Οπότε ήρθε ο Ραγκούσης μετά τον ανασχηματισμό και δήλωσε ότι ο νόμος ισχύει από τις 2 Ιούνη και για τα ταξί, όπως και για όλα τα κλειστά επαγγέλματα, ακυρώνοντας μάλιστα το προηγούμενο σχέδιο προεδρικού διατάγματος του Ρέππα το οποίο ναι μεν κινούνταν στην ίδια κατεύθυνση, αλλά υποτίθεται ότι προέβλεπε κάποιες δικλίδες ασφαλείας .
Ύστερα από αυτό η συνδικαλιστική ηγεσία έπαθε πανικό, προσπάθησε να συνεννοηθεί με την κυβέρνηση, αλλά αδειάστηκε για τα καλά! Κάτω από την πίεση των ταξιτζήδων αναγκάστηκε να κηρύξει 48ωρη απεργία η οποία μετατράπηκε σε διαρκείας. Η συμμετοχή όχι μόνο στην απεργία, αλλά και στις συγκεντρώσεις είναι μαζική, θα λέγαμε ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν κατεβαίνουν.
Αυτό που ανησυχεί κυρίως τους ταξιτζήδες δεν είναι τόσο τα λεφτά που χάνουν με την εκμηδένιση της τιμής της άδειας, χωρίς βέβαια αυτό να υποτιμάει το γεγονός ότι πολλοί είναι καταχρεωμένοι στις τράπεζες για κάτι που πλέον δεν έχει αξία, όσο το επαγγελματικό τους μέλλον. Για πρώτη φορά αρχίζουν να βλέπουν μπροστά τους το λουκέτο και την ανεργία. Και αυτό γιατί μαζί με τη μεγάλη πτώση της δουλειάς, οπότε και του τζίρου που η πτώση του υπολογίζεται στο 50% μέχρι τώρα, καλούνται να αντιμετωπίσουν τα ολοένα και αυξανόμενα έξοδα, τα χαράτσια της εφορίας, την ειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης και της ΕΕ για μείωση των ταξί στην Αθήνα στα μισά τουλάχιστον απ’ όσα είναι τώρα και τον ανταγωνισμό από τις εταιρείες παροχής επιβατηγού έργου που ήδη έχουν αρχίσει να στήνονται και θα δουλεύουν με πολύ πιο ευνοϊκούς όρους από αυτούς των μικροϊδιοκτητών.
Για πρώτη φορά εμφανίστηκε στις συγκεντρώσεις η «Κίνηση Αντίστασης Ταξιτζήδων», μια κίνηση που φτιάχτηκε από συναγωνιστές (οδηγοί και ιδιοκτήτες) που συναντήθηκαν τον τελευταίο καιρό σε άλλου είδους κινήματα και θεώρησαν ότι δεν πρέπει να μείνουν αμέτοχοι σε αυτό που συντελείται στον χώρο δουλειάς τους.
Το κείμενο που μοιράστηκε είναι το παρακάτω:
Αγώνας για την υπεράσπιση της δουλειάς μας
Αφού μας χρησιμοποίησαν, εδώ και δεκαετίες, σαν συμπλήρωμα στην έλλειψη δημόσιας συγκοινωνίας μοιράζοντας άδειες αφειδώς, αφού κάποια στιγμή αποφάσισαν ότι δεν χωράνε άλλα ταξί στην Αθήνα και σταμάτησαν την έκδοση αδειών, παραδίνοντας τις υπάρχουσες στους εμπόρους για να τις διακινούν όπως και σε όποια τιμή αυτοί ήθελαν, τώρα μας λένε ότι με τη λεγόμενη απελευθέρωση θα φάει ψωμί περισσότερος κόσμος χωρίς όμως να εξηγούν πώς αυτό συμβιβάζεται με την επιδίωξή τους να μειωθούν τα ταξί στην Αθήνα! Η επίθεση στον κλάδο μας έχει αρχίσει από πολύ νωρίς, από τότε που βγήκαν οι πρώτοι νόμοι για τις ΑΕ, από τότε που ενοποιήθηκαν τα τρία ταμεία (ΤΣΑ, ΤΕΒΕ και εμπόρων) με χειρότερους όρους απ' ό,τι πριν και κορυφώνεται τώρα ως μέρος της επίθεσης σε όλα τα λεγόμενα «κλειστά» επαγγέλματα, σε όλο τον εργαζόμενο λαό, με το πρόσχημα της κρίσης και του χρέους. Μια πολιτική που επιβάλλεται από τους εξωτερικούς πάτρωνες, την ΕΕ, το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, πολιτική που την εκτελεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη ουσιαστικά της ΝΔ και των ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ και λοιπών δεξιών και «αριστερών» κολαούζων.
