Το κλίμα που διαμορφώθηκε και η εικόνα που προβλήθηκε γύρω από την επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον στη χώρα μας έκρυψε επιμελώς τις βασικές πλευρές των επιδιώξεων της αμερικανίδας ΥΠΕΞ. Και μιλάμε για την επιδίωξη πλήρους ευθυγράμμισης της αστικής τάξης όχι μόνο στις εν εξελίξει ιμπεριαλιστικές δράσεις των ΗΠΑ (Λιβύη, Μέση Ανατολή), αλλά και στις πιο στρατηγικές και μελλούμενες, όπως στον διαρκή ενεργειακό ανταγωνισμό που εντείνεται στο πλαίσιο του συνολικότερου γεωπολιτικού ανταγωνισμού.
Πέρα από τα χαζοχαρούμενα περί συμβολής των ΗΠΑ στην πάταξη της αρχαιοκαπηλίας (προβλήθηκε συστηματικά), παραίνεση της Χίλαρι προς τον ελληνικό λαό ήταν να δεχτεί αδιαμαρτύρητα και τις υπόλοιπες δόσεις της χημειοθεραπείας που επιβάλλει η κυβέρνηση. Θέλησε σε αυτό το σημείο να γίνει σαφής και αυτό δεν είχε να κάνει μόνο με πολιτική ανταπόδοση στην αμερικανοδουλία της κυβέρνησης Παπανδρέου, αλλά και με τους φόβους όλων των ιμπεριαλιστών απέναντι σε ενδεχόμενο πιο δυναμικό και γενικευμένο ξεσηκωμό του λαού μας.
Προκειμένου να στηρίξει την αντιλαϊκή επίθεση και να ζητήσει την κλιμάκωσή της, δεν νοιάστηκε τόσο να εμφανίσει τις ΗΠΑ να πονούν τον λαό μας απέναντι στην άπονη Γερμανία, ενώ προσγείωσε άδοξα όσους ονειρεύονταν στις μέρες μας σχέδια Μάρσαλ ακόμη και σε μετρητά.
Παρ' όλα αυτά, οι ντόπιοι υποτελείς των αστικών επιτελείων πάλι μίλησαν για πολύτιμη στήριξη από τους παντοτινούς φίλους της αστικής τάξης και για προοπτικές επενδύσεων και ρόλου για τη χώρα, έστω υπό προϋποθέσεις…
Οι ΗΠΑ απέναντι στο υπαρξιακό αδιέξοδο της ελληνικής αστικής τάξης σε σχέση με το χρέος εμφανίζονται με ευκολία και ανέξοδα σαν οι καλοί της υπόθεσης απέναντι στη σκληρή Γερμανία και τη δυσκίνητη ΕΕ που δεν αντιδρά ευέλικτα απέναντι στις αγορές. Οι λακέδες του ιμπεριαλισμού στη χώρα μας, παρά την τραγική κατάσταση στην οποία οδήγησε τα πράγματα η ιμπεριαλιστική εξάρτηση της αστικής τάξης, θέλουν να αναπαραγάγουν και να βαθύνουν το καθεστώς της εξάρτησης. Κρύβουν από τον λαό πως αιτία για τη δημιουργία του χρέους σε μια χώρα σαν τη χώρα μας, χώρα με υψηλές παραγωγικές δυνατότητες, είναι η εξάρτηση και η ξενοδουλία της αστικής τάξης.
Ακόμη περισσότερο, παρ' ότι πλέον αναγκάζονται να μιλάνε για συστημική κρίση, κρύβουν όσο μπορούν το γεγονός πως τα ιμπεριαλιστικά κέντρα του σάπιου συστήματος που υπερασπίζονται απαντάνε την κρίση τους στις μέρες μας όχι με σχέδια Μάρσαλ, παραγωγικές επενδύσεις και κεϊνσιανισμούς, αλλά με τη λεηλασία και την καταστροφή χωρών της περιφέρειας και των εργαζόμενων σε παγκόσμια κλίμακα. Κρύβουν ακόμη πως στις μέρες μας η αθεράπευτη κρίση του συστήματος συμπλέκεται με τον πιο άγριο και επικίνδυνο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό.
