Το κτήμα και η βίλα Ιόλα στην Αγία Παρασκευή είναι ένας από τους τελευταίους μη τσιμεντοποιημένους χώρους στη γειτονιά του Κοντόπευκου. Παρά τη βούληση του ίδιου του Ιόλα να γίνει ένας ανοιχτός χώρος πολιτιστικής δραστηριότητας και μετά από δυο αποτυχημένες προσπάθειες για απαλλοτρίωση, το κτήμα παρέμεινε στην ιδιοκτησία ενός μεγαλοκατασκευαστή το 1996 για 500 εκ. δραχμές. Σήμερα, ο ιδιοκτήτης ζητά 9 εκ. ευρώ για να το πουλήσει, ενώ το Σεπτέμβρη εκδικάζεται η αίτησή του για αποχαρακτηρισμό του χώρου από διατηρητέο ιστορικό μνημείο.
Με ευθύνη από τη μια του κράτους και του Δήμου, που δεν είχαν την πολιτική βούληση να αξιοποιήσουν το χώρο προς όφελος των κατοίκων, και από την άλλη του ίδιου του ιδιοκτήτη, ο οποίος κοιτάει να βγάλει όσο περισσότερο κέρδος μπορεί είτε πουλώντας είτε «αξιοποιώντας» το χώρο, το κτήμα Ιόλα κινδυνεύει να χαθεί οριστικά για τους κατοίκους της περιοχής. Μάλιστα ο ιδιοκτήτης πριν λίγες μέρες έβαλε μέσα μπουλντόζες οι οποίες εκχέρσωσαν σημαντικό κομμάτι του κτήματος και έκοψαν δέντρα.
Η Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Αγίας Παρασκευής κάλεσε την Τετάρτη 24/6 σε συγκέντρωση των κατοίκων στο κτήμα Ιόλα. Μαζεύτηκαν αρκετές δεκάδες κάτοικοι, τα παιδιά ζωγράφισαν ένα πανώ το οποίο αναρτήθηκε στο φράχτη και ακολούθησε συνέλευση, στην οποία εκφράστηκε η διάθεση των κατοίκων να απαιτήσουν από το Δήμο να φροντίσει για να αποδοθεί το κτήμα σε αυτούς ως ελεύθερος και ανοιχτός χώρος.
Οι εκπρόσωποι του ιδιοκτήτη, από την άλλη, προσπάθησαν να πείσουν για τις… καλές του προθέσεις και, φυσικά, για το ιερό και απαραβίαστο της ιδιοκτησίας και της περιουσίας του, που, ως συνήθως, μπαίνει πάνω από τις ανάγκες του κόσμου.
Το ζήτημα είναι σίγουρο ότι αγγίζει και ενδιαφέρει πολύ περισσότερους απ’ όσους βρέθηκαν στη συγκέντρωση, η οποία είχε λίγο χρόνο για να προετοιμαστεί και να προπαγανδιστεί. Είναι, λοιπόν, αναγκαίο να συνεχιστεί η προσπάθεια ενημέρωσης και κινητοποίησης του κόσμου, η οποία μπορεί να φέρει σημαντικά αποτελέσματα. Αρκεί να βάλει στην πρώτη γραμμή τις ανάγκες των κατοίκων για ελεύθερους χώρους, να μην μπει στη λογική να προτείνει λύση για το πού και ποιος θα βρει τα λεφτά και, προφανώς, να μην ανεχθεί κανένα νέο χαράτσι (κρατικό ή δημοτικό) στο όνομα της αξιοποίησης του χώρου.
