Εργατικές κινητοποιήσεις συγκλονίζουν την Αίγυπτο

Το Δέλτα του Νείλου καίγεται….

Τους τελευταίους μήνες η Αίγυπτος σείεται απ’ τις μεγαλειώδεις αυθόρμητες εργατικές κινητοποιήσεις. Δεκάδες χιλιάδες εργάτες, κυρίως κλωστοϋφαντουργοί της Μαχάλα, μαζί με τις οικογένειές τους και ανέργους στις 5 Απριλίου ξεχύθηκαν στους δρόμους. Βασικό αίτημα, η πραγματική αύξηση των μισθών, μιας και ο συνεχώς αυξανόμενος πληθωρισμός έχει συρρικνώσει τους ήδη πενιχρούς μισθούς τους. Η αστυνομία τούς αντιμετώπισε με δακρυγόνα και σφαίρες, με αποτέλεσμα αρκετοί να σκοτωθούν και άλλοι να τραυματιστούν. Επίσης από εκείνη τη μέρα έχει ξεκινήσει ένα πογκρόμ ενάντια στους συνδικαλιστές που πρωτοστάτησαν στις απεργίες και γενικότερα τις κινητοποιήσεις αλλά και σε άλλους ακτιβιστές που μοίραζαν προκηρύξεις. Εδώ να επισημάνουμε ότι οι απεργίες θεωρούνται παράνομες στην Αίγυπτο και αντιμετωπίζονται πάντα απ’ το καθεστώς με χρήση βίας.
Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, παρ' ότι δήλωσαν στην αρχή αλληλέγγυοι προς τους απεργούς, προκειμένου να πλασαριστούν πολιτικά στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, γρήγορα αποστασιοποιήθηκαν απ’ τις κινητοποιήσεις οι οποίες ολοένα και μαζικοποιούνται και ξεφεύγουν απ’ τα όρια της Μαχάλα, που παραμένει η καρδιά του αγώνα, και απλώνονται στο Κάϊρο, την Αλεξάνδρεια και αλλού. Οι συλλήψεις μελών τους έχει να κάνει με άλλες κόντρες και όχι με τις κινητοποιήσεις. Θεωρητικά διάφορα κόμματα στηρίζουν τις κινητοποιήσεις, κυρίως μικρά αριστερά ή προοδευτικά, αλλά η αλήθεια είναι πως η επιρροή τους είναι τόσο μικρή, που δεν έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο. Αυτό που ίσως να μπορεί και να θέλει να στηρίξει πραγματικά τις κινητοποιήσεις είναι το Κιφάγια, το οποίο υφίσταται τις μεγαλύτερες διώξεις, με συλλήψεις δεκάδων μελών και στελεχών του. Η αλήθεια είναι πως η ίδια η εξαθλίωση αυτού του λαού, που καταπιέζεται από ένα απ’ τα πιο διεφθαρμένα καθεστώτα της περιοχής, ώθησε και ωθεί τους εργάτες και εργαζόμενους σ’ αυτόν τον αγώνα για τα βασικά είδη διαβίωσης.
Ενδεικτική η δήλωση ενός απεργού της Μαχάλα, ο οποίος με 28 χρόνια προϋπηρεσίας παίρνει μισθό λιγότερο από 30 ευρώ. “Δεν θέλω αμάξι, δεν θέλω σινεμά, δεν θέλω να τρώω Kentucky Fried Chicken. Θέλω ψωμί για τα παιδιά μου”. Δεν είναι τυχαία η αναφορά στο ψωμί, μιας και τους τελευταίους δυο μήνες έντεκα άνθρωποι πέθαναν σε περιστατικά που σχετίζονται με τις ουρές για παραλαβή ψωμιού, κάτι που ανάγκασε τον πρόεδρο Μουμπάρακ να διατάξει το στρατό να ψήσει και να διανείμει μεγαλύτερες ποσότητες ψωμιού. Η ακρίβεια έχει ωθήσει τον αιγυπτιακό λαό να τρέφεται κυρίως με ψωμί.