Τα δυο βασικά ζητήματα που φαίνεται να έχουν προτεραιότητα είναι το χαράτσι στα ακίνητα και οι απολύσεις στο δημόσιο. Το ΠΑΣΟΚ, αφού εξαντλήθηκε σε κορώνες ότι αποκλείεται να εισπραχθεί το χαράτσι από τη ΔΕΗ, ήδη από την προηγούμενη επίσκεψη της τρόικας έκανε πίσω. Όσο για τις απολύσεις στο Δημόσιο, ο Μανιτάκης έχει γίνει το κακό παιδί της κυβέρνησης, προσπαθώντας να βρει λύσεις με μετακινήσεις και πειθαρχικά. Το δε ΠΑΣΟΚ, επανέρχεται απειλώντας ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσει με τίποτα αν δε συμφωνήσει και η ΔΗΜΑΡ.
Στο ψιλό γαζί το δούλεμα, δηλαδή! Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση θα εφαρμόσει, τελικά, τις απαιτήσεις της τρόικας, ενδεχομένως παζαρεύοντας κάποιες λεπτομέρειες στο όνομα των πολιτικών ισορροπιών τόσο ανάμεσα στα τρία κόμματα που τη στηρίζουν, όσο -και κυρίως- απέναντι στο λαό.
Σε ό,τι αφορά τις μεταξύ τους ισορροπίες, είναι σαφές ότι η ΝΔ έχει αναλάβει να τρέξει τα πράγματα το γρηγορότερο δυνατό, εκφράζοντας το σύνολο της αστικής τάξης, η οποία δεν είναι σε θέση να δει άλλες διεξόδους. Ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο, με το χτύπημα της Κύπρου να είναι τόσο φρέσκο, η τρόικα θα έρθει στην Αθήνα με φουσκωμένα τα πανιά της και με άλλο αέρα στις πιέσεις που έτσι κι αλλιώς ασκεί στην κυβέρνηση. Η οποία κυβέρνηση, για τον ίδιο ακριβώς λόγο, θα εμφανιστεί ακόμα πιο υποταγμένη φοβούμενη τα χειρότερα, για τα οποία οι τροϊκανοί έχουν δείξει ότι δεν έχουν κανενός είδους αναστολές.
Αυτό είναι το βασικό πλαίσιο πάνω στο οποίο θα κινηθούν οι λεγόμενες διαπραγματεύσεις. Και σε αυτό το πλαίσιο είναι μέσα ...με τα μπούνια και το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ. Το γεγονός ότι εμφανίζονται να προσπαθούν να ανακουφίσουν το λαό έχει τόση αξία όσο και οι διαβεβαιώσεις του Σαμαρά ότι δεν πρόκειται να γίνουν νέες περικοπές. Ουσιαστικά προσπαθούν όσο μπορούν να βγάλουν την ουρά τους απέξω και να εμφανίσουν τη ΝΔ ως εκείνη που τραβάει την αντιλαϊκή κατεύθυνση, παρά τις δικές τους ...φιλολαϊκές νουθεσίες.
Κολοκύθια με τη ρίγανη! Αν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ διαφωνούν με την πολιτική της κυβέρνησης δεν έχουν παρά να αποχωρήσουν από αυτήν! Αμ δε! Και ο λόγος δεν είναι η κουτάλα, όπως μπορεί να ήταν τα προηγούμενα χρόνια. Ο λόγος είναι ότι έχουν αναλάβει την πολιτική εκπροσώπηση, στήριξη και υλοποίηση αυτής της βάρβαρης πολιτικής για λογαριασμό τόσο των ιμπεριαλιστών όσο και της ντόπιας αστικής τάξης. Αυτό το ρόλο ούτε θέλουν ούτε και μπορούν να απεμπολήσουν. Θα τον υπηρετήσουν όσο μπορούν, όσο αποτελούν λύση για τη διαχείριση του συστήματος στην Ελλάδα. Από κει και πέρα, μερικές κορώνες τους είναι απαραίτητες μπας και σώσουν το (πολιτικό) τομάρι τους...
Το πρόβλημα των πολιτικών ισορροπιών με το λαό, λοιπόν, είναι μάλλον άλυτο. Γιατί προσπαθούν να καταφέρουν να συνεχίσουν αυτήν την πολιτική χωρίς σοβαρές αντιδράσεις, χωρίς κόσμο στους δρόμους και τις πλατείες που να αμφισβητεί (με όποιο τρόπο) τις βασικές τους επιλογές.
Κι έτσι, περισσεύει η υποκρισία τους ότι δήθεν ...το παλεύουν, την ίδια στιγμή που η χώρα είναι πρωταθλήτρια στην ανεργία στην Ευρώπη, ενώ οι νέες θέσεις εργασίας που ανακοινώνονται κατά καιρούς, ακόμα κι αν πράγματι υλοποιηθούν, δε φτάνουν ούτε για να ανακόψουν, έστω, την αυξητική πορεία της.
Θα συνεχίσουν, λοιπόν. Με την ίδια ή και μεγαλύτερη ένταση. Ούτε κι αυτοί, ούτε τα αφεντικά τους θα σταματήσουν μπροστά σε τίποτα. Παρά μόνο μπροστά στους αγώνες των λαών, των εργαζόμενων και της νεολαίας. Είναι το μόνο που φοβούνται, είναι ο βασικός λόγος που προσπαθούν να θολώσουν τα νερά. Μόνο που δεν είναι εύκολο. Η πολιτική τους είναι συγκεκριμένη, είναι επιθετική και βάρβαρη. Και θα φέρει ξανά αντιδράσεις και αντιστάσεις. Κάθε φορά και πιο μαζικές πιο αποφασιστικές, πιο επίμονες...
