Εξαρση των δολοφονικών επιθέσεων φασιστικών ομάδων απέναντι σε μετανάστες και ντόπιους: Ο,τι σπέρνουν θα θερίσουν…

Καθημερινά φαινόμενα έφτασαν να είναι το κυνηγητό και οι ξυλοδαρμοί μεταναστών από ομάδες γνωστών ή «αγνώστων» φασιστοειδών σε διάφορα σημεία της Αθήνας. Το βράδυ της Τρίτης 29/5, πακιστανός μετανάστης δέχεται επίθεση με μαχαίρι στο σταθμό του ΗΣΑΠ στον Αγιο Νικόλαο. Την προηγούμενη μέρα ένας άλλος μετανάστης απ’ το Μπαγκλαντές είχε δεχθεί επίθεση, επίσης με μαχαίρι, στο σταθμό της Ομόνοιας μπροστά στα μάτια, μάλιστα, δεκάδων επιβατών. Σε καταγγελία της Ενωσης Εργαζομένων του ΗΣΑΠ αναφέρεται σαν το τρίτο περιστατικό ρατσιστικής βίας στον ΗΣΑΠ το τελευταίο διάστημα. Μια άλλη μαρτυρία φοιτητή, που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο, σχετικά με τις παραπάνω επιθέσεις μιλά και για άλλους ξυλοδαρμούς μεταναστών, για ύβρεις, απειλές και εμετικά φασιστικά συνθήματα των ομάδων αυτών, αλλά και για απειλές και ξυλοδαρμούς και Ελλήνων –ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλου- όταν τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν γι’ αυτή τους τη συμπεριφορά. Την Παρασκευή 1/6, ομάδα της «Χρυσής Αυγής» πραγματοποίησε μηχανοκίνητη πορεία, που συνοδεύτηκε από άγριο ξυλοδαρμό πακιστανού μετανάστη όταν κάποιοι απ΄ αυτούς εισέβαλαν μέσα στο… ψητοπωλείο όπου βρισκόταν. Για την επίθεση αυτή προσήχθησαν 6 άτομα, ανάμεσα στα οποία και η κόρη του Μιχαλολιάκου κι άλλοι δύο υποψήφιοι βουλευτές της «Χρυσής Αυγής», που στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι. Επιθέσεις έγιναν και στην Αγία Τριάδα στο Περιστέρι (3/6) και στο Νέο Κόσμο (31/5), με θύματα πολωνούς και αλβανούς μετανάστες. Ούτε βέβαια το Στέκι Μεταναστών, στην Τσαμαδού, στα Εξάρχεια γλίτωσε από ρίψη αυτοσχέδιου εμπρηστικού μηχανισμού τα ξημερώματα της Κυριακής 3/6.
Η έξαρση των επιθέσεων αυτών δεν αποτελεί κάτι το ευκαιριακό και το πρόσκαιρο. Ούτε είναι απλώς αποτέλεσμα του εκλογικού φουσκώματος της «Χρυσής Αυγής». Οι αιτίες της είναι πολύ βαθύτερες. Βρίσκονται στην ίδια τη φάση στην οποία έχει μπει σήμερα το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Στη φάση της όξυνσης της κρίσης και των αδιεξόδων του, της πολιτικής τής εξαθλίωσης και της γενικευμένης ανεργίας. Στη φάση της έντασης της «επίσημης» πολιτικής τής καταστολής και της τρομοκρατίας απέναντι στο λαό, σε Ελληνες και μετανάστες, στη νεολαία, σε ανέργους κι εργαζόμενους.
Την ίδια στιγμή, το όργιο των φασιστικών επιθέσεων, η καθημερινή τρομοκρατία, οι ξυλοδαρμοί και τα μαχαιρώματα σε βάρος των μεταναστών τόσο από παρακρατικούς όσο κι απ’ τους «επίσημους» κρατικούς πραιτοριανούς σε συνδυασμό με την εντεινόμενη γκετοποίηση και την εξαθλίωση των μεταναστών θα οδηγήσουν πιθανόν έως και σε καταστάσεις… «γαλλικών προαστίων» και σε ανεξέλεγκτες αντιδράσεις και ξεσπάσματα. Από ανθρώπους ξεριζωμένους απ΄ τις πατρίδες τους, βαθιά εκμεταλλευόμενους, που αφού «στύφτηκαν» απ΄ το κεφάλαιο -ξένο και ντόπιο- «πετάγονται» τώρα στο περιθώριο σαν να ‘ταν «λεμονόκουπες». Αποτέλεσμα κι αυτό της κρίσης και της ανεργίας που δημιουργεί.
Αλλά ούτε κι από μεριάς του λαού μπορούν ν΄ αποκλειστούν οι όποιες αντιδράσεις. Γιατί κι αυτός βρίσκεται φυσικά στο στόχαστρο τέτοιων εργαλείων του συστήματος! Και δεν μιλάμε μόνο για τον κάθε έλληνα συμπαραστάτη των μεταναστών ή όποιον «τολμήσει» ν΄ αντιδράσει στη βία που ασκούν δίπλα του, στην καθημερινότητά του. Αλλά και τον κάθε απεργό εργάτη, καταληψία μαθητή, αγωνιζόμενο λαϊκό άνθρωπο ή διαδηλωτή... Και αυτό πέρα από την ουσιαστική, αποφασιστική –πλην όμως πολιτική, για να είναι κι αποτελεσματική– απάντηση που πρέπει να υπάρξει από μεριάς του οργανωμένου, μαζικού, λαϊκού και εργατικού κινήματος.