Δυστυχώς τα πράγματα στη Συρία πηγαίνουν σύμφωνα με τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις. Η σφαγή εκατό και πλέον αμάχων στο χωριό Χούλα στα τέλη του Μάη, μεταξύ των οποίων οι περισσότεροι γυναίκες και παιδιά, και οι δεκάδες νεκροί σε χωριά έξω από τη Χάμα, το περασμένο Σαββατοκύριακο, υπογράμμισαν με τραγικό τρόπο πως σε αυτήν τη σύγκρουση ο μεγάλος χαμένος είναι η πλειονότητα των απλών σύριων πολιτών, οι φτωχοί, οι ανυπεράσπιστοι και οι νέοι, δηλαδή η πλειονότητα του συριακού λαού. Ανεξάρτητα σε ποιο θρησκευτικό δόγμα ανήκουν, ποια πολιτική παράταξη υπερασπίζουν και σε ποια ξένη σημαία από κάτω έχουν βάλει το κεφάλι τους. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ποιοι ευθύνονται για την εκατόμβη στη Χούλα, αν και ορισμένες ενδείξεις δείχνουν πως αποτελεί προβοκάτσια, από αυτές που έχουν γίνει αρκετές φορές στην αιματηρή σύγκρουση που διεξάγεται εδώ και ένα χρόνο στη χώρα. Στόχος αυτών των τυφλών εγκληματικών ενεργειών, να γενικευτεί η εσωτερική αναμέτρηση και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να εξαπολυθεί μια δήθεν ανθρωπιστική, δυτική στρατιωτική επέμβαση.
Το ότι μεγάλο τμήμα της ηγεσίας των αντικαθεστωτικών αποτελεί υποχείριο της Δύσης και γειτονικών περιφερειακών δυνάμεων και καθεστώτων ή το ότι υπάρχουν ομάδες μισθοφόρων που δρουν προβοκατόρικα και τρομοκρατικά δεν αποτελεί λόγο για να αθωωθεί η πολιτική του καθεστώτος της Δαμασκού. Το αντιδραστικό μπααθικό καθεστώς με επικεφαλής τούς Ασαντ όχι μόνο ευθύνεται για την καταστολή των πρώτων ειρηνικών διαδηλώσεων πέρυσι αλλά και έκανε τα πάντα για να οδηγήσει τις εξελίξεις στο σημερινό αδιέξοδο. Εχθρικό απέναντι στις πληβειακές λαϊκές μάζες, τις οδήγησε βορά στους σουνίτες εξτρεμιστές και τις ξένες δυνάμεις που επιδιώκουν να ελέγξουν πλήρως τη Συρία στα σχέδιά τους για την καθυπόταξη των αραβικών λαών.
Από καιρό Αμερικάνοι και Γάλλοι συναγωνίζονται σε απειλές και σχέδια για επέμβαση στη Συρία, και οι τελευταίες σφαγές τούς έδωσαν επιχειρήματα για να αυξήσουν τις πιέσεις στο πλαίσιο του ΟΗΕ και άλλων πολυμερών θεσμών. Μάλιστα ο νέος ένοικος στα Ηλύσια Πεδία, που από ορισμένους παρουσιάστηκε και στην Ελλάδα σαν η ελπίδα των λαών, εκτόξευσε νέες απειλές για στρατιωτικά μέτρα ενάντια στη Δαμασκό, αποδεικνύοντας πως για τα συμφέροντα του γαλλικού ιμπεριαλισμού, όταν είναι αναγκαίο, σοσιαλιστές, γκολικοί, δεξιοί και φασίστες γίνονται μια γροθιά!