ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ «ΑΣΠΡΟΦΟΣ» Η «ανάπτυξη» ξεκίνησε με απολύσεις στον όμιλο Ελληνικά Πετρέλαια!

Απολύοντας 6 εργαζόμενους εγκαινίασε η διοίκηση της ΑΣΠΡΟΦΟΣ την ανάληψη του βασικού σχεδιασμού του πολυσυζητημένου αγωγού TAP (ΤΑΠ) για το τμήμα που διέρχεται από την Ελλάδα. Ωστόσο, βρέθηκε αντιμέτωπη με την άμεση απεργιακή απάντηση των συναδέλφων τους. Η ΑΣΠΡΟΦΟΣ είναι μελετητική και τεχνική εταιρία του ομίλου Ελληνικά Πετρέλαια (που ελέγχεται από τον όμιλο Λάτση με το δημόσιο να ψάχνει αγοραστή για το περίπου 30% των κρατικών μετοχών) και αποτελεί τη μεγαλύτερη εταιρία μελετών στην Ελλάδα, ειδικά στον κλάδο των πετρελαιοειδών (διυλιστήρια, αγωγοί κτλ.), με σχεδόν 250 εργαζόμενους. Η εμπλοκή της στον αγωγό ξεκίνησε με τις σχετικές αδειοδοτήσεις, συνεχίζει με το βασικό σχεδιασμό και πιθανότατα θα καταλήξει και στη λεπτομερή μελέτη και την επίβλεψη της κατασκευής του.
Οι απολύσεις αυτές αποτελούν υλοποίηση της απόφασης που έχει παρθεί από τη διοίκηση του ομίλου για μείωση προσωπικού, κλείσιμο ορισμένων μονάδων και αναστολή κάποιων δραστηριοτήτων, απόφαση που ανακοινώθηκε σε γενικές γραμμές από τον ίδιο το διευθύνοντα σύμβουλο σε συνάντησή του, λίγες μέρες νωρίτερα, με το ΔΣ του ΠΣΕΕΠ (Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων στα Ελληνικά Πετρέλαια), το οποίο είναι και το μεγαλύτερο του ομίλου με περίπου 2.000 μέλη, εργαζόμενους στα 3 διυλιστήρια και τις σχετικές υπηρεσίες. Η προσπάθεια "ξαλαφρώματος" του ομίλου ξεκίνησε με πρόγραμμα μαζικών "εθελούσιων" τον προηγούμενο χρόνο, μειώσεις αποδοχών σε διψήφιο ποσοστό με τις νέες συλλογικές συμβάσεις των εργαζομένων των θυγατρικών (ΑΣΠΡΟΦΟΣ, Ελληνικά Καύσιμα-BP, ΕΚΟ) το 2013 και συνεχίζεται με απολύσεις και -ενδεχόμενα- νέες "εθελούσιες". Η διοίκηση ακολουθεί την τακτική τού "διαίρει και βασίλευε", στοχοποιώντας πρώτα τους εργαζόμενους στις θυγατρικές εταιρίες, για να περάσει μετά στην κύρια αντιπαράθεση με τους εργαζόμενους των διυλιστηρίων για τη συλλογική τους σύμβαση που λήγει στο τέλος του 2013 και στην οποία υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να αντιμετωπίσει αντίσταση.
Οι κινήσεις της εργοδοσίας σχετίζονται, από τη μια, με τη συνολική αναδιάρθρωση του κλάδου της ενέργειας στη χώρα, που διαμορφώνεται κύρια από τους οξυμμένους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, αλλά και από την αναζήτηση του ρόλου που επιθυμεί και του "επιτρέπεται" να παίξει το μεγάλο κεφάλαιο της ντόπιας αστικής τάξης. "Χτυπητό" είναι το παράδειγμα του κλεισίματος του τομέα έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων λίγο πριν ανοίξει το ζήτημα των κοιτασμάτων στην Ελλάδα και η συμμετοχή, τελικά, των ΕΛΠΕ σε κοινοπραξία με πολυεθνικές για την εξόρυξη σε ένα από τα 3 κοιτάσματα στη χώρα. Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο από την απόφαση για ξεπούλημα του μειοψηφικού πακέτου του Δημοσίου που πιέζει για ταχύτερη υλοποίηση της επίθεσης, παρόλο που το "ναυάγιο" της ΔΕΠΑ μετέθεσε τη διαδικασία πώλησης για το πρώτο τρίμηνο του 2014 (και βλέπουμε).
