταξικής Πορείας στην πορεία που πραγματοποιήθηκε και έσπασε στα δύο, σύμφωνα με την πάγια ταχτική του ΠΑΜΕ. Ζητούμενο για τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στην Πρωτοβουλία Αντίστασης και για κάθε αγωνιστή εργαζόμενο αποτελούν οι τρόποι-μορφές παρέμβασης και δράσης μέσα στα πρωτοβάθμια σωματεία, στους εργασιακούς χώρους, όσων επιθυμούν τη συγκρότηση αγωνιστικής ταξικής απάντησης στις σημερινές προκλήσεις. Η αναμονή της κήρυξης της επόμενης 24ωρης γενικής απεργίας από τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ–ΑΔΕΔΥ, είναι το λιγότερο κάτω από τις απαιτήσεις των καιρών, αν όχι μια εκτόνωση των αγωνιστικών διαθέσεων του εργαζόμενου λαού. Οπως τις έδειξαν, και στις 5, και στις 20 Μάη. Ξάνθη 20-5-2010 Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες πολλές εκατοντάδες διαδηλωτές κατέβηκαν στους δρόμους στις 20/5, ημέρα της γενικής πανελλαδικής απεργίας. Γύρω στα 500 άτομα συγκεντρώθηκαν στο Εργατικό Κέντρο, όπου καλούσε και η Πρωτοβουλία Αντίστασης. Αρκετά λιγότερα από τις 5/5, όμως θα πρέπει να συνυπολογίσει κανείς και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες καλούνται οι εργαζόμενοι να μετατρέψουν την οργή τους σε συγκεκριμένο αγώνα. Τον υπονομευτικό δηλαδή ρόλο των εργατοπατέρων, την αδράνεια των σωματείων, αλλά και το πλήθος απογοητεύσεων και λαθεμένων αντιλήψεων που έχουν προκύψει μέσα από τη χρόνια κυριαρχία του κυβερνητικού και ρεφορμιστικού συνδικαλισμού. Σίγουρα είναι μακρύς ο δρόμος που πρέπει να διανυθεί, ωστόσο φαίνεται ότι βρισκόμαστε στην περίοδο εκείνη όπου ο πολιτικός χρόνος τρέχει πιο γρήγορα από τον φυσικό. Και σ’ αυτή την απεργία ιδιαίτερα σημαντική ήταν η παρέμβαση της Πρωτοβουλίας Αντίστασης. Το μπλοκ της ήταν για μια ακόμη φορά μαζικό και αγωνιστικό, αρκετά πάνω από το μισό της πορείας. Και οι παρεμβάσεις της στο κέντρο της πόλης με προκηρύξεις, πανό και μικροφωνική, καθώς και το μαζικό μοίρασμα προκηρύξεων σε αρκετούς εργασιακούς χώρους, που γίνονται συνεχώς εδώ και τρεις μήνες, την έχουν καταστήσει μια διακριτή οντότητα, ανεξάρτητα αν θάβεται συστηματικά από τα τοπικά ΜΜΕ. Ξεχωριστή ως συνήθως πορεία έκανε το ΠΑΜΕ, μόνο που αυτή τη φορά έφυγε γρήγορα από τον τόπο συγκέντρωσης, ίσως για να μην ξανακούσει από το στόμα εκατοντάδων διαδηλωτών το σύνθημα «ούτε ΠΑΜΕ, ούτε ΓΣΕΕ, στα χέρια σου ο αγώνας, αντίσταση λαέ».
Καρδίτσα
Σε επίπεδα χαμηλότερα από αυτά της προηγούμενης απεργίας στις 5/5 ήταν η απεργία της 20ης Μάη στην Καρδίτσα. Μικρότερα ήταν τα ποσοστά των απεργών και λιγότεροι οι διαδηλωτές στις απεργιακές συγκεντρώσεις. Παρόλα αυτά, μπορούμε να μιλάμε για μια ικανοποιητική απεργιακή κινητοποίηση, μια από τις μαζικότερες των τελευταίων χρόνων. Για άλλη μια φορά οι επίσημες συνδικαλιστικές ηγεσίες (Εργατικό Κέντρο Καρδίτσας και Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ) αντιμετώπισαν την απεργία σαν μια «αγγαρεία», που έπρεπε να την κάνουν «για τα μάτια του κόσμου». Δεν έκαναν τίποτα για να προπαγανδίσουν την απεργία και ούτε δούλεψαν για την επιτυχία της. Αλλά και για το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ, άλλες ήταν οι προτεραιότητές του και όχι η απεργία. Ετσι, «τα έδωσε όλα» για το πανελλαδικό συλλαλητήριο της Αθήνας ενώ για την απεργία της 20ης Μάη περιορίστηκε σε μια τυπική προπαγάνδα, πολύ κατώτερη από τις προηγούμενες φορές. Κυβερνητικοί συνδικαλιστές αλλά και «ταξικές δυνάμεις», δεν βοήθησαν να δημιουργηθεί το αγωνιστικό-απεργιακό «κλίμα» που απαιτεί η περίοδος. Ισα-ίσα, ο καθένας με τον τρόπο του, υπονόμευσαν τη διάθεση των εργαζομένων να εκφράσουν την αντίθεσή τους στα μέτρα και βοήθησαν στην απομαζικοποίηση της απεργιακής κινητοποίησης. Κόντρα σ’ αυτό το κλίμα κινήθηκε η «Πρωτοβουλία Εργαζομένων Καρδίτσας Ενάντια στο Πρόγραμμα Σταθερότητας». Από την πρώτη μέρα που εξαγγέλθηκε η 20/5, η «Πρωτοβουλία» κινήθηκε δραστήρια για την προπαγάνδα και για την επιτυχία της απεργίας. Καθημερινές ήταν οι εξορμήσεις στο κέντρο και στις συνοικίες της πόλης, σε χώρους δουλειάς και σε στέκια εργαζομένων. Εκτός από την πόλη της Καρδίτσας, εξορμήσεις της «Πρωτοβουλίας» με μοίρασμα προκήρυξης και κάλεσμα στην απεργία έγιναν και στις γειτονικές κοινότητες Καρδιτσομάγουλα, Σταυρός, Παλαιοκλήσι, Αρτεσιανό, Μητρόπολη, Φράγκο, Πρόδρομος κ.