Με νύχια και με δόντια προσπαθούν να σπάσουν τους αγώνες στα πανεπιστήμια

Είναι γνωστή η τακτική του συστήματος να χτυπά με τους μηχανισμούς του κάθε αγώνα που γεννιέται ενάντια στη πολιτική της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Ένας τέτοιος αγώνας είναι αυτός των διοικητικών υπαλλήλων που διένυσε τη 14η εβδομάδα του. Ένας αγώνας δίκαιος, για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και του δικαιώματος σε μόνιμη και σταθερή δουλειά. Η μαζικότητα, η αποφασιστικότητα και η διάρκειά του προκαλούν τριγμούς στη κυβέρνηση, η οποία δεν έχει κατορθώσει να φέρει σε πέρας την εφαρμογή του μέτρου των διαθεσιμοτήτων–απολύσεων, υπό τις επιταγές των ξένων ιμπεριαλιστών ΕΕ-ΔΝΤ. Από την αρχή του, ο αγώνας αυτός δέχεται μια συντεταγμένη επίθεση η οποία εντείνεται συνεχώς, με το σύστημα να εξαπολύει κάθε μηχανισμό, προκειμένου να ενεργοποιήσει και να κλιμακώσει τον κοινωνικό αυτοματισμό, στρέφοντας εναντίον των απεργών τόσο τους ίδιους του φοιτητές όσο και κομμάτια της κοινωνίας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα γεγονότα, κατά τη διάρκεια της 14ης εβδομάδας της απεργίας, στη Νομική Σχολή Αθηνών, η οποία παραμένει κλειστή τόσο λόγω της απόφασης των υπαλλήλων για συνέχιση της απεργίας τους, όσο και λόγω της απόφασης του φοιτητικού συλλόγου, που για 4η συνεχή εβδομάδα αποφάσισε κατάληψη της σχολής, στο πλευρό των απεργών. Ωστόσο, όλα αυτά αποδείχτηκαν ψιλά γράμματα για ορισμένους. Έτσι, αφενός ο πρόεδρος του τμήματος Θ. Φορτσάκης καλούσε με ανακοινώσεις τους φοιτητές να επιστρέψουν στα μαθήματα, αφετέρου τα Μ.Μ.Ε. μετέδιδαν ήδη από τη Δευτέρα 9/11 ότι η σχολή έχει ανοίξει, καλώντας μάλιστα και τους φοιτητές από την επαρχία να επιστρέψουν. Τα τσιράκια και τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης, με όπλο τη συκοφάντηση του αγώνα και την προπαγάνδα, κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να σπάσουν την απεργία.
Έξω απ’όλα αυτά δεν θα μπορούσε να μείνει προφανώς η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η οποία, στο ρόλο του αγανακτισμένου φοιτητή, θέλει να αναλάβει χρέη κλειδαρά για να ανοίξει τη σχολή, την ίδια στιγμή που μέσα στο σύλλογο και σε συνεργασία με τα ανεξάρτητα πλαίσια για ανοιχτή σχολή, προσπαθεί να κλείσει τον αγώνα. Χαρακτηριστική είναι μάλιστα και η ανακοίνωσή της, με την οποία αμφισβητεί την απόφαση της Γ.Σ. του συλλόγου στις 9/11. Συγκεκριμένα, πρόκειται για την απόφαση μιας μαζικότατης συνέλευσης που ορίζει τη συνέχιση της κατάληψης και του αγώνα στο πλευρό των απεργών, για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Λέξεις ξένες για την κυβερνητική αυτή παράταξη που ξαφνικά νοιάστηκε για το συμφέρον του φοιτητή, όταν συγχρόνως έχει ξεκάθαρη τοποθέτηση υπέρ του νόμου-πλαίσιο, την ταφόπλακα δηλαδή για το δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο. Νοιάστηκε δήθεν για το συμφέρον του φοιτητή, όταν συγχρόνως θέλει τα ΜΑΤ να παρελαύνουν στις σχολές και τις συλλογικές διαδικασίες να αποτελούν παρελθόν.
Όλοι αυτοί λοιπόν, πλήρως συντεταγμένα, μέρες τώρα, χτυπάνε τον αγώνα των απεργών και των φοιτητών, βαφτίζοντας από τη μία τους αγωνιστές μειοψηφίες και από την αλλη, τους ΔΑΠίτες αγανακτισμένους φοιτητές-ομήρους στα χέρια των απεργών. Το μόνο σίγουρο είναι πως τα ψέματα όλων αυτών θα απαντηθούν. Και θα απαντηθούν από εκείνες τις «μειοψηφίες» που θα συνεχίσουν να αγωνίζονται ενάντια σε αυτή τη πολιτική, με όπλο όχι τη λασπολογία και τη προπαγάνδα αλλά τις συλλογικές διαδικασίες και την απεργία. Μέχρι η οργή και η αγανάκτηση να μετατραπεί στο ποτάμι εκείνο που θα πάρει και θα τσακίσει στο πέρασμά του τις πραγματικές μειοψηφίες.