Στην εποχή του Μνημονίου και της λιτότητας, που στον βωμό της κρίσης χτυπιούνται καθημερινά όλο και περισσότερα δικαιώματα και κατακτήσεις, το ΤΕΙ Πειραιά δε μένει ανέπαφο.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο οι έκτακτοι καθηγητές του Ιδρύματος να είναι απλήρωτοι απ’ την αρχή του ακαδημαϊκού έτους. Κατόπιν αυτού, προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας τα αυτονόητα, δηλαδή τα δεδουλευμένα τους. Πάνω στη λογική κλιμάκωσης του αγώνα αποφάσισαν στη Γενική τους Συνέλευση την κατάληψη της σχολής από τις 15 μέχρι 18 Φεβρουαρίου. Πράξη που στηρίχτηκε αρχικά από το ΠΑΜΕ το οποίο στη συνέχεια αποχώρησε λέγοντας ότι διαφωνεί με τέτοιες λογικές. Ο σπουδαστικός σύλλογος ΣΤΕφ ΤΕΙ Πειραιά στην Γενική Συνέλευση στις 16/2 που κάλεσαν οι Αγωνιστικές Κινήσεις, η ΕΑΑΚ, η ΑΡ.ΕΝ. και σπουδαστές από το χώρο της αναρχίας (απουσίαζαν ΔΑΠ, ΜΑΣ-ΚΝΕ και αποχώρησε η ΠΑΣΠ) αποφάσισε ομόφωνα κατάληψη της σχολής μέχρι τις 18/2 στα πλαίσια στήριξης των έκτακτων καθηγητών, αλλά ανοίγοντας και ζητήματα του Νόμου Πλαισίου, διεκδίκησης ολοκλήρωσης της εξεταστικής με ανθρώπινους όρους και καμία μείωση των διδακτικών ωρών που αποφάσισε η διοίκηση.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις στήριξαν τον αγώνα αυτό και προσπάθησαν να ανοίξουν στον σύλλογο τα ζητήματα που αφορούν την κατάσταση στο ΤΕΙ, τα οποία συνδέονται με τον προηγούμενο Νόμο Πλαίσιο και συμπληρώνονται από τον καινούριο, έχοντας ως τελικό σκοπό την δημιουργία ενός ακόμα πιο ταξικού πανεπιστημίου, του πανεπιστημίου των λίγων και εκλεκτών. Στο πλαίσιο της κοινής δράσης έγινε προσπάθεια διαμόρφωσης κοινού πλαισίου από τις δυνάμεις που κάλεσαν την συνέλευση. Κατά τη διάρκεια της συνδιαμόρφωσης είχαμε έντονη αντιπαράθεση με την ΕΑΑΚ καθώς προσπαθούσε να εισάγει μικροκομματικές λογικές που δεν αφορούν τους άμεσους στόχους πάλης του φοιτητικού κινήματος. Προσπάθεια που πιστεύουμε ότι δεν έχει σχέση με την μαζικοποίηση του αγώνα των φοιτητών. Τέλος, στις 18/2 έγινε νέα προσπάθεια Γενικής Συνέλευσης η οποία δεν πραγματοποιήθηκε λόγο μη απαρτίας.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις καλούν όλους τους φοιτητές να μπουν μαζικά στις Γενικές Συνελεύσεις και τις συλλογικές διαδικασίες, να διεκδικήσουν την πραγματοποίησή τους με τους καλύτερους δυνατούς όρους και να αντισταθούν στην επίθεση που έχει εξαπολύσει το σύστημα και οι υποτακτικοί του.