ΣΑΜΟΣ: ΝΙΚΗΣΕ Ο ΜΑΖΙΚΟΣ ΕΝΩΤΙΚΟΣ ΑΔΙΑΛΛΑΚΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ!

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε σε αυτή τη φάση ο αγώνας για την ασφαλή και δωρεάν μεταφορά των μαθητών: Εξασφαλίστηκε η αποκατάσταση της για τη φετινή χρονιά και οι δεσμεύσεις που αναγκάστηκαν να πάρουν δημόσια οι αρμόδιοι για τη συνέχεια, μπορεί να μην αποτελούν εγγυήσεις, αλλά οπωσδήποτε είναι ένα θετικό προηγούμενο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από μαθητές-γονείς-εκπαιδευτικούς, αν προκύψει ξανά πρόβλημα.
Ο αγώνας αυτός και η νικηφόρα έκβαση του ανήκει σε όλους τους μαθητές, γονείς, εργαζόμενους, εκπαιδευτικούς, που μόχθησαν για να υπάρξει, να δυναμώσει και να φτάσει στο σημερινό αποτέλεσμα. Στη δύσκολη και άγρια περίοδο που βρισκόμαστε, η νίκη αυτή έχει όμως ευρύτερη αξία γιατί αποδεικνύει πως μπορούμε όλοι μαζί ενωμένοι, να κάνουμε πραγματικούς μαζικούς αγώνες και να ανατρέπουμε πλευρές έστω, της γενικευμένης επίθεσης.
Για το λόγο αυτό, θεωρούμε πως όλοι πρέπει να επισημάνουμε και να διδαχθούμε από τα βασικά στοιχεία αυτού του ξεσηκωμού που αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για τη συνέχεια της πάλης μας: Την ενότητα, που εξασφάλισε την πρωτόγνωρη μαζικότητα στις κινητοποιήσεις και ξεπέρασε τους κάθε είδους διαχωρισμούς που καλλιεργούνται και «ταξινομούν» κάθε φορά τους από κάτω σε «διαφορετικές», ακόμα και «αντίπαλες» ομάδες. Στον αγώνα αυτό δεν επικράτησαν οι διαχωρισμοί σε «μεταφερόμενους» και «μη μεταφερόμενους», «πληττόμενους» και «μη πληττόμενους», αλλά ούτε και μικροπαραταξιακοί διαχωρισμοί. Στον αγώνα αυτό, ήταν καθαρή η βασική διαχωριστική γραμμή: Από τη μια η πολιτική που καταργεί δικαιώματα και κατακτήσεις και από την άλλη οι μαθητές και οι εργαζόμενοι (με ή χωρίς την ιδιότητα του γονιού ή του εκπαιδευτικού). Αυτή η ενότητα σωματείων, φορέων, ανθρώπων είναι ανάγκη να στεριώσει και να διευρυνθεί για να αντιμετωπίσουμε το παρόν και το μέλλον!
Την αγωνιστική αδιαλλαξία που απαίτησε άμεση λύση του προβλήματος με βάση τη μαζική κινητοποίηση και με άμεση εμπλοκή και λόγο των αγωνιζομένων για την εξέλιξη της. Δεν κάμφθηκε από τους εκβιασμούς για τις «αντικειμενικές οικονομικές δυσκολίες», δεν έδειξε «ανοχή» στα «επιχειρήματα» περί νέων θεσμών που δεν πρόλαβαν να οργανωθούν, δεν δέχτηκε να κουκουλωθεί το πρόβλημα με ανοιχτά τα σχολεία και να δώσει χώρο ώστε να κατοχυρωθεί έτσι και η μη μεταφορά και το καθεστώς διάλυσης στη λειτουργία των σχολείων. Επιβεβαιώθηκε έτσι πως ο πραγματικός αγώνας δεν έχει καμιά σχέση με τη λογική της «συναλλαγής και διαλόγου εκπροσώπων των δύο πλευρών», δεν έχει καμιά σχέση με την «αποστολή υπομνημάτων στους αρμοδίους», αλλά ούτε και με συμβολικές διαμαρτυρίες που εξαντλούνται στην καλύτερη περίπτωση στο να καταγράψουν δημόσια το όποιο πρόβλημα κάθε φορά.
Τον κρίσιμο ρόλο των μαθητών, που καθόρισαν τη μαζικότητα και τον παλμό των κινητοποιήσεων αλλά και την δύσκολη μάχη για το κλείσιμο των σχολείων. Με βάση αυτά πρωτοστάτησαν και στη μάχη της ενότητας των αγωνιζομένων, παρόλο που ήταν οι τελικοί αποδέκτες των περισσότερων διαχωριστικών εκβιασμών. Οι μαθητές μας δίδαξαν λοιπόν, πως δεν είναι πειθήνιοι αποδέκτες της πολιτικής που πνίγει το παρόν και μαυρίζει το μέλλον τους. Πως έχουν ανάγκη, δυνατότητα και δικαίωμα στο μαζικό αγώνα που οι ίδιοι θα οργανώσουν, για να μάθουν και να κερδίσουν όσα η υποταγή, τους απαγορεύει.
Η ΕΛΜΕ Σάμου συμμετείχε από την πρώτη στιγμή στο δίκαιο αυτό αγώνα γιατί ήταν και είναι αξεχώριστο κομμάτι της πάλης του σωματείου μας η Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλους. Θεωρεί σημαντική τη συμβολή όσων συναδέλφων τάχθηκαν με πολλούς τρόπους στο πλευρό των μαθητών και των γονιών και υπεράσπισαν έμπρακτα, σε δύσκολες συνθήκες, το δικαίωμα στη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία για όλους.
Οι δεσμοί που αναπτύχθηκαν ανάμεσα στους Εκπαιδευτικούς από τη μια, με τους μαθητές μας και τους γονείς σε αυτή τη μάχη, αποτελούν βάση αναφοράς για τους αγώνες που βρίσκονται μπροστά μας. Η ίδια η επιτυχία αυτού του αγώνα πρέπει να αποτελέσει μέτρο για τις ευθύνες και τις απαιτήσεις που μπαίνουν μπροστά σε κάθε συνάδελφο. Πρέπει να αποτελέσει δύναμη για να ξεπεραστούν οι όποιοι δισταγμοί και ταλαντεύσεις, για να απορριφθούν φόβοι και εκβιασμοί που πάντα θα ασκούνται και θα καλλιεργούνται από τους κυρίαρχους και τους εκπροσώπους της πολιτικής του συστήματος. Στον δίκαιο αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, στον αγώνα για να νικήσουν τα δίκαια των Εκπαιδευτικών και όλων των εργαζομένων, χρειάζεται ενότητα, χρειαζόμαστε όλοι, δεν περισσεύει κανείς!

ΤΟ Δ.Σ. της ΕΛΜΕ ΣΑΜΟΥ

20-03-11