Από την άλλη, η εργοδοσία θέλει να αξιοποιήσει την αντεργατική, μνημονιακή νομοθεσία και τους αρνητικούς συσχετισμούς για την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους. Όχι τυχαία, οι απολύσεις στην ΑΣΠΡΟΦΟΣ αφορούν μηχανικούς που εργάζονται με "μπλοκάκι", κάποιοι από τους οποίους μάλιστα είχαν δικαιωθεί -θεωρητικά- σε δικαστήρια για μεταβολή της σχέσης σε αορίστου χρόνου, αφού εργάζονται με αυτό το καθεστώς για αρκετά χρόνια. Η απάντηση από τη μεριά των εργαζομένων ήρθε με μαζική Γενική Συνέλευση την αμέσως επόμενη μέρα, που αποφάσισε παμψηφεί τριήμερη απεργία 15-17 Ιούλη, με ενδεχόμενο απεργίας διαρκείας, αν δεν ανακληθούν οι απολύσεις. Παρά τη σημασία αυτών των απολύσεων, που "συμπίπτουν" με τις μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο, και τις δυνατότητες που έδινε η γενική απεργία της Τρίτης 16 Ιούλη, το ΠΣΕΕΠ επέλεξε να μην ανοίξει το ζήτημα στους εργαζόμενους στα διυλιστήρια. Στο κάλεσμα της ομοσπονδίας (ΠΟΕΠΔΧΒ) για απεργία στον όμιλο ΕΛΠΕ την Τετάρτη 17 Ιούλη και συγκέντρωση στα γραφεία της ΑΣΠΡΟΦΟΣ, το ΠΣΕΕΠ δεν συμμετείχε, επιλέγοντας -καθώς φαίνεται- να μη συγκρουστεί με την εργοδοσία, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση.
Το σίγουρο είναι πως η επίθεση που εκτυλίσσεται ενάντια στους όρους δουλειάς των εργαζομένων στα Ελληνικά Πετρέλαια, ως κομμάτι της συνολικής επίθεσης ενάντια στο λαό και την εργατική τάξη, δεν θα σταματήσει, αν δεν τη σταματήσουν συσπειρωμένοι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που πλήττονται. Μαζικά, ανυποχώρητα και με τον ευρύτερο δυνατό συντονισμό πρέπει να δοθεί αυτή η μάχη που ήδη ξεκίνησε και είναι αναπόφευκτη. Σπάζοντας την προπαγάνδα της εργοδοσίας που θέλει τους εργαζόμενους διασπασμένους και αποκομμένους από τον υπόλοιπο λαό, ξεφεύγοντας από λογικές συνδιαχείρισης και θυσιών "για το καλό της εταιρίας", αναγνωρίζοντας ότι ο συλλογικός αγώνας είναι η μόνη διέξοδος, οι εργαζόμενοι στα Ελληνικά Πετρέλαια, όπως και όλοι οι υπόλοιποι, μπορούν να ξανα-ανακαλύψουν τη δύναμη που έχουν στα χέρια τους και να αγωνιστούν για πλήρη, σταθερή και με αξιοπρεπείς όρους δουλειά για κάθε εργαζόμενο.
Η Ταξική Πορεία κυκλοφόρησε προκήρυξη στην οποία -εκτός των άλλων- επισημαίνει: «Αυτή είναι η "ανάπτυξη" που τάζουν! Στις δηλώσεις του μετά την ανακοίνωση για την κατασκευή του αγωγού, ο Σαμαράς έταξε 12.000 θέσεις εργασίας. Η πραγματικότητα είναι ότι η ΑΣΠΡΟΦΟΣ, που τον έχει αναλάβει προς το παρόν, ξεκινάει απολύοντας εργαζόμενους, κάποιοι από τους οποίους έχουν μάλιστα δουλέψει στο συγκεκριμένο έργο. Το σίγουρο είναι ότι η κατασκευή του αγωγού, όταν υλοποιηθεί, θα γίνει με την εκμετάλλευση των εργαζομένων, που για το κεφάλαιο δεν είναι παρά αναλώσιμοι "πόροι"».