Μπορεί η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να λένε ότι έλαβαν το μήνυμα της 6ης Μάη και να μας υπόσχονται ότι υπάρχουν τα περιθώρια για να πάρει ο λαός μια ανάσα, αρκεί να …διαπραγματευτούν καλύτερα απ’ ό,τι ως τώρα.
Ούτε αυτοί, όμως, ούτε τα αφεντικά τους στην Ευρώπη έχουν παραιτηθεί από το βασικό τους στόχο: Να δουλέψουν όσο πιο εντατικά και αποτελεσματικά γίνεται για να φορτώσουν κι άλλο την κρίση του δικού τους συστήματος στο λαό.
Και ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, όταν χρειάστηκε, έβαλαν φαρδιές-πλατιές τις υπογραφές τους και στο μνημόνιο και στους εφαρμοστικούς νόμους που καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις, που πετσοκόβουν μισθούς και συντάξεις, που ληστεύουν ανοιχτά (και νόμιμα) το λαό με τη φορομπηξία και τα χαράτσια.
Μα, αν δε γίνουν όλα αυτά τότε θα μας πετάξουν έξω από το ευρώ και τότε θα έρθει η καταστροφή, μας λένε. Λες και μέσα στο ευρώ αυτό που περιμένει το λαό είναι κάτι άλλο εκτός από την καταστροφή.
Η πανστρατιά του Σαμαρά κατάφερε να μαζέψει τη Μπακογιάννη, τους μισούς …αντιμνημονιακούς του ΛΑΟΣ και αρκετούς του Καμμένου. Ολοι αυτοί, μαζί και ο ακραίος νεοφιλελεύθερος Μάνος, έχουν τους ίδιους στόχους: Να παίξουν ρόλο στα νέα πολιτικά δεδομένα που διαμορφώνονται, να γίνουν οι αξιόπιστοι συνομιλητές της τρόικας, να βοηθήσουν στη διάσωση του πολιτικού συστήματος που αυτός ο λαός έφτυσε κατάμουτρα στις 6 του Μάη.
Οι αντιμνημονιακές κορώνες ή η …συμπάθεια προς το δοκιμαζόμενο λαό είναι λόγια του αέρα, λόγια που θέλουν να εγκλωβίσουν και πάλι το λαό στο μονόδρομό τους, που θέλουν να βγάλουν από το μυαλό του ακόμα και την ιδέα ότι μπορεί να υπάρξει κι άλλος δρόμος, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς καταπίεση, χωρίς φτώχεια.
Κι αν δεν τη βγάλουν με τα λόγια, έχουν και τους τόνους χημικών και το ξύλο των ΜΑΤ στις διαδηλώσεις, τις φασιστικού τύπου δηλώσεις περί κουκουλοφόρων, τις μαζικές και αναίτιες συλλήψεις ανθρώπων που έκαναν το …έγκλημα να διαμαρτυρηθούν.
Γι΄ αυτό και ο λαός πρέπει να τους μαυρίσει ξανά στις 17 του Ιούνη. Να τους σερβίρει ξανά ένα αποτέλεσμα-πονοκέφαλο. Να μην πειστεί και να μη φοβηθεί. Και να επιστρέψει στο δρόμο του αγώνα εναντίον τους από την άλλη κιόλας μέρα!
Γιατί ο λαός δε χρειάζεται διαπραγματευτές, πιο σκληρούς ή πιο πονηρούς, πιο ικανούς ή πιο έμπειρους. Δεν έχει να διαλέξει κανέναν ανάμεσα σε όσους εφάρμοσαν πιστά την πολιτική των μνημονίων ή το παίζουν, δήθεν, αντιμνημονιακοί, ενώ κι αυτοί προέρχονται από την ίδια μήτρα που χρόνια γεννά φτώχεια κι εξαθλίωση.
Να συνεχίσουμε να αποτελούμε πρόβλημα για τις δυνάμεις του μαύρου μετώπου! Και στην κάλπη και στο δρόμο!