Σε αντιρατσιστικό συλλαλητήριο, στις 2 μμ. του Σάββατου 15/1, στα Προπύλαια και σε συναυλία στις 4 μμ, στην πλατεία Αγίου Παντελεήμονα της Αθήνας καλούσε στις αρχές του Δεκέμβρη 2010, με ανακοίνωση και αφίσα της, η Κίνηση «Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή». Απ’ όσο βέβαια γνωρίζουμε, καμιά διαδικασία ανοιχτού καλέσματος, σύσκεψης ή συνάντησης δεν είχε προηγηθεί, έτσι ώστε όλες οι ενδιαφερόμενες οργανώσεις, κινήσεις και συλλογικότητες να αποφασίσουν –εφόσον συμφωνούν– τη συνδιοργάνωση και την προπαγάνδιση μιας τέτοιας κινητοποίησης. Σε τέτοιες διαδικασίες έχουμε «συνηθίσει», σε διαδικασίες δηλαδή που δημιουργούν όρους πραγματικής κοινής δράσης απέναντι στα σοβαρά μέτωπα που ανοίγονται –και το μέτωπο που αφορά τους μετανάστες είναι ένα απ’ αυτά- και που δίνουν τη δυνατότητα μαζικής συμμετοχής πλατιών κομματιών του λαού. Με τον τρόπο αυτό «επιμένει» να κινείται το ΚΚΕ(μ-λ), όπως απέδειξε και με την πρόσφατη πρωτοβουλία για κινητοποίηση αλληλεγγύης στους κατοίκους της Κερατέας. Ενώ, λοιπόν, το κάλεσμα για το συλλαλητήριο αυτό γνωστοποιήθηκε μέσω ανακοίνωσης και αφίσας, στη συνέχεια άρχισαν να προστίθενται και άλλες συλλογικότητες που καλούσαν σ’ αυτό, με δικό τους υλικό, όπως η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., το ΕΕΚ, η ΟΚΔΕ-Εργατική Πάλη, μεταναστευτικές οργανώσεις, ενώ καλούσε και η ΑΔΕΔΥ, το ΕΚΑ, η ΠΟΕ-ΟΤΕ και κάποιες ΕΛΜΕ.
Νωρίς το πρωί του Σαββάτου, ομάδες φασιστών της «Χρυσής Αυγής» κατέλαβαν την πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα για να εμποδίσουν την πραγματοποίηση της συναυλίας εκεί. Οι διοργανωτές της διαδήλωσης και της συναυλίας είχαν βέβαια ζητήσει και πάρει άδεια για τη διοργάνωσή της από τον δήμαρχο Καμίνη («…Αδειασαν ακόμη και τον δήμαρχο Γ. Καμίνη που έδωσε την άδεια για την εκδήλωση!» αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση της Κίνησης «Ενωμένοι ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή» της 16/1/11). Τα συνεργεία μάλιστα του Δήμου Αθηναίων ήταν αυτά που θα έστηναν την εξέδρα, αν η πλατεία δεν είχε καταληφθεί. Δεν είναι η πρώτη φορά που δυνάμεις που αναφέρονται στο κίνημα συνδιαλέγονται με τους εκπροσώπους του αστικού κράτους και των μηχανισμών του για την πραγματοποίηση εκδηλώσεων και διαδηλώσεων! Δεν αποτελεί αυτό και ιδιαίτερα… κινηματική και αριστερή συνήθεια, για να το πούμε και κάπως «ευγενικά»! Ούτε βέβαια και… αποτελεσματική.
Οταν η πορεία, που ξεκίνησε από τα Προπύλαια με τη συμμετοχή των παραπάνω αναφερόμενων οργανώσεων, εκπροσώπων από τα συνδικαλιστικά όργανα που καλούσαν, μεταναστών και αντιεξουσιαστών, πλησίασε στο χώρο της πλατείας (Αχαρνών και Δεριγνύ), αποκλείστηκε από λεωφορεία της αστυνομίας. Εκεί προσήλθε εισαγγελέας ο οποίος, με την επίκληση του «κινδύνου επεισοδίων», ζήτησε τη ματαίωση της συναυλίας. Μάταια οι διοργανωτές της διαδήλωσης διαπραγματεύονταν με τον εισαγγελέα και τους επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων, επικαλούμενοι και την… άδεια. Την προσπάθεια, στη συνέχεια, των Χρυσαυγιτών να σπάσουν τον κλοιό και να κατευθυνθούν προς τους διαδηλωτές ακολούθησε η επίθεση των… ΜΑΤ εναντίον τους και το «καθάρισμα» της πλατείας. Βλέπετε, το «μήνυμα» για το ποιος «κάνει το κουμάντο», η κυβέρνηση, η πολιτική διαχείριση του συστήματος ή οι φασιστικές της εφεδρείες και ενεργούμενα -που τις χρησιμοποιεί, όποτε κρίνει αναγκαίο, απέναντι στο λαό- πρέπει να σταλεί! Η πορεία επέστρεψε προς Ομόνοια, όπου και διαλύθηκε, χωρίς βέβαια να πραγματοποιηθεί η συναυλία…
Τι πέτυχε λοιπόν η κινητοποίηση αυτή, που από πολλούς μάλιστα απολογίζεται έως και «επιτυχημένη»!;; Οργανώθηκε με τρόπο που θα θύμιζε ολίγον… ΠΑΜΕ, εμπλέχθηκε στη συνδιαλλαγή, δεν πραγματοποίησε το στόχο της συναυλίας στην πλατεία (δεν είχαν άραγε εκτίμηση οι διοργανωτές για την τροπή αυτή ή είχαν τόσες… αφελείς (sic) αυταπάτες σε σχέση με τη επίσημη «στήριξή» της), ούτε καν… αντιπαρατέθηκε με τους φασίστες (που για πολλούς η «λύση» και ο στόχος «αρχίζει» και «τελειώνει» εκεί…), αυτό το έκαναν… τα ΜΑΤ (για λόγους που οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι επέλεξαν).
«Μας συγχωρείτε», αλλά δεν χτίζεται έτσι σοβαρό -μαζικό και ταξικό- αντι-ρατσιστικό κίνημα!
