Σε ευθεία αναλογία με την κλιμάκωση της επίθεσης που διεξάγει στην ίδια την επιβίωση και τους όρους ζωής του λαού μας, το σύστημα της εκμετάλλευσης, της λαϊκής αφαίμαξης, των μαζικών απολύσεων και του ξεπουλήματος στους ξένους αφέντες προχωρά και στο απαραίτητο συμπλήρωμά της: στην αναβάθμιση της άγριας καταστολής και τρομοκρατίας που ήδη ασκεί, με νέα –έως και πολεμικού τύπου- μέσα και μέτρα. Οδηγώντας την σε επίπεδα που δεν έχουν και πολλά να ζηλέψουν από καταστάσεις λεγόμενης «παρεκτροπής» από την αστική «μας» δημοκρατία. Και που ήδη κάποια εφαρμόζονται από τις δυνάμεις καταστολής των ιμπεριαλιστικών αφεντικών σε Η.Π.Α. και Ε.Ε. και των δικτατορίσκων υποτελών τους.
Κι ενώ το ζήτημα της αντιμετώπισης των διαδηλώσεων απασχολούσε έντονα και για πολύ μεγάλο διάστημα, σ’ όλο το πρόσφατο παρελθόν, τα επιτελεία του συστήματος, τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, με τα σχέδια για τον περιορισμό τους «στο μισό του οδοστρώματος», με την επιχείρηση εκφοβισμού του λαού στο να διαδηλώνει, με τις στρατιωτικές ασκήσεις «αντιμετώπισης πλήθους», την ίδια στιγμή το όργιο κρατικής βίας και τρομοκρατίας απέναντι στις λαϊκές διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις, ειδικά την τελευταία διετία, αυξανόταν –ποιοτικά και ποσοτικά– με ιδιαίτερα γοργούς ρυθμούς. Μετρημένες στα δάκτυλα ήταν πραγματικά οι διαδηλώσεις –παλλαϊκές, απεργιακές εργατικές ή νεολαιίστικες, κεντρικές ή συνοικιακές, πρωινές ή απογευματινές- όπου απουσίαζε η έντονη παρουσία των ΜΑΤ και των προκλήσεών τους. Θυμηθείτε πώς αντιμετωπίστηκαν όλες οι διαδηλώσεις των γενικών απεργιών πέρσι και φέτος, στις 5/5/2010, κι αυτές που ακολούθησαν το χρόνο αυτό, στις 11/5/2011, στις 15/6, για να φτάσουμε στο όργιο, με την πολύωρη, αέναη ρίψη χημικών και τους ξυλοδαρμούς κατά τη 48ωρη γενική απεργία στις 28-29/6 στο Σύνταγμα. Πώς αντιμετωπίστηκαν οι νεολαιίστικες και φοιτητικές κινητοποιήσεις, ολόκληρος ο λαός της Κερατέας -με τον ιδιότυπο στρατό των ΜΑΤ, που θύμιζε την επέλαση του γερμανικού κατοχικού στρατού στα χωριά μας- οι απεργιακοί αγώνες κλάδων εργαζομένων. Τα ΜΑΤ, οι ομάδες «ΔΙΑΣ» και «Δέλτα», οι ασφαλίτες, τα χημικά, οι ξυλοδαρμοί και οι συλλήψεις ήταν «παρόντες» σ’ όλες τις κινητοποιήσεις αυτές. Δεν κατόρθωσαν όμως, όλα αυτά, να πετύχουν το στόχο της απομαζικοποίησης των διαδηλώσεων, του εκφοβισμού και της τρομοκράτησης του αγωνιζόμενου λαού. Που επέμεινε πεισματικά να συγκεντρώνεται και να διαδηλώνει! Κι αυτό αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για το σύστημα. Αποφασίζει λοιπόν ν’ αναβαθμίσει την καταστολή του.
