Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

24 Οκτ 2010

Κανένας εφησυχασμός - γενικές συνελεύσεις παντού



Ολοι στον αγώνα!

  «Μητέρα όλων των μαχών» χαρακτήρισε η υπουργός Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου, στην ομιλία της στους Δελφούς, το «Νέο Πανεπιστήμιο». Δεσμεύτηκε δε ότι αρχές Γενάρη θα ψηφιστεί ο νέος νόμος πλαίσιο που αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία θα στηθεί το πανεπιστήμιο του Μνημονίου και του «Καλλικράτη»
  Προετοιμάζεται το σύστημα πυρετωδώς για τη μάχη αυτή. Εξαπολύει την ιδεολογική του προπαγάνδα ώστε να τσιμπήσει η σπουδάζουσα νεολαία για την αναγκαιότητα της αντιμεταρρύθμισης, συσπειρώνει τις δυνάμεις του, φτιάχνει τις συμμαχίες του με τις πρυτανικές αρχές και το καθηγητικό κατεστημένο, στοιχίζει τους μηχανισμούς του. 
  Ταυτόχρονα, έχοντας πάρει το μάθημά του από το μεγαλειώδες κίνημα του '06-07 αλλά και του Δεκέμβρη, προσπαθεί να χτυπήσει τη δυνατότητα του κινήματος να οργανώσει την απάντησή του και την πάλη του. Γι’ αυτό οι δυνάμεις του μέσα στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, πλήρως ευθυγραμμισμένες, προβοκάρουν, υπονομεύουν και χτυπούν, ώστε να διαλύσουν κάθε προσπάθεια πραγματοποίησης γενικών συνελεύσεων. 

  Αυτή την κατεύθυνση εξυπηρετεί και ενισχύει η στάση του ΜΑΣ και η απόφαση της ηγεσίας του να σαμποτάρει ανοιχτά τις γενικές συνελεύσεις. Αποκορύφωμα της αντικινηματικής του στάσης, η προτροπή προς τους φοιτητές και σπουδαστές να μη συμμετέχουν στις γενικές συνελεύσεις με τη δικαιολογία ότι «έχουν εκφυλιστεί». Αποδεικνύεται έτσι η ηγεσία του ΜΑΣ (δηλαδή η ηγεσία της ΚΝΕ) ως ο καλύτερος σύμμαχος του συστήματος στη φάση αυτή. Μπαίνει ανάχωμα στην προετοιμασία του αγώνα, αποδυναμώνοντας τους συλλόγους, υψώνοντας μάλιστα τη σημαία της «αντεπίθεσης»… στις κάλπες του «Καλλικράτη» με την ψήφο στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ.   

  Διαλυτικό και αποπροσανατολιστικό ρόλο προσπαθεί να παίξει και η ΑΡΕΝ με την παρουσία της στα κοινά πλαίσια στις συνελεύσεις που ως τώρα έχουν πραγματοποιηθεί. Θέτει διαφωνία στην πραγματοποίηση διαδηλώσεων στο όνομα ενός «κεντρικού σχεδιασμού» που δεν υπάρχει. Δεν μπαίνει στα πλαίσιά της το αίτημα για την «ανατροπή του Μνημονίου (όπως άλλωστε και το τελευταίο πλαίσιο του ΜΑΣ-Παν. Γραμματεία). Επιχειρεί να μετατρέψει το κίνημα σε ουρά των κρατικών οργάνων (όργανα «συνδιοίκησης», τμήματα, σύγκλητοι κ.ά.) και προσπαθεί να το σύρει πίσω από τις ενδοκαθηγητικές αντιθέσεις. Προετοιμάζει από τώρα την αποχώρησή της από τον αγώνα, όπως άλλωστε έκανε το '06-07, ακολουθώντας την ΠΟΣΔΕΠ, και το Δεκέμβρη του '08.

Να προετοιμαστούμε για τη «μητέρα όλων των μαχών»