Οι κίνδυνοι για τους λαούς μεγαλώνουν
Κρύβουν όσα μπορούν να κρύψουν. Όμως η βαρβαρότητα και η επικινδυνότητα του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος δεν κρύβεται. Πόσο μάλλον στην περίπτωση χωρών σαν τη χώρα μας, που ήδη η πραγματικότητα βοά. Όμως, όπως φαίνεται και από μια πιο προσεκτική παρακολούθηση των δηλώσεων-συνεντεύξεων και παρεμβάσεων της Χίλαρι, υπάρχουν για τον λαό μας ακόμη πιο επικίνδυνα πράγματα και από την επώδυνη χημειοθεραπεία που επιβάλλουν αναίτια οι γιατροί της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας και της καταστροφής. Ήδη είναι μια επικίνδυνη πραγματικότητα η χρησιμοποίηση της χώρας μας σαν πολεμικό ορμητήριο απέναντι σε γειτονικούς λαούς. Η Κλίντον ευχαρίστησε την κυβέρνηση για τη ευρεία χρήση της αεροναυτικής βάσης και του κόλπου της Σούδας, καθώς και όλου του ελλαδικού χώρου, για τη συνεχιζόμενη δολοφονία του λαού και καταστροφής των υποδομών της Λιβύης. Ευχαρίστησε ακόμη για την υποστήριξη στο δολοφονικό σιωνιστικό Ισραήλ, προκειμένου να κρατά φυλακισμένους τη Γάζα και τον λαό της Παλαιστίνης. Σίγουρα η Κλίντον και ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός έχουν πολλούς λόγους να αντιλαμβάνονται σαν επαρχία τους πλέον την Ελλάδα και σαν πιστό υπηρέτη τους την αστική τάξη και το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Όμως τα δύσκολα είναι μπροστά.
Νέες απαιτήσεις διατυπώθηκαν σε ό,τι αφορά τη στάση της αστικής τάξης απέναντι στο ζήτημα των αγωγών και ιδιαίτερα γι’ αυτόν τον σκοπό οι ΗΠΑ παίρνουν θέση στην επικείμενη λεηλασία του πλούτου της χώρας και ειδικά στον τομέα της ενέργειας. Δεν ανέχονται βέβαια στις «επενδύσεις» τους φορολογίες και τέτοια πράγματα, ενώ απαιτούν ένα περιβάλλον φιλικό γι’ αυτές μέσα από τη συνέχιση των λεγόμενων μεταρρυθμίσεων. Κυρίως όμως απαιτούν από την αστική τάξη να ξεκόψει με τους ρωσογερμανικούς σχεδιασμούς στην ενέργεια και στους αγωγούς σαν τον Southstream.
Αντίθετα πιέζουν για συμμετοχή στους αγωγούς (ITGI) και NABUCO που σχεδιάζονται με αμερικάνικη στήριξη, έστω και αν δεν έχει ακόμη βρεθεί φυσικό αέριο να μεταφέρουν, κόντρα στους σχεδιαζόμενους ρώσικους.
Παράλληλα η Χίλαρι Κλίντον και στην Τουρκία και στην Ελλάδα συζήτησε με ιδιαίτερη βαρύτητα για επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), ενώ υπήρξε αναφορά και ενδιαφέρον για τα υποτιθέμενα νέα ενεργειακά κοιτάσματα μεταξύ Ισραήλ, Κύπρου, Ελλάδας και του σχεδιαζόμενου αγωγού μεταφοράς τους προς την Ευρώπη.
Συνολικότερα οι ΗΠΑ αναζητούν στην περιοχή εναλλακτικές πηγές φυσικού αερίου μέσω του λεγόμενου «νότιου διαδρόμου», ενθαρρύνουν επενδύσεις σε ΑΠΕ και σε οτιδήποτε άλλο για την απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρώσικο αέριο. Σε αυτή την κατεύθυνση οι ντόπιοι κράχτες τους σαν τον «SKY» του Αλαφούζου, τον Γ. Παπανδρέου και τον πράσινο πατριάρχη, έχουν ντυθεί οικολογικά και πράσινα, ετοιμάζουν μπίζνες με τις ΑΠΕ, αλλά ταυτόχρονα συζητιέται και ο αγωγός φυσικού αερίου με το Ισραήλ, την ίδια ώρα που εγκρίθηκαν έρευνες για αμφιλεγόμενα κοιτάσματα νότια της Κρήτης. Άλλωστε και η παγκόσμια αγωνία για την κλιματική αλλαγή και το λιώσιμο των πάγων μετατράπηκε σε αγωνία των ιμπεριαλιστών για τα ενεργειακά αποθέματα του Βόρειου Πόλου, ενώ η Φουκουσίμα και η καταστροφή του κόλπου του Μεξικού από την πράσινη ΒΡ αποκαλύπτουν πλέον το πραγματικό περιεχόμενο της πράσινης ανάπτυξης του ιμπεριαλισμού.
