Βόλος: Αντιπολεμική διαδήλωση

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 22/3 μεγάλη αντιπολεμική-αντινατοϊκή διαδήλωση στο Βόλο. Η διαδήλωση διργανώθηκε με αφορμή την «επίσκεψη» ΝΑΤΟϊκής μοίρας στο λιμάνι του Βόλου. Η επίσκεψη αυτή μόνο αθώα δεν ήταν, όχι μόνο λόγω των εξελίξεων στα Βαλκάνια (Κόσοβο κ.λπ.) αλλά και εξαιτίας των υποδομών που δημιουργούνται για χάρη του ΝΑΤΟ στο Βόλο και στην ευρύτερη περιοχή, όπως στο Στεφανοβίκειο.
Το ΚΚΕ(μ-λ) μαζί με μια σειρά άλλες οργανώσεις, κινήσεις και τοπικά σχήματα, προπαγάνδισε τη συμμετοχή στη διαδήλωση, αναδεικνύοντας τους κινδύνους που το ΝΑΤΟ έχει φέρει και φέρνει για τους λαούς, και κάλεσε σε προσυγκέντρωση στον Θόλο του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας (κτίριο Παπαστράτου).
Παράλληλα, μια σειρά από φοιτητικούς συλλόγους της Θεσσαλονίκης και αντιπολεμικές-αντιιμπεριαλιστικές κινήσεις, αλλά και απλοί αγωνιστές από όλη τη Θεσσαλία ήρθαν για να ενώσουν τις φωνές τους ενάντια στα καράβια του θανάτου.
Η πορεία διέσχισε κεντρικούς δρόμους της πόλης και στην πλατεία Ελευθερίας ενώθηκε με τους διαδηλωτές των Επιτροπών Ειρήνης (ΚΚΕ). Στη συνέχεια ακολούθησε κοινή πορεία προς το λιμάνι.
Εκεί η πορεία μοιράστηκε στα δύο, καθώς το ΚΚΕ αποφάσισε ότι ήταν αρκετή μια περιφορά στο επιβατικό λιμάνι και συνέχισε με μια συναυλία (αντιιμπεριαλιστική, βεβαίως βεβαίως…) στην παραλία.
Αντίθετα, το μπλοκ των κινήσεων προτίμησε να κατευθυνθεί προς την περιοχή του παλιού λιμεναρχείου, όπου είχαν ελλιμενιστεί και μερικά από τα καράβια της μοίρας. Διασχίζοντας τη συνοικία των Παλιών και του παλιού Λιμεναρχείου, μια συνοικία με ιδιαίτερους αγώνες και ιστορία, η πορεία βρέθηκε αντιμέτωπη με διμοιρίες των ΜΑΤ και άλλες αστυνομικές δυνάμεις στην πύλη του εμπορικού λιμανιού.
Αφού φωνάχτηκαν αρκετά συνθήματα ενάντια στην παρουσία και το ρόλο του ΝΑΤΟ, η πορεία έληξε συγκροτημένα στην πλατεία των Παλιών.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η κινητοποίηση αυτή δεν έγινε χωρίς πολλές αντιρρήσεις και διαφωνίες. Πέρα από τη στάση του ΚΚΕ που προτίμησε να κάνει φιέστα και όχι πραγματική διαδήλωση, υπήρχαν και άλλες φωνές.
Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 19/3, μετά τη λήξη της απεργιακής συγκέντρωσης, για τον τρόπο διαμαρτυρίας, ακουγόταν από διάφορες φωνές, όπως των αναρχικών και μέρους του ΝΑΡ, ότι θα ήταν καλό η διαδήλωση να ξεκινήσει από τη Νέα Ιωνία (Στρατόπεδο Γεωργούλα), 1,5 χιλιόμετρο πιο μακριά(!), να διαμαρτυρηθούμε στο γραφείο στρατολογίας και άλλα τέτοια με σκοπό να ξεσκεπάσουμε δήθεν την κυβέρνηση, τους στρατοκράτες και την ιμπεριαλιστική Ελλάδα, υποτιμώντας, στην ουσία, το γεγονός της παρουσίας της ΝΑΤΟϊκής αρμάδας στο λιμάνι του Βόλου.
Η οργάνωσή μας με σθεναρότητα υποστήριξε το αυτονόητο: ότι δηλαδή η παρουσία των καραβιών του θανάτου στην πόλη μας ήταν μία πράξη που σηματοδοτεί και συμπυκνώνει την πάλη ενάντια στην πολιτική των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και των λακέδων τους.
Ακόμη, και ενώ προπαγανδιζόταν πλατιά η προσυγκέντρωση στου Παπαστράτου, ο ΣΥΝ, ενώ μέλη του είχαν συμφωνήσει στην πραγματοποίησή της, ξαφνικά υπαναχώρησε την τελευταία στιγμή με το αστείο σκεπτικό ότι η κυρίως συγκέντρωση θα ήταν του ΚΚΕ. Το ότι η αντιιμπεριαλιστική πάλη είναι υπόθεση του λαού και δεν χαρίζεται σε κανένα κόμμα, είναι κάτι που μάλλον δεν τους αφορά. Χαρακτηριστική εξάλλου ήταν και η απομόνωσή τους και από δυνάμεις του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες και ακολούθησαν την πορεία που είχε κοινά συμφωνηθεί, αφήνοντας απελπιστικά μόνη της την τοπική ηγετική ομάδα του ΣΥΝ.
Συμπερασματικά, η μεγάλη πορεία του Βόλου, η μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων στην πόλη για ένα τέτοιο θέμα, έδειξε τη θέληση του λαού να παλέψει ενάντια στα σχέδια των ιμπεριαλιστών, όσο και την ανάγκη συγκρότησης και ενίσχυσης της αντιιμπεριαλιστικής φωνής στο πλαίσιο του λαϊκού κινήματος.
Ετσι, την επόμενη φορά που θα πλησιάσουν στο Βόλο οι ΝΑΤΟϊκοί, θα πρέπει να είμαστε, και θα είμαστε, περισσότεροι και πιο δυνατοί!