  Πράγματι, τέτοια είναι η πρόκληση για το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα. Καλούν τη γενιά μας να σκύψει το κεφάλι και να αποδεχτεί τον εκπαιδευτικό-εργασιακό-κοινωνικό μεσαίωνα που επιβάλλουν τα ξένα αφεντικά και οι ντόπιοι υποτακτικοί τους. Ομως λογαριάζουν πάλι χωρίς τον ξενοδόχο. Τίποτε δεν μπορεί να μας γυρίσει πίσω στην αδράνεια και τη μοιρολατρία. Ούτε τα κόμματα του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου, ούτε οι Τραγκοπρετεντέρηδες, ούτε οι γαλαζοπράσινοι επαγγελματίες εντολοδόχοι τους μέσα στις σχολές. Ούτε όμως και οι τρικλοποδιές μιας ψευτοαριστεράς που πίσω από τα παχιά λόγια κρύβει την ενσωμάτωσή της στο σύστημα, την υποταγή της στην αστική νομιμότητα, την απόγνωσή της που την οδηγεί στην αγκαλιά των κρατικών θεσμών και των μικρών καθημερινών διαλόγων με το σύστημα. Δεν θα γυρίσουμε πίσω… 
Γιατί μάθαμε να λέμε ΟΧΙ. Γιατί μάθαμε να αμφισβητούμε το ρεαλισμό της υποταγής. 
Γιατί, είτε σαν μαθητές, είτε σαν φοιτητές, είτε σαν φοιτητές-εργαζόμενοι ανακαλύψαμε και περπατήσαμε στο δρόμο του συλλογικού και μαζικού αγώνα. 
Γιατί οι αγώνες του μαθητικού και φοιτητικού κινήματος τσαλάκωσαν το ιλουστρασιόν περιτύλιγμα της αστικής γνώσης και αυθεντίας. 
Γιατί οι αγώνες αυτοί μας έδωσαν εφόδια ζωής, μας δίδαξαν την αξιοπρέπεια, τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη.
Γιατί μάθαμε ότι οι αγώνες μπορούν να νικήσουν, μας δίδαξαν ότι η δύναμη βρίσκεται στην οργανωμένη πάλη, στους συλλόγους και τις γενικές συνελεύσεις.
Γιατί μάθαμε να ξεχωρίζουμε τους πραγματικούς εχθρούς και τους ψεύτικους φίλους.

  Είμαστε ακόμη στην αρχή. Εχουμε πολλά να ανακαλύψουμε, πολλά να μάθουμε ανοίγοντας και δημιουργώντας το δρόμο της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.. Δεν υπάρχουν όμως έτοιμες λύσεις και συνταγές. Δεν υπάρχουν έτοιμα προγράμματα και χάρτες δικαιωμάτων. 

Καλούμε λοιπόν τη σπουδάζουσα νεολαία, σ’ αυτήν τη κρίσιμη φάση, να πάρει και πάλι την υπόθεση του αγώνα στα χέρια της. Τώρα που όλοι χτυπάνε το κουδούνι του αγωνιστικού διαλείμματος, που σφυρίζουν αδιάφορα μπροστά στην αναγκαιότητα μαζικού, ανυποχώρητου αγώνα, να τους χαλάσει τα σχέδια και τους «σχεδιασμούς». Να κάνει την οργή και την αγανάκτησή της δράση και όχι να τη διοχετεύσει στην κάλπη του εκτρωματικού «Καλλικράτη» που αποτελεί εργαλείο νομιμοποίησης και εφαρμογής του Μνημονίου. 
Καλούμε επίσης τις δυνάμεις που αναφέρονται στο κίνημα και την Αριστερά, που στα μεγαλειώδη κινήματα των τελευταίων χρόνων δώσαμε από κοινού τις μάχες απέναντι στο σύστημα, που αντιπαρατεθήκαμε στις γενικές συνελεύσεις για τον προσανατολισμό του κινήματος, που έχουμε διακριτές και σοβαρές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές, να υπηρετήσουμε την αναγκαιότητα της Κοινής Δράσης. Ενότητα στη δράση και στο επίπεδο που αυτή μπορεί να συντελεστεί, με σεβασμό στη διαφορετική άποψη, ισότιμα και χωρίς μικροπαραταξιακά καπελώματα. 

Αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα σε ΣΠΟΥΔΕΣ-ΔΟΥΛΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ. Για το δικαίωμα στη ΖΩΗ με δικαιώματα και αξιοπρέπεια.
Εξω από τη χώρα ΕΕ και ΔΝΤ!
Κάτω η αντιλαϊκή-αντεργατική πολιτική του συστήματος!
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
Να μην κατατεθεί ο νέος νόμος πλαίσιο. Οχι στο πανεπιστήμιο του Μνημονίου και του «Καλλικράτη».
Ανατροπή της εκπαιδευτικής αντιμεταρρύθμισης. 
Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Δωρεάν σίτιση-στέγαση-συγγράμματα-μεταφορές για όλους  χωρίς προϋποθέσεις. 
Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών. Οχι στην εντατικοποίηση-σχολειοποίηση
Ενιαία πτυχία με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτά. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για τη δουλειά. Καμία πιστοποίηση μετά από αυτά. 
Στο πλευρό του λάου για:
Την ανατροπή του προγράμματος «βαρβαρότητας» και του Μνημονίου. Οχι στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα.
Μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους. Κατάργηση της μαθητείας. Οχι στις απολύσεις. Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Ασφάλιση-περίθαλψη για όλο το λαό.
Συνδικαλιστικές ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα.. Κάτω τα χέρια από το άσυλο - ανήκει σε όλο το λαό. Κάτω τα χέρια από τους συλλόγους. Ανατροπή των τρομονόμων.