ΔΝΤ των BRICS;

Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική, στο πλαίσιο συνάντησης των 5 χωρών που πραγματοποιήθηκε στο έδαφος της τελευταίας (στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής) αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια δικής τους αναπτυξιακή τράπεζα. Το ταμείο αυτό ύψους 100 δις δολαρίων θα χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των κρίσεων. Η δημιουργία του ταμείου αποτελούσε αντικείμενο και της προηγούμενης συνάντησης των πρώτων τεσσάρων χωρών πριν η Νότια Αφρική «μυηθεί» στο κλαμπ. Η είσοδος της γίνεται λοιπόν με πανηγυρικό τρόπο ως οικοδεσπότης.
Ο ίδιος ο υπουργός Δημοσίων Σχέσεων της Νότιας Αφρικής τόνισε εξ’ άλλου πως «πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργούν οι δημόσιοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί».
Επανειλημμένα οι χώρες αυτές που καλούνται και «αναπτυσσόμενες» ή «αναδυόμενες», επιδίωξαν μια αναβάθμιση του ρόλου τους στην Παγκόσμια Τράπεζα, στο ΔΝΤ και στους παγκόσμιους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς. Το περισσότερο που πέτυχαν ήταν να χρησιμοποιηθούν ως μοχλός πίεσης από τους Αμερικάνους προς τους Ευρωπαίους και ειδικά τους Γερμανούς ειδικά την περίοδο που άρχισε να συζητείται το ελληνικό PSI.
Όταν στέλεχος της Goldman Sucks, Τζιμ Ο Νιλ, «νονός» του υπαινικτικού ακρώνυμου BRIC, ασχολούταν για πρώτη φορά το 2001 με τις χώρες αυτές –δεν συμμετείχε τότε η ΝΑ όπως είπαμε- «έβλεπε» το μέλλον, αφού τότε είχε δηλώσει πως η δημιουργία από τους BRIC μιας δικής τους τράπεζας «θα είναι κάτι σημαντικό, τουλάχιστον θα συμβολίζει πως μπορούν να επιτύχουν κάτι ως πολιτική ενότητα και πως πολλά άλλα θα ακολουθήσουν στο μέλλον».
Η κυβέρνηση της Βραζιλίας που δείχνει να επείγεται περισσότερο απ’ όλους το 2014 να υπάρχει μια τέτοια τράπεζα, επικαλείται τα στοιχεία των διεθνών οικονομικών οργανισμών που δείχνουν ότι ανάμεσα στις πέντε χώρες διεξάγονται εμπορικές συναλλαγές ύψους 282 δις δολαρίων, πραγματικά ιλιγγιώδης αύξηση από το 2007 που έφταναν μόνο τα 27 δις. δολάρια και πως το ύψος των μεταξύ τους συναλλαγών θα φτάσει τα 500 δις δολάρια το 2015. Οι μεταξύ τους άμεσες επενδύσεις αντιπροσωπεύουν το 20% των παγκόσμιων άμεσων επενδύσεων. Αλλά και για τη ΝΑ που αντιπροσωπεύει το 2,5% του συνολικού ΑΕΠ των BRICS, η φετινή σύνοδος αποτελεί ευκαιρία για να υπογραμμιστεί η θέση της ως επενδυτική πύλη στην Αφρική.
Βέβαια το τελευταίο διάστημα αυξάνονται τα περιστατικά κολοσσιαίων οικονομικών συμφωνιών που είναι δύσκολο να διακρίνεις την οικονομική από τη συμβολική-γεωπολιτική σημασία τους, όπως και τα πραγματικά τους όρια.
Το 2012 μια θηριώδης συμφωνία συναλλαγματικής ανταλλαγής δολαρίων σε ευρώ συμφωνήθηκε ανάμεσα στην ΕΚΤ και την FED (την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ), την ίδια στιγμή που η Κίνα και η Ιαπωνία έκλειναν μια συμφωνία αποκλειστικής συναλλαγματικής ζώνης χωρίς δολάριο που όμως δεν ολοκληρώθηκε στο πολιτικό-στρατηγικό επίπεδο (αντίθετα στο πεδίο αυτό εκδηλώνεται μεγάλη ένταση μεταξύ τους). Ένα χρόνο μετά μάθαμε για τις νέες συζητήσεις που ξεκίνησαν –αυτή τη φορά από τη Γερμανία προς τις ΗΠΑ- για μια μεγάλη ευρωατλαντική αγορά και ενώ την ίδια περίοδο ανακοινώνονταν μια σχεδόν πολεμικού χαρακτήρα συμφωνία ενεργειακής κάλυψης αποθεμάτων ανάμεσα στην Κίνα και τη Ρωσία. Τώρα προστίθεται στο οικονομικογεωπολιτικό ταμπλό και η αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS…