Η απεργία δεν είναι παράνομη ή νόμιμη, είναι δικαίωμα!

Σε όλες σχεδόν τις απεργιακές κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος είδαμε να εξελίσσεται μία επίθεση άνευ προηγουμένου ενάντια στο δικαίωμα στην απεργία. Δεν προλάβαινε καλά - καλά να προκηρυχθεί απεργία από έναν κλάδο εργαζόμενων (ιδιαίτερα το προηγούμενο διάστημα με το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο) και το θέμα πήγαινε στα δικαστήρια, τα οποία την κήρυσσαν παράνομη! Με χίλιες δυο προφάσεις και δικαιολογίες κυβέρνηση και εργοδότες απαιτούσαν συμμόρφωση και υποταγή από τους εργαζόμενους, φοβούμενοι τη διογκούμενη οργή και αγανάκτηση από την πλευρά τους, λόγω της λυσσαλέας επίθεσης του συστήματος στο σύνολο των δικαιωμάτων και κατακτήσεών τους.
Τώρα έρχεται και η επίσπευση και απλούστευση της όλης διαδικασίας με τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή, ώστε να μην υπάρχει ούτε η ελάχιστη καθυστέρηση στο χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία: Προβλέπεται ότι σε έφεση που αφορά απεργία που είχε πρωτόδικα δικαιωθεί, ο πρόεδρος του Εφετείου θα μπορεί να ορίζει δικάσιμο εντός 48 ωρών, ενώ ο ίδιος θα έχει τη δυνατότητα να ορίζει την σύνθεση του συγκεκριμένου δικαστηρίου!
Θα μπορεί, έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες να αποφασίζεται και να κρίνεται παράνομο το δικαίωμα στην απεργία, ενώ γίνεται ευκολότερη η παρέμβαση της πολιτικής ηγεσίας στην «ανεξάρτητη» -κατά τα άλλα- δικαιοσύνη.
Είναι φανερές οι προθέσεις της κυβέρνησης μετά και τις δυσκολίες που πέρασε τους προηγούμενες μήνες με τις μεγάλες απεργίες που ξέσπασαν για το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Φυσικά και θέλει να είναι έτοιμη για αυτό που έρχεται, για να μπορεί με μεγαλύτερη άνεση να «χειρίζεται» ανάλογες καταστάσεις.
Η απεργία είναι το βασικό όπλο στα χέρια των εργαζόμενων για την πάλη τους ενάντια στην επίθεση του συστήματος, που θέλει να τσακίσει κάθε τους κατάκτηση. Δεν κρίνεται και δεν διαπραγματεύεται στους διαδρόμους των δικαστηρίων, αλλά στους δρόμους του αγώνα. Η απεργία δεν είναι παράνομη ή νόμιμη, είναι δικαίωμα!