Ουσιαστικά αυτό που απελευθερώνουν δεν είναι τίποτα άλλο από τη διευκόλυνση του κεφαλαίου να μπει στον κλάδο που ακόμη και σήμερα στο σύνολό του θεωρείται κερδοφόρος. Και μόνο τους όρους για την ίδρυση ΑΕ να διαβάσει κανείς φτάνει για να καταλάβει ποιος θα ωφεληθεί από την «απελευθέρωση». Το κεφάλαιο που ήδη με τις εταιρείες παροχής μεταφορικού-επιβατηγού έργου έχει αρχίσει να βάζει χέρι στα λεγόμενα φιλέτα της δουλειάς (ξενοδοχεία, λιμάνια, αεροδρόμια, μεγάλες εταιρείες) με όρους πολύ ευνοϊκούς. Μετά, αφού αρχίσουν να μειώνονται τα ταξί και στον δρόμο μια και όλο και περισσότεροι είτε από τη περιφέρεια πάρουν την άδεια είτε έχουν καταχρεωθεί στις τράπεζες δεν θα μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στα έξοδα, σε μια «αγορά» όπου η προσφορά μπορεί να αυξάνεται αλλά η ζήτηση θα μειώνεται όλο και περισσότερο, οι επιλογές μας θα είναι είτε να μπούμε σε κάποια εταιρεία με τους γνωστούς μισθούς πείνας είτε η ανεργία!
Η πτώση του τζίρου μας, ως αποτέλεσμα της ανεργίας και της μείωσης των μισθών, σε συνδυασμό με τις μεγάλες αυξήσεις σε ΟΑΕΕ, σε πετρέλαιο, ασφάλειες αυτοκινήτου, σε όλα τα πάγια έξοδα και με την καθιέρωση του ΦΠΑ, μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια να μην μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα και να ανησυχούμε ακόμη και για το αν θα έχουμε δουλειά σε λίγο καιρό!
Αργήσαμε να αντιδράσουμε! Η θέση μας είναι δίπλα σε όλους τους εργαζόμενους που αγωνίζονται να μην περάσουν τα μέτρα του μεσοπρόθεσμου και να παρθούν πίσω τα μνημόνια, γιατί αυτό που συμβαίνει σε εμάς δεν είναι άσχετο με αυτό που συμβαίνει σε όλους τους υπόλοιπους!
Τώρα είναι καιρός να αντισταθούμε στην απαξίωση της δουλειάς μας, στην εξαθλίωση που μας οδηγούν, στο γκρέμισμα των ονείρων μας που τα χτίσαμε με πολύ κόπο. Με συνεχή αγώνα, με απεργίες διαρκείας, με μπλόκα και συνελεύσεις να αποφασίζουμε εμείς για τον αγώνα μας και όχι η συνδικαλιστική ηγεσία που μέχρι και πριν από μερικές μέρες μάς έλεγε να μην ανησυχούμε!
Να μην περάσει το άνοιγμα του κλάδου στο μεγάλο κεφάλαιο. Να παρθούν πίσω όλοι οι νόμοι που πλήττουν τον κλάδο. Να καταργηθούν το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο.
Κίνηση Αντίστασης Ταξιτζήδων