Εγκρίνουν οι ΗΠΑ στην ελληνική αστική τάξη να γίνει και αυτή ενεργειακά σημαντική δίπλα σε μια Τουρκία που πλέον διαθέτει ισχυρά φόντα σε αυτό το επίπεδο όμως αυτό και για τις δύο χώρες άλλωστε θα γίνεται στο γεωπολιτικό πλαίσιο που επιτάσσουν τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Αλλιώς τα χαλάμε και οι ΗΠΑ έχουν τους τρόπους τους.
Αυτό θέλησε να καταγράψει και να τονίσει κυρίως η επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον σε Ελλάδα και Τουρκία. Είναι χαρακτηριστικό πως στη συνοδεία της συμμετείχε και ο ειδικός υπεύθυνος για θέματα ενέργειας της Ευρασίας, ενώ η συνέντευξή της στον Παπαχελά (λίγο πριν αναχωρήσει) ήταν αποκαλυπτική για όσους μπορούν να παρακολουθήσουν τα χοντρά, βρόμικα και επικίνδυνα παιχνίδια που παίζονται στο ενεργειακό παζάρι της γειτονιάς μας. Όπως γράφτηκε στον Τύπο, οι ΗΠΑ δεν θα αφήσουν τους Γερμανούς να λεηλατήσουν το τοπίο της ενέργειας στη χώρα. Μάλλον στο πλαίσιο της επίσκεψης μπήκαν ήδη κάποιοι όροι, μα κυρίως οι ΗΠΑ απαιτούν από την κυβέρνηση και συνολικά από την αστική τάξη πλήρη συμμόρφωση στα ενεργειακά τους σχέδια που έχουν γι’ αυτούς κρίσιμη γεωπολιτική σημασία. Πόσο μάλλον όσο ο στρατηγικός ανταγωνισμός με τη Ρωσία ανεβάζει στροφές από το ενεργειακό επίπεδο μέχρι το αντιπυραυλικό-πυρηνικό. Ήδη η Δύση, μαζί και χώρια, διεξάγει πόλεμο στη Λιβύη και συνολικά η περιοχή της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής βρίσκεται σε αναβρασμό.
Σε μια τέτοια συγκυρία οι ΗΠΑ απαιτούν από δουλικές κυβερνήσεις και υποτακτικές αστικές τάξεις πλήρη ευθυγράμμιση, ακόμη και σε βάρος των συμφερόντων τους. Οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι που ανταγωνίζονται σκληρά θέλουν να σώσουν την αστική τάξη από την κρίση χρέους, ρημάζοντας τον λαό και τον πλούτο της χώρας. Όμως την ίδια στιγμή και από τις δύο μεριές του Ατλαντικού και κυρίως από ΗΠΑ-Γερμανία τίθενται αντιθετικές απαιτήσεις σε κρίσιμα ζητήματα και η αστική τάξη καλείται να πάρει θέση. Αντίστοιχα αλλά όχι με τους όρους διαπραγμάτευσης της ελληνικής αστικής τάξης τίθενται τα ζητήματα και για την τούρκικη αστική τάξη. Όμοροι ρόλοι για εξαρτημένες και πάντα μωροφιλόδοξες αστικές τάξεις στο πλαίσιο ενός επικίνδυνου για τους λαούς ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Να γιατί ο νέος υπουργός Άμυνας λέει πως ο κίνδυνος πολέμου με την Τουρκία δεν είναι θεωρητικός αλλά υπαρκτός. Και αυτό την ίδια ώρα που η Κλίντον ζητάει από τον Γ. Παπανδρέου συνέχιση των επαφών με τον Ερντογάν και επίλυση του Κυπριακού στο πνεύμα βεβαίως του σχεδίου Ανάν μέχρι το 2012.
Είναι προφανές, και τονίζεται και από τη διαδοχική επίσκεψη της αμερικανίδας ΥΠΕΞ σε Τουρκία και Ελλάδα, πως οι ΗΠΑ απαιτούν από τις αστικές τάξεις τη συμπόρευση, τις σπρώχνουν σε διατεταγμένη φιλία χωρίς να επιλύονται προβλήματα και διαφορές και ταυτόχρονα εκμεταλλεύονται τις αντιθέσεις τους τις οποίες περιπλέκουν και επιδεινώνουν όσο ενισχύουν τη θέση τους και ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός φουντώνει.
