Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

23 Ιαν 2011

Μενίδι: Ενα «τροχαίο ατύχημα» που δεν ήταν καθόλου τυχαίο!


Την Τετάρτη 5 Γενάρη 2 τσιγγανόπουλα παρασύρθηκαν από ειδικό φρουρό της ομάδας ΔΙΑΣ στο Μενίδι, με τραγικό απολογισμό το θάνατο του ενός από τα δύο, 7χρονου κοριτσιού. Η προκλητική αρχικά φυγάδευση και στη συνέχεια η απελευθέρωση του δολοφόνου αστυνομικού μετά την απολογία του εξόργισε τους τσιγγάνους του συνοικισμού στη Λ. Κύπρου, που απέκλεισαν συμβολικά της γραμμές του τρένου. Δέχτηκαν όμως την άγρια καταστολή από δυνάμεις των ΜΑΤ.
Ηταν βέβαιο ότι -αργά ή γρήγορα- η προκλητική και ασύδοτη συμπεριφορά των νεότευκτων «πραιτοριανών» της ομάδας ΔΙΑΣ απέναντι στο λαό θα είχε τραγικές συνέπειες. Δυστυχώς, το περιστατικό αυτό δεν θα είναι το τελευταίο. Το φαινόμενο των μηχανοκίνητων «σερίφηδων» που τρέχουν σε συνοικιακούς δρόμους με μεγάλη ταχύτητα, ανεβοκατεβαίνουν στα πεζοδρόμια, φέρονται με προκλητικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους κατοίκους και στους «ελεγχόμενους», φέρονται ρατσιστικά απέναντι σε μετανάστες και τσιγγάνους. προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους πιτσιρικάδες αποτελεί έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα της ποδοπάτησης των δικαιωμάτων του λαού, ακόμα και της ίδιας της ανθρώπινης ζωής, που έχουν αναλάβει οι συνεχώς ενισχυόμενοι μηχανισμοί κρατικής καταστολής. 
Από την πρώτη στιγμή τα ΜΜΕ προσπάθησαν να συσκοτίσουν, να μπερδέψουν και τελικά να συγκαλύψουν το γεγονός, θεωρώντας ότι «φταίει η κακιά στιγμή». Δυστυχώς, την άποψη του συστήματος την υιοθέτησε μια πλειάδα ανθρώπων και συλλογικοτήτων από την Αριστερά έως και την αναρχία, που θεωρούσαν ότι η αντίδραση για ένα τροχαίο ατύχημα είναι υπερβολή και έφταναν στο σημείο να μιλάνε για πολιτική σπέκουλα του θανάτου του κοριτσιού. Το ατύχημα μπορεί να ήταν τροχαίο, αλλά το όλο πλαίσιο που το περιβάλλει είναι πολιτικό. Δεν πρόκειται για ένα συνηθισμένο τροχαίο ατύχημα, αλλά για ένα ατύχημα που το προκάλεσε ένα όργανο καταστολής του λαού που «βιαζόταν» να αναλάβει το θεάρεστο έργο του. Για ένα ατύχημα που ο υπεύθυνός του αφέθηκε ελεύθερος και το όλο σύστημα προσπάθησε να το υποβαθμίσει με εμφανή στόχο την ατιμωρησία των οργάνων καταστολής, χρησιμοποιώντας ακόμη και την καταγωγή του παιδιού. Τυχαία; Δε νομίζω!
Πραγματοποιήθηκε όμως και πορεία στο Μενίδι ύστερα από πρόσκληση των οργανώσεων Αλληλεγγύη Αγίων Αναργύρων, Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας, ΑΡΑΝ, ΔΕΑ, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, ΚΚΕ(μ-λ), ΚΟΕ, Κόκκινο, Κόντρα, ΝΑΡ/Νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Νεολαία ΣΥΝ, ΟΚΔΕ, ΟΚΔΕ/Σπάρτακος, Παναττικό Δίκτυο, Πρωτοβουλία Αγ. Αναργύρων-Καματερού Ενάντια στα Μέτρα, ΣΕΚ, Συνασπισμός (Νομ. Ανατ. Αττικής). Κύρια προτάγματα της πορείας, η ανάδειξη της πολιτικής πλευράς του εγκλήματος, η καταγγελία της προσπάθειας συγκάλυψης και της αστυνομοκρατίας στις γειτονιές της Αθήνας και η τιμωρία του υπεύθυνου
Η πορεία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 7 Ιανουαρίου το βραδάκι. Η πορεία ξεκίνησε από την πλατεία Κάραβου και αφού διέσχισε τους κεντρικούς δρόμους της πόλης κατέληξε στο σημείο όπου και χτυπήθηκε η 7χρονη Ερικα. Στην πορεία συμμετείχαν γύρω στα 250-300 άτομα. Κρίνεται ικανοποιητική για τη δεδομένη κατάσταση, εκτιμούμε όμως ότι αν τελικά υιοθετούνταν η πρότασή μας η πορεία να γίνει το Σάββατο το πρωί η συμμετοχή του κόσμου θα ήταν πολύ μεγαλύτερη. Για άλλη μια φορα όμως εκφράστηκε και το γνωστό φαινόμενο κάποιοι να βάζουν τις υπογραφές τους, να καλούν σε συγκεντρώσεις και πορείες αλλά να μην τις στηρίζουν στην πράξη.
Παρά τις προσπάθειες τις αστυνομίας να τρομοκρατήσει τους κατοίκους, διαδίδοντας τα γνωστά ψέματα ότι θα σπαστούν όλα τα μαγαζιά, το κλίμα από την πλευρά του κόσμου της περιοχής δεν ήταν αρνητικό και οι κάτοικοι δεν φαίνονταν... τρομοκρατημένοι. Τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά, αρκετός κόσμος έβγαινε έξω από αυτά και αρκετοί μπήκαν στην πορεία. Στην πορεία συμμετείχαν και αρκετοί νεολαίοι τσιγγάνοι. Αρκετοί περίμεναν στο σημείο και όταν έφτασε η πορεία χειροκρότησαν και φώναξαν συνθήματα μαζί με τους διαδηλωτές.

Ηταν η πρώτη φορά που επιχειρήθηκε να σπάσει το διαχωριστικό τείχος που βάζουν μεταξύ της πολιτικής παρέμβασης της Αριστεράς και των φτωχών τσιγγάνων. Βέβαια για να μπορέσει η Αριστερά να συνδεθεί με το λαό και πολύ περισσότερο με τα πιο φτωχά κομμάτια του θα πρέπει να καταλάβει ότι λαός δεν κατοικεί μόνο στα Εξάρχεια και δεν μπορείς να απαντάς σε όλα τα ζητήματα με πορείες που έχουν αφετηρία τα Προπύλαια.