ά.. Τη μέρα της απεργίας έγιναν τρεις συγκεντρώσεις. Η συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου-ΑΔΕΔΥ ήταν μια «οικογενειακή» συνάθροιση ελάχιστων συνδικαλιστών-δημοτικών συμβούλων-κομματικών παραγόντων χωρίς καθόλου εργαζομένους. Η συγκέντρωση του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ ήταν η γνωστή κινητοποίηση του στενού κομματικού του περίγυρου, που όμως ήταν αισθητά μικρότερη από προηγούμενες φορές και –ως συνήθως– χωρίς πλατύτερους εργαζόμενους. Αντίθετα, δεκάδες ήταν οι εργαζόμενοι και οι νεολαίοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της «Πρωτοβουλίας» και συμμετείχαν σε ξεχωριστή συγκέντρωση στη κεντρική πλατεία της πόλης (ήταν και η μαζικότερη από τις τρεις συγκεντρώσεις). Για άλλη μια φορά η «Πρωτοβουλία» απευθύνθηκε στο ΠΑΜΕ για να συνδιοργανωθεί κοινή πορεία από τις δύο συγκεντρώσεις, με επικεφαλείς συνδικαλιστές κάτω από κοινό ανυπόγραφο πανό. Για άλλη μια φορά η πρόταση απορρίφθηκε από το ΠΑΜΕ («μπροστά θα είναι το ΠΑΜΕ, αν θέλετε ελάτε πίσω μας»), και έτσι η «Πρωτοβουλία» προχώρησε μόνη της σε πορεία στους δρόμους της πόλης. Μια πορεία που συσπείρωσε δεκάδες εργαζόμενους, διακρίνονταν από παλμό και ζωντάνια και η επιτυχία της αποτελεί παρακαταθήκη για το προχώρημα της «Πρωτοβουλίας Εργαζομένων», για τη συνέχιση και κλιμάκωση της κοινής δράσης για την ανατροπή των βάρβαρων μέτρων κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.
Ηράκλειο
Δυο χωριστές συγκεντρώσεις-πορείες πραγματοποιήθηκαν στο Ηράκλειο στην πανεργατική απεργία στις 20 Μάη. Η μια στο Εργατικό Κέντρο (ΕΚΗ) από ΓΣΕΕ–ΑΔΕΔΥ και η δεύτερη στην πλατεία Ελευθερίας από το ΠΑΜΕ. Και οι δυο αναμφίβολα μπαίνουν στη διαδικασία σύγκρισης με τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις και πορείες της 5ης Μάη. Ετσι, ο κόσμος που συγκεντρώθηκε ήταν πολύ λιγότερος από την προηγούμενη (σ’ αυτήν του ΕΚΗ συμμετείχαν περίπου 1000 άτομα το 1/3 δηλ. της προηγούμενης). Παρά τη μειωμένη συμμετοχή, υπήρξε παλμός και κυρίως οι εργαζόμενοι έδειξαν τις διαθέσεις τους να αντισταθούν στα μέτρα που επιβάλλουν ΔΝΤ–ΕΕ–κεφάλαιο και υλοποιεί η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και να υπερασπίσουν τις κατακτήσεις τους μέσα από την ένταση των αγώνων τους. Οι εργαζόμενοι, φαίνεται σήμερα να μην έχουν καμία εμπιστοσύνη στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι οποίες είναι αναγκασμένες κάτω από την πίεση του κόσμου και την ένταση των αντιλαϊκών μέτρων, να παίρνουν αποφάσεις για απεργίες, χωρίς προοπτική ωστόσο, και χωρίς αυτές να συνδυάζονται με ενημέρωση και προπαγάνδα στους χώρους δουλειάς. Και αυτός ο προβληματισμός εκφράστηκε μέσα από τα αγωνιστικά συνθήματα που φωνάχτηκαν αλλά και τις συζητήσεις με εργαζόμενους. Στη συγκέντρωση και πορεία του ΕΚΗ παρέμβηκε και η οργάνωση Ηρακλείου με δικό της μπλοκ, διακινώντας πλατιά το έντυπο υλικό της και συζητώντας με τον κόσμο. Ταυτόχρονη παρέμβαση είχε και η Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αντίστασης Ηρακλείου, στην οποία συμμετέχει και η οργάνωσή μας, με δικό της υλικό και πανό. Το προηγούμενο διάστημα η πρωτοβουλία Ηρακλείου είχε αξιοσημείωτη παρουσία με προκύρηξη σε εργασιακούς χώρους (πανεπιστημιακό νοσοκομείο, επιχειρήσεις στη ΒΙ.ΠΕ.), αλλά και στο κέντρο της πόλης και στην κεντρική λαϊκή αγορά, στις οποίες καλούσε τον κόσμο να συμμετέχει στην απεργία. Ταυτόχρονα αναδύκνειε την αναγκαιότητα δημιουργίας εστιών αντίστασης παντού στην κατεύθυνση ανατροπής των μέτρων. Για το επόμενο διάστημα η πρωτοβουλία θα εντείνει τις παρεμβάσεις της στο κέντρο και τη συνοικία καθώς επίσης θα πραγματοποιήσει ανοιχτή εκδήλωση–συζήτηση.
