Συνεχίζουν την απεργία τους οι διοικητικοί σε ΕΚΠΑ-ΕΜΠ

Ο αγώνας των διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ και ΕΜΠ ήδη μπαίνει στη 13η εβδομάδα κινητοποιήσεων. Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα, έχουν συντελεστεί πάρα πολλές διαφοροποιήσεις σε σχέση με το συγκεκριμένο κλάδο. Τόσο σε σχέση με τη λειτουργία και τις δομές στους Συλλόγους και τα όργανά τους, όσο και με τις συνειδήσεις που έχουν διαμορφωθεί, στα πλαίσια του αγώνα.
Ο συγκεκριμένος κλάδος, υποτιμημένος από πολλούς, είτε λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του (χαρακτηριστικά στρώματος, σχέσεων με καθηγητικό κατεστημένο κλπ) είτε λόγω του μη “αγωνιστικού του παρελθόντος”, απέδειξε ότι μπορεί να συνεχίσει να αγωνίζεται.
Μέσα σε μία κατάμεστη και ζωντανή συνέλευση, την Πέμπτη 29/11, οι διοικητικοί υπάλληλοι του ΕΚΠΑ (αλλά και του ΕΜΠ) αποφάσισαν συνέχιση της απεργίας τους μέχρι και την Τρίτη 3/12, με νέα Γενική Συνέλευση την ιδια μέρα. Οι καλοθελητές για το δήθεν “καλό του πανεπιστημίου” που ζητούσαν αναστολή της απεργίας ήταν πολλοί. Από το υπουργείο και τη σύγκλητο μέχρι καθηγητές και το ξεπουλημένο ΔΣ του Συλλόγου. Όλοι τους, όταν αντιλήφθηκαν ότι οι απειλές για ΜΑΤ ξεσήκωσαν φοιτητές και εργαζόμενους και ότι η ανθρωποφαγία που κάλεσαν μέσω της αυτοαξιολόγησης δεν έπιασε τόπο, χρησιμοποίησαν το χαρτί του “διαλόγου” και τις φημολογίες του υπουργείου, ότι δήθεν κανείς δε θα απολυθεί. Χαρακτηριστικό ήταν ότι σε προηγούμενη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων του ΕΚΠΑ δόθηκε το πράσινο φως από το ΔΣ, ώστε να υπάρχει παρέμβαση εκπροσώπου της συγκλήτου, η οποία κατέθεσε μάλιστα πρόταση στους διοικητικούς(!) και που υπερψηφίστηκε για μικρή διαφορά απέναντι στην πρόταση της απεργιακής επιτροπής. Ο κύριος λόγος ήταν η προσπάθεια για διαμόρφωση επιτροπής που θα ερχόταν σε συνεννόηση με τον υπουργό και όχι το ζήτημα για συνέχιση ή μη της απεργίας. Οι πραγματικές προθέσεις της συγκλήτου και του ΔΣ φάνηκαν, όταν αποκαλήφθηκαν τα ψηφοδέλτια που είχε φέρει το ΔΣ για τη μυστική ψηφοφορία της Πέμπτης 29/11 (η προηγούμενη απόφαση της συγκλήτου εμπεριείχε, με ψιλά γράμματα, και την κάλπη), τα οποία ήταν τα εξής τρία: λευκό - ναι στην απεργία - ναι στην πρόταση της συγκλήτου για άνοιγμα των σχολών! Όταν έγινε αυτό αντιληπτό, όχι μόνο απορρίφθηκε η πρόταση για μυστική ψηφοφορία αλλά και υπερψηφίστηκε η πρόταση της απεργιακής επιτροπής για συνέχιση της απεργίας!
Ο αγώνας των διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ για την υπεράσπιση της εργασίας τους, έχει πλέον πάρει χαρακτηριστικά που μπορούν να δημιουργήσουν κεντρικό πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση και απαιτείται να υπάρχει από τη μία αλληλεγγύη και από την άλλη σύνδεση και συντονισμός του αγώνα άλλων κλάδων με τους διοικητικούς. Σύνδεση όχι σε γενικές πολιτικές αναφορές, αλλά στα πλαίσια κοινού μετώπου αγώνα, βάσει των ιδιαίτερων αιτημάτων που βρίσκουν τη σύνδεση μέσα στην ταξική πάλη και στην εναντίωση με την άρχουσα πολιτική.
Από τη συγκεκριμένη απεργία και τον τρόπο που συνεχίζεται, βγαίνουν τα εξής συμπεράσματα. Πρώτον, μέσα στο καζάνι του αγώνα, σπάνε αυταπάτες και γεννιούνται συνειδήσεις. Δεύτερον, συνιστά αναγκαιτητα η οικοδόμηση αγωνιστικών δομών (π.χ. απεργιακή επιτροπή) μέσα στην απεργία που, τροφοδοτούμενες από τον κόσμο που αγωνίζεται, θα επιδιώκει την αυτονομία του από τις γραφειοκρατίες και θα συγκρούεται με τους ήδη διαμορφωμένους συσχετισμούς, με στόχο το προχώρημα της πάλης.