Ετσι, διά στόματος του υπουργού «Προστασίας» του Πολίτη, Παπουτσή, ανακοινώθηκε μέσα στο καλοκαίρι (2/8), στην «Επιτροπή θεσμών και διαφάνειας της βουλής», η τοποθέτηση καμερών καταγραφής σε περιπολικά και μηχανές της αστυνομίας. Επικαλέστηκε μάλιστα και την… προστασία του πολίτη από τις αστυνομικές αυθαιρεσίες (!!!), λες κι αυτές θα καταγράφονται απ' τις δυνάμεις καταστολής... Αλλά και την «προστασία της αστυνομίας από κακοπροαίρετες καταγγελίες»! Ταυτόχρονα «αντιμετώπισε θετικά» (sic) το ενδεχόμενο χρήσης -πέραν των χημικών αερίων- και αντλιών ρίψης νερού και πλαστικών σφαιριδίων με χρώμα. Ενώ ο υπουργός «Δικαιοσύνης» Παπαϊωάννου ανακοίνωσε την ύπαρξη έτοιμου νομοσχεδίου για την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για τις διαδηλώσεις, με «στόχο την αντιμετώπιση της βίας» (sic!) και την «προστασία της ζωής της πόλης από ολιγομελείς ομάδες διαδηλωτών». Ξανά το ίδιο υποκριτικό πρόσχημα, εμπλουτισμένο με «το σεβασμό του συνταγματικού δικαιώματος του συνέρχεσθαι», για να συγκαλυφθεί ο μόνιμος στόχος του: Να μπουν και νομικά νέες και περισσότερες δυνατότητες περιορισμού, απαγόρευσης και διάλυσης των διαδηλώσεων.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, ο δεύτερος εκτοξευτήρας νερού με ισχυρή πίεση (αύρα) έχει ήδη παραγγελθεί. Ο δε πρώτος (κόστους… 380.000 ευρώ) -βλέπετε, για όλα αυτά «βρίσκονται λεφτά»- ο επονομαζόμενος «Αίαντας», που αγοράστηκε από το Ισραήλ το καλοκαίρι του 2004, ήταν σε ετοιμότητα στην Κερατέα και στη συνέχεια στο Σύνταγμα. Σχεδιάζεται επίσης η αγορά του δεύτερου κινητού φράχτη, από μέταλλο και πλεξιγκλάς (2x15 μέτρων), κόστους 40.000 ευρώ, η αγορά σφαιρών και χειροβομβίδων από καουτσούκ, καθώς και χρωμοσφαιριδίων μαρκαρίσματος των διαδηλωτών, αλλά και η χρήση «εκπαιδευμένων αστυνομικών σκύλων». Ολα αυτά βεβαίως έχουν στόχο –όπως ολοένα και πιο φανερά αποδεικνύεται στην πράξη– το σώμα της διαδήλωσης, τους χιλιάδες διαδηλωτές κι όχι κάποιους «μεμονωμένους ταραξίες». Σημειώστε πως η χρήση των μέσων αυτών (σφαίρες από καουτσούκ και αύρες) έχει αφήσει εκατοντάδες τραυματίες σε μια σειρά χώρες (κατά τις πρόσφατες αραβικές εξεγέρσεις, σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, στην Ισπανία), ακόμα και νεκρούς (Αργεντινή).
Μάταια τα επιτελεία του συστήματος προσπαθούν να καταστείλουν την ολοένα και διογκούμενη λαϊκή οργή, που σαν γενεσιουργό αιτία έχει τη βάρβαρη πολιτική του συστήματος, των μνημονίων, της Τρόικας και του Δ.Ν.Τ. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν τίθεται η ανάγκη της προετοιμασίας του λαού, των εργαζόμενων, της νεολαίας, των διαδηλωτών, για να αντιμετωπίσουν και αυτού του τύπου την καταστολή. Προετοιμασία πρωτίστως πολιτική, αφού το όλο ζήτημα δεν είναι κύρια «τεχνικό», αλλά πολιτικό! Κι έχει να κάνει με το βαθμό συνειδητοποίησης, πολιτικοποίησης, μαζικοποίησης, αυτο-οργάνωσης και συγκρότησης του εργατο-λαϊκού κινήματος.