Η επιτακτική ανάγκη της πάλης ενάντια στην εξάρτηση
Μετά τη σύναξη της ομάδας επαφής για τη Λιβύη στην Κωνσταντινούπολη, που συμμετείχε η Κλίντον, η πολεμική επιχείρηση των Δυτικών στη Λιβύη κλιμακώθηκε, με ενίσχυση του ρόλου των ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ, με τα βομβαρδιστικά τους να σκορπούν τον θάνατο νύχτα μέρα από τη Σούδα, στέλνουν μήνυμα απέναντι στην κινητικότητα των αραβικών μαζών που συνεχίζεται, ενώ ταυτόχρονα ανεβάζουν τον πήχη του ανταγωνισμού στην περιοχή με τους ανταγωνιστές τους και όχι μόνο με τους Ρώσους που πήραν σαφή θέση ενάντια στις τελευταίες κινήσεις τους στη Λιβύη. Συνολικά στην Ανατολική Μεσόγειο το θερμόμετρο ανεβαίνει. Σε αυτές τις συνθήκες η αστική τάξη με επικεφαλής του πολιτικού της προσωπικού τον Γ. Παπανδρέου δίνει γη και ύδωρ στους φονιάδες των λαών ενώ ποντάρει για τη σωτηρία της στην παραπέρα λεηλασία του λαού και στην πλήρη υποδούλωση της χώρας. Αυτή η πολιτική του βαθέματος της εξάρτησης σε τέτοιες συνθήκες γίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνη για τον λαό μας και για τους γύρω λαούς. Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό από τον λαό, αν βρεθεί κάποιος να θέσει τα ζητήματα. Είναι γνωστά τα δεινά για τους λαούς εκείνους που είχαν την τύχη οι χώρες τους να έχουν ενεργειακά αποθέματα και την ίδια στιγμή να μπαίνουν στο επίκεντρο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Ακόμη περισσότερο, οι λαοί της περιοχής μας κάθε άλλο παρά μπορούν να ελπίζουν σε κέρδη από επικίνδυνους ρόλους που αναθέτουν στις αστικές τάξεις οι ιμπεριαλιστές.
Αρκετά άλλωστε έχει υποφέρει ο λαός μας όντας στο επίκεντρο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού ΗΠΑ- ΕΕ για τον ρόλο του ευρώ και με βάση τη λεγόμενη κρίση χρέους.
Η ενίσχυση της πάλης ενάντια στην κάθε λογής ιμπεριαλιστική εξάρτηση είναι ο μόνος δρόμος για να μη καλεστεί ο λαός μας να δώσει και το αίμα των παιδιών του στο βωμό των βρόμικων ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Δεν υπάρχει κάποιος πιο εύκολος δρόμος για την υπεράσπιση της ζωής και του δίκιου μας.
Η επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον δεν έγινε για το καλό του λαού και της χώρας. Αντίθετα ήρθε να εντάξει όλο και πιο σφιχτά στο άρμα των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστών την άρχουσα τάξη και το πολιτικό προσωπικό της στους βρόμικους και τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς τους σε βάρος των λαών της ευρύτερης περιοχής.
Σε αυτό το πλαίσιο ενισχύεται εδώ και καιρό η συμμαχία της αστικής τάξης με τους σιωνιστές του Ισραήλ. Πρόκειται για μια επίσκεψη που ενισχύει τα δεσμά της εξάρτησης και μπορεί να θέσει τον λαό και τη χώρα σε μεγάλες περιπέτειες, για να ενισχυθούν οι ΗΠΑ έναντι των ανταγωνιστών τους. Οι κίνδυνοι για τον λαό μας και τους λαούς της περιοχής είναι ολοφάνεροι και η ανάγκη να σπάσει ο λαός τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης προβάλλει και θα προβάλλει όλο και πιο επιτακτικά.
Το γεγονός ότι δεν μπόρεσε ο λαός μας να εκφράσει μαζικά και δυναμικά την οργή του ενάντια στην εκπρόσωπο των Αμερικάνων φονιάδων που σπέρνουν τον θάνατο στους λαούς και κομματιάζουν χώρες οφείλεται αποκλειστικά σε αυτή που ονομάζουμε Αριστερά στη χώρα μας. Παρά τις προσπάθειες που έκανε η οργάνωσή μας να εκφραστεί μια ευρύτερη κοινή δράση των αριστερών δυνάμεων αυτό δεν προέκυψε, με αποτέλεσμα να γίνει μια κινητοποίηση με λίγες εκατοντάδες κόσμο. Οι αριστεροί άνθρωποι ας ζητήσουν εξηγήσεις απ’ τον καθένα.