Η ΝΔ είναι αυτή τη στιγμή ο βασικός εκφραστής του αστικού πολιτικού συστήματος και ο μόνος ...επιζών από τον παλιό δικομματισμό. Εχει, κυρίως αυτή, την ευθύνη της προώθησης της επίθεσης, αποτελώντας τη ραχοκοκκαλιά της κυβέρνησης.
Ταυτόχρονα, όμως, δεν έχει μείνει αλώβητη από τα πλήγματα που έχει επιφέρει συνολικά στο πολιτικό σκηνικό η πολιτική των μνημονίων και οι ωμές παρεμβάσεις ΕΕ και ΔΝΤ τα τρία τελευταία χρόνια. Κι αν δεν έπαθε όσα το ΠΑΣΟΚ, το γεγονός ότι μετά βίας έπιασε το 30% στις εκλογές και μετά βίας περνά το 20% στις δημοσκοπήσεις δεν είναι και λίγο.
Η ΝΔ είχε να αντιμετωπίσει, ενόψει του Συνεδρίου, ακριβώς αυτές τις συνέπειες των ανακατατάξεων στο πολιτικό σκηνικό. Στις τοποθετήσεις των στελεχών, αλλά και στο κλείσιμο του Σαμαρά, φάνηκαν, ουσιαστικά, όλες οι πλευρές αυτού του ζητήματος.
Ετσι, οι υπουργοί και ο ίδιος ο Σαμαράς ανέλαβαν να υπερασπιστούν το έργο της κυβέρνησής τους και να θέσουν το περίγραμμα των στόχων τους για το επόμενο διάστημα. Τίποτα το πρωτότυπο εδώ. Το συμπέρασμα ...το ξέραμε ήδη! Επίθεση, επίθεση και πάλι επίθεση! Κάτω από τη μπόλικη σάλτσα για την ανάπτυξη που έρχεται, για τις θυσίες μας που θα πιάσουν τόπο, για τη συμπόνοια προς το δοκιμαζόμενο λαό, η ουσία παρέμεινε η ίδια: Περισσότερα μέτρα, περισσότερη φτώχεια, περισσότερη κρατική καταστολή.
Η τοποθέτηση του Βορίδη, που ξεκαθάρισε ότι δε θα σταματήσει να κάνει κριτική στο ΠΑΣΟΚ επειδή είναι μαζί στην κυβέρνηση, ήταν από τις πιο ηχηρές ...παραφωνίες. Ο Βορίδης έκφρασε ένα σημαντικό πρόβλημα για τη ΝΔ και το πολιτικό σύστημα γενικότερα: Το παραδοσιακό αστικό δίπολο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, το οποίο έδινε την αναγκαία σταθερότητα στο πολιτικό σύστημα με την εναλλαγή των κυβερνήσεων, δεν υπάρχει πια. Ομως το νέο δίπολο δεν είναι ακόμα διαμορφωμένο. Αντίθετα, και τα δυο κόμματα χάνουν και από αριστερά και από δεξιά, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται περισσότεροι που να διεκδικούν ρόλο στο πολιτικό σύστημα, έχοντας, μάλιστα, και μια εκλογική δύναμη που να τους επιτρέπει να το κάνουν με αξιώσεις.
Ποιο θα είναι, λοιπόν, το νέο δίπολο κεντροαριστερά-κεντροδεξιά; Ο Σαμαράς χρησιμοποίησε τον όρο κεντροδεξιά, όχι, όμως, τον όρο “μεσαίος χώρος” του Καραμανλή. Τόσο η Καραμανλική, όσο και η Μητσοτακική πλευρά είτε δεν πήραν καν το λόγο είτε έκαναν κριτική στην κυβέρνηση, υπενθυμίζοντας την παραδοσιακή αντιΠΑΣΟΚική ρητορεία (π.χ. ομιλία Κακλαμάνη, ο οποίος έφτασε σαφώς να υπαινιχθεί ότι πρέπει να γίνουν εκλογές). Λίγο μετά το Συνέδριο, ο Πολύδωρας εμφανίστηκε ξανά, μετά από καιρό, στις τηλεοράσεις μας για να μας πει ότι μπορεί να συννενοηθεί μια χαρά με τη Χρυσή Αυγή. Ο πρόεδρος της ΔΑΚΕ ιδιωτικού τομέα είπε πως το πρόγραμμα είναι λάθος και δε βγαίνει. Ο Δήμας, παρότι δεύτερος Αντιπρόεδρος της ΝΔ, ούτε καν πάτησε στο Συνέδριο. Ενώ το κλείσιμο του Σαμαρά χαρακτηρίστηκε από το κάλεσμα προς τα “απολωλότα πρόβατα” να επιστρέψουν στην παράταξη και προς όλους τους πολίτες να συσστρατευθούν με τη ΝΔ για το καλό του τόπου.
Ολα αυτά είναι αποτελέσματα ακριβώς των συνολικών ανακατατάξεων στο πολιτικό σκηνικό. Η ΝΔ είναι υποχρεωμένη να κυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ, γιατί μόνη της δεν έχει την απαιτούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία ώστε να υπηρετήσει τις πολιτικές των μνημονίων. Αυτό, όμως, της αφαιρεί έναν βασικό άξονα συγκρότησης, το να είναι το αντίπαλο δέος στο ΠΑΣΟΚ (ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντίπαλο, αλλά όχι και τόσο δέος ακόμα). Οι σχέσεις της ΝΔ με την ακροδεξιά δεν είναι καινούριες, καινούριο είναι το ποσοστό μιας ανοιχτά νεοναζιστικής οργάνωσης, η οποία προφανώς στηρίχθηκε και από ακροδεξιούς εθνικιστές που εγκατέλειψαν τη ΝΔ λόγω του πρωταγωνιστικού ρόλου της στο μνημονιακό μπλοκ. Η ΝΔ θα ήθελε να διεκδικήσει πίσω όλους αυτούς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το σύστημα δεν έχει επενδύσει με πολύ συγκεκριμένο τρόπο στην άνοδο του φασισμού.
Από την άλλη μεριά, όλοι αυτοί οι πολιτευτές και μεγαλοσυνδικαλιστές που υπηρετούν για χρόνια τη ΝΔ έχουν χάσει ένα βασικό τους όπλο: το τάξιμο! Τι να διορίσουν πια, τι ανταλλάγματα να προσφέρουν, πώς να εκβιάσουν τον κόσμο, όπως είχαν συνηθίσει; Ο ίδιος τους ο ρόλος αμφισβητείται, πλέον. Και βέβαια, να μην ξεχνάμε και τη ...μεγάλη σύμμαχο, τις ΗΠΑ, οι οποίες δεν έχουν δώσει την απλόχερη στήριξή τους στην κυβέρνηση όπως οι Ευρωπαίοι, χωρίς, φυσικά, και να την αμφισβητούν. Πάντως ο Κυριάκος μπορεί να έγινε υπουργός, αλλά η Ντόρα ούτε καν μίλησε στο Συνέδριο...
Σε ό,τι αφορά την εκλογή της νέας Πολιτικής Επιτροπής και πάλι αναμενόμενο ήταν ότι θα προωθηθούν στελέχη του στενού κύκλου του Σαμαρά, ακριβώς για να εξασφαλιστεί η ομαλή προώθηση της μνημονιακής πολιτικής χωρίς γκρίνιες και αγκάθια. Είναι, ωστόσο, πρωτοφανές ότι δε δόθηκαν στη δημοσιότητα οι ψήφοι που πήρε κάθε υποψήφιος, αλλά μόνο η σειρά εκλογής. Μάλιστα, εκλέχτηκαν 214 μέλη αντί για 200, λόγω ισοψηφίας! Αυτό προκάλεσε την αντίδραση του βουλευτή Γ. Βλάχου, ο οποίος δήλωσε ότι ποτέ δεν ήταν χειρότερο το Συνέδριο της ΝΔ. Αν δεν τηρούν τις στοιχειώδεις δημοκρατικές διαδικασίες στο εσωτερικό τους, καταλαβαίνει κανείς τι κάνουν και θα κάνουν για όλο το λαό!
Στον απόηχο του Συνεδρίου, οι ανεξάρτητοι βουλευτές Μαρκόπουλος και Σολδάτος επανεντάχθηκαν ήδη στη ΝΔ, ενώ λέγεται ότι και άλλοι πρόκειται σύντομα να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του Σαμαρά. Τις επόμενες μέρες βγήκε στη φόρα το θέμα με το σκάφος του Καμμένου, που το είχε χρεωμένο σε υπεράκτια εταιρία. Αλλά έγινε και αρκετή συζήτηση για αλλαγή του ονόματος της ΝΔ, με βάση και το σλόγκαν του Συνεδρίου “Νέα Δημοκρατία – Νέα Ελλάδα”.
Η ΝΔ του Σαμαρά επιχειρεί να συσπειρωθεί όσο μπορεί για να συνεχίσει να είναι ο αξιόπιστος και αποτελεσματικός διαχειριστής της εξουσίας στην Ελλάδα και να προχωρήσει στα επόμενα, ακόμα πιο σκληρά για το λαό, βήματα της επίθεσης. Αυτή την κεντρική κατεύθυνση το Συνέδριο δεν την αμφισβήτησε στο παραμικρό, αντίθετα την ενίσχυσε, παρά τις γκρίνιες. Και με αυτήν την έννοια, πέτυχε το στόχο του!
