Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011
Το διώξιμο του Μουμπάρακ από την προεδρία της Αιγύπτου αποτελεί, πρώτα και κύρια, νίκη των αιγυπτιακών λαϊκών μαζών, των εξεγερμένων εργατών, των νέων και των φτωχών ανθρώπων της χώρας που με αξιοζήλευτη επιμονή και θάρρος τσάκισαν το φόβο και με συνεχείς διαδηλώσεις και μάχες -τουλάχιστον δύο εβδομάδων- πέτυχαν έναν από τους στόχους τους. Και μόνο γι’ αυτό, δίκαια πανηγυρίζουν όλοι οι αραβικοί λαοί αυτές τις ώρες και αισθάνονται αλληλέγγυοι όλοι οι καταπιεσμένοι και όλες οι προοδευτικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο. Πριν από όλα, οι ώρες αυτές ανήκουν στους εκατοντάδες νεκρούς μάρτυρες που έπεσαν στα οδοφράγματα στο Κάιρο και αλλού.
Η 11 του Φλεβάρη αξίζει πλέον να αποτελεί την ημέρα σύμβολο για τους λαούς της Μέσης Ανατολής, μιας και είναι η μέρα που δύο μεγάλες γνήσιες λαϊκές εξεγέρσεις έριξαν δύο από τους πιο αντιδραστικούς λαομίσητους θρόνους: το 1979 στο Ιράν και το 2011 στην Αίγυπτο. Απόδειξη της δύναμης των λαϊκών μαζών, όταν αυτές μπαίνουν αποφασιστικά στο προσκήνιο της Ιστορίας και της ταξικής πάλης.
Το αντιδραστικό καθεστώς στην Αίγυπτο, η μικρή μειοψηφία του πλούτου και οι δυτικοί προστάτες τους με επικεφαλής τους Αμερικάνους, μπροστά στον κίνδυνο να χάσουν τα πάντα έσπευσαν να ξεφορτωθούν τον Μουμπάρακ με τη συνδρομή της ηγεσίας του στρατού. Σκοπεύουν έτσι να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή και να υπονομεύσουν την εξέγερση, κρατώντας την Αίγυπτο στην ίδια φιλοδυτική τροχιά και διατηρώντας το ίδιο κοινωνικό καθεστώς. Θα διαπιστώσουν, όχι πολύ αργά, πως οι αιγυπτιακές και γενικότερα οι αραβικές μάζες δεν βγήκαν στους δρόμους απλά για να δούνε να γίνεται μια απλή αλλαγή φρουράς, αλλά για πολλά περισσότερα. Και αν σήμερα δεν έχουν μια αληθινή λαϊκή επαναστατική ηγεσία στον αγώνα τους, σύντομα θα την αναδείξουν μέσα από τη φωτιά της πάλης τους και τη συνειδητοποίηση της δύναμης τους.
Το Κ.Ο. του ΚΚΕ(μ-λ)
