Το λαϊκό φιλότιμο θα τους σβήσει

1
«Όσοι αναζητούν σωτήρες, μαγικές λύσεις και έξωθεν παρεμβάσεις υπονομεύουν βασικά δικαιώματα του ελληνικού λαού, αλλά και την πορεία του προς την πραγματική έξοδο από την κρίση, με τραγικά για τη χώρα εθνικά και κοινωνικά αποτελέσματα».
Ωρέ, ποιος λαϊκός πρωτοκαπετάνιος του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα αμολάει τα παραπάνω αντιιμπεριαλιστικά κοτρώνια; Ποιος ασκεί τέτοια ανατριχιαστική βία στους βουλευτές του ΠAΣOΚ που ψήφισαν με χέρια και με πόδια τα υπονομευτικά για τα δικαιώματά μας μνημόνια των σωτήρων τοκογλύφων, των μαγικών λύσεων και των έξωθεν παρεμβάσεων; Ε, ποιος; Εδώ σε θέλω... Άντε, ας του βγάλουμε τη δημοκρατική μάσκα, των ΜΑΤ την κάσκα.
Ο Παπανδρέου αυτοπροσώπως, σε ομιλία προς τους υπουργούς του, με σκοπό την υπεράσπιση του κοινοβουλευτισμού από τη λαϊκή αγανάκτηση (γιαούρτια, φραπέδες, γιούχα, κλέφτες, στα τσακίδια κ.λπ.).

Έσφιξαν οι ζέστες. Και το ΠΑΣΟΚ νομίζει ότι ο λαός ζαβλακώθηκε.


2
Αλλά στην αποικία κάνει και ψύχρα –άμα σε λούζει κρύος ιδρώτας.
Αφού δεν γίνεται να μιλάς στο όνομα του λαού και από λαό να μη σκαμπάζεις. Και όταν είσαι Βενιζέλος και πολιτικό προσωπικό εξουσίας είναι κατανοητά κουσούρια και η άγνοιά σου και η ανάγκη σου να ομολογήσεις στ' αφεντικά σου τον ραγιαδισμό σου («Ο Γιούνκερ είναι μεγάλος φιλέλληνας!»).
Όμως όταν είσαι ΚΚΕ πώς μπορείς να παραγνωρίζεις τον ιμπεριαλιστικό σαδισμό, όπως τον μαστορεύει πάνω στο αλυσοδεμένο κορμί μας ο Γιούνκερ του «Γιούρογκρουπ» («Η εθνική κυριαρχία των Ελλήνων θα περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό με την αποδοχή της κοινοτικής βοήθειας»), πώς μπορείς να τον αποσυνδέεις από την υποτέλεια της Ελλάδας και να διαγράφεις την εξάρτηση της ελληνικής αστικής τάξης από τους ιμπεριαλιστές;

3
(Τι είναι η πατρίδα μας; Τα «Γιούρογκρουπ», τάχα, τι να 'ναι; Το ΝΑΤΟ; Το ευρώ; Το ΔΝΤ; Τουρίστες, μήπως, και οι «ξένοι ειδικοί» που «θα προσφέρουν τεχνογνωσία» για τις δεσμεύσεις του μεσοπρόθεσμου; Η λαϊκή αξιοπρέπεια, που θρέφει τη γνήσια λαϊκή οργή, ρε μπας και δεν υπάρχει; Και οι βάσεις; –τι να 'ναι οι βάσεις;)

4
«Πόσο λες ότι για σένα χαμηλά θα πέσω κι ακριβά θα το πληρώσω το φτηνό φιλί; Πόσο λες ότι τα μάτια στην ντροπή θα δέσω και τα χείλη θα λερώσω πόσο πιο πολύ;»

Όχι. Δεν είναι ερωτικοί στίχοι.

«Το κεφάλι μου να σκύψω πόσο θες πιο κάτω και στον βούρκο να βουλιάξω πόσο πιο πολύ; Κολασμένους εφιάλτες το μυαλό γεμάτο και το είναι μου θαμμένο μέσ' στην προσβολή».

Βαριές κουβέντες βράζει το τραγούδι –λαϊκό κι αυτό.

«Πόσα θέλεις να γκρεμίσω για να μη σε χάσω, πόσο ακόμη θα τολμήσω να ρεζιλευτώ; Πόσο θα κατρακυλήσω ώσπου να σε φτάσω κι απ' το δάχτυλό μου πίσω πόσο θα κρυφτώ;..».

Για το λαϊκό φιλότιμο προπάντων μιλάει εδώ ο Άκης Πάνου. Όσοι το αγνοούν, το χλευάζουν και το προγράφουν, από αυτό θα το βρουν.