Συλλαλητήρια για την Χαλκιδική στην Αθήνα

Δυο κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα τον Νοέμβρη, στα πλαίσια των δράσεων αλληλεγγύης που προγραμμάτιζαν οι φορείς του αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής. Η πρώτη στις 9 Νοέμβρη, στα πλαίσια της Πανελλαδικής Δράσης, και η δεύτερη στις 26, στα πλαίσια του Καραβανιού Αλληλεγγύης και Ενημέρωσης.
Στη πρώτη συμμετείχαν η «Επιτροπή Αλληλεγγύης», η Λαϊκή Αντίσταση-Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία, η Αντιεξουσιαστική Κίνηση, το Κίνημα Δεν Πληρώνω και ο Βοτανικός Κήπος. Μερικές εκατοντάδες συγκεντρώθηκαν στα Προπύλαια και πορεύτηκαν προς τη Β. Σοφίας, όπου βρίσκονται τα γραφεία της Ελντοράντο.
Στη δεύτερη συμμετείχαν η Λαϊκή Αντίσταση-Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία, η Επιτροπή Αλληλεγγύης στην Χαλκιδική (Αττική), οι Νέοι και οι Νέες του ΣΥΡΙΖΑ, η Σπίθα, η Συντονιστική Συνέλευση Αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής και το Κίνημα "Δεν Πληρώνω". Οι κάτοικοι ξεκίνησαν τις παρεμβάσεις τους στις 12 με συνέντευξη τύπου, μοίραζαν προκηρύξεις στο κέντρο και στις στάσεις των μετρό. Με πορεία επέδωσαν ψήφισμα στην Eldorado Gold. Το απόγευμα πραγματοποίησαν συγκέντρωση στη Βουλή, όπου δυστυχώς ο κόσμος από Αθήνα που συγκεντρώθηκε ήταν αρκετά λιγότερος από τη διαδήλωση του Σαββάτου 9/10!
Εντυπωσιακή και στις δύο ήταν η απουσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά, που αγνόησαν τη πρώτη διαδήλωση παντελώς. Ο τελευταίος δε σώζεται με το ότι κάποιοι λίγοι διαδήλωσαν κάτω από το πανό της «Επιτροπής Αλληλεγγύης» τη πρώτη φορά ή με την ασθενική παρουσία της νεολαίας του τη δεύτερη.
Αναρωτιέται κανείς, γιατί δυνάμεις που, με τον ένα ή άλλο τρόπο, δηλώνουν αγωνιστικές, επαναστατικές κ.λπ. και απόλυτα αλληλέγγυες στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής, δεν συμμετείχαν σε αυτές και δεν κάνουν ό,τι μπορούν, για να δημιουργηθεί ένα σοβαρό δίκτυο αλληλεγγύης σε όλη τη χώρα. Απ’ ότι φαίνεται, ένας αγώνας ενάντια στο ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο και τους ντόπιους συνεργάτες του, ένας αγώνας μιας περιοχής της οποίας οι κάτοικοι έχουν γνωρίσει σε όλο της το μεγαλείο τη φασιστικοποίηση και πάνω τους έχουν εφαρμοστεί πρακτικές που καταστρατηγούν ακόμη και τους αστικούς νόμους, δεν χωράει στις αναζητήσεις για τη μετάβαση στη νέα εργατική εξουσία ή στις αντίστοιχες για την διακυβέρνηση της χώρας. Δε χωράει ούτε στον «αντιφασιστικό» αγώνα που δίνουν δυνάμεις της αριστεράς και της αναρχίας το τελευταίο καιρό. Γι’ αυτό είχαν προγραμματιστεί, την πρώτη φορά και για την ίδια ώρα, αντιφασιστικές διαδηλώσεις σε αρκετές γειτονιές της Αθήνας, ακόμη και κοντά στο κέντρο! Αν είχαν προγραμματιστεί από πριν, μικρή σημασία έχει, αφού η Μέρα Δράσης είχε ανακοινωθεί πάνω από ένα μήνα νωρίτερα. Προφανώς, οι «αμεσοδημοκρατικές» διαδικασίες θέλουν περισσότερο χρόνο για αλλαγή αποφάσεων.
Ο αγώνας των κατοίκων είναι ιδιαίτερα σημαντικός και έχουμε αναφερθεί γιατί. Χρειάζεται να αναληφθούν πρωτοβουλίες σε όλη την Ελλάδα αλλά και στην Αθήνα, για τη δημιουργία πραγματικών επιτροπών αλληλεγγύης που δεν θα περιχαρακώνονται σε έναν κατά βάση πολιτικό χώρο, θα κινούνται με τη λογική η αλληλεγγύη να επεκταθεί σε όλη τη χώρα, με λαϊκά αγωνιστικά χαρακτηριστικά και απεύθυνση σε εργατικές, λαϊκές, νεολαιίστικες και πολιτικές συλλογικότητες, χωρίς αποκλεισμούς.