Πραγματοποιήθηκε στο Βύρωνα πολιτική εκδήλωση με θέμα “Η κρίση, πώς να τη δούμε, σε ποιον δρόμο να παλέψουμε”.
Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν πλούσια σε προβληματισμό καθώς αναπτύχθηκαν από όλους, όσοι συμμετείχαν, προβληματισμοί και απόψεις για ιδιαίτερες πλευρές της οικονομικής κρίσης, για την την κρίση μέσα στο πλαίσιο των αντιθέσεων των ιμπεριαλιστών, για την ίδια την κρίση ως αποκάλυψη των αντιθέσεων του καπιταλισμού, και κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να συγκροτηθεί και για τα αιτήματα πάνω στα οποία μπορεί να κερδίσει νίκες ένα κίνημα αντίστασης και αποτροπής της επίθεσης εκ μέρους των εργαζομένων και του λαού.
Στις αξιόλογες τοποθετήσεις όλων, ανεξαιρέτως, των ομιλητών μπορούσε κανείς να διακρίνει τον ουσιαστικό προβληματισμό να βρεθούν οι δρόμοι τόσο για την οικοδόμηση της αντίστασης όσο και για την ανταλλαγή απόψεων μέσα στην αριστερά, δρόμος που κατά κοινή παραδοχή δεν είναι άλλος από την ανάπτυξη της ταξικής πάλης.
Κρίσιμο βέβαια είναι -και καταδείχθηκε- το γεγονός της εκτίμησης σχετικά με το πώς και πού μπορεί να αναπτυχθεί το κίνημα αντίστασης. Αυτό που προέκυψε ήταν ότι απέναντι την αντεργατική και αντιλαϊκή επιδρομή πρέπει να ορθωθεί η συγκροτημένη και οργανωμένη πάλη για την αντίκρουση των μέτρων και την προβολή διεκδικήσεων και υπεράσπισης των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Μια πάλη που θα είναι και κοινωνική, με την έννοια της υπεράσπισης δικαιωμάτων, αλλά και πολιτική, με την έννοια της πολιτικοποίησης των αγώνων και της μορφοποίησης της λαίκής δυσαρέσκειας. Στην πάλη αυτή, κατά κοινή διαπίστωση, η αριστερά δεν μπορεί να στέκει μακριά αλλά πρέπει να αναδειχθεί σε ουσιαστικό εκφραστή της, γειωμένη με το μαζικό κίνημα, να αναδειχθεί σε δύναμη που θα αναπτύσσεται μέσα από αυτό και που ταυτόχρονα θα το αναδεικνύει σε φορέα της ανατροπής και της επαναστατικής διαδικασίας.
