Οι αγώνες ενάντια στους ΧΥΤΑ, κομμάτι των συνολικότερων λαϊκών αντιστάσεων ενάντια στην επίθεση του συστήματος

Ο αγώνας του λαού της Κερατέας ενάντια στην εγκατάσταση του ΧΥΤΑ στο χώρο του Οβριόκαστρου συνεχίζεται για περισσότερο από 3 μήνες, παρά την κυβερνητική αδιαλλαξία, τη συκοφάντηση (κι όχι μόνο του Πάγκαλου), την κρατική βία και τρομοκρατία. Οι κάτοικοι εξακολουθούν να βρίσκονται στο δρόμο και στο μπλόκο, επιμένοντας στο δίκαιο στόχο τους. Οι δυνατότητες βέβαια του αγώνα αυτού, όσον αφορά το άνοιγμά του, τη σύνδεσή του με άλλους -ανάλογου προβλήματος- αγώνες, αλλά και με το λαό και τους εργαζόμενους της Αθήνας δεν έχει εξαντληθεί. Με δεδομένη μάλιστα και την πολύ θετική αντιμετώπιση που είχε το μπλοκ της Κερατέας από τους χιλιάδες απεργούς κατά τη διαδήλωση της γενικής απεργίας της 23ης Φλεβάρη στην Αθήνα. Δυνατότητες που δεν εξαντλούνται ούτε με τις όποιες συγκεντρώσεις συμπαράστασης (όπως αυτή της Κυριακής 13/3, όπου καλούσαν οι δήμοι των Μεσογείων, στο Μαρκόπουλο, κι όπου παρέμβηκε με μπλοκ κι η οργάνωσή μας) ή μικρότερες συγκεντρώσεις (όπως αυτή στο μπλόκο του ΒΙΟ.ΠΑ. το Σαββάτο 19/3, μαζί με την επιτροπή του Γραμματικού και τις επιτροπές «Δεν πληρώνω», όπου επίσης παρέμβηκε η οργάνωσή μας). Αλλά με πρωτοβουλίες, κινητοποιήσεις και εκδηλώσεις που θα δώσουν τη δυνατότητα και στον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία της Αθήνας να στηρίξουν το δίκαιο αυτό αγώνα, τη στιγμή μάλιστα που τα ΜΜΕ τον αποσιωπούν συνειδητά –όταν δεν τον συκοφαντούν– ενώ η κυβέρνηση τον «θέλει» απομονωμένο. Γι' αυτό το λόγο έχει τεθεί απ' την οργάνωσή μας η πρόταση διοργάνωσης μιας μεγάλης διαδήλωσης στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και άλλων δράσεων (πανελλαδική ημέρα εκδηλώσεων ενάντια στους ΧΥΤΑ).

Οι κάτοικοι του Γραμματικού βρίσκονται επίσης αντιμέτωποι με την κατασκευή ΧΥΤΑ στην περιοχή Μαύρο Βουνό κι έχουν κι αυτοί στο παρελθόν δώσει τις μάχες τους για την αποτροπή της εγκατάστασής του μέσα στην κοινότητα. Το γεγονός, μάλιστα, πως από την περιοχή τής υπό κατασκευή χωματερής περνούν τρία ρέματα που κατεβάζουν χιλιάδες τόνους λάσπης στη θάλασσα του Νότιου Ευβοϊκού κάνει πολλαπλάσια την επικινδυνότητά της.
Στη Φυλή, με δεδομένη την υπάρχουσα χωματερή, το πρόβλημα οξύνεται με τα σχέδια για τη μεταφορά της λυμματολάσπης και για τη δημιουργία εργοστασίων κάυσης σκουπιδιών, με ό,τι επικίνδυνες συνέπειες θα έχει αυτό για τον αέρα που θ’ αναπνέει ο κόσμος, για την ίδια του την υγεία. Σε μια σειρά περιοχές της χώρας (Λευκίμμη Κέρκυρας, Ελληνικό Ιωαννίνων, Μαυρορράχη Θεσσαλονίκης) ο λαός αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα. Χωματερές σε κατοικημένες περιοχές. Οι κάτοικοι στις περιοχές αυτές βρίσκονται αντιμέτωποι με την πολιτική του συστήματος που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.) και η οποία θυσιάζει τη ζωή και την υγεία του λαού στο βωμό των αντιδραστικών σχεδιασμών του συστήματος και της ανάγκης του κεφαλαίου για την επίτευξη του μέγιστου κέρδους.
Η πολιτική αυτή αποτελεί μέρος της συνολικής αντιλαϊκής πολιτικής του συστήματος. Αυτής που αμφισβητεί το δικαίωμα στη δουλειά, που οδηγεί σε χιλιάδες απολύσεις και στη δημιουργία μαζικών στρατιών ανέργων. Αυτής που πετσοκόβει μισθούς και συντάξεις. Αυτής που συγχωνεύει σχολεία και νοσοκομεία, διαλύοντας τη δωρεάν παιδεία και υγεία, και που αφαιρεί απ' τη νεολαία το δικαίωμα να σπουδάσει και να μορφωθεί. Αυτής που ξεκληρίζει την αγροτιά και ερημώνει την ύπαιθρο. Αυτής που ξεπουλά τη χώρα και που την εμπλέκει σε επικίνδυνες πολεμικές περιπέτειες. Ολα αυτά τα ζει ο λαός «στο πετσί» του. Είτε πρόκειται για εργαζόμενο που τον απολύουν και που την ίδια στιγμή τού «φυτεύουν» και μια χωματερή στον τόπο του ή στερούν απ’ το παιδί του τη δυνατότητα να μορφωθεί, είτε για νεολαίο της πόλης ή της επαρχίας που δεν βλέπει στη ζωή του προοπτική και που δέχεται και τη βία των ΜΑΤ όταν διαμαρτύρεται. Υπάρχει λοιπόν «κοινή βάση», «κοινότητα συμφερόντων», και «αλληλοκατανόηση», απέναντι σε κοινούς αντίπαλους, για όλες τις λαϊκές αντιστάσεις. Γεγονός που μπορεί να τις κάνει και αποτελεσματικές και να τις οδηγήσει και σε νίκες.
Πρωτοβουλίες με στόχο την κατεύθυνση αυτή ξεπερνούν κατά πολύ –τόσο σε ποσότητα όσο και κυρίως σε ποιότητα, στόχευση, βάθος και αποτελεσματικότητα– επιδιώξεις δημιουργίας μιας «συμμαχίας» ανάμεσα, για παράδειγμα, στα «τρία κινήματα» (Γραμματικό, Κερατέα, «Επιτροπές Δεν πληρώνω»), άποψη που εκφράστηκε στη συγκέντρωση του Σαββάτου